ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ...ตอนที่ 1...
-----ใกล้กับริมแม่น้ำฮัน----
แกงค์ไลเกอร์กะแกงค์ไทกอนเพิ่งจะประกาศตัวออกจากกันโดยมีประธาน ลีและประธานเชวเป็นหัวหน้าแกงค์ ต่างส่งเสียงโห่ร้องอย่างดีใจ แต่มีครอบครัวหนึ่งต้องทุกข์ทนจากการกระทำของหัวหน้าแกงค์ทั้งสอง นั่นคือครอบครัว คิม
-----15 ปีต่อมา-----
"ตุ๊ง...ตุง...ตุง...ตุ่ง..."
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ..ขณะนี้เครื่องกำลังจะลบงจอดที่สนามบินอินชอน กรุณารัดเข็มขัดด้วยค่ะ"เสียงแอร์โฮสเตสสาวประกาศก้อง หนุ่มหน้าหวานที่เพิ่งตื่นรีบจัดการกับตัวเองทันที
ลีดงแฮคือชื่อของเขา และตอนนี้เขาเพิ่งกลับมาจากเมืองไทยหลังจากไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมา 1 ปี ที่สำคัยตอนนี้เค้ากำลังมองหาอาป๊าอยู่แต่ไม่ยักจะเห็น 2 มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นหมายจะโทรหาคุณป๋า
"ขอโทษนะ นายคือดงแฮใช่มั้ย" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นข้างหลังดงแฮ
"ใช่...แล้วนายเป็นใคร?" ร่างบางถามกลับแต่ร่างสูงไม่ตอบกลับยิ้มและเรียกลูกน้องมาอีก3คน
"เฮ้ย!! พวกนายรู้มั้ย ชั้นลูกใคร คิดจะรุมกันหรอ"เสียงคนหน้าหวานเอ่ยขึ้นทำเอาร่างสูงหัวเราะออกมาในความอวดเก่งของคนตรงหน้า ร่างสูงดีดนิ้ว ชายชุดดำ 2 คนก็ลากดงแฮขึ้นรถลีมูซีนที่จอดอยู่อย่างง่ายดาย อีกคนก็ไปขนสัมภาระของดงแฮขึ้นรถ
"ปล่อยนะ..เฮ้...พวกนายเป็นใครกัน?" ดงแฮโวยวายทันทีที่โดนจับเหวี่ยงไปที่เบาะหลังของรถตามมาด้วยชายร่างสูงที่คุยกะเค้าเมื่อครู่
"นี่นายหน้าโหด...นายเป็นใคร...ปล่อยชั้นลงเด๋วนี้นะ"ดงแฮตะโกนโวยวายใส่คนข้างๆไปตามทางที่รถแล่นไปแต่ร่างสูงยังคงเงียบ
"นี่นาย...บอกให้รถหนยุดเด๋วนี้..ชั้นจะลง...นี่........"ดงแฮตะโกนใส่หูคนที่นั่งข้างๆจนร่างสูงต้องเอามือยกขึ้นมาปิดหู
"ปล่อยชั้นเซ่...ถ้านายไม่บอกให้รถจอดนะ...ชั้น....เอ่อ...ชั้นจะตะโกนให้นายหูหนวกเลยเอ้า"ดงแฮบอกแต่ร่างสูงก็ยังไม่สนใจแถมหยิบเอ็มพีขึ้นมาฟังอีกต่างหาก
"นี่นายหูหนวก!!!!ได้ยินมั้ยเนี่ย ชั้นบอกให้นายจอดรถ"ดงแฮตะโกนใส่อีกครั้งคราวนี้ได้ผลร่างสูงหันมามอง
"ชั้นหูหนวกจะไปได้ยินอะไรเล่า!"นี่คือคำตอบของร่างสูง (มันพูดได้ด้วยหรอเนี่ย?)
"ดี...ถ้านายหูหนวกชั้นจะตะโกนต่อไป"ดงแฮบอกก่อนจะตะโกนต่อไป จนร่างสูงเริ่มรำคาญ คว้าคนตรงหน้าเดข้ามาประกบริมฝีปาก
ดวงตากลมเบิกกว้างอย่างตกใจ ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกล้ามาจูบเค้า แถมเป็นเฟิร์สคิสด้วย
ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจที่ร่างบางเงียบซะทีก่อนจะสนใจเอ็มพีในมือตัวเองต่อไป
------------------------------------------------------
ตอนแรกหวังว่าคงถูกใจ
ถ้าชอบก็ช่วยกันเม้น
ช่วยกันเม้นนะค้า....
แกงค์ไลเกอร์กะแกงค์ไทกอนเพิ่งจะประกาศตัวออกจากกันโดยมีประธาน ลีและประธานเชวเป็นหัวหน้าแกงค์ ต่างส่งเสียงโห่ร้องอย่างดีใจ แต่มีครอบครัวหนึ่งต้องทุกข์ทนจากการกระทำของหัวหน้าแกงค์ทั้งสอง นั่นคือครอบครัว คิม
-----15 ปีต่อมา-----
"ตุ๊ง...ตุง...ตุง...ตุ่ง..."
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ..ขณะนี้เครื่องกำลังจะลบงจอดที่สนามบินอินชอน กรุณารัดเข็มขัดด้วยค่ะ"เสียงแอร์โฮสเตสสาวประกาศก้อง หนุ่มหน้าหวานที่เพิ่งตื่นรีบจัดการกับตัวเองทันที
ลีดงแฮคือชื่อของเขา และตอนนี้เขาเพิ่งกลับมาจากเมืองไทยหลังจากไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมา 1 ปี ที่สำคัยตอนนี้เค้ากำลังมองหาอาป๊าอยู่แต่ไม่ยักจะเห็น 2 มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นหมายจะโทรหาคุณป๋า
"ขอโทษนะ นายคือดงแฮใช่มั้ย" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นข้างหลังดงแฮ
"ใช่...แล้วนายเป็นใคร?" ร่างบางถามกลับแต่ร่างสูงไม่ตอบกลับยิ้มและเรียกลูกน้องมาอีก3คน
"เฮ้ย!! พวกนายรู้มั้ย ชั้นลูกใคร คิดจะรุมกันหรอ"เสียงคนหน้าหวานเอ่ยขึ้นทำเอาร่างสูงหัวเราะออกมาในความอวดเก่งของคนตรงหน้า ร่างสูงดีดนิ้ว ชายชุดดำ 2 คนก็ลากดงแฮขึ้นรถลีมูซีนที่จอดอยู่อย่างง่ายดาย อีกคนก็ไปขนสัมภาระของดงแฮขึ้นรถ
"ปล่อยนะ..เฮ้...พวกนายเป็นใครกัน?" ดงแฮโวยวายทันทีที่โดนจับเหวี่ยงไปที่เบาะหลังของรถตามมาด้วยชายร่างสูงที่คุยกะเค้าเมื่อครู่
"นี่นายหน้าโหด...นายเป็นใคร...ปล่อยชั้นลงเด๋วนี้นะ"ดงแฮตะโกนโวยวายใส่คนข้างๆไปตามทางที่รถแล่นไปแต่ร่างสูงยังคงเงียบ
"นี่นาย...บอกให้รถหนยุดเด๋วนี้..ชั้นจะลง...นี่........"ดงแฮตะโกนใส่หูคนที่นั่งข้างๆจนร่างสูงต้องเอามือยกขึ้นมาปิดหู
"ปล่อยชั้นเซ่...ถ้านายไม่บอกให้รถจอดนะ...ชั้น....เอ่อ...ชั้นจะตะโกนให้นายหูหนวกเลยเอ้า"ดงแฮบอกแต่ร่างสูงก็ยังไม่สนใจแถมหยิบเอ็มพีขึ้นมาฟังอีกต่างหาก
"นี่นายหูหนวก!!!!ได้ยินมั้ยเนี่ย ชั้นบอกให้นายจอดรถ"ดงแฮตะโกนใส่อีกครั้งคราวนี้ได้ผลร่างสูงหันมามอง
"ชั้นหูหนวกจะไปได้ยินอะไรเล่า!"นี่คือคำตอบของร่างสูง (มันพูดได้ด้วยหรอเนี่ย?)
"ดี...ถ้านายหูหนวกชั้นจะตะโกนต่อไป"ดงแฮบอกก่อนจะตะโกนต่อไป จนร่างสูงเริ่มรำคาญ คว้าคนตรงหน้าเดข้ามาประกบริมฝีปาก
ดวงตากลมเบิกกว้างอย่างตกใจ ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกล้ามาจูบเค้า แถมเป็นเฟิร์สคิสด้วย
ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจที่ร่างบางเงียบซะทีก่อนจะสนใจเอ็มพีในมือตัวเองต่อไป
------------------------------------------------------
ตอนแรกหวังว่าคงถูกใจ
ถ้าชอบก็ช่วยกันเม้น
ช่วยกันเม้นนะค้า....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น