คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ข้อเสนอ [2]
" พี่หมอรอน ัรๆ ทานี้ " มือเรียวสวยๆ โบพร้อมส่เสียเรียเมื่อเห็นทัู้่เินเ้ามาในร้านอาหารึ่ิริมลอบรรยาาศสวยามยามเย็น หลัาที่เรียนบปุยฝ้ายับพร้อมัรไ้นัันมาเลี้ยลอ่ายๆ และสอสาวลันว่าะพาันมาสมัรเ้าทำาน้านโภนาารที่โรพยาบาลที่เียวับหมอรอนทำานอยู่
" ฝ้ายมารอเรานานมั้ย " พร้อมัรนั่ลพร้อมถามเพื่อนสาว
" ฝ้าย็พึ่มาถึเหมือนัน วันนี้รถิมา " เสียใสๆ บอเพื่อนเธอ้อนั่รถไฟฟ้าบีทีเอสมาลที่สถานีใล้ๆ และ่อรถแท็ี่เ้ามาที่ร้านแห่นี้ บ้านอปุยฝ้ายอยู่ไม่ไลาร้านอาหารมานั หิสาวอาศัยอยู่ับพ่อเพราะแม่อเธอเสียีวิ้วยโรหัวล้มเหลวั้แ่ปุยฝ้ายยัเล็และมีอาน้อสาวอพ่อที่เป็นสาวโสอยูแลเลี้ยูเธอมา พ่ออปุยฝ้ายทำานเป็นหัวหน้าพนัานในโรานผลิิ้นส่วนอิเล็ทรอนิส์แถวสมุทรปราารเินเือนที่ไ้รับพอที่ะส่เสียปุยฝ้ายลูสาวให้เรียน่อในั้นมหาวิทยาลัยนบไ้
" สวัสี่ะพี่รอน " ปุยฝ้ายทัทายหมอหนุ่มึ่เป็นแฟนับเพื่อนอเธอ หมอรอนามีบพร้อมัรอนที่มาฝึานับปุยฝ้ายที่โรพยาบาลแห่นี้เลยทำให้ปุยฝ้ายสนิทับหมอรอน้วย
" ุพ่อเป็นอย่าไรบ้า " พร้อมัรถามปุยฝ้ายน้ำเสียเือไป้วยวามเป็นห่วเพื่อน พร้อมัรรู้ีว่าารเินอปุยฝ้ายไม่่อยะสู้ีนั ถ้าหาเิพ่ออเธอป่วยึ้นมาระทันหันิว่าเพื่อนะลำบา
" ยัไม่ีึ้นเลย เห็นุอาบอว่าหมอที่รัษาบอว่า้อเปลี่ยนไใหม่ " เสียใสๆ น้ำเสียเศร้าเล็น้อยเมื่อเล่าถึอาารอพ่อที่ป่วยเ้าโรพยาบาลเมื่อหนึ่อาทิย์ที่ผ่านมา้วยสาเหุารทำานอไหยุทำานับพลันถ้านำัวส่โรพยาบาลไม่ทันพ่อเสียีวิั้แ่อนนั้น
" ฝ้าย้อรีบหาานทำ "
" ถ้าเปลี่ยนไใหม่้อใ้เินเยอะแน่เลย "
" พี่เป็นำลัใใหุ้พ่อหายเร็วๆนะ" หมอรอนที่นั่ฟัสอสาวสนทนาันายหนุ่มรู้สึเห็นใปุยฝ้ายมาเพราะถ้ารัษาเี่ยวับโรไ่าใ้่ายในารรัษา่อน้าสู
" อบุพี่หมอ่ะ "
"ทาน้าวันเถอะ่ะ ฟัเรื่ออฝ้ายเลยพลอยทำให้ทาน้าวไม่อร่อยัน" เสียใสๆ น้ำเสียสใสลบเลื่อนวามรู้สึัวลที่มีอยู่ในใ
" อย่าเรใเราเลยฝ้าย เราับพี่รอนห่วฝ้ายาใริ " พร้อมัรยื่นมือไปุมมือเพื่อนให้ำลัใ พร้อมับัอาหารใส่านให้แฟนหนุ่มและทาน้าวันอย่าอร่อย
รืน รืน~~~
เสียโทรศัพท์อฝ้ายัึ้น หิสาวลุึ้นเินออาโ๊ะอัวไปุยโทรศัพท์ับอาสาวอเธอึ่เป็นผู้โทรเ้ามา
" ฝ้ายเหรอลู อนนีุ้พ่ออาารทรุหนั อาำลัเรียรถแท็ี่พาไปส่ที่โรพยาบาล..."
" เี๋ยวฝ้ายะรีบามไปนะะ " เสียใสๆ เริ่มสั่น้วยวามใเป็นห่วพ่ออเธอ
ปุยฝ้ายโทรศัพท์วาสายรีบเินมาที่โ๊ะอาหารบอพร้อมัรับหมอรอนให้ทราบว่าเธอ้อรีบไปที่โรพยาบาลเพราะพ่อป่วยหนั
" พี่ไปส่รับ " หมอรอนรีบอาสาไปส่เาหันไปพยัหน้าบอให้พร้อมัรูแลเพื่อนเพราะเห็นว่าใบหน้าสวยหวานอปุยฝ้ายีและมีอาารใเล็น้อยและเรียพนัานมาเ็บิลเ็บ่าอาหาร
" ไปรถพี่รอนะสะวว่า ไม่้อเรในะ " พร้อมัรับมือเพื่อนพาเินไปึ้นรถที่หมอรอนับวนออมารับสอสาวที่หน้าร้านอาหาร
ที่โรพยาบาลอรับาลื่อัในรุเทพมหานร
สาวน้อยรูปร่าบอบบาอรรหน้าาสวยหวาน้าวลารถเมื่อรถอสนิท เธอรีบวิ่ไปที่ึผู้ป่วยนอที่ำลัปมพยาบาลรัษาผู้ป่วยุเินเบื้อ้น่อนส่เ้ารัษาัวเป็นผู้ป่วยภายในอโรพยาบาล
" ุอา่ะ พ่อเป็นอย่าไร " ปุยฝ้ายถามอาสาวที่นั่รอฟั่าวหน้าห้อผู้ป่วย
" ยัไม่รู้สึัวเลย " อาสาวอบหลานสาวพร้อมับเอื้อมมือมาับมือเรียวนุ่มๆ ึร่าบอบบาให้นั่ลรอฟั่าวาุหมอ
" พ่อเป็นไบ้าฝ้าย " พร้อมัรที่เินมาพร้อมหมอรอนรีบถามถึอาารพ่ออเพื่อน
" ไม่เป็นไรรับถึมือุหมอแล้ว ทำใให้สบาย " หมอรอนพูปลอบใสอสาวอาหลานที่รออย้วยวามระวนระวายใ
" นป่วยรู้สึัวแล้วนะะ เราะส่ัวไปที่ห้อไอียู " พยาบาลเปิประูออมาบอาินป่วยที่นั่รออยู่หน้าห้อ
" ไปรอที่ห้อไอียูัน่ะ " ปุยฝ้ายลุึ้นึมืออาสาวพร้อมับหันมาุยับเพื่อนว่าเธอับอาสาวะพาันมารอพ่อที่ห้อไอียู หมอรอนับพร้อมัรเลยอัวไปรอที่ห้อพัอหมอรอน
เมื่อบุรุษพยาบาลเ็นรถนป่วยมาส่ที่ห้อไอียู ปุยฝ้ายและอาสาวนั่รอเวลาที่ทาพยาบาลประำห้อไอียูเปิให้าิผู้ป่วยเ้าเยี่ยมไ้
" พ่อ่ะ " เสียใสๆ พูับายวัยราที่นอนอยู่บนเียนป่วยที่มีสายน้ำเลือห้อยระโยระยาสาวน้อยแอบหลบสะอื้นไห้ไม่ให้ผู้เป็นพ่อเห็นน้ำาอธอ
" พ่อสบายี ไม่เป็นไรแล้ว " ายวัยราพูปลอบใลูสาวนเียว แ่สีหน้าอเาไม่่อยะสู้ีนั ผู้เป็นอาิว่าพี่ายอเธอพยายามให้ำลัลูสาวว่าไม่้อัวลหรือิมาเี่ยวับอาารป่วยอเา
" พี่เ็บหรือปวรไหน้อบอหมอนะ เาะไ้รู้วิธีรัษา " น้อสาวบอับพี่าย้วยน้ำเสียบัับเธอรู้ีว่าพี่ายลัวว่าลูสาวะไม่มีเินรัษาถ้าเา้อรัษา้วยวิธีารเปลี่ยนไใหม่
" พ่อนอนพัผ่อนนะะ ปุยฝ้ายะเฝ้าพ่ออยู่นอห้อ " หิสาวบอผู้เป็นพ่อเพราะหมเวลาเ้าเยี่ยมแล้ว มือเรียวน้อยๆ เอื้อมไปับมือหนาสายึ้นมาแนบแ้มเนียนใสเพื่อเป็นำลัใให้ับผู้เป็นพ่อ เธอับอาสาวเินออาห้อไอียูรไปยัห้อหมอเวรที่ึ้นรวรัษาอาารอพ่อเธอ
" นั่่อนรับ"
" ุพ่อ้อรับารรัษาเปลี่ยนไใหม่่วนเลยนะรับ " หมอผู้รัษาแ้อาารและวิธีารรัษาผู้ป่วยเี่ยวับโรไเพราะถ้าหาปล่อยเวลาเนิ่นนานไปว่านี้ ถ้าเิไหยุทำานับพลันึ้นมาอีอาเป็นอันรายถึแ่ีวิ พร้อมแรายละเอีย่าใ้่ายทั้หม ทั้สอไ้แ่นั่รับฟัพร้อมยมือไหว้ลาเมื่อุหมอพูบ อาับหลานสาวเินออมานอห้อทรุัวลนั่เ้าอี้ที่ั้อยู่บริเวทาเินอโรพยาบาลให่
" เราไม่มีเินเยอะนานั้น "
" ถ้าายบ้านอาับปุยฝ้ายะไปอยู่ที่ไหนัน " เสียเศร้าๆ ออาสาวพูพึมพำับหลานสาว เพราะเินที่เธอเ็บไว้ทั้หม็ส่หลานสาวนเียวเรียนมหาวิทยาลัยที่เหลือ็พอใ้่ายในีวิประำวัน
" ปุยฝ้ายะหาทา่วยพ่อให้ไ้ " สาวน้อยพู้วยน้ำเสียมุ่มั่นแ่เธอ็มืแป้านิไม่ออว่าะไปหาเินมามายในเวลาอันรวเร็วไ้าที่ไหน
" ฝ้ายเราับพึ่หมอะไปส่เธอที่บ้าน " พร้อมัรที่เินมาาห้อพัอหมอรอนเินมาหาเพื่อนที่ำลันัุ่ยับอาสาว เพราะเธอรู้ว่าห้อไอียูเาไม่ให้าิเ้าไปนอนเฝ้าะเปิให้เยี่ยมอี็เป็น่วเ้าเลย
" อบใหนูัรมานะ " อาสาวล่าวอบุพร้อมัรที่อยู่อยปุยฝ้ายไม่ยอมลับบ้านไป่อน
" ุอาไม่้อเรในะะ ัรับฝ้ายเป็นเพื่อนรััน " พร้อมัรอบอาสาวแ่เธอสัเใบหน้าสวยหวานอเพื่อนมีวามัวลใูไม่สใสเหมือนที่เยผ่านมา ปุยฝ้ายเป็นหิสาวสวยหวานผิวาวนวลผุผ่อั่ปุยฝ้ายเหมือนื่ออเธอผมยาวำลับรูปร่าบอบบาอรรามไ้ส่วนเหมือนนาในวรรีึเป็นที่หมายปออหนุ่มๆ รุ่นพี่และเพื่อนรุ่นเียวัน ในมหาวิทยาลัยแ่พร้อมัร็ไม่เยเห็นเพื่อนรับใรเ้ามาเป็นแฟนสันหรือพูอีอย่าหนึ่ีบหิสาวไม่ิ้วยวามที่ปุยฝ้ายยัไม่มีใที่ะิมีรอบรัวเธออยาทำานเ็บเิน่อน
" ุอานั่รอที่นี่นเียว่อนนะะฝ้ายอัวไปเ้าห้อน้ำ " หิสาวลุึ้นึแนเรียวอเพื่อนให้เินไปเป็นเพื่อนเธอ้วย
" มีอะไรหรือเปล่าฝ้าย " พร้อมัรระิบถามเบาๆ ะำลัเินไปเ้าห้อน้ำ้วยัน่อนที่ะไปึ้นรถอหมอรอนที่อรอบริเวลานอรถอโรพยาบาล
" พ่อ้อรัษา้วยวิธีเปลี่ยนไใหม่ ฝ้ายลุ้มใไม่รู้ะไปหาเินมานานั้นไ้ที่ไหนเพราะหมอบอว่า้อรัษา่วน"
" ถ้าฝ้ายทำานสอสามปี็น่าะเ็บเินไ้แ่นี้้อใ้่วนภายในอาทิย์นี้ " เสียใสๆ เล่าเพียเพื่อระบายวามอัอั้นที่อยู่ภายในใออมาให้เพื่อนฟั เธอไม่้อารหยิบยืมเินาใรทั้นั้นและอีอย่าเินำนวนหลัหลายล้านใระให้เธอยืม่ายๆ
" เฮ้อ " พูระบายเสร็สาวน้อย็ถอนหายใเฮือให่ออมา
" เราพอะมีานให้ทำแ่ฝ้าย้อัสินใเอาเอนะ " พร้อมัริถึเรื่อทีุ่ยับหมอรอนแฟนหนุ่มอเธอถึเรื่อที่ปีเอร์เพื่อนอหมอรอนที่้อาร้าหิสาวมาั้ท้อลูให้เาและายหนุ่มยอม่ายเินำนวนมหาศาลให้ับหิสาวที่ยอมรับ้อเสนออเา
" ห๊า.. ริๆ เหรอัรเธอไม่ไ้ล้อให้เราีใเล่นนะ "
" เรายอมลทำทุอย่าเลยอให้ไ้่วยพ่อ " เสียใสๆ ื่นเ้น เย่าแนเพื่อนเบาๆ เพื่อวามแน่ใว่าเธอไม่ไ้ฟัผิไป
" ใ่ รายละเอีย้อรอพี่รอนเล่าให้ฟั" พร้อมัรเห็นเพื่อนมีวามหวัเธอ็รู้สึีใไปับเธอ้วย ปุยฝ้ายรีบเ้าห้อน้ำ้วยอาารีใเธอไม่รู้ว่ามันือานอะไรแ่ถ้ามันเป็นทาออ่วยแ้ปัหา่วยีวิอพ่อเธอไ้หิสาว็พร้อมเผิับะาีวิ
ความคิดเห็น