ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3
~ ณ ห้องพยาบาล ~
นายบ้านั่นมันแบกฉันมาห้องพยาบาล ( มันแค่เอาแขนฉันพาดคอมันเท่านั้นแหละแต่บรรยายให้เวอร์ )แต่ตลอดทางที่มันหามฉันมา ฉันก็ยังไม่เห็นหน้ามันอยู่ดีก็มัวแต่มึนจนลืมตาไม่ขึ้นอยู่นี่แหละ และแล้วมันก็ทิ้งตัวฉันลงบนเตียงห้องพยาบาล
" ขอบใจนะที่มาส่งที่ห้องพยาบาลอ่ะ ทีหลังก็เตะบอลดูคนบ้างก็ได้นะ "
" อืมแล้วจะพยายาม งั้นฉันไปนะ แล้วที่หลังก็อย่ามานั่งแถวนี้ล่ะ " นายบ้าเอ๊ย ยังจะย้อนซะงั้นอ่ะ
" เดี๋ยว นายชื่อไรอ่ะ " ฉันถามขณะที่หลับตา
" ทำไม สนฉันหรอ " มันทำเสียงกวน
" ไอ้บ้า หน้านายฉันยังไม่เห็นเลย จะสนใจนายได้ไง "
" ก็เสียงฉันมันหล่อไง ฮ่าๆๆ "
" อยากจะอ้วก "
" เฮ้ยเดี๋ยวนะ จะอ้วกหรอเดี๋ยวหาถุงให้ เดี๋ยวนะๆ "
" ไม่ต้องๆ ฉันพูดประชดไม่เข้าใจรึไง "
" ฮ่าๆๆๆๆ งั้นฉันไปนะ " นายนั่นกลั้วหัวเราะ
" เออ ไปใตอนที่3ห้พ้นเลย " แล้วฉันก็นอนห้องพยาบาลไปคาบนึง พอรู้สึกดีขึ้นก็ไปเรียนต่อ
" ปาล์มหายมึนยัง " แจนเพื่อนสุดที่ร๊ากกกกกกกถามฉัน
" ก็ดีขึ้นแล้วอ่ะ " สงสัยมดมันจะสงสารฉันก็เลยเอาสมุดมาพัดให้
" ไอ้ปาล์มคาบคณิตฯเมื่อกี๊ฉันส่งการบ้านให้แกแล้วนะ " โอ๊ยขอบใจมากไอ้มดเพื่อนรัก ถ้าฉันไม่ได้ส่งการบ้านวันนี้ฉันต้องโดนด่าแน่เพราะอาจารย์วีรวรรณแกเป็นคนที่ตรงเวลามาก ขนาดมาโรงเรียนยังไม่เคยสายเลย เข้าห้องสอนตรงเวลาทุกครั้ง
" ปาล์มารี ปาล์มารี ปาล์มารี!! " เสียงๆหนึ่งดังคล้ายสายฟ้าฟาด
" คะๆ มีอะไรหรือคะ " อ๋ายเจ๊อร( สอนภาษาไทย )มาแว๊ว เดินดุ่มๆตามสไตล์ของเจ๊แกมาหยุดตรงหน้าฉัน
นายบ้านั่นมันแบกฉันมาห้องพยาบาล ( มันแค่เอาแขนฉันพาดคอมันเท่านั้นแหละแต่บรรยายให้เวอร์ )แต่ตลอดทางที่มันหามฉันมา ฉันก็ยังไม่เห็นหน้ามันอยู่ดีก็มัวแต่มึนจนลืมตาไม่ขึ้นอยู่นี่แหละ และแล้วมันก็ทิ้งตัวฉันลงบนเตียงห้องพยาบาล
" ขอบใจนะที่มาส่งที่ห้องพยาบาลอ่ะ ทีหลังก็เตะบอลดูคนบ้างก็ได้นะ "
" อืมแล้วจะพยายาม งั้นฉันไปนะ แล้วที่หลังก็อย่ามานั่งแถวนี้ล่ะ " นายบ้าเอ๊ย ยังจะย้อนซะงั้นอ่ะ
" เดี๋ยว นายชื่อไรอ่ะ " ฉันถามขณะที่หลับตา
" ทำไม สนฉันหรอ " มันทำเสียงกวน
" ไอ้บ้า หน้านายฉันยังไม่เห็นเลย จะสนใจนายได้ไง "
" ก็เสียงฉันมันหล่อไง ฮ่าๆๆ "
" อยากจะอ้วก "
" เฮ้ยเดี๋ยวนะ จะอ้วกหรอเดี๋ยวหาถุงให้ เดี๋ยวนะๆ "
" ไม่ต้องๆ ฉันพูดประชดไม่เข้าใจรึไง "
" ฮ่าๆๆๆๆ งั้นฉันไปนะ " นายนั่นกลั้วหัวเราะ
" เออ ไปใตอนที่3ห้พ้นเลย " แล้วฉันก็นอนห้องพยาบาลไปคาบนึง พอรู้สึกดีขึ้นก็ไปเรียนต่อ
" ปาล์มหายมึนยัง " แจนเพื่อนสุดที่ร๊ากกกกกกกถามฉัน
" ก็ดีขึ้นแล้วอ่ะ " สงสัยมดมันจะสงสารฉันก็เลยเอาสมุดมาพัดให้
" ไอ้ปาล์มคาบคณิตฯเมื่อกี๊ฉันส่งการบ้านให้แกแล้วนะ " โอ๊ยขอบใจมากไอ้มดเพื่อนรัก ถ้าฉันไม่ได้ส่งการบ้านวันนี้ฉันต้องโดนด่าแน่เพราะอาจารย์วีรวรรณแกเป็นคนที่ตรงเวลามาก ขนาดมาโรงเรียนยังไม่เคยสายเลย เข้าห้องสอนตรงเวลาทุกครั้ง
" ปาล์มารี ปาล์มารี ปาล์มารี!! " เสียงๆหนึ่งดังคล้ายสายฟ้าฟาด
" คะๆ มีอะไรหรือคะ " อ๋ายเจ๊อร( สอนภาษาไทย )มาแว๊ว เดินดุ่มๆตามสไตล์ของเจ๊แกมาหยุดตรงหน้าฉัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น