ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ...ตอนที่ 8...
+-+-+-+-ความเดิมตอนที่แล้ว+-+-+-+-
"ว่าไงล่ะ?...จะให้ทำยังไง"
"คงไม่มีประโยชน์หรอก...นายทำให้ฮยอกกลับมาเป็นเพื่อนชั้นไม่ได้หรอก"ดงแฮพูดอย่าเศร้าสร้อยก่อนจะเดินขึ้นห้องไป ทิ้งให้ร่างสูงคิดอะไรบางอย่างอยู่เงียบๆ แต่ไม่คนเดียวหรอกนะ เพราะเหตุการณ์เมื่อครู่อยู่ในสายตาคนๆนึงตลอดเวลา....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รุ่งเช้าดงแฮเดินลงมาจากห้องนอนด้วยสีหน้าสะลึมสะลือ เหมือนคนยังไม่ตื่น ร่างบางเดินเข้ามาในครัวก็พบพี่ชายหน้าสวย กำลังสาละวนกับอาหารเช้าอยู่ในครัว และก็แปลกใจที่วันนี้ไม่เห็นร่างสูงจอมโหดที่ชอบมาเก๊กใส่เวลาเพิ่งตื่น
"พี่ซอลฮะ...คิบอมไปไหนอ่า?"ดงแฮเอ่ยถามเพื่อให้หายข้องใจ
"บอมหรอ?...อืม...พี่ไม่เห็นตั้งแต่กลับมาแล้ว...สงสัยยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน"พี่ชายคนสวยบอก ทำเอาร่างบางใจหายวูบ รู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก
"งั้น...ผมไม่กินข้าวนะพี่"พูดจบอิหมวยก้วิ่งออกจากบ้านไปทันทีทำให้ใครบางคนลอบยิ้มกับตนเองอย่างเงียบๆ
"พี่ซอล....เจ้าตัวเล็กตื่นรึยัง"เสียงคิบอมลอยเข้ามาในครัว ทำให้พี่ชายหน้าสวยหันไปยิ้มจางๆกับน้องรัก
"เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี่เอง..หน้าตาไม่สบายใจเลย...บอมตามไปดูหน่อยสิ"
"เอ๋...แล้วเจ้าเปี๊ยกนั่นไปไหนล่ะ?"
"พี่ก็ไม่รู้แต่รีบร้อนออกไป...สภาพเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืนเลย"ฮีซอลได้ทีใส่ไฟเต็มที่ แต่เพื่อคน2 คนฮีซอลทำได้
"บ้าชะมัด...คงไม่ทำอะไรบ้าๆนะ"พูดจบคิบอมก็รีบกระโจนออกจากบ้านไปอีกคนคราวนี้ใครบางคนถึงกับหัวเราะออกมาเลยทีเดียว
"ง้อกันดีๆนะน้องๆ...อิอิ"อิเจ๊หัวเราะออกมาอย่างสะจายที่ทำให้ทั้งคู่เผยความลับออกมาได้นิดนึง
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ดงแฮตามหาคิบอมตามสถานที่ต่างๆไปทั่ว แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาสุดท้ายก็มานั่งแหมะอยู่สวนสาธารณะริมแม่น้ำฮัน(อีกแล้ว)แห่งที่ 12 หลังจากตามหามาแล้ว 11 แห่ง ในใจหวังว่าจะเจอคิบอมที่นี่แต่ก็หมดหวัง ร่างบางจึงโยนก้อนหินเพื่อระบายอารมณ์อัดอั้นตันใจในตอนนี้
"ดงแฮ....ดงแฮ"เสียงนึงเรียกขึ้น ร่างบางอมยิ้มขึ้นมาทันทีเพราะจำได้แม่นว่าเป็นเสียงของใคร
"คิบอมมมมม"ร่างบางโผเข้าสู่อ้อมกอดคนที่ตามหามานาน
"เป็นอะไรไป...รู้มั้ยว่าตามหาซะทั่วเชียว"คิบอมบอกก่อนจะดึงคนตัวเล็กออกจากอ้อมกอดมาเผชิญหน้ากับตนเอง
"ชั้นก็ตามหานายไง...นึกว่าจะทำอะไรบ้าๆลงไปแล้วซะอีก...เล่นหายไปเลยชั้นก็นึกว่า..."ดงแฮหยุดพูดแล้วก็หน้าแดงขึ้น
"ว่าอะไร?...."คิบอมถามพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆทำให้คนตัวเล็กยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
"ป่าวซะหน่อย"ดงแฮปฏิเสธแต่แก้มงี้แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศสุกซะอีก
"หึหึ...หิวแล้วไปหาไรกินกันดีกว่า"คิบอมเอ่ยชวนก่อนที่คนตรงหน้าจะเขินไปมากกว่านี้
"ก็ได้...นายจ่ายนะคิบอมโทษฐานที่ให้ชั้นตามหาซะทั่ว"ดงแฮพูดก่อนจะทำแก้มพองลมอย่างน่ารักทำให้คิบอมหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
..........ร้านพิซซ่า(ของพ่อเซีย)..........
"นึกไงพาชั้นมากินพิซซ่าตอนเช้าเนี่ย"ดงแฮถามอย่างงง
"ก็อยากกินอ่ะ..แล้วนี่ก็จะเที่ยงแล้ว...เพี้ยนนะเนี่ย"คิบอมตอบพร้อมทำหน้าทะเล้นใส่ ดงแฮเองก็เขินที่เสียหน้าก่อนจะรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะใกล้ๆนี้แก้เขิน
"55+ นี่อย่างอนเลยน่า..ชั้นล้อเล่นนะ"คิบอมพูดก่อนจะขยี้หัวเจ้าเปี๊ยกของเค้าเบาๆ แต่ร่างบางกลับค้อนใส่เพราะเค้าไม่ชอบที่คนตัวสูงทำกับเค้าเหมือนเค้าเป็นเด็ก
"ชั้นไม่ใช่เด็กนะ..."ร่างบางพึมพำเพียงคนเดียวพร้อมกับทำแก้มพองลมใส่คิบอม แทนที่ร่างสูงจะเคืองก็ไม่เคืองแถมยังอมยิ้มอีกต่างหากที่คนตรงหน้าน่ารักได้ขนาดนี้
+-+-แม้ว่าคนตรงหน้าจะเอาแต่ใจเหลือเกิน....
+-+-จะขี้โวยวาย...
+-+-ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต...
+-+-แต่คิบอมก็มีความสุขเมื่ออยู่กับคนๆนี้...
+-+-แบบนี้เรียกว่ารักใช่รึเปล่า.....
+-+-เค้าคงหลงรักลีดงแฮเข้าเต็มๆซะแล้ว...
ในขณะที่คิบอมกำลังมองหน้าดงแฮอย่างสบายใจ คิดอะไรเพลินๆเงียบๆอยู่คนเดียว ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญปรากฏตัวขึ้น
"กรี๊ดดดดดดด...บอมทำแบบนี้กับเจสได้ไง?..พามันมากินข้าวกัน 2 ต่อ 2 เจสไม่ยอมนะคะ...กรี๊ดดดดดดดด"เสียงเจ้าหล่อนแสบจี๊ดไปถึงกระดูก ค้อน กระดูกทั่ง กระดูกโกลน จนทั้ง 3 ชิ้นแทบจะแหลกสลาย
"นี่ยัยแปดหลอด...เธอมาตะโกนแบบนี้ไม่อายชาวบ้านชาวช่องเค้ารึไง?"ดงแฮเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แค่เจอหน้ายัยนี่ดงแฮก็หงุดหงิดแล้ว
"ทำไมยะ?..ชั้นไม่สนหรอก...ดีกว่าคนหน้าด้านบางคนละกัน...เที่ยวมายั่วแฟนคนอื่นเค้า..แถมยังมากินข้าวกับแฟนคนอื่น 2 ต่อ 2 ไม่ละอายบ้างรึไง?"เจ้าหล่อนเองก็ไม่ยอมเถียงดงแฮกลับทันที ส่วนไอ้ตี๋ต้นเหตุนั่งกุมขมับไปแล้ว ปล่อยสาวๆเค้าทะเลาะกัน
"เธอต่างหากไม่ละอายรึไง...บอมเค้าบอกรึไงว่าเค้าเป็นแฟนเธอ...ขี้ตู่ชะมัดยาด...ผู้หญิงอารั้ย...ไร้ยางอาย...เที่ยวมาตู่ว่าคนนี้แฟนตัวเอง คนนั้นแฟนตัวเอง..."ดงแฮใส่เข้าไปเป็นชุดอย่างไม่เกรงกลัว
"กรี๊ดดดด...จะมากไปแล้วนะไอ้ผู้ชายหน้าหมวย"
"ทำไม...หน้าหมวยแล้วทำไม...ก็ยังดีกว่าผู้หญิงหน้าแบนอย่างเธอละกัน...สวยตายแหละ..ใครหน้ามืดไปเป็นแฟนกับเธอ...คงจะแย่"ร่างบางพูดก่อนจะยิ้มอย่างสะใจ
"คิดว่าตัวเองดีตายแหละ...ไอ้หน้าแหลม!!!!"
"แล้วไงยังปลาบู่ชนเขื่อน"ดงแฮว่าออกมาอย่างไม่กลัวตาย
"กรี๊ดดดดดดด...บังอาจมากลีดงแฮ"
"แล้วไงเจสสิก้า...ช่วยไปกรี๊ดที่อื่นได้มั้ย..กินอาหารไม่ลงเวลาเห็นหน้าเธอ...ยัยปลาปิรันญ่า"ดงแฮพูดก่อนจะโบกมือไล่เธอ
"มากไปแล้วนะวันนี้ถ้าชั้นไม่ได้สั่งสอนนาย...อย่ามากเรียกชั้นว่าเจสสิก้าเลย"
...เพี๊ยะ..เพี๊ยะ...
ใบหน้าหวานหันไปตามแรงตบของเจ้าหล่อน ที่ตบลงมาอย่างแรง ทำเอาใบหน้าหมวยๆเกิดรอยแดงขึ้นที่แก้มอย่างเห็นได้ชัด
"เจสสิก้า...ทำอะไรนะ"คิบอมตวาดขึ้นก่อนไปจับเธออกจากร่างบางที่แสนจะหวงแหน
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ง่า...มันสั้นมากๆใช่มั้ย
อยากบอกว่าเมื่อวันที่ 10 มาอัพแล้วแต่มันหายง่า
เกิดอาการเซง
พอดีว่าพรุ่งนี้จะไปเอนท์ตรงเลยแว๊บมาลงก่อน
ถึงมันจะสั้นไปนิดนึงแต่หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจ
ไปก่อนนะฮะ
พบกันเมื่อชาติต้องการ
"ว่าไงล่ะ?...จะให้ทำยังไง"
"คงไม่มีประโยชน์หรอก...นายทำให้ฮยอกกลับมาเป็นเพื่อนชั้นไม่ได้หรอก"ดงแฮพูดอย่าเศร้าสร้อยก่อนจะเดินขึ้นห้องไป ทิ้งให้ร่างสูงคิดอะไรบางอย่างอยู่เงียบๆ แต่ไม่คนเดียวหรอกนะ เพราะเหตุการณ์เมื่อครู่อยู่ในสายตาคนๆนึงตลอดเวลา....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รุ่งเช้าดงแฮเดินลงมาจากห้องนอนด้วยสีหน้าสะลึมสะลือ เหมือนคนยังไม่ตื่น ร่างบางเดินเข้ามาในครัวก็พบพี่ชายหน้าสวย กำลังสาละวนกับอาหารเช้าอยู่ในครัว และก็แปลกใจที่วันนี้ไม่เห็นร่างสูงจอมโหดที่ชอบมาเก๊กใส่เวลาเพิ่งตื่น
"พี่ซอลฮะ...คิบอมไปไหนอ่า?"ดงแฮเอ่ยถามเพื่อให้หายข้องใจ
"บอมหรอ?...อืม...พี่ไม่เห็นตั้งแต่กลับมาแล้ว...สงสัยยังไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืน"พี่ชายคนสวยบอก ทำเอาร่างบางใจหายวูบ รู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก
"งั้น...ผมไม่กินข้าวนะพี่"พูดจบอิหมวยก้วิ่งออกจากบ้านไปทันทีทำให้ใครบางคนลอบยิ้มกับตนเองอย่างเงียบๆ
"พี่ซอล....เจ้าตัวเล็กตื่นรึยัง"เสียงคิบอมลอยเข้ามาในครัว ทำให้พี่ชายหน้าสวยหันไปยิ้มจางๆกับน้องรัก
"เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี่เอง..หน้าตาไม่สบายใจเลย...บอมตามไปดูหน่อยสิ"
"เอ๋...แล้วเจ้าเปี๊ยกนั่นไปไหนล่ะ?"
"พี่ก็ไม่รู้แต่รีบร้อนออกไป...สภาพเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืนเลย"ฮีซอลได้ทีใส่ไฟเต็มที่ แต่เพื่อคน2 คนฮีซอลทำได้
"บ้าชะมัด...คงไม่ทำอะไรบ้าๆนะ"พูดจบคิบอมก็รีบกระโจนออกจากบ้านไปอีกคนคราวนี้ใครบางคนถึงกับหัวเราะออกมาเลยทีเดียว
"ง้อกันดีๆนะน้องๆ...อิอิ"อิเจ๊หัวเราะออกมาอย่างสะจายที่ทำให้ทั้งคู่เผยความลับออกมาได้นิดนึง
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ดงแฮตามหาคิบอมตามสถานที่ต่างๆไปทั่ว แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาสุดท้ายก็มานั่งแหมะอยู่สวนสาธารณะริมแม่น้ำฮัน(อีกแล้ว)แห่งที่ 12 หลังจากตามหามาแล้ว 11 แห่ง ในใจหวังว่าจะเจอคิบอมที่นี่แต่ก็หมดหวัง ร่างบางจึงโยนก้อนหินเพื่อระบายอารมณ์อัดอั้นตันใจในตอนนี้
"ดงแฮ....ดงแฮ"เสียงนึงเรียกขึ้น ร่างบางอมยิ้มขึ้นมาทันทีเพราะจำได้แม่นว่าเป็นเสียงของใคร
"คิบอมมมมม"ร่างบางโผเข้าสู่อ้อมกอดคนที่ตามหามานาน
"เป็นอะไรไป...รู้มั้ยว่าตามหาซะทั่วเชียว"คิบอมบอกก่อนจะดึงคนตัวเล็กออกจากอ้อมกอดมาเผชิญหน้ากับตนเอง
"ชั้นก็ตามหานายไง...นึกว่าจะทำอะไรบ้าๆลงไปแล้วซะอีก...เล่นหายไปเลยชั้นก็นึกว่า..."ดงแฮหยุดพูดแล้วก็หน้าแดงขึ้น
"ว่าอะไร?...."คิบอมถามพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆทำให้คนตัวเล็กยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
"ป่าวซะหน่อย"ดงแฮปฏิเสธแต่แก้มงี้แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศสุกซะอีก
"หึหึ...หิวแล้วไปหาไรกินกันดีกว่า"คิบอมเอ่ยชวนก่อนที่คนตรงหน้าจะเขินไปมากกว่านี้
"ก็ได้...นายจ่ายนะคิบอมโทษฐานที่ให้ชั้นตามหาซะทั่ว"ดงแฮพูดก่อนจะทำแก้มพองลมอย่างน่ารักทำให้คิบอมหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
..........ร้านพิซซ่า(ของพ่อเซีย)..........
"นึกไงพาชั้นมากินพิซซ่าตอนเช้าเนี่ย"ดงแฮถามอย่างงง
"ก็อยากกินอ่ะ..แล้วนี่ก็จะเที่ยงแล้ว...เพี้ยนนะเนี่ย"คิบอมตอบพร้อมทำหน้าทะเล้นใส่ ดงแฮเองก็เขินที่เสียหน้าก่อนจะรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะใกล้ๆนี้แก้เขิน
"55+ นี่อย่างอนเลยน่า..ชั้นล้อเล่นนะ"คิบอมพูดก่อนจะขยี้หัวเจ้าเปี๊ยกของเค้าเบาๆ แต่ร่างบางกลับค้อนใส่เพราะเค้าไม่ชอบที่คนตัวสูงทำกับเค้าเหมือนเค้าเป็นเด็ก
"ชั้นไม่ใช่เด็กนะ..."ร่างบางพึมพำเพียงคนเดียวพร้อมกับทำแก้มพองลมใส่คิบอม แทนที่ร่างสูงจะเคืองก็ไม่เคืองแถมยังอมยิ้มอีกต่างหากที่คนตรงหน้าน่ารักได้ขนาดนี้
+-+-แม้ว่าคนตรงหน้าจะเอาแต่ใจเหลือเกิน....
+-+-จะขี้โวยวาย...
+-+-ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต...
+-+-แต่คิบอมก็มีความสุขเมื่ออยู่กับคนๆนี้...
+-+-แบบนี้เรียกว่ารักใช่รึเปล่า.....
+-+-เค้าคงหลงรักลีดงแฮเข้าเต็มๆซะแล้ว...
ในขณะที่คิบอมกำลังมองหน้าดงแฮอย่างสบายใจ คิดอะไรเพลินๆเงียบๆอยู่คนเดียว ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญปรากฏตัวขึ้น
"กรี๊ดดดดดดด...บอมทำแบบนี้กับเจสได้ไง?..พามันมากินข้าวกัน 2 ต่อ 2 เจสไม่ยอมนะคะ...กรี๊ดดดดดดดด"เสียงเจ้าหล่อนแสบจี๊ดไปถึงกระดูก ค้อน กระดูกทั่ง กระดูกโกลน จนทั้ง 3 ชิ้นแทบจะแหลกสลาย
"นี่ยัยแปดหลอด...เธอมาตะโกนแบบนี้ไม่อายชาวบ้านชาวช่องเค้ารึไง?"ดงแฮเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ แค่เจอหน้ายัยนี่ดงแฮก็หงุดหงิดแล้ว
"ทำไมยะ?..ชั้นไม่สนหรอก...ดีกว่าคนหน้าด้านบางคนละกัน...เที่ยวมายั่วแฟนคนอื่นเค้า..แถมยังมากินข้าวกับแฟนคนอื่น 2 ต่อ 2 ไม่ละอายบ้างรึไง?"เจ้าหล่อนเองก็ไม่ยอมเถียงดงแฮกลับทันที ส่วนไอ้ตี๋ต้นเหตุนั่งกุมขมับไปแล้ว ปล่อยสาวๆเค้าทะเลาะกัน
"เธอต่างหากไม่ละอายรึไง...บอมเค้าบอกรึไงว่าเค้าเป็นแฟนเธอ...ขี้ตู่ชะมัดยาด...ผู้หญิงอารั้ย...ไร้ยางอาย...เที่ยวมาตู่ว่าคนนี้แฟนตัวเอง คนนั้นแฟนตัวเอง..."ดงแฮใส่เข้าไปเป็นชุดอย่างไม่เกรงกลัว
"กรี๊ดดดด...จะมากไปแล้วนะไอ้ผู้ชายหน้าหมวย"
"ทำไม...หน้าหมวยแล้วทำไม...ก็ยังดีกว่าผู้หญิงหน้าแบนอย่างเธอละกัน...สวยตายแหละ..ใครหน้ามืดไปเป็นแฟนกับเธอ...คงจะแย่"ร่างบางพูดก่อนจะยิ้มอย่างสะใจ
"คิดว่าตัวเองดีตายแหละ...ไอ้หน้าแหลม!!!!"
"แล้วไงยังปลาบู่ชนเขื่อน"ดงแฮว่าออกมาอย่างไม่กลัวตาย
"กรี๊ดดดดดดด...บังอาจมากลีดงแฮ"
"แล้วไงเจสสิก้า...ช่วยไปกรี๊ดที่อื่นได้มั้ย..กินอาหารไม่ลงเวลาเห็นหน้าเธอ...ยัยปลาปิรันญ่า"ดงแฮพูดก่อนจะโบกมือไล่เธอ
"มากไปแล้วนะวันนี้ถ้าชั้นไม่ได้สั่งสอนนาย...อย่ามากเรียกชั้นว่าเจสสิก้าเลย"
...เพี๊ยะ..เพี๊ยะ...
ใบหน้าหวานหันไปตามแรงตบของเจ้าหล่อน ที่ตบลงมาอย่างแรง ทำเอาใบหน้าหมวยๆเกิดรอยแดงขึ้นที่แก้มอย่างเห็นได้ชัด
"เจสสิก้า...ทำอะไรนะ"คิบอมตวาดขึ้นก่อนไปจับเธออกจากร่างบางที่แสนจะหวงแหน
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ง่า...มันสั้นมากๆใช่มั้ย
อยากบอกว่าเมื่อวันที่ 10 มาอัพแล้วแต่มันหายง่า
เกิดอาการเซง
พอดีว่าพรุ่งนี้จะไปเอนท์ตรงเลยแว๊บมาลงก่อน
ถึงมันจะสั้นไปนิดนึงแต่หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจ
ไปก่อนนะฮะ
พบกันเมื่อชาติต้องการ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น