เกาะสวรรค์

ลำดับตอนที่ #4 : คืนสังสรรค์

พระอาทิตย์ตกยามเย็น สะท้อนกับน้ำทะเล เกิดเป็นแสงสว่างสวยสะกดทุกคนไว้ ก่อนจะรับขอบฟ้าไป

เจมส์ : โครม~~~~ หิวข้าว!!(เสียงตะโกนที่ดังไม่พอปิดเสียงท้องร้อง)

กัปตัน : ทำอาหารเสร็จยัง

บริกร : ครับ (นำอาหารที่เตรียมไว้แล้วออกมา) 

เจนนิเฟอร์ : หอมจัง(กลิ่นหอมหวานของซอสที่เคลือบอยู่บนเนื้อย่าง) 

ทุกคนได้กินอย่างเอร็ดอร่อย 

แน็ต : เดียวฉันเอาไปให้ไอ้เอกเอง 

เรด : ฝากด้วยนะ (มองไปที่แก้วที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย) 

แก้ว : ได้เวลากินของหวานแล้ว(เข้ามากระซิบที่ข้างหู) 

ทั้งคู่เดินลงไปข้างล่าง เข้าไปในห้องของเรด

แน็ต : นี้อาหารค่าาา

เอก : ขอบใจนะ วางไว้ข้างนอกก่อนนะ

แน็ค : แต่ว่า นี้มันบนเรือนะคะ จะไม่เป็นไรเหรอ

เอก : เอาน่า

แน็ต : ก็ได้ค่ะ (วางอาหารไว้ที่หน้าประตูห้อง)'แปลกคนชะมัดเลย'

แน็ตเดินออกไป

เอก 'ฉันมองโลกแตกต่างจากทุกคน โลกนี้สำหรับฉัน มันเป็นแค่ตัวเลข นายก็ด้วยเรด นายก็เคย' โครม~~~~

เอกออกมาเอาอาหารเข้าไปกินในห้อง

ทุกคนยังคงจัดปาร์ตี้กันต่อ มีการจัดเกม ลงทัณฑ์ขึ้น คนที่แพ้คือเจมส์กันกับมิ้นท์ และคนที่ชนะก็คือ ทิว

ทิว : พวกเธอต้อง... เรามาเต้นรำกันเถอะ! ส่วนทั้งคู่ต้องเต้นโดยที่ใส่แค่ชุดชั้นใน เข้าใจ๋

เจมส์/มิ้นท์ : ไอ้ทิว! กูเกลียดมึง!!

ทิว : ความเกลียดของคุณ คือความสุขของเรา (โค้งคำนับเยี่ยงสุภาพบุรุษ ที่ต่างจากสันดานตนโดยแท้)

ถึงทั้งคู่จะไม่ชอบแต่ก็ยอมทำตามแต่โดยดี เจนนิเฟอร์คู่กับทิว ไอเดียร์คู่กับโบนัส แล้วแน็ตก็กลับมาถึง

แน็ต : เกิดอะไรขึ้นเหรอ

แอนนี่ : ก็เห็นอยู่ไม่ใช่หรือไง เต้นรำอยู่นะ

แน็ต : ฉันหมายถึง.. สองคนนั้นที่แก้ผ้าอยู่นะ (ใช้หางตามองไปที่มิ้นท์และเจมส์กัน)

แอนนี่ : เกมลงทัณฑ์ พวกมันก็เป็นแค่ผู้แพ้ อย่าไปสนเลย

แน็ต : จะ-จ้า

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ทั้ังคนที่อยู่ที่ดาดฟ้าเรือและคู่ที่อยู่ข้างล่าง

แก้ว : (ได้นำยาบางอย่างป้อนให้เรดทางปาก) ‘มันเป็นแค่งานจะรักไม่ได้ ชิ’ “ฉันรักคุณ ไม่อยากให้ใครมาแทนที่..”

เรด : ผมมีแค่คุณนั้นแหละ แค่คุณคนเดียว