FANFIC:Senki Zesshou Symphogear ใครก็ได้พาเค้าออกไปที! - นิยาย FANFIC:Senki Zesshou Symphogear ใครก็ได้พาเค้าออกไปที! : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    FANFIC:Senki Zesshou Symphogear ใครก็ได้พาเค้าออกไปที!

    เกิดมาใหม่ทั้งทีก็ไม่ได้เป็นคนแต่กลับเป็นกันดั้มซ่ะงั้น แถมโดนฝังอีก! ใครก็ได้ช่วยขุดเค้าออกมาที่! HELP!!!

    ผู้เข้าชมรวม

    12,828

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    401

    ผู้เข้าชมรวม


    12.82K

    ความคิดเห็น


    325

    คนติดตาม


    423
    จำนวนตอน :  22 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  5 พ.ย. 67 / 19:38 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ในวันที่ฝนตกหนักมีร่างของเด็กสาวคนนึงยืนถือช่อดอกไม้รอบางอย่างโดยที่ไม่สนใจพิรุณที่โปรยลงมาอย่างหนัก แล้วในตอนนั้นรถประจำทางก็ได้มาจอดต่อหน้าของเธอ

     

    “แปดพันแปดร่ำขับร้อง”

     

    “แผดเสียงจนสำรอกเลือด”

     

    “เจ้านกกาเหว่า”

     

    “เจ้าลูกนกตัวน้อยนั้น”

     

    รถประจำทางได้มุ่งหน้าผ่านเศษซากบ้านเรือนที่อยู่ในสภาพผ่านสงครามมาและยังไม่ได้ถูกซ้อมแซมมากนัก

     

    “แม้จะสำรอกเลือด”

     

    “ก็ยังคงร้องเพลงต่อไป”

     

    “เพื่อนสนิทคนสำคัญของฉันก็ด้วย”

     

    “ก็ยังคงร้องเพลงต่อไป”

     

    รถประจำทางได้จอดลงในตอนที่ฝนหยุดตกพร้อมร่างเด็กสาวคนนั้นก็ได้ลงจากรถ

     

    “แม้ว่าเลือดจะไหลริน”

     

    “ก็ยังคงร้องเพลงต่อไป…”

     

    เด็กสาวเดินไปจนมาหยุดที่ป้ายหลุมศพแห่งนึง ซึ่งไม่นานเธอได้คุกเข่าอย่างอ่อนแรงพร้อมกับช่อดอกไม้ที่ร่วงลงไป เช่นเดียวกันกับกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธอ

     

    อยากเจอเหลือเกิน ไม่ได้เจอกันอีกแล้วแบบนี้ ชั้นไม่เอานะ ฮิบิกิ…”เด็กสาวกล่าวทั้งน้ำตามองกรอบรูปภาพเด็กสาวผมสีส้มพร้อมกับสายฝนที่ตกลงมาซ้ำเติม

     

    ฮื่อออออออฮ่าาาาาา~~~~!!!!”โดยที่เธอทำได้แค่เพียงร้องให้ออกมาอย่างเศร้าโศก

     

    โดยห่างออกไปจากสุสานในจุดนึงที่ไม่ไกลจากซากเมือง ซึ่งมีบางสิ่งเหมือนหอคอยโบราณสูงเสียดฟ้าที่อยู่ในสภาพเสียหายหนัก 

     

    โดยที่ไม่ห่างจากหอคอยนั้นมีรูปปั้นหินที่มีรูปร่างเหมือนหุ่นยนต์ขนาดใหญ่นั่งคุกเข่าโดยที่ในมือยังคงจับอาวุธไว้แน่น

     

    “เพื่อนคนสำคัญของฉันนั้น”

     

    “ยังร้องเพลงในสนามรบต่อไป…”

     

    ช่วงชี้แจง

    ก็จะขอชี้แจงสำหรับผู้ที่มาอ่านใหม่ทุกท่าน(ทั้งที่ควรจะแจ้งตั้งนานแล้ว) ด้วยความที่เรื่องนี้เป็นแฟนฟิคขอมูลหลายส่วนของต้นฉบับอาจมีการการคาดเคลื่อน หรือการนำตัวละครอื่นมาสวมบทบาททับแทนตัวที่อาจจะมีในต้นฉบับก็ขออภัย และบทของเรื่องซิมโฟเกียร์ก็อาจจะมีการตัดตอนตามที่ตัวเอกนั้นก็ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพวกตัวเอกของต้นฉบับจึงของแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน ส่วนนี้วาร์ปเฟสบุคก็ชื่อเดียวกับนามปากกาแหละครับ(นักพิมพ์รัตติกาล)

     

    อันนี้ปกนิยายแบบเต็มจ้า
    อันนี้ปกนิยายแบบที่2จ้า

     

    (ส่วนอันนี้วาปภาพต้นฉบับจ้าhttps://www.pixiv.net/en/artworks/108925392)

    (ส่วนนี้วาร์ปภาพที่ใช้เป็นส่วนประกอบของปกที่สองจ้า)

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น