ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : PLAY BOY : 3
Playboy 3
"มึ..ไม่เป็นไรนะ?"
ร่าสูรหน้าถาม แล้วัาริระุมเสื้อให้แบฮยอน ในะที่เ้าัวเอาแ่หลับหูหลับาร้อไห้
"ไม่เป็นไรบ้านมึิ..ไม่เห็นหรอว่ามันทำอะไรูอ้ะ..ฮึ..ฮืออ.."
แบฮยอนโวยวายทั้น้ำา สะอื้นฮัๆนัวสั่น นัวสูว่าถอนใออมาเบาๆ มอเพื่อนัวเล็ที่ยัร้อไห้ไม่หยุ
"ไอ้หมา..ี้แยอีแล้วนะ.."
านยอลบอยิ้มๆแล้วเ็น้ำาที่อาบแ้มแบฮยอนอย่าเบามือ
"โหยยย..อิาโว้ยย..หมั่นไส้ริริ๊.."
เพื่อนๆที่ยืนันอยู่้าหลัพาันแวเล่นอย่าสนุสนาน..ไม่เหลือราบมาวามโหที่พยายามเ๊ันอยู่เมื่อรู่
"อิาบ้าอะไรันว่ะพวมึนี่!"
ร่าสูหันมาว่าให้อย่าไม่ริันั
"อิานแถวๆเนี้ยะ..เออๆพวูไม่วนแล้วเี๋ยวออไปรอ้านอละัน.."
านยอลพยัหน้าให้เพื่อน ่อนะหันมามอแบฮยอน แล้วลูบลุ่มผมสีน้ำาลอ่อนนั้นไปมาเบาๆ
"ราวหลั็ระวััวหน่อยิ ถ้าูมาไม่ทันะทำไ"
"หึ ถึมึไม่มา่วย ู็เอาัวรอไ้หรอน่า"
นปาีว่า แล้วสะบัหัวนมือหนานั้นผละออมาาหัวทุยอเ้าัว
"ร้อไห้นานี้ยัะปาีอีนะ..ไม่น่า่วยเลยริๆ"
านยอลบอแล้วทำท่าะลุหนี แบฮยอนลับรีบว้ามือานยอลเอาไว้
"อะไรอีอ่ะ?.."
"ลุไม่ึ้น"
แบฮยอนมอานยอลาแป๋ว แล้วเบะปา บีบน้ำาเหมือนลูหมา
ร่าสูส่ายหัวยิ้มๆ่อนะถอนใแล้วโน้มัวลไป่วยึแบฮยอนให้ยืนึ้นแล้วแบฮยอน็ทรุลไปอีแ่านยอล็ว้าัวไว้ทัน
"เป็นไรว่ะ..?"
"สสัยาะแพลอนโนไอ้บ้านั่นผลัอ้ะ.."
แบฮยอนอบสีหน้าเหยเ
"เ็บมารึเปล่าอ่ะ?"
"เ็บมาเลย.."
"เินไหวมั๊ยเนี่ยะ?"
แบฮยอนรีบส่ายหัวรัวๆ แล้วเบะปาใส่อีรอบ ทำเอาานยอลแอบใไม่่อยีเท่าไหร่..ไอ้หมานี่หัอ้อนเ่นานี้ั้แ่เมื่อไหร่นะ..
"ั้นี่หลัู็ไ้.."
านยอลนั่ลไปแล้วี้ให้แบฮยอนึ้นมาบนหลัอัวเอ แบฮยอนมอาปริบๆแ่็ยัไม่ยอมทำามที่านยอลบอ
"ะีหรอ..ูัวหนันะ"
"ัวมึเบาะาย..ึ้นมาเหอะ"
แบฮยอนทำลัเลอยู่รู่เียว่อนะ่อยๆวามือบนไหล่านยอล แล้วยับัวึ้นไปี่บนหลัานยอล
นัวสูึแบแบฮยอนออมาาห้อน้ำอย่าสบายๆ..ถึะูเป็นนมีเนื้อมีหนัมาไปะหน่อยแ่็ูัวเล็สำหรับานยอล เ้าแบแบฮยอนไ้ิลล์ๆเลย
"..านยอล.."
"หืมม์"
"อบในะเว้ย.."
แบฮยอนบอเบาๆ..แล้วระับอ้อมแนที่โอบรอบอานยอลแน่นึ้น..
แ่แปลั..ที่านยอลไม่ไ้รุ้สึว่ามันอึอัแ่อย่าใเลย
านยอลอมยิ้มแล้วหันมอไปทาโน้นทานี้ทีล้ายับว่าไม่ไ้ใส่ใับำอบุนั้นอเพื่อนัวเล็
"อืม"
แบฮยอนแอบยิ้มับัวเออย่าเินๆ
านยอลับแบฮยอนเป็นเพื่อนสนิทัน..สนิทันมา้วย แล้วะบออะไรให้อย่านึว่าแบฮยอนแอบอบานยอล้วยแหละ..แหม..ิแล้วเินั
วามริแบฮยอน็ไม่ไ้เ็บอะไรมามายหรอแ่อยาเรียร้อวามสนใาานยอลเท่านั้นเอ
และมันมัะไ้ผลทุรั้..
็านยอลน่ะเป็นห่วแบฮยอนะาย
ถึะแ่ในานะเพื่อน็ามเถอะ..
แบฮยอน็มีวามสุเวลาเห็นานยอลแสออถึวามห่วใยนั้นับเ้า
"เี๋ยวูไปส่บ้านนะ"
"..็ไ้..เี๋ยวูโทร.บอลุออ่อนละัน"
ลอทา แบฮยอนเอาแ่นั่เียบมาลอทา นานยอลเป็นห่ว
"มึยัใเรื่อเมื่อี๊อยู่เหรอ.."
เสียานยอลที่ัึ้นทำให้แบฮยอนหันหน้ามามอแล้วถอนใเบาๆ
"็นิหน่อย..ูไม่เยเออะไรแบบนี้อ้ะ โรยะแยเลย"
แบฮยอนบอแล้วทำท่านลุ พลาลูบแนทั้สอ้าไปมา
านยอลหันมอแบฮยอน แล้วยื่นมือไปลูบหัวแบฮยอนเบาๆ
"็ีแล้วที่ไม่เป็นไร ..แล้วทำไมถึไปมีเรื่อับพวนั้นไ้อ่ะ มึไปหาเรื่อพวมันรึไ?"
"บ้าหรอ.."
แบฮยอนเหวใส่านยอลเสียอ่อย แล้ว้มมอมือัวเอ
"วามริ..ไอ้พวนั้นน่ะมันมายุ่วุ่นวายับโฮี่อน ูเ้าไป่วย พวนั้นเลยามมาเอาืน.."
านยอละัไปนินึ ่อนะแล้หัวเราะลบเลื่อน
"ที่แท้็เพราะเ้าไปปป้อสาวนี่เอ ถึไ้หาเรื่อใส่ัวแบบนี้"
"็แหม..ใระทนเห็นผู้ายรัแผู้หิไ้ ยิ่นที่เป็นเพื่อนเรา ็้อเ้าไป่วยป่ะว่ะ .."
แบฮยอนบอแล้วทำปายื่น านยอลหันมามอแล้วอมยิ้มออมา
"เออ..พ่อฮีโร่..แ่ระวััวเอหน่อย็ีนะ ูไม่อยาให้เิเหุาร์แบบวันนี้อี ถ้าูไป่วยมึไม่ทันึ้นมาะเิอะไรึ้นว่ะ ไอ้พวบ้านั่นะทำอะไรมึบ้า็ไม่รู้"
"รู้แล้วน่าา มึนี่ี้บ่นั"
"ูเป็นห่วยัะมาว่าูี้บ่นอี "
านยอลบ่นเบาๆ แบฮยอนแอบอมยิ้มนเียว แล้วหันมอนอระรถ
ทำไมะไม่รู้ล่ะว่าเป็นห่วอ้ะ..
แบฮยอน็ไม่ไ้ั้ใะทำให้านยอลเป็นห่วและัวลมานานี้ะหน่อย แ่บารั้มัน็เป็นเรื่อที่่วยไม่ไ้ริๆนี่นา..
"มึยิ้มอะไรอ้ะ?"
เสียานยอลัึ้น แบฮยอนรีบหันมามอแล้วยัไหล่ให้
"เปล่านี่.."
แบฮยอนอบแล้วหันมอสอ้าทายิ้มๆ
"เพี้ยนแล้วมึอ้ะ"
านยอลว่าแล้วยื่นมือมาผลัหัวแบฮยอน นัวเล็ว่าึหันมาทุบเ้าที่หัวไหล่หนา ่อนะหัวเราะเมื่อไ้ยินเสียี้เบาๆาานยอล..ถึแบฮยอนะัวเล็แ่็ทุบเ็บนะบอเลย????
"นี่บ้านมึหรอ?"
านยอลถามแล้วมอเ้าไป้าใน
ถึะสนิทันมาแ่นี่เป็นรั้แรที่านยอลไ้มาบ้านแบฮยอน
"อื้ม ใ่.."
แบฮยอนอบพลาปลเบลล์แ่มันปลไม่อออ้ะ
"มานี่.."
เสียานยอลัึ้น่อนทั่านยอละเอี้ยวัวมาปลเบลล์ให้แบฮยอน ทำให้หน้าทัู้่ใล้ันมาๆ
แู่เหมือนานยอละไม่ไ้สนใ
แ่แบฮยอนนี่ิ่..ใเ้นเป็นัหวะาโวแล้ว(เี่ยวไรับาโว?555)
"อ่ะ..ไ้ละ..เินไหวมั๊ย?"
"ทำไม..ถ้าบอว่าเินไม่ไหวแล้วมึะอุ้มูเ้าบ้านรึไ?"
แบฮยอนแล้วน..านยอลหัวเราะเบาๆ่อนะมอหน้าแบฮยอน
"ิว่าูไม่ล้าหรอ?"
"......."
านยอลยิ้ม่อนะลารถเินอ้อมมาอีฝั่่อนะเปิประูฝั่ที่แบฮยอนนั่
แบฮยอนมอานยอลาปริบๆ
่อนะร้อเบาๆ้วยวามใเมื่อู่ๆานยอล็มุเ้ามา้อนัวแบฮยอนออไปอุ้มในท่าเ้าสาว
"ทะ..ทำอะไรอมึเนี่ยะ!><"
"็อุ้มไปส่ในบ้านไ..เินไม่ไหวไม่ใ่หรอ"
านยอลถามวนๆแล้วระุยิ้ม
แบหันหน้าเมินหนีไปอีทา
ทำเหมือนะเือนะแ่ริๆแบฮยอนำลัเิน่าหา(>\<)
ทันทีที่านยอลเ้ามาในบ้านอแบฮยอน สาวใ้2-3น็วิ่เ้ามาหาแบฮยอน้วยวามเป็นห่ว
"ุหนู..เป็นอะไร่ะ..ทำไม้ออุ้มมา้วย"
านยอล่อยๆปล่อยให้แบฮยอนยืนับพื้นแล้วเปิรอยยิ้มหวานให้
"ผมไม่ไ้เป็นไรมาหรอรับ..แ่เท้าแพล เ็บา้วยนิหน่อย^^"
"เอ..แล้วนี่ใร่ะุหนู..หล่อั^^"
สาวใ้ถามแล้วมอานยอลยิ้มๆ
านยอลเลยยิ้มอบ
"เพื่อนผมเอรับื่อานยอล"
แบฮยอนอบ..แล้วมอานยอล
"มึไม่เป็นไรมา็ีแล้ว..ั้นูลับละนะ"
"อื้ม"
แบฮยอนโบมือให้ยิ้มๆ
านยอลโบมือให้่อนะเินออไปาบ้าน
แบฮยอนมอามนานยอลับรถออไป่อนะทำท่าผละึ้น้าบนห้อ
"อ๊ะ!..ุหนู ะึ้นห้อหรอะ เี๋ยวพวเรา่วยพยุึ้นไปนะะ.."
"ผมึ้นเอไ้รับ..าผมไม่เ็บะหน่อย"
"อ้าว..็..เมื่อีุ๊หนูบอว่า ..าแพล แล้ว็ เอ่อ..เ็บา?"
"อ้าวเหรอ? ผมพูแบบนั้นเหรอ.."
"่ะ.."
"ำไม่เห็นไ้เลย"
แบฮยอนบอแล้วเินึ้น้าบนไปทันที พวเธอถึับหันมามอันอย่าใสุๆ
"ไม่ไ้เ็บาแล้วให้อุ้มทำไมล่ะะ..เห้ออ"
พวเธอวระรู้อะไรไว้อย่านึนะ..ว่าุหนูนเล็บ้านนี้มันร้าย..หึหึ
"
อย่าถือเรื่อที่บอว่าะอัพทุวันเสาร์-อาทิย์เลยนะะ5555 ่วนี้ไ้หยุานะ ยัว่าหลายวันเลย..ถ้าว่าแล้ว็มีเวลา้อาะมาอัพไ้ลอทั้ันทร์-อาทิย์..(ถ้าว่านะ) แ่ถ้า่วที่ลับไปทำาน็ลับไปสู่โหมปิืออัพเพาะวันเสาร์ ับ อาทิย์่าา..^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น