NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ FiC Fate ] เทพทรูที่แสนระทมชินจิ ( จบ )

    ลำดับตอนที่ #7 : ชินจิกับการโดนรุมกระทืบ

    • อัปเดตล่าสุด 27 เม.ย. 66




          ทำไหมเขาถึงมาแอบดูในบริเวณใกล้การต่อสู้ขนาดนี้งัยเหรอ? ง่ายมากสำหรับคำตอบนั่น พวกเขาอยู่ไกลก็ไม่ได้ยินและเห็นสิ มันคือคำตอบที่ดูก่วนๆก็จริงแต่มันคือเรื่องจริง


        พวกเขาไม่ได้มีพลังมองการต่อสู้แห่งนี่จากระยะไกล ชินจิเองก็มองไม่เห็น ทำได้เพียงฟังเสียงควบคู่ไปการบรรยายของยูโน่ล่า


     

         จะถูกพบตัวโดยง่ายมันก็สมเหตุ...ไม่ดิ มันก็สมควรมากกว่า



         ยูโน่ล่าก้มหน้าลงไปใกล้ๆหูของชินจิแล้วกระซิบอย่างกังวล 



            “ ทำยังไงดีมาสเตอร์? ”



          ชินจิกลืนน้ำลายก่อนจะจับไม้เท้าของตัวเองแน่น หันหน้าไปทางทิศทางที่คาดว่ายูโน่ล่าน่าจะอยู่แล้วกระซิบตอบ



        “ ถูกพบตัวแล้ว ก็มีแต่ต้องออกไปล่ะนะ ”



         ยูโน่ล่ากลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ รู้ดีว่าอนาคตต่อจากนี้มันระถมแน่ๆ แต่เธอก็จะลองเผชิญหน้าไปกับมันสักตั้ง



         โดยที่ทั้งสองไม่ทราบหรือแม้แต่เซอร์แวทน์กลุ่มอื่นๆก็ด้วย มีร่างของเด็กชายอายุราวๆเจ็ดถึงแป็ดขวบผมสีน้ำเงินเข้มส่วมแว่นกำลังกอดอกอยู่ท้ายรถอีกคันต่อจากพวกชินจิ ข้างๆเขามีร่างของหญิงสาวผมสีขาวสั้นแต่งกายชุดเกราะสีดำ?



         “ ขอบใจมากน่ะมาโต้ ที่นายออกไปแทนพวกฉัน ”


         เด็กชายกล่าวด้วยรอยยิ้มก้มหน้าลงพร้อมดันแว่นขึ้น เขาคือ ' ริวโด อิซเซย์ ' ผู้กลับมาเกิดใหม่ในโลกนี้ ในร่างของตัวประกอบเพื่อนพระเอกประธานนักเรียน



         หญิงสาวผมขาวสั้นข้างๆขออิซเซย์คือๆกัดฟันขึ้นอย่างไม่พอใจ เมื่อมองท่าทีที่กำลังแอ็คอยู่ของผู้เป็นมาสเตอร์



        “ อย่าทำหน้าโสโครกแบบนั่น ต่อหน้าฉันด้วยคะ ”



         อิซเซย์หยุดดันแวนแล้วนิ่งเงียบไปทันที คิ้วกระตุกไปมาสองสามทีก่อนจะจับแว่นแล้วส่ายหน้าไปมา



         “ เธอหันพูดคำหวานๆบ้างไม่เป็นรึไง อเวนเจอร์ ”



         เหล่าเซอร์แวทน์และมาสเตอร์ต่างจ้องมองไปทางรถคันนั่นอย่างเงียบๆ คิริซึมุที่แอบซุ่มอยู่ก็เล็งสไนเปอร์ไปทางนั้นด้วยเช่นกัน



         ก่อนที่ต่อมารถที่อยู่ต่อจากรถคันนั่นอีกคัน จะมีร่างของเด็กชายส่วมผ้าขาวยาวปิดตาถือไม้เท้าเดินออกมาโดยข้างๆเองก็มีเด็กสาวเซอร์แวทน์เดินตามออกมา



         กิลกาเมชมองชินจิสลับกับยูโน่ล่าพร้อมกับฉีกยิ้มขึ้น ขณะเดียวกันเกทด้านหลังของเขาก็ยิงดาบจำนวนหนึ่งไปทางแลนสล็อตที่นิ่งอยู่



         “ อ่อร่าาาา!!! ”



          แลนสล็อตเงยหน้าขึ้นคำรามอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะวิ่งตรงไปทางดาบที่พุ่งมาจับมันแล้วใช้มันโจมตีดาบที่เหลือ เปร้ง เปร้ง!



          ชิโร่มองชินจิก่อนจะยิ้มมุมปาก การที่ชินจิมายืนตรงนี้ได้ก็หมายความว่า เขาต้องการจะมีชีวิตอยู่ต่อไปและเข้าร่วมสงครามจอกจริงๆ



         ( สุดท้ายฉันก็ห้ามนายไม่ได้สิน่ะ ชินจิ )



          “ บ้าน่ะ มาสเตอร์ที่เป็นเด็กอีกแล้วเหรอ? แถมดูท่าจะพิการด้วย ”



         เวเวอร์มองไปทางชินจิแขนข้างซ้ายตั้งแต่ศอก-แขน-มือ ของเด็กชายผมทรงสาหร่ายมันหายไป..



         อิสกันดาร์จับคางมองชินจิ ก่อนจะพยักหน้าเข้าใจถึงเหตุผลที่ชินจิเลือกที่จะซ่อนตัวได้ เนืองจากมาสเตอร์ดูอ่อนแอไม่สมประกอบง่ายต่อการลอบสังหาร



         ( สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ ใช้เกณฑ์คัดเลือกมาสเตอร์จากอะไรกัน? ทำไหมปล่อยเด็กเล็กให้เข้าร่วม? )



        อาเธอเรียเหงื่อตกมองชินจิสลับกับชิโร่ เธอไม่เข้าใจระบบของสงครามจอกจริงๆ เธอนั้นมีศักดิ์ศรีมากพอที่จะไม่ฆ่าเด็กเล็ก



          “ เจ้าหนู ไม่เบาเลยน่ะที่ว่างแผนจะลอบโจมตีพวกข้าได้ตั้งแต่ยังเด็ก ”



          เดียร์มุมควงหอกคู่ในมือสองถึงสามครั้งกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา มองไปทางชินจิ 



         “ .... ”



          ถ้าตอบไปว่า ' ไม่ใช่ครับ มันคือเรื่องเข้าใจผิด ' ก็คงไม่มีใครเชื่อ ผมรู้เรื่องนั่นดี การจะตีหน้าซื่อเป็นเด็กธรรมดาก็คงไม่มีใครเชื่อ มีหวังโดนมองว่าตอแหลไปอีก เพราะเด็กอัญเชิญเซอร์แวทน์และเข้าร่วมสงครามจอกได้ก็ไม่ธรรมดาอยู่แล้ว..



        แถมเหล่าวีรชนเองก็ดูปักใจเชื่อว่าผมซ่อนตัวเพื่อรอลอบโจมตีไปแล้วด้วย ระดับเหล่าวีรชนอีโก้เองก็คงสูง เชื่อในความคิดของตัวเองแนบแน่น...



         เวลานี้คงมีแต่ทางรอดเดียวแล้ว...



        ยูโน่ล่ามองชินจิที่นิ่งเงียบไป เธอเองก็กำลังรอคำตอบว่าชินจิจะแก้สถานการณ์นี่ยังไงดีอยู่เหมือนกัน..



        ชินจิก้มหน้าลงก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา สร้างความตกตะลึงให้ทุกคนพร้อมกับตอกย้ำความคิดที่ว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่เด็กธรรมดาเข้าไปอีก



         “ ฮะ ฮ่า ฮ่าๆ โดนมองออกซะได้น่ะครับเนี้ย สมเป็นเหล่าวีรชนเลย ”



          “ เป็นเด็กที่ไม่ธรรมดาจริงๆด้วย ”



          เดียร์มุทกล่าวขณะมองชินจิด้วยสายตาเย็นชา คนอื่นๆก็มีความคิดไม่ต่างกัน  " เด็กพิลึก "  " เด็กอันตราย "  " เด็กจอมเจ้าเล่ห์ " 



         ยกเว้นอยู่คนหนึ่ง...



         กิลกาเมชมองแลนสล็อตด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดขีด บังอาจมาจับของรักของห่วงของเขา อาวุธของเขาได้น่ะไอ้สวะ!



         “ แก!!! ”



         กิลกาเมชเปิดเกทมาราวๆห้าสิบบาน หวังจะฆ่าแลนสล็อตลง ณ ตอนนี้ซะเลย แต่ว่า...จู่ๆแลนสล็อตก็หยุดลง



          ณ อีกด้านทางตระกูลมาโต้



         ตาแกโซเค็นกำลังมองภาพเหตุการณ์สงครามจอกผ่านลูกแก้วลูกใหญ่อย่างเงียบๆ ข้างๆเองก็มีร่างของคาริยะมาสเตอร์ของแลนสล็อต เขากำลังหอบจะเป็นจะตาย แฮก แฮ่ก



         “ คาริยะตอนนี้แหละ ใช้อาคมบัญชาสั่งเบอร์เซิกเกอร์ให้โจมตีชินจิและเซอร์แวทน์ของมัน ”



         “ แฮก แฮ่ก แต่ว่า แฮ่ก เขาเป็น-- ”



         “ ถ้าแกยอมทำ ฉันจะยอมให้ซากุระไม่ต้องไปฝึกที่บ่อนั่นอีกสัก 1 สัปดาห์ ”



         คาริยะตาเบิกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้กับข้อตกลงนั่น เขารู้สึกผิดต่อหลานชายก็จริงแต่ว่า...เพื่อซากุระและอาโออิ



         ขอโทษน่ะไอ้หลานชาย



         “ อย่าคืนคำซ่ะล่ะ เบอร์เซิกเกอร์!ด้วยอาคมบัญชา จงมุ่งตรงไปโจมตีชินจิและเซอร์แวทน์ของเขาซ่ะ!!! ”



         ตัดกลับมาอีกด้าน



         แลนสล็อตนิ่งไปสักพักก่อนจะพุ่งตัวไปทางชินจิอย่างรวดเร็ว ใช้ดาบในมือเตรียมฟันไปที่คอของชินจิ



         ยูโน่ล่าเรียกคันธนูมาป้องกันไว้ได้ทัน พวกเขาปะทะแรงกันสักระยะ เชื๊อด~



         โดนโจมตีงันเหรอ!



         ชินจิคิดอย่างแตกตื่น กระโดดถอยออกมาจากจุดนั้นตามสัญชาตญาณ ฉึก! แต่ว่าเขาก็ต้องชะงักลงเมื่อจู่ๆก็โดนของแหลมแทงแขนไปอย่างฉิวเฉียด



         “ ขอโทษด้วยเจ้าหนู แต่ข้าถูกมาสเตอร์สั่งมา ”


         

          เดียวมุทกล่าวอย่างเย็นชา ฉึ๊บ~ ก่อนที่เขาจะใช้หอกอีกเล่มในมือแทงไปที่ลำตัวของชินจิของชินจิอย่างรุนแรงจนเขากระเด็นไป



         เดียร์มุท..!?



        ชินจิกระเด็นปิ้วออกไปไกลระดับหนึ่ง กลางหน้าอกของเขาเกิดรอยบาดแผลจากการโดนของมีคมแทงทะลุเข้าไป



         ก็พอจะเข้าใจได้ มาสเตอร์ของเดียร์มุท ลอดล์เอเมลอยที่ 1 คงจะเห็นช่องว่าที่ผมกำลังถูกเป็นเป๋าในสงคราม จึงใช้โอกาสนี้ในการร่วมมือกับเซอร์แวทน์อีกตนที่โจมตีผม เพื่อหวังที่จะ ' กำจัดผมออกจากสงครามจอก! '



         “ มาสเตอร์!! ”



         ยูโน่ล่ามองไปทางชินจิแล้วตะโกนขึ้น แลนสล็อตที่มีพละกำลังมากกว่าเลยใช้จังหวะนี้กดแรงลงไปที่เดียวใส่เธอ



       !!



         “ อ่ะ ”



          ตุ๊บ!!! ตัวของยูโน่ล่าลอยปิ้วออกไปไกล ชนเข้ากับรถคันหนึ่งเข้าอย่างจัง ปัง!! จนร่างยุบเข้าไปกับรถก่อนจะล่วงตกพื้น



         เอมิยะอาเชอร์ไม่สนใจการต่อสู้ๆนี้เท่าไร เพียงมองดาบด้านหลังของกิลกาเมชทั้ง ห้าสิบเล่ม เพื่อจดจำพวกมัน



         ชิโร่กำหมัด เขาอย่ากเข้าไปช่วยชินจิ แต่ถ้าทำแบบนั้นก็เท่ากับว่า เขาจะต้องเป็นศัตรูกับเซอร์แวทน์ทั้งสองตนอย่าง เดียร์มุทและแลนสล็อต



         “ แต่ว่าบ้างที มันก็อาจจะดีก็ได้ ถ้านายออกจากสงครามไปตั้งแต่ตอนนี้... ”



         ปัง!!! เสียงปืนดังขึ้น ก่อนที่จะมีลูกปืนลูกหนึ่งพุ่งตรงยิงเข้าไปที่หัวใจของชินจิ 



        !!



         “ คิริซึมุ..!? ”



        อาเธอเรียหันหน้ามองไปทางทิศทางที่คิริซึมุอยู่ เธอจับดาบในมือแน่น รู้สึกไม่พอใจกับการรุมทำร้ายเด็กไม่มีทางสู้แบบนี้มาก



         “ เซเบอร์.. ”



         เซเบอร์มองไปทางไอริสที่เรียกเธอ ไอริสส่ายหน้าไปมา ราวกับกำลังบอกว่า " ช่วยไม่ได้ " เซเบอร์กัดฟันแน่น



          “  นี้มันคือการร่วมมือกันเพื่อกำจัดมาสเตอร์และเซอร์แวทน์สิน่ะ ไม่ต้องพูดไม่ต้องพล่าม ก็ร่วมมือกันได้ทันที ”



        เวเวอร์มองการต่อสู้ตรงหน้าด้วยอาการเหงื่อตก รู้สึกกลัวสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์เข้าไปอีก นี้แหละคือความน่ากลัวของสงครามจอก ศัตรูกลายเป็นมิตรได้ในทันทีในเวลาอันสั้น....



         “ เจ้าดูเอาไว้ก็ดีมาสเตอร์! นี้แหละคือความโหดร้ายของสงคราม ”



         อิสกันดาร์ตั้งใจจะใช้เหตุการณ์นี้สั่งสอนมาสเตอร์ของเขาให้เข้าใจความโหดร้ายของสงครามจอก เพื่อการต่อสู้ในอนาคต



         “ อื้ม ”



         ชินจินอนแน่นิ่งไปหลังโดนยิงเข้าไปที่หัวใจ ทุกคนต่างคิดว่าชินจินั่นตายไปแล้ว มนุษย์ที่ไหนโดนยิงที่หัวใจแล้วไม่ตาย จริงไหม?



         ตุ้บ! คลืบ~ ยูโน่ล่าค่อยๆพยุงตัวของตัวเองขึ้น เธอมองไปทางชินจิด้วยอาการตกตะลึง " มาสเตอร์ของเธอตายแล้ว! จริงๆงัันหรอ..!?? ”



       "  ทาคามิยะ แกจะแพ้หมดรูปบ้าง...ทำตัวหน้าสมเพชบ้าง...ร้องไห้บ้างก็ได้ แต่จิตใจของแกอย่ายอมแพ้ก็พอ "



          จะยอมแพ้ตรงนี้ไม่ได้! จะตายตรงนี้ไม่ได้!!!!!



         พุ้ง! มีลูกกระสุนนัดหนึ่งเด้งออกมาจากบริเวณหัวใจของชินจิ พร้อมกับที่มีแมลงมุมสีแดงผุดออกมาจากร่อยโหว่นั่น พวกมันค่อยๆเย็บเนื้อของชินจิเข้าหากันช้าๆ



         คิริซึมุที่มองอยู่บนหลังคาแห่งหนึ่ง มองไปทางชินจิด้วยใบหน้าตึงเครียด



         “ ปีศาจ.. ”



          ทุกคนที่มองร่างของชินจิ ต่างคิดถึงคำสองคำขึ้นอย่างเห็นพร้อม พวกเขาทราบได้ทันทีว่าเด็กชายตรงหน้าไม่ใช่เด็กมนุษย์แต่เป็นเด็กปีศาจ



          กิลกาเมชมองมันอย่างสนใจ เขาเจอตัวตนประหลาดที่จะทำให้สงครามจอกครั้งนี้มันไม่น่าเบื่อขึ้นมาแล้ว



         “ ฮึ ”



         “ มาสเตอร์.. ”



         ยูโน่ล่าพยายามคลานไปหาชินจิ เธอรู้ยินดีที่เขานั่นยังไม่ตาย แม้จะพบความจริงที่ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอาจจะเป็นสัตว์ประหลาด ' ปีศาจ ' ก็ตาม



         “ โฮ่ก!!!! ”



         แลนสล็อตไม่รอช้า เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว พุ่งตัวไปหายูโน่ล่าหมายมั่นจะสังหารเธอ โดยเร็ว!



        [ ตอนนี้แหละเดียร์มุท คุณเมิงรอเชี๊ยไรอยู่ รอมันพักฟื้นหรือไง รีบฆ่ามัน! ]



         เดียร์มุทได้รับคำสั่งก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว จับหอกทั้งสองข้างแน่น พุ่งตัวไปหมายมั่นจะสังหารชินจิลงให้ได้ โดยการตัดเป็นชิ้นๆหลังเห็นการ์ฟื้นตัวของเขา



         “ พวกแก!!! เมินราชาองค์นี้มาตั้งแต่เมื่อกี่แล้วน่ะ! ไอ้พวกพันธุ์ทาง ”



          !! 



        มีดาบมากมายพุ่งไปโจมตีเดียร์มุทและแลนสล็อต ทำให้พวกเขาต้องหยุดโจมตีชินจิและยูโน่ล่าลงแล้วมาปัดอาวุธเหล่านั่นแทน



          ตุ๊บ! กิลกาเมชกระโดดจากเสาไฟลงมายืนอยู่ใกล้ๆร่างของชินจิที่นอนแน่นิ่งอยู่ ชินจิเองก็ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ



           “ ป๋ากิล.... ”



          “ ฮึ! ”


         กิลกาเมชฉีกยิ้มให้ชินจิ รอยยิ้มที่ดูหยิ่งผยองในแบบของเขาที่หาผู้ได้เปรียบ กิลกาเมชค่อยๆยกฝ่าเท้าของตัวเองขึ้นแล้วเหยียบลงไปที่หัวของชินจิ



         “ องค์ราชาคนนี้ ยังไม่ได้สั่งให้แกตายพันธุ์ทาง ”



          แล้วผมต้องไปรับคำสั่งถึงจะตายได้เรอะครับท่าน



         ทุกคนต่างตกตะลึงที่กิลกาเมชเข้ามาช่วยชินจิและยูโน่ล่าไว้ เอมิยะอาเชอร์มองไปทางกิลกาเมชแล้วถามอย่างก่วนส้นตรีน



         “ ข้านึกไม่ออกเลยน่ะว่า ราชาวีรชน จะมีใจช่วยคนอื่นแบบเขาด้วย ”



         กิลกาเมชหยุดยิ้มมองไปทางเอมิยะอาเชอร์ก่อนจะหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้น ทำให้ทุกคนมองเขาว่า " ตู้ทองมันหัวเราะอะไร..? " 



         “ ฮะ ฮา ฮ่าๆ ว้าก ฮ่าๆ ไอ้เฟคเกอร์หมาที่เอาแต่รอก็อปปี้ดาบของข้าแบบแก มันมีสิทธิ์เห่าหอนด้วยงัยเหรอ!!!!! ”



         กิลกาเมชหยุดหัวเราะลงพร้อมกับคำรามในคำสุดท้ายที่กล่าว มีเกทสีทองร้อยบานเปิดออกด้านหลังของกิลกาเมช



                          " เฟคเกอร์!! ”



         ชินจิ ชิโร่ อิซเซย์ ติดใจกับคำนั้นโดยไม่รู้ตัว สำหรับพวกเขามันมีอะไรมากกว่านั่น มันสื่อเป็นนัยๆว่า กิลกาเมชคนนี้รู้เรื่องอนาคตอยู่แล้ว



         ชินจิที่นอนอยู่ใต้ฝ่าเท้าของกิลกาเมชก็ยกยิ้มขึ้น เขาว่างแผนไว้ว่าจะพูดเลียแขงเลียขากิลกาเมชเพื่อจะรอดหรือใช้เกียรติของเซเบอร์ที่คงมองเด็กธรรมดาๆโดนรุมย้ำไม่ได้เพื่อจะรอด




        แต่นี่ผลลัพธ์เกินคาด...



                          



    ____



         กิลกาเมชในเรื่องนี่จะไม่มีการเนิฟเท่าไร เราจะเห็นกิลส่วมชุดเกราะทองเต็มยศใช้เออา บ้างทีไม่ทีใครในเรื่องนี่ฆ่ากิลได้ด้วยซ้ำ






        








         










          








       


         



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×