ฟามทรงจำสีจางๆ

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2

<ครั้งแรกที่ได้เจอเธอ ...วันรับน้อง>


เอาแล้วครับมาถึงก็เตรียมตัวแหกปากตะโกนทันที...........

“เฮ้ย!!!! ป.ว.ช.1อ่ะ มารวมตัวกันในห้องนี้เด๊ะ!!!!”

เสียงรุ่นพี่คนนึงที่จบไปแล้วตะโกนเสียงดัง



ตอนนั้นพวกเรากำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องอีกห้องนึง

โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ใครแหกปากอะไร

ก็เลยเดินออกมาดู.............


“จะยืนทำ???อะไรล่ะพวกเมิง เดินไปเข้าห้องเด้!!!!

แม่งยืนบื้ออยู่ได้” ไอรุ่นพี่หัวหยิกด่าพวกผมคับ


แมร่งอารมณ์เสียมาจากไหนวะ สังคมไม่ยอมรับ

พวกเมิงหรอวะ ถึงมาลงที่พวกกุ เซ็งงงงงงงง


พอเข้าไปในห้อง ก็มีรุ่นผมนั่งกันอยู่เต็มห้องเลย

แล้วพวกผมก็เดินเข้าไปนั่งสมทบด้วย..............

มันก็บอกให้พวกเราป.ว.ช.1ทุกคนนั่งจับกลุ่ม

กันรวมๆกัน แล้วก็นั่งฟังมันพูด.................

มันก็พูดพล่ามอะไรของมันก็ไม่รู้ อะไรระบบ

ของมันก็ไม่รู้ พวกกุนักเรียนไม่ใช่ทหาร

สั่งหยั่งกะทหารเกณฑ์เลย พวกทหารยังไม่ข่มขู่อะไรขนาดนี้เลย........................

บางคนก็หนีครับ ไม่มาเข้ารับน้อง แต่เห็นรุ่นพี่

บอกว่าถ้าใครไม่มารับน้องวันนี้จะรับซ่อมวันอื่น

น่านนนมันยังมีรับซ่อมอีกแหน่ะ............................



แล้วมันก็ให้เล่นอะไรซักอย่างโดยการ....................

ให้จับคู่กัน 2 คนหญิงชาย หาคู่ให้ได้ โดยมัน

จะนับ 1- 10ให้พวกเราหาคู่ให้ทันเวลาที่มันนับ

แล้วเดี๋ยวมันจะบอกกติกาเล่นเกมส์ ผมก็เดินหากันให้ชุลมุน

ก็ไปเจอผู้หญิงคนนึงหน้าตาน่ารัก ................

เธอเดินเข้ามาหาผม มองหน้าผม.........


“มีคู่รึยังอ่ะค่ะ” แหม....ถามหยั่งจะจะแต่งงานเลย

แหะแหะแหะ


“อ๋อ.....ยังเลยเนี่ยก็เดินหาอยู่เนี่ย”ผมตอบเธอแบบยิ้มๆ


“งั้นคู่กับปอนะ ปอก็ยังไม่มีเหมือนกัน”

เธอพูดพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆผม


ตอนนี้ผมมองหาไอโจ มันเลือกคู่มันได้แล้วครับ

แหม....ฉลาดเลือกนะรู้สึกเล่นซะน่ารักเชียว

แต่คู่ของผมก็น่ารักไม่น้อยไปกว่ามันเลย.......................


“เอาล่ะๆ......หากันเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย

เดี๋ยวจะให้ทาโร่ไปคู่ละเส้นแล้วช่วยกันกินให้หมด”


ไอรุ่นพี่เริ่มเล่นเกมส์แล้วบอกกติกาแล้วครับ

เอาแล้วไง ผมคิดไปต่างๆนานาเลย ตอนนี้ไอพวก

ที่หาคู่ไม่ได้มันก็ต้องคู่ชายกับชายอ่ะนะ ดวงซวยไป

แต่ผมคงจะดวงดี เหอเหอเหอ ดันมาคู่กับปอที่น่ารักคนนี้


รุ่นพี่แจกเส้นทาโร่ให้คู่ละเส้น เส้นยาวเหมือนกัน

กติกามีอยู่ว่าห้ามใช้มือโดยเค้าจะมัดมือเราไว้

ข้างหลังแล้วก็ให้เรากินกันคนละด้าน มีจับเวลาด้วย

ถ้าใครกินไม่หมดหรือว่าให้คนคนนึงกินคนเดียวคู่นั้น

โดนทำโทษ.................เอาแล้วไง เวลานี้รอมานาน

เหอเหอเหอ..............................


จับเวลานะ ปี๊ด!!!! เสียงนกหวีดดังขึ้น


ผมก็เขมือบค่อยๆไปทีละนิดเพราะเดี๋ยวปอเค้า

จะหาว่าผมทะลึ่ง จากตอนแรกที่หน้าเราห่างกัน

จนตอนนี้ทาโร่ที่เหลือ ตอนนี้เหลืออยู่

ประมาณ 4 เซ็นแล้ว ใบหน้าของเราตอนนี้เกือบ

จะชนแล้ว ไอตอนที่กินอยู่เนี่ย ก็มีรุ่นพี่มาคอย

เชียร์อยู่ข้างๆว่าให้กินไปเลยเร็วๆ........

ผมพูดเบาๆกับเธอว่า ปล่อยเถอะ ให้เรากิน

ให้หมดเลยเดี๋ยวมันจะดูไม่ดี เธอก็ยอมครับผมก็

ซัดซะหมดเส้นเลย แล้วเค้าก็แก้มัดเรา

ปอเธอหันมายิ้มให้ผม เธอน่ารักจัง

ผมชอบจังเวลาที่เธอยิ้มแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึก

ว่าโลกทั้งโลกหยุดหมุน........................

ผมคงหลงสเน่ห์เธอเข้าแล้วสิเนี่ย



การรับน้องในวันนี้ ถือว่าผมคุ้มมาก คุ้มจริงๆ

เพราะเป็นการรับที่ไม่มีความรุนแรงเลย

เพราะว่าเค้ารับในโรงเรียน อาจารย์คุม

ก็เลยไม่มีการรับที่รุนแรง..........................



นั่นแหล่ะครับครั้งแรกที่ผมได้เจอกับเธอ

และครั้งแรกที่ผมได้รู้จักกับเธอ ตั้งแต่วัน

รับน้องวันนั้น ผมก็สนิทกับเธอมากขึ้น

ปอเธอเป็นคนที่พูดเก่งเมื่ออยู่กับผม แต่ถ้า

อยู่กับคนอื่นๆ หรือเพื่อนๆผม ปอเธอจะพูดน้อยมาก

แต่เธอจะยิ้มเก่ง ผมชอบรอยยิ้มของเธอจัง

เพราะเมื่อใดที่ผมเห็น ผมจะรู้สึกว่ามันเป็นรอยยิ้มที่อบอุ่น ผมว่าผมเริ่มชอบเธอเข้าแล้วสิ.............
........



วันนี้เธอชวนผมไปเดินเล่นสวนสาธารณะที่

แถวโรงเรียน มีหรือที่ผมจะปฎิเสธเธอ........


“นี่.....เป้ วันนี้ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเป็นเพื่อนปอหน่อยได้มั้ย” เธอเดินมาถามผมพร้อมกับยิ้มเล็ก

ของเธอ............


“อืม.....ได้สิ” ผมตอบเธอไปอย่างนั้น

เธอเรียนอยู่คนละห้องกับผม แต่แผนกเดียวกัน

คนละรอบ เธอเรียนรอบบ่าย ส่วนผมเรียนรอบเช้า

แต่มันก็ไม่เป็นอุปสรรคที่ผมจะเจอเธอ

เพราะยังไงผมก็เจอเธอทุกวันอยู่แล้ว



วันนี้ผมเลิกเรียนของผมเธอบอกว่าอาจารย์ไม่สอน

เธอเลยชวนผมไปเดินเล่น..................

ผมเดินเคียงข้างเธอไปเรื่อยๆ อยากหยุดเวลา

เอาไว้แค่นี้จัง อยากให้วันดีๆแบบนี้อยู่ในสมอง

ผมตลอดไป



ตลอดทางที่เดินไปเรื่อยๆข้างฟุตบาท

ดูเหมือนเธอเป็นคนที่นิสัยเหมือนเด็กๆ

นิสัยเธอที่ขี้เล่น บวกกับความน่ารักของเธอ

ที่ดูแล้วเหมือนจะลงตัวกับเธอทุกอย่าง



ผมรู้สึกว่าตอนนี้เธอดูเหมือนลูกคุณหนูเลย

กับผม ที่ผมดูเหมือนคนเดินดิน มันจะคู่กันได้รึป่าว

เธอน่ารัก แต่กับผมที่หน้าตาธรรมดา ................................



ระหว่างทางที่เดิน แดดมันก็ร้อน ผมก็เลยเอา

กระดานของผมตอนนั้นผมถือกระดานวาดรูปอยู่

ผมก็ยกขึ้นมาบังแดดให้เธอ เธอก็หันมายิ้มหวานให้ผม ..............