เกาะสวรรค์

ลำดับตอนที่ #5 : วันใหม่

อีกด้านหนึ่ง ฝั่งกัปตันและเหล่าลูกเรือ

กะลาสี : กัปตันปล่อยให้เจ้านั้นคุมเรือมันจะดีจริงๆ เหรอครับบบบ

กัปตัน : เอาน่า ยังไงเจ้านั้นก็เป็นนักเรียนฝึกฝ่ายเดินเรือ ถ้าให้มันคุมตอนมีลูกค้าเอง มันจะง่ายกว่า

ต้นกล : งั้นผมให้ เด็กผมเอางี้ด้วยยยย

กัปตัน : ไม่ได้ ไม่ได้ มึงต้องทำเองสิ ว่าแต่พวกมึงเนี่ย คออ่อนชะมัด!! แค่นี้ก็เมาแล้ว

หัวหน้าคนครัว : พวกคุณจะเอาอะไรอีกไหมครับ?

กัปตัน : ไม่ต้องเอาเหล้ามาให้พวกมันอีกนะ

หัวหน้าคนครัว : ครับท่าน

กัปตัน : ว่าแต่ไอ้หมูล่ะ

หัวหน้าคนครัว : ตอนที่ผมให้บริกรเอาอาหารไปส่ง เห็นว่านายช่างไฟฟ้ากำลังเติมไฟฟ้าอยู่ครับ

กัปตัน : ลูกค้าพวกนี้ใช้ไฟเปลื้องขนาดนั้นเลยเหรอ??

หัวหน้าคนครัว : น่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ(เดินออกจากกลุ่ม)

กะลาสี : อะไรกันเนี่ย เห็นว่าเคยทำงานเป็นพ่อบ้านเศรษฐี ไม่นึกว่าจะระเบียบจัดขนาดนี้

นะห้องๆหนึ่ง

เอก : เรด แกจะต้องกลับมา จำได้อีกครั้งแน่ถ้า... ฉันนะมันตายไปแล้ว แต่แกยังอยู่ แกจะต้องจำให้ได้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับแก กับโลกใบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าพวกนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะยัยนั่น ถ้ายัยนั่นตายล่ะก็

หลังจากที่ทั้งกลุ่มจัดปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนาน ดวงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่ก็ขึ้น

แก้ว : สนุกกันทั้งคืนเลยสินะพวก

ทุกคน : คร้าบบบบ/ค่าาา

แก้ว : ถ้ายังตอบได้เเสดงว่าไม่เป็นไร ว่าแต่ทำไม ถึงใส่แต่ชุดชั้นในกันล่ะเนี่ย

แอนนี่ : ก็มันเป็นเกมลงทัณฑ์ที่ไอ้ทิวคิดขึ้น สุดท้ายเมากันหมด แล้วกลายเป็นปาร์ตี้ชุดชั้นใน ยังดีที่ไม่มีใครตกน้ำ ไม่งั้นล่ะก็ ไม่ไหวแน่ๆ

แก้ว : ที่เป็นอยู่นี้เรียกว่าไหวได้เหรอ

แก้ว : เอ้าๆ รีบใส่เสื้อผ้าซะ เดียวจะมีปัญหาเอานะพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีคนร่วงลงไปในทะลเแล้ว

กัปตัน : เอาน่า ว่าแต่ ไอ้เรดมันอยู่ไหนเหรอ

แก้ว : หลับอยู่นะคะ

กัปตัน : งั้นเหรอ... งั้นเหรอ... งั้นก็.. (หันซ้ายหันขวาแล้วหันไปเจอกับเชฟ) พวกนาย! อาหารเช้าล่ะ อาหารเช้าอ่ะ

หัวหน้าพ่อครัว : อีกสิบนาทีครับ!

กัปตัน : ช้าไป-

แก้ว : ดีแล้วค่ะ จะได้ให้ทุกคนลงไปล้างเนื้อล้างตัวกันก่อน แล้วค่อยมากินข้าวกันนะ

ทุกคน : คร้าบบบ/ค่าาา(อยู่ในระหว่างที่เอาตัวคนที่ตกลงไปขึ้นมา)