คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1จุดเริ่มต้น
@โรพยาบาลให่ื่อั
นายแพทย์หนุ่มรูปร่าสูใบหน้าหล่อเหลาาวี๋ใส่แว่นสายาสั้นในุาเสแล็ายสีำู่ับเสื้อเิ้ายสีเหลืออ่อน เินออมาาัวอาารอึให่ในโรพยาบาลื่อัหลัาลเวรเพื่อับรถลับบ้าน ใบหน้าหล่อเหลาูเร่รึมและเศร้าสร้อยล้ายับนที่พึ่อหัมาใหม่ๆ ้าวา้าๆ เินผ่านเพื่อนหมอและพยาบาลประำึเาไ้แ่ส่ยิ้มเื่อนๆ เพื่อเป็นารทัทายึ่่าาเมื่อ่อนทีู่เป็นนร่าเริสใส
" หมอเวย์ เป็นอะไร เหมือนนอหัเลย " พยาบาลสาวที่เินผ่านแอบุบิบันไม่ให้หมอหนุ่มไ้ยิน
" ไ้ยินว่า ผิหวัาผู้หิที่ื่อปุยฝ้ายเ้าอร้านาแฟแฟรนไส์ื่อั"
" เห็นว่าฝ่ายหิแอบมีสามีและลู่อนไว้ที่ฮ่อ หมอเวย์มารู้เรื่อภายหลัเลยอหั " สอสาวพยาบาลพูุยันสนุปาเรื่อแบบนี้่าวระายรวเร็วเพราะหมอวราเทพเป็นที่หมายปออนาพยาบาลและหมอสาวๆ ที่ยัโส่าอยาสมัรเป็นแฟนหมอี๋หล่อันทั้นั้น
" แสว่าพวเรามีวามหวัแล้วใ่ไหมเนี่ย" ฮ่า ฮ่า ริๆ เสียสาวๆ หัวเราะอบใที่มีหวัะไ้เ้าไปีสนิทับหมอหนุ่มี๋หล่อ
เอี๊ย~~~โรม!!!!
เสียรถเบน์ันหรูอหมอวราเทพระทบนับวัถุบาอย่าเสียัสนั่น เารีบแะเบรรถเมื่อเรียสิลับืนมาแ่เสี้ยวนาทีเียวที่เาเผลอิถึปุยฝ้ายทำให้ลืมว่าำลัับรถอยู่ ายหนุ่มมอระหน้ารถเห็นร่าายวัยห้าสิบว่าลอยละลิ่วออาัวรถมอเอร์ไ์หล่นลสู่พื้นหมวันน็อระเ็นออาศีรษะร่าผอมอายวัยห้าสิบว่านอนแน่นิ่ับพื้น หมอหนุ่มรีบอรถและเปิประูลไป่วยเหลือนเ็บทันที เา่วยปมพยาบาลเบื้อ้นพร้อมเรียนที่เ้ามามุู่่วยเรียรถุเินอโรพยาบาลมารับนเ็บโย่วน แ่พอถึโรพยาบาลายที่โนรถอหมอหนุ่มน็เสียีวิเพราะทนพิษบาแผลไม่ไหว
@โรเรียนสรีประำัหวั
วันนี้เป็นวันสุท้ายในารสอบปิภาเรียนและบารศึษาอนัเรียนั้นมัธยมศึษาอนปลาย หลัสอบเสร็สาวน้อยในุนัเรียนนั่รวมลุ่มับเพื่อนสนิทเพื่อเลี้ยลอบารศึษาที่โ๊ะม้าหินอ่อนบริเวสวนหย่อมนั่พัผ่อนอโรเรียนมีอาหารที่ื้อไว้อนพัทานอาหารลาวันที่โรอาหารเอามาวารวมันบนโ๊ะแล้วพาันนั่ลบนเ้าอี้ม้าหินอ่อนล้อมวินอาหารและนมพร้อมุยันสนุสนาน
" พลอยแะสอบเอนทราน์ะอะไร "
" ันละพยาบาลศาสร์ที่มหาวิทยาลัยในรุเทพมหานร " พลอยไพลินบอเพื่อนเพราะพ่ออเธออยาให้ลูสาวเรียนพยาบาลึ่เป็นวามฝันอพ่อับแม่ที่อยาเห็นลูสาวใสุ่นาพยาบาล พลอยไพลินมีน้อายหนึ่นึ่ำลัเรียนั้นมัธยมศึษาปีที่สี่ พ่อับแม่อเธอมีวามหวัอยาให้น้อายสอบเ้าโรเรียนนายร้อยำรว
" ย่ะยัยแม่นรุเทพ " สายไหมแวเพื่อนสนิท
" พ่อพลอยทำานที่รุเทพน่ะ เลยอยาให้ไปพัอยู่้วยัน " พลอยไพลินอบเพื่อน พ่ออเธอเป็นผู้รับเหมา่อสร้าบ้านและไ้รับว่า้าานรู้ัให้มาสร้าหอพัในรุเทพมหานรว่าะสร้าเสร็็ใ้ระยะเวลานานหลายปีพ่อเลยมีวามิอยาให้เธอมาเรียน่อที่นี่เพราะเ้าอหอพับอว่าถ้าพลอยไพลินมาเรียนะให้ที่พัฟรีนว่าะเรียนบ
" แล้วไหมล่ะะเรียน่อที่ไหน "
" เราละพยาบาลศาสร์ที่มหาวิทยาลัยอนแ่น "
" อยู่ใล้บ้าน้วย "
" วัรี ับนิยา ะเรียน่อที่ไหนัน้ะ "
" เราละปมวัย มหาวิทยาลัยราภัใล้ๆ บ้านนี้ล่ะ้ะ"
" ใระไปเ่เหมือนเธอละ่ะุพลอย " สอสาววัรีับนิยาพูแวพลอยไพลิน เพื่อนๆ ในรุ่นเียวัน่า็รู้ว่าพลอยไพลินับสายไหมเรียนหนัสือเ่และไ้ะแนนท็อปในสายที่เรียน้วย
" เราไม่่อยอบพยาบาลเท่าไร ? " พลอยไพลินพูเปรยๆ ับเพื่อน สาวน้อยะอบทา้านบัีมาว่าแ่็เลือเรียนามใผู้เป็นพ่อับแม่
" เรียนพยาบาลแหละีแล้วบมา็มีานทำเลย "สายไหมปลอบใเพื่อน เพราะเธอับพลอยไพลินสนิทันมาเธอรู้ว่าเพื่อนเ่วิาบัีมาท็อปไ้ะแนนเ็มในสายพื้นานอาีพ
" เฮ้อ็เป็นอย่านั้นเพื่อพ่อับแม่พลอยสู้าย " หึ หึ พลอยไพลินหัวเราะในลำอพร้อมับยิ้มออมา
" ินๆ " วัรีและนิยาวนเพื่อนินอาหารและนมที่ื้อมา
หลัาเลิเรียนลับบ้าน พลอยไพลินแปลใมาทำไมเย็นนี้าิพี่น้อและเพื่อนบ้านมามุ่ันเ็มบริเวหน้าบ้านใอสาวน้อยรู้สึวูบไหวเหมือนับเป็นลาบอเหุไม่ี สายาเหลือบมอเห็นแม่ับน้อายอันร้อไห้เธอยิ่ใเสีย ร่าบอบบาเินเ้าบ้านยัไม่ทันวาระเป๋านัเรียนลแม่็โผเ้ามาอพร้อมร้อไห้สะอื้นแทบาใ
ฮึ ~~~
" พลอยลู พ่อไม่อยู่ับเราแล้ว " หิวัยห้าสิบบอลูสาว้วยเสียแหบแห้เพราะผ่านารร้อไห้มานานหลายั่วโมหลัาทราบ่าวว่าสามีเิอุบัิเสียีวิและรถอมูลนิธิำลัเลื่อนศพลับมาทำพิธียับ้านเิ
" ไม่ริใ่ไหมเพรแม่ล้อพี่เล่นเยๆ " เสียสาวน้อยแหบแผ่วเบาผ่านลำอถามน้อาย
" ริรับพี่พลอย พ่อไ้รับอุบัิถูรถเ๋นเสียีวิาที่ "
" โธ่...พ่อทำไมทิ้พลอยับแม่ับน้อไปเร็วแบบนี้ " เสียใสๆ ปล่อยเสียร้อไห้โฮออมา
" พวเราะอยู่ันอย่าไรถ้าาพ่อ " เสียใสๆ พูพึมพำแทบไม่มีสิอยู่ับัวสมอเบลอ็อไปั่วะิอะไรไม่ออสาวน้อยสสารแม่ับใ
ห้าวัน่อมาเป็นวันาปนิพ่ออพลอยไพลินแ่าทยอยมาร่วมัน ส่วนผู้เป็นแม่เสียใเป็นลมล้มพับเพราะทำใยัไม่ไ้ที่้อสูเสียผู้เป็นสามีและเผาร่าเาในวันนี้าิๆ ้อเ้ามา่วยปลอบใ พลอยไพลิน้อรับหน้าที่้อนรับแที่มาร่วมานแทนผู้เป็นแม่
รถู้หรูันให่สีาวเลี้ยวเ้าอบริเวหน้าบ้านนับรถเินอ้อมมาเปิประูให้หมอหนุ่มให่ ร่าสูาวใบหน้าหล่อเหลาสวมแว่นันแใสุ่สูทสีำสวมใส่เสื้อเิ้ายสีาวไว้้านในเินเ้ามาในบ้านพร้อมับทนายส่วนัว
" สวัสีรับผมหมอวราเทพ" หมอหนุ่มแนะนำัวพร้อมเินเ้ามาใล้หิวัยห้าสิบที่นั่พับนโฟาหลัาที่ฟื้นาารเป็นลม
" ผมเอาอมา่วยานรับ " ายหนุ่มยื่นอใส่เินำนวนสามแสนบาท เพื่อ่วยเป็น่าัานบื้อ้น เาไ้เลียร์ับทาเ้าหน้าที่ำรวเรียบร้อยและอรับผิอบทุรี
" แม่ไม่้อรับเินาเา " เสียใสๆ ร้อห้ามแม่อเธอ สาวน้อยไม่อยามอหน้านใร้ายที่ับรถนพ่ออเธอ
"ิะเอาเินมาฟาหัวพวเราละสิ"
"ะหนีรรมที่่อไว้ไปไม่พ้นหรอ "
" พวเราไม่้อารเินอนใร้าย แ่เอาีวิอพ่อืนมาให้พวเราไ้ไหม " เสียใสๆ พูเสียเ้มใส่หน้าหมอหนุ่มพร้อมับน้ำาใสๆ ไหลรินอาบแ้ม้วยวามเสียใ สาวน้อยไม่รับฟัเหุผลที่ว่าพ่ออเธอเป็นฝ่ายผิ
" พลอยอย่า้าวร้าวับุหมอ " เสียผู้เป็นแม่ห้ามปรามลูสาว ถึนายแพทย์หนุ่มะับรถไม่ระวันสามีอเธอ แ่ผลสอบสวนออมาว่าสามีอเธอเป็นฝ่ายผิที่ับรถมอเอร์ไ์ัหน้ารถเ๋อหมอหนุ่มนทำให้ัวเอเสียีวิ
" แม่อย่าใอ่อนยอมรับเินาเา " เสียใสๆ ร้อห้ามผู้เป็นแม่
" เพรมาเอาพี่พลอยออไป่อน " เสียหิวัยห้าสิบเรียลูายมาึพี่สาวออไป้านนอเพราะาิที่มา่วยานำลัหันมามอเมื่อไ้ยินเสียสาวน้อยร้อเสียั เธอ้อรับเินาหมอวราเทพเอามาเป็น่าใ้่ายในานศพเพราะสามีเสียีวิระทันหันเินที่เ็บไว้็มีไม่มาโีที่หมอหนุ่มมีน้ำใ่วยเหลือ
" ุแม่อย่าว่าน้อเลยรับ เธอเสียใมาที่สูุพ่อ "
" อบุหมอวราเทพมานะะ "
" มีอะไรให้ผม่วยเหลือ บอไ้เลยนะรับ "
" นี้เบอร์โทรศัพท์อผมิ่อไ้ทุเวลา ส่วน่าใ้่ายอย่าอื่นทนายผมะเป็นนัารแทนผมนะรับ" ายหนุ่มพูพร้อมับส่นามบัรอเาและยมือไหว้อัวไปราบอมาศพ เสร็แล้วเาอัวเินทาลับรุเทพมหานร
ความคิดเห็น