คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกิดใหม่ทั้งที..ทำไหมต้องกลายเป็นหมอนี่ไปได้กัน..!
ณ คฤหาสน์มาโต้
กำลังมีร่างของเด็กชายผมสีน้ำเงิน ตาสีน้ำเงินอมม่วงในชุดแขนยาวสีขาวส่วมทับด้วยสูทสีเทา เน็คไทสีแดง กำลังจ้องมองกระจกบานใหญ่อย่างไม่ว่างตา
“ มะ...หมอนี่มันสวะ!มาโต้ ชินนี้หว่า..!? ”
ผมอุทานอย่างช่วยไม่ได้ ใบหน้าเริ่มซีดเผือกขึ้นเมื่อมองรูปลักษณ์ของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก รูปลักษณ์ของตัวร้ายสุดน่าสมเพชที่สร้างวีรกรรมสุดเกรียนไว้มากมาย ' มาโต้ ชินจิ '
ถ้าใครเป็นแฟนตัวยงของ ' Fate ' ไม่มีทางไม่รู้จักชื่อนี้ ' มาโต้ ชินจิ ' ชื่อของชายที่ข่มขืนหนึ่งในนางเอกของเรื่อง สร้างความวายปวงให้พระเอก
ฆ่า ' โลลิน้อยอิลิยา ' สวะที่ถูกเหล่าแฟนๆ ' Fate ' สาปส่งให้ตายๆไป
ตัวของผมนั่นได้ตายไปในวัยแป็ดสิบสามปีในโลกก่อน จากการวูบแล้วเหมือนหัวจะไปฟาดของแหลกสักอย่างระหว่างขุยขยะ
พอลืมตาขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่ ณ ตรงนี้แล้ว ณ กระจกบานใหญ่ ผมเข้าใจดีมันคือเหตุการณ์อย่างเกิดใหม่ แต่ว่า...ทำไหมกัน!ทำไหมกัน!ถึงไม่เกิดใหม่เป็นคนอื่นอย่าง ' พระเอกหัวแดง ' ' ตู้ทองในยุคอดิต ' หรือการย้อนอดิตไปสร้างตำนานต่างๆ
เด็กชายผมสีน้ำเงินแววตาค่อยๆสั้นไวไปมาบนใบหน้าที่ซีดเผือก ร่างกายอ่อนแรงทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้น
“ ชินจิ!ถ้าลูกแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องเร็ว ใกล้ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว ”
เสียงของชายคนหนึ่งดังออกมาจากหลังประตู ดึงดูดความสนใจของเด็กชายผมสีน้ำเงินให้เงยหน้าขึ้นไปมองทางประตู
( ขึ้นเครื่อง...ถ้าจำไม่ผิด ในอดิตหมอนี่ไปเรียนต่างประเทศตอนที่สงครามจอกครั้งที่ 4 เริ่มสินะ... )
เด็กชายผมสีน้ำเงินทวนความคิดของตัวเองสักครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืนเดินไปทางประตูแล้วเปิดออก
“ ครับ จะไปเดียวนี้ ”
เด็กชายผมสีน้ำเงินยิ้มให้ชายวัยกลางคนผมสีน้ำเงินหลังประตู เขาคือ ' เบียคุยะ ' พ่อของมาโต้ ชินจิ ลูกชายคนโต้ของตาแกโซเค็น
“ ดี งัยก็ตามมาล่ะ ”
เบียคุยะเมื่อเห็นว่าลูกชายพร้อมแล้วก็พยักหน้า ก่อนจะหันหลังเดินออกไป เขาต้องการให้ลูกชายของเขาไปเรียนต่างประเทศเพื่อที่จะได้ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์
“ .... ”
ชินจิ มองแผ่นหลังของผู้เป็นพ่อที่เดินไกล้ออกไปเรื่อยๆก่อนจะหรี่ตาลงนำมือมากุมขมับ ความทรงจำมากมายค่อยๆไหลเข้าสู่สมองของเขา
ชินจิกัดฟันแน่นอดทนกับมัน เขาเข้าใจถึงอารมณ์ของเด็กชายผมสีน้ำเงินในช่วงเวลาต่างๆและสิ่งที่ต้องพบเผชิญ
( หื้ม?หมอนี้มันก็ไม่ได้เลวมาตั้งแต่อดิตนิ )
เขาพบว่ามาโต้ ชินจิ เป็นเพียงเด็กที่มีความมั่นใจสูงและรู้สึกว่าเองโดดเด่นและพิเศษกว่าคนอื่นๆเพราะมีตระกูลเป็นจอมเวทย์
ชินจิ เขาต้องการเรียนรู้เวทย์มนต์ต่างๆเพื่อทำให้พ่อ แม่ ปู่ ภูติใจแต่ว่าก็ต้องสิ้นหวังเมื่อพบว่า เขามันไร้พรสวรรค์และวงจรเวทย์พัง ทำให้ไม่มีพลังเวทย์ในร่างกายและขับเคลื่อนพลังเวทย์มตต์เพื่อใช้ ศาตร์เวทย์ได้...
เด็กชายเริ่มหยิ่งผยองขึ้นรอยยิ้มที่สดใสในอดิตค่อนๆแปลเปลียนเป็นการกัดฟันอดทนสู้และพยายามหาทางใช้เวทย์
( สุดท้ายก็แค่เด็กนี้น่า )
เขาพบว่า ไม่ว่าในอนาคตชินจิมันจะเลวและน่าสมเพชแค่ไหนแต่ในตอนนี้ มันก็แค่คนเด็กคนหนึ่ง และเรื่องราวต่อจากนี้มันจะไม่เปลียนเดิม
“ ชินจิ...ชีวิตต่อจากนี้ของนาย ผมจะดูแลมันเองว่างใจได้ ”
เด็กชายผมสีน้ำเงินพึมพัมด้วยไฟในใจอันแรงกล้า กำหมัดแล้วจ้องมองมันอย่างเงียบๆ ความรู้สึกเสียใจที่ได้เกิดใหม่เป็นมาโต้ ชินจิหายไป ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตัวเองแทน
{ ติ๊ง!เปิดใช้งานระบบเทพทรูสำเร็จ!√ }
เสียงสิริดังขึ้นในหัวของชินจิ ก่อนที่จะมีภาพโฮโลแกรมสีฟ้าขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของเขา ชินจิตาลุกวาว
“ มาแล้วๆ ”
ชินจินำฝ่ามือของตัวเองมาลูบเข้าหากัน ในนิยายหรือพวกแฟนฟิค ตัวเอกมักจะได้สิ่งที่เรียกว่า ' ระบบ ' มาค่อยช่วยอัพค่าพลังให้เก่งขึ้นเรื่อยๆเรียกได้ว่ามันคือแหล่งเติมทรูดีๆนี้เอง
ชินจิมองมันก่อนที่จะใช้นิ้วแตะไปที่กล่องข้อความที่มีจุดแดงๆตรงมุมขวาของโฮโลแกรม ก่อนจะพบว่ามันมี ตั๋วสีรุ้งลายเกลืออยู่ เขามองมันก่อนจะกดตรง " กดรับ " เขากดมัน
{ติ๊ง!คุณได้รับของขวัญต้อนรับเปิดระบบแล้ว ทางเราขอแนะนำให้คุณกดไปที่ช่อง " กาชา " ที่เป็นช่องถัดจากช่องนี้เพื่อสุ่มกาชา }
ชินจิพยักหน้าเข้าใจ เขาก็คิดไว้แล้วในเมื่อมีตั๋วสุ่มกาชาก็ต้องมีกาชาให้สุ่มอย่างแน่นอน เขากดไปตรงช่อง " กาชา " ก่อนที่จะมีภาพของตู้ๆหนึ่งที่มีลูกกลมๆที่มีรายชื่ออะไรมากมายอยู่ในเหล่าลูกๆนั่นเช่น ' มาน่าเบิสร์ ' เอ็กซ์คาลิเบอร์ ' ' ดาบฟันวิญญาณ ' ' ผลปีศาจ ' ' ขีดจำกัดสายเลือด ' ' สัตว์หาง ' ' แขนจักพรรดิมังกรขาว ' ' หัดเทวะ '
และอะไรอีกมากมายที่ชินจิอ่านไม่หมด เขาทำการไม่รอช้าใช้มือกดไปที่ " เริ่มสุ่ม " ทันที ก่อนที่จะตู้จะเริ่มสั่นแล้วเหล่าลูกกลมๆในนั่นเองก็หมุนวนไปมา
“ ขออะไรเทพๆถ้าไม่ได้ก็ขอพวกนาฬิกาหยุดเวลาหรือถั่วเซียนก็ยังดี ”
ชินจิยกมือไหว้ตู้กาชาที่กำลังหมุนอยู่ ในหัวคิดไปถึงของที่อย่ากจะได้ในนั่น เขาอย่ากจะได้พวกอะไรแรงๆหรือป้องกัน/รักษาเทพๆ
มันหมุนวนไปมาจนประตูเล็กบริเวณกึ่งกลางตู้ก็เปิดออกมีลูกกลมๆสามลูกพุ่งออกมาสลายกลายเป็นแสงแล้วกลับไปที่โฮโลแกรม
เรียงกันแถวละ5-5 บน-ล่วง เป็นกรอบสีขาวที่มีชื่อต่างๆเขียนไว้
[ หนังสือโป๊ | หน้ากากมาสไรเดอร์คิบะ | เข็มขัดของเล่นมาสไรเดอร์ฮิบิกิ | เสื้อนอนของไซตามะ | ดาบไม้โง่ๆ | วิชาหมัดตะวัน | เกลือหนึ่งถุง | ทองแทงสองบาท | เสื้อสูทสีขาว ]
“ ห่า!! ”
ชินจิเหงื่อตกพร้อมกับที่คิ้วของเขาเองก็กระตุกไปมา นี้มันเกลือทั้งนั่นเลยไม่ใช่หรือไงกัน???? หนังสือโป๊?เอาไว้ใช้ฟาดเรอะ??
“ เห้ยๆระบบเองไม่ได้แกล้งกันใช่ไหม? ”
ชินจิตาเบิกขึ้นมองไปทางโฮโลแกรมที่กำลังมีรูปใบหน้าคนฉีกยิ้มกว้างแบบช่วนโดนส้นเท้าอยู่
{ Noo ดวงของคุณมันระถมเอง }
“ แล้วไอ้หน้าฉีกยิ้มนั่นมันคือไร้กันฟระ ระบบเทพทรู?แน่นะวี!? ”
ชินจิกุมขมับเขามองไปทางหนึ่งในของที่สุ่มได้ ' หมัดตะวัน ' ถ้าเขาไม่ได้อะไรดีๆในเร็วๆนี้มีหวังต้องโกนหัวเพื่อเรียนรู้หมัดตะวัน
◉‿◉
{ ติ๊ง!ภารกิจใหม่! " เข้าร่วมสงครามจอกครั้งที่ 4 รางวัล ตั๋วกาชา10ใบ }
{ ติ๊ง!ภารกิจต่อเนือง! อัญเชิญเซอร์แวทน์ รางวัล ฟื้นฟูวงจรเวทย์ }
ชินจิที่ได้ยินเสียงทวนภารกิจเหล่านั่นก็ค่อยๆสงบสติอารมณ์ลงก่อนจะจับคางแล้วพยักหน้า เขาในตอนแรกกะจะบินไปต่างประเทศเพื่อใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแล้วกลับมาดูแลซากุระแบบพี่ชายแสนดี
แต่ว่าคงจะต้องเปลียนแผนกันซะแล้ว..ชินจิมองไปทางข้อความ ' ฟื้นฟูวงจรเวทย์ ' อย่างเงียบๆ ไม่รู้เพราะอะไรแต่จิตใจของเขามันเรียกร้องออกมาอย่างเงียบๆว่าให้ทำภารกิจนี้
“ ผมขอรับภารกิจ ”
__
มีไอเดียเลยมาแต่ง555
ความคิดเห็น