ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ~ตอนที่2~
‘ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวไม่ช้าก็เร็ว พี่เธอคงทำใจได้ล่ะ’อ้ากกกกกส์ ใครจะไปทำใจได้ล่ะยะ
กลับมาปัจจุบัน...
ตุบ!!!!
เสียงทุบโต๊ะโรงอาหาร(ที่กำลังจะชำรุดตามแรงของยัยถึก)ของยัยวินเทอร์ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบอึ้งไปชั่วขณะที่ได้ฟังเรื่องของน้องชาย- -*
“แกเป็นอะไรวะ”
ฉันถามยัยวินเทอร์ที่มันทุบโต๊ะอย่างรุนแรงใจกลางร้านคอฟฟี่ชอปและยิ่งเป็นที่น่าสนใจของประชาชีฮีอีกครั้ง และเป็นที่น่าสนใจเป็น2เท่าตัว แต่เหมือนแนจะโง่เนอะ รู้ทั้งรู้ว่ายัยวินเทอร์มันเกลียดเกย์ พอมันรู้ว่าน้องเป็นเกย์ แล้วยังจะมาถามมันอีก น่าจะ....โง่นะ= =(ถามเองเออเองแบบนี้ หาได้ที่นี่ที่เดียว)
“ฉันจะไปหาไอ้มิกซ์”แก..ฉันสงสารมิกซ์อ่ะT^Tปล่อยให้มันมีความสุขนะแก อาเมนนน ในเมื่อมันเจอตัวจริงของมันแล้วนี่นา~
“แก สงสารมันเหอะ ในเมื่อมันเจอสิ่งที่ใช่แล้วนี่นา”
“-_-^ฉันจะไปถามมันว่า ถ้ามันเป็นแบบนี้ ทำไมถึงไม่บอกฉัน ถ้ามันบอกฉัน ฉันก็จะทำใจได้น่ะ ถ้าได้ฟังจากปากของมันเอง มันเป็น ฉันก็จะไม่ว่าอะไร แต่นี่ต้องฟังจากปากของแก วุ๊ยยยย”เห้ย มันกินอะไรมา ในเมื่อมันไม่ชอบเกย์สุดไส้ แต่ทำไมถึงไม่โกรธฟะ- -?
ฉันมองด้วยสีหน้าแบบมึนหัวอาราบาเต้สุดๆ แต่เหมือนเพื่อนฉัน ชาติก่อนมีอาชีพเป็นหมอดู ถึงได้อ่านสีหน้าและอารมณ์ของแนได้ตรงเป๊ะ ยิ่งกว่าหมอดูพม่าบราซิลซะอีกแน่ะ
“ตอนนี้ฉันยอมรับเกย์ได้แล้ว เมื่อวานฉันเจอคู่เกย์พลอดรักถมเถไปจนชินตา เพราะฉะนั้น ไอ้มิกซ์ก็จะรอดเงื้อมมือของฉัน และฉันจะดูแลน้องสาวของฉันให้ได้ อีก2ปี ฉันจะหาสามีให้น้องสาวแน่แท้*0*”เห้ยย วินเทอร์ แกเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหน แกเปลี่ยนสรรพนามของไอ้มิกซ์ตอนไหน แกจะหาสามีให้ไอ้มิกซ์แล้วเรอะ!!!
“ไอ้วินเทอร์ ไอ้มิกซ์มันเซะเมะ!!มันไม่ใช่อุเคะ”ฉันบอกวินเทอร์ที่ยังไม่เชี่ยวชาญทางด้านYaoiสักเท่าไร ไอ้ที่ฉันชินน่ะหรอ อ่านฟิคในเด็กดีไงล่ะยะ!! เจอบ่อยจะตายYaoiๆๆๆและก็คลิก แบบว่า ไอ้พัมพ์คินน์หื่น จบ!!
“เซะเมะ อุเคะ ไรของแกวะ”
“เซะเมะ มันคิง อุเคะมันควีน ไอ้มิกซ์มันคิงเว่ยย”ซึ่งพูดเท่านั้น สมองของมันก็ดูจะเข้าใจอะไรขึ้นมาแล้วบ้าง
“เออออ ฉันจะหาภรรยาให้ไอ้มิกซ์”ยัยวินเทอร์พูดแล้วปั้นสีหน้าแบบ สู้ตายค่ะ! มันมีความหวังหาภรรยา(ชาย)ให้ไอ้มิกซ์ เพื่อนฉัน มันไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะเนี่ย~
‘ก่อนที่ใครสักคนจะคิดเลยเถิด จะคิดให้มากกว่านี้ มันคงไม่ดีสักเท่าไร~’
เสียงริงโทนของฉันขัดจังหวะการมองหน้าแห่งความมุ่งมั่นของยัยวินเทอร์(ที่ดูเหมือนไม่ค่อยมีความมุ่งมั่นสักเท่าไร- -*) ทำเอาฉันต๊กกะใจ๋หมดเลย
…Mix…
Calling
ไอ้มิกซ์คงให้อิชั้นปิดเรื่องราวน่ะสิ
ปิ๊บบ
ฉันกดรับสายแล้วพร้อมกับการจ่อมันไปที่หูทันที
‘พี่พัมพ์คินน์ฮะ’เสียงแปร๋นแหล๋นเชียว
“อะไร มิกซ์”ฉันถามอย่างมีเลศนัย ก็จะไม่ให้มีได้ไง ในเมื่อยัยวินเทอร์รู้แล้ว
‘เอ่อ พี่ฮะ ผม.......’
“เป็นเกย์?”ฉันแกล้งหยอกมันไป
‘อ่ะฮะ พี่อย่าบอกให้พี่วินเทอร์รู้นะฮะ’
“ไม่ต้องแล้ว พี่นายรู้แล้วล่ะ”
‘T^Tทำไม........ฮึก...พะ...พี่ ฮึกกก....ถึงรู้ได้’ไอ้มิกซ์เริ่มร้องไห้
“พี่เป็คนบอก ไม่ต้องเป็นห่วง พี่สารเรารับได้แล้วล่ะ แถมยังจะบอกว่า ปีหน้าจะหาสามีให้น้องด้วยอ่ะ^^”ฉันก็ปลอบใจน้องด้วยคำพูดสัจจะจริง เพื่อไม่หมันเสียใจ
‘หรอฮะ ขอบคุณมากนะฮะ’แต่เสียงตอบกลับไป กลับเป็นเสียงที่สดใสต่างจากเมื่อกี้ คงรู้ว่าพี่สาวรับได้ เอ๊ะ หรือที่พี่สาวหาสามีนะ อิอิ
“ใครโทรมาวะ หรือไอ้...(ตื๊ด...)มิกซ์ฟะ”ยัยวินเทอร์ผู้เป็นพี่สาวที่จะหาสามีหรือภรรยายังไม่แน่ใจเลย เนื่องจาก ที่ฉันบอกว่า ไอ้มิกซ์มันเซะเมะ ฉันมั่ว!!!!
“อืมมมๆ แล้วตกลง อะไรเคะๆเมะๆของแกฟะ”
“อุเคะกับเซะเมะฟ้อยยยยย”
“ที่แกบอกว่ามิกซ์มันอุเมะอะไรอ่ะ”
“เซะเมะฟ้อยยยย ฉันยังไม่แน่ใจว่าไอ้มิกซ์มันเป็นเซะเมะ แต่หน้าตามันเหมาะแก่การเป็นอุเคะซะมากกว่า”
ที่ฉันพูดไปน่ะนะ เนื่องจาก ไอ้มิกซ์มันสวยค่อดดดดด ขนาดพี่สาวมันยังอาย สวยหวาน มันอยู่โรงเรียนชายแท้ๆ ไอ้พวกผู้ชายกระทิงเปลี่ยวก็รู้ทั้งรู้ว่าไอ้มิกซ์มันเป็นผู้ชาย มันยังมีจดหมายรัก นัดไปดินเนอร์ พบเจอแม่ยาย(เอิ่มมมมม)แล้วแม่ยายก็ยังตาถั่ว มองไอ้มิกซ์นึกว่าผู้หญิงจริงๆ ที่สำคัญมันเกือบโดนข่มขืน!!!! โถ่..หน้าตาก็งั้นๆร่างเล็กเอวบางผิวขาวเหมือนเจ้าหญิงแห่งแดนหิมะ ผมสีน้ำตาลประบ่า ดวงตากลมโตสีอัลมอนด์ จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากอิ่มสี่กลีบกุหลาบระเรื่อ แค่เนี้ย -*-
“อุเคะ?”ยัยวินเทอร์ทวนคำ
“ว๊อยยยยยยยยยยย แกไปเซิทในเนตสิฟะ”
“นึกว่าจะฉลาด โถ่ ที่แท้ก็โง่พอๆกันแหละฟะ”อ่าววว แต่ฉันก็พอรู้ว่าเคะกับเมะล่ะยะ ใครกันแน่ที่โง่ ยัยวินเทอร์!!!
“ไอ้วินเทอร์!!”
“เออออ พอ แกฉลาด ฉันโง่ พอใจยัง”ยัยวินเทอร์ประชดทันที
แล้วไม่นาน ยัยวินเทอร์ก็จากไปจริงๆ เนื่องจาก ไปหาสามีให้ไอ้มิกซ์แหงเลย!!!!ไอ้มิกซ์ แกเตรียมไปแต่งงานได้เลยนะแก พี่สาวแกคงจะเตรียมชุดเจ้าสาวมาให้อ่ะ= =เอ่ออ....เร็วๆนะ คือ....พี่คนนี้อยากเห็นแกใส่ชุดเจ้าสาวค่ะ จบ-_-
‘ก่อนที่ใครสักคนจะคิดเลยเถิด จะคิดให้มากกว่านี้ มันคงไม่ดีสักเท่าไร~’
อ๋า.....มิกซ์โทรมาอีกแล้ววว
‘พี่ฮะ’
“อะไรมิกซ์”
‘ผมกลัวพี่รับไมได้อ่ะสิ คือ.....จริงๆนะที่พี่วินเทอร์รับได้แล้ว’
“จริงๆดิ”
‘ผม.....’
“.....................”ฉันรอฟังทันที ว่ามันจะพูดอะไรต่อไป
‘ผม...........’
“.....................”
‘เป็นอุเคะ’อ้ากกกกกกก ไอ้มิกซ์ แกเตรียมแฮปปี้ได้เลย พี่สาวแกกำลังหาสามีให้แกนะเนี่ยยยยย
“อุเคะ!!!หน้าตาอย่างน้องเป็นไปได้ไงเนี่ย55555+”ฉันแอบแซวมิกซ์ก่อนที่จะพูดต่อ...
“มิกซ์ พี่สาวเรากำลังจะหาสามีให้เราน่ะ”
‘หา!!!!!’ถึงขนาดอึ้งเลยสิ
เออหน่า ไม่ต้องอึ้ง ทุกอย่างที่ฉันพูดมันคือความจริงทุกประการเทอญ ถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ แต่ดูท่าทาง ไอ้มิกซ์มันจะไม่เชื่อตั้งแต่ที่บอกว่า ‘พี่สาวยอมรับในตัวมันและจะหาสามีให้มัน’ เพราะพี่สาวมันแอนตี้เกย์จะตายไป แล้วอยู่ๆเกิดวันมามากอะไรก็ไม่รู้ มายอมรับในเกย์และจะหาสามีให้น้องชาย ถ้ามันเกิดขึ้นกับคุณแบบไม่ทันตั้งตัว คุณก็จะเหมือกับไอ้มิกซ์ในตอนนี้น่ะแหล=[]=จะบอกให้!!
และตอนนี้ ฉันก็ยังคงนั่งเหงาอยู่ในร้านคอฟฟี่ชอปชั้น4ห้างใจกลางเมือง แหล่งรวมวัยรุ่น ทั้งมานักรับของซื้อของในเนต มาพลอดรัก มาเดท มาระบายอารมณ์ มาครั้งแรกฉันก็รับไม่ได้อย่างแร๊ง แต่ถ้ามาที่นี่บ่อย มันจะเหมือนอะไรที่ธรรมดามากๆ เหมือนกิจวัตรประจำวันของพวกมันที่มันไม่สามารถขาดกันได้= =
เห้อ.....ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยเนี่ยยยยย
ฉันเลยสะบัดก้นออกจากร้าน แต่....
“พี่คะ??”
“หืมมมม”ฉันงงเง็งต่อหน้าเด็กเสิร์ฟ เธอทำหน้าแบบว่า ทวงอะไรบางอย่าง
“พี่คะ......คาปูชิโน 2 ที่ รวมเป็น 250 บาทค่ะ^^”โอ้วววววววววว ยัยวินเทอร์ นี่เธอแอบชิ่งฉันเรื่องนี้ไปรึเนี่ย หรือเธอจะไปหาสามีให้ไอ้มิกซ์มันจริงๆT^T
T________________Tไม่มีอะไรน่าอับอายเท่ากับการ…
ชิ่งออกร้านไปแล้วมีคนจับได้!!
ฉันเลยต้องออกค่าคาปูฯไป ทั้งๆที่ฉันไม่อยากจะจ่าย ทำม้ายยยทำมายยยย คนๆนั้นต้องเป็น พัมพ์คินน์TT
“ว่าไง”และแล้ว ยัยวินเทอร์ก็ทักมา= =
“นี่เธอกะจะชิ่งใช่มั้ย เมื่อกี๊”
“เออหน่า ครั้งสองครั้งเอง”ยัยวินเทอร์พูดออกมามิอายสื่อ ครั้งสองครั้งของแกมันเท่ากับร้อยกว่าครั้งแล้วนะยะยัย......(คิดเอง= =)
“แล้วแกจะหาสามีให้มิกซ์แบบไหนล่ะ?”ฉันเริ่มถาม เพราะตอนนี้เหมือนยัยนี่จะรับเรื่องคู่เกย์ได้ แต่ยังโง่เรื่องอุเคะกับเซะเมะอยู่= =
“หล่อ รวย ฉลาด หน้าแบบเบยองจุน เทือกนี้อ่ะ”
“ชาตินี้ฉันว่า ไอ้มิกซ์มันคงโสด”เพราว่าผู้ชายแบบนั้น ตายไปแล้วเกิดใหม่คงไม่ได้เท่านี้- -
“แกไม่เชื่อฝีมือคงอย่างฉันรึไงไอ้พัมพ์คินน์”เอ่ออออออออ คงไม่เชื่อจะดีกว่า เพราะดูจากที่ผ่านมา งานกี่งานแกก็ทำไม่สำเร็จ แล้วนับประสาอะไรกับการหาสามีให้ไอ้มิกซ์มัน
“เอออออ ฉันเชื่อในตัวแก แกหาสามีที่หล่อเหลาแบบเบยองจุนได้สบายย~”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”ฉันได้ยินเสียงเปรตขอส่วนบุญที่ไหนไม่รู้มากรีดกร๊าดเหมือนเจอเลขเด็ด ชิ ขอเลขมั่งดิ จะได้รวยๆ เห้ยยยยยยยยยยย ฉันหนวกหูเสียงแปร๋นๆขอพวกแกเฟ้ยยย
“พี่เบดไทม์~ลิลลี่อยู่นี่~!!!”
“ชั้นอยู่นี่~”
“@#$*(&^”
และตามด้วยเสียงชะนีอีกพันกว่าคนที่กำลังให้คนๆเดียวมาสนใจตัวเอง ไร้สาระชะมัด เอ๊ะ!! เบดไทม์ พี่ดีเจเบดไทม์ของนู๋T^T พี่ดีเจ พัมพ์คินน์อยู่นี่ พี่ช่วยสนใจกรูด้วยหน่อยสิเว้ยยยยยย
“เอ่อ..... น้องๆครับ”เพียงแค่พี่เบดไทม์พูดแค่นี้ก็....
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด//อ๊ายยยยยยยยยยยยยย เคนนี่อยู่นี่”อันสุดท้ายเอ่อ........เบดไทม์แฟนคลับ(เกย์!!)
“เอ่อ ฟังพี่ก่อนนะครับ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“คือ ช่วยแหวกทางหน่อยได้มั้ยครับ พี่ปวดชิ้งๆอ่ะ”ปวดชิ้งๆ???
“ปวดชิ้งๆอะไรหรอคะมายเดียร์”เสียงแหลมแปดหลอดอันน่ากระแนะกระแหนของหญิงคนหนึ่งขึ้นมาถามอันคำว่า ปวดชิ้งๆ ซึ่งมันเป็นคำถามเดียวกับฉัน ถ้าฉันมีหนังหน้าด้านกว่านี้ ฉันคงก็ถามพี่เบดไทม์เหมือนยัยหญิงแปดหลอดนั่นน่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น