ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Ep 4 บทสนทนาในห้องแชท
(่วพัลาวัน)
เมื่อสอบในรายวิาที่สอบอนเ้าเสร็นัศึษาทุน็พัผ่อน และไปรับประทานอาหารลาวันัน ลุ่มอพวเา มาร์ ินยอ เบี และแ็สัน ็ำลันั่รับประทานอาหารันอยู่
มาร์็หยิบโทรศัพท์ึ้นมาอบแทอแบมแบมว่า “สวัสีรับ”
แบมแบมอบลับว่า “สวัสีรับพี่มาร์”
มาร์รู้สึเินหน้าแทันทีที่แบมแบมอบลับ
มาร์ึถามอีว่า “ทำอะไรอยู่รับ”
แบมแบมอบลับว่า “ำลัิน้าวรับ”
มาร์บอแบมแบมว่า “พี่็ำลัิน้าวเหมือนัน”
แบมแบมถามมาร์ว่า “ผมรบวนพี่หรือเปล่ารับ”
มาร์อบ “ไม่ไม่ พี่่าหาที่รบวนน้อ”
แบมแบมถามมาร์อีว่า “พี่รบวนผมยัไ”
มาร์อบ “็พี่ทัมาหาน้ออนที่น้อำลัิน้าวไ”
แบมแบมถามมาอีว่า “แล้วที่ผมทัไปล่ะ”
มาร์อบ “อนนั้นพี่ว่า ยัไม่ไ้เ้าห้อสอบ”
แบมแบมพู “พี่็สอบเหมือนันนี่นา”
มาร์อบ “ใ่ วันนี้พี่็สอบเหมือนัน”
แบมแบมถาม “้อสอบพี่ยามามั้ย”
มาร์อบและถาม “็ไม่่อยยาเท่าไหร่หรอ แล้วแบมแบมล่ะยามั้ย”
แบมแบมอบ “่ายมา”
มาร์พู “่ายมาเลยเหรอ”
แบมแบมอบ “่ายริๆน่ะ พี่ไม่เื่อเหรอ”
มาร์พู “เื่อแล้วรับ”
แบมแบมพู “พี่็นิสัยีเหมือนันน่ะ”
มาร์พู “อบุ”
แบมแบม “ผมมีพี่ินยอ ที่เป็นพี่ที่นิสัยีมาๆ แ่”
มาร์พู “แ่อะไรเหรอรับ เป็นอะไรหรือเปล่า”
แบมแบมพู “แ่ผมอยามีพี่ายนิสัยแบบพี่มาร์มาว่า”
อนนี้ในหัวมาร์เริ่มสับสนเมื่อแบมแบมพูว่าอยามีพี่ายเป็นมาร์
มาร์พู “ทำไมล่ะรับ ินยอ็นิสัยีะาย”
แบมแบมพู “็อนนี้พี่ินยอไม่่อยมีเวลาให้ับผมเลย ให้เวลาับพี่เบีนเียว”
มาร์พู “ไม่หรออนอยู่มหาวิทยาลัยมัน็พูถึน้อบ่อยน่ะ”
แบมแบมพู “แ่พี่เป็นเพื่อนุยที่ีมาเลยน่ะรับ”
มาร์พู “รับ”
ไม่นานทั้สอ็้อเ้าสอบใน่วบ่าย ทั้สอึบอลา้วยำว่า บ๊าบบาย
เมื่อสอบในรายวิาที่สอบอนเ้าเสร็นัศึษาทุน็พัผ่อน และไปรับประทานอาหารลาวันัน ลุ่มอพวเา มาร์ ินยอ เบี และแ็สัน ็ำลันั่รับประทานอาหารันอยู่
มาร์็หยิบโทรศัพท์ึ้นมาอบแทอแบมแบมว่า “สวัสีรับ”
แบมแบมอบลับว่า “สวัสีรับพี่มาร์”
มาร์รู้สึเินหน้าแทันทีที่แบมแบมอบลับ
มาร์ึถามอีว่า “ทำอะไรอยู่รับ”
แบมแบมอบลับว่า “ำลัิน้าวรับ”
มาร์บอแบมแบมว่า “พี่็ำลัิน้าวเหมือนัน”
แบมแบมถามมาร์ว่า “ผมรบวนพี่หรือเปล่ารับ”
มาร์อบ “ไม่ไม่ พี่่าหาที่รบวนน้อ”
แบมแบมถามมาร์อีว่า “พี่รบวนผมยัไ”
มาร์อบ “็พี่ทัมาหาน้ออนที่น้อำลัิน้าวไ”
แบมแบมถามมาอีว่า “แล้วที่ผมทัไปล่ะ”
มาร์อบ “อนนั้นพี่ว่า ยัไม่ไ้เ้าห้อสอบ”
แบมแบมพู “พี่็สอบเหมือนันนี่นา”
มาร์อบ “ใ่ วันนี้พี่็สอบเหมือนัน”
แบมแบมถาม “้อสอบพี่ยามามั้ย”
มาร์อบและถาม “็ไม่่อยยาเท่าไหร่หรอ แล้วแบมแบมล่ะยามั้ย”
แบมแบมอบ “่ายมา”
มาร์พู “่ายมาเลยเหรอ”
แบมแบมอบ “่ายริๆน่ะ พี่ไม่เื่อเหรอ”
มาร์พู “เื่อแล้วรับ”
แบมแบมพู “พี่็นิสัยีเหมือนันน่ะ”
มาร์พู “อบุ”
แบมแบม “ผมมีพี่ินยอ ที่เป็นพี่ที่นิสัยีมาๆ แ่”
มาร์พู “แ่อะไรเหรอรับ เป็นอะไรหรือเปล่า”
แบมแบมพู “แ่ผมอยามีพี่ายนิสัยแบบพี่มาร์มาว่า”
อนนี้ในหัวมาร์เริ่มสับสนเมื่อแบมแบมพูว่าอยามีพี่ายเป็นมาร์
มาร์พู “ทำไมล่ะรับ ินยอ็นิสัยีะาย”
แบมแบมพู “็อนนี้พี่ินยอไม่่อยมีเวลาให้ับผมเลย ให้เวลาับพี่เบีนเียว”
มาร์พู “ไม่หรออนอยู่มหาวิทยาลัยมัน็พูถึน้อบ่อยน่ะ”
แบมแบมพู “แ่พี่เป็นเพื่อนุยที่ีมาเลยน่ะรับ”
มาร์พู “รับ”
ไม่นานทั้สอ็้อเ้าสอบใน่วบ่าย ทั้สอึบอลา้วยำว่า บ๊าบบาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น