ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ตอนที่ 19
เอมที่ับรถลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านอเธอใน่วเ้ามื้าวเินออาัวบ้านมาที่รถยน์อีรั้่อนที่เธอะถอนหายใทันทีที่ผู้อำนวยารสาวยืนัรอเธออยู่่อนหน้า
"ว่ามา"
เพี๊ยะ
ผู้อำนวยารสาวที่ถูฝ่ามืออเอมสะบัใส่ใบหน้าู้ปาเล็น้อย่อนะประอท้ายทอยอเอมและประบูบอีรั้
เพี๊ยะ
เอมผลัแผออผู้อำนวยารสาวออห่า้วยวามโมโห่อนที่เธอะสะบัฝ่ามือใส่ใบหน้าอเาอีรั้ ผู้อำนวยารสาวันระพุ้แ้ม้านใน้วยปลายลิ้นอเา่อนที่เาะวิ่อ้อมามเอมที่วิ่หนีมาประำที่นับและโน้มัวลทาบทับพร้อมปรับเบาะที่เอมนั่อยู่ในเอนนอนล
"ออไปนะผอ.!!"
เอมแผเสียออมาอย่าเอาแ่ใพร้อมพยายามเบือนใบหน้าหนีริมฝีปาอเา่อนที่้อมืออเธอทั้สอ้าะถูอบุมไว้้วยมือหนาอเา
"หึมาไปหน่อย รับำอโทษไปไ้มั๊ยเอม"
สรรพนามที่เปลี่ยนไปรวมถึน้ำเสียและสายาที่อ่อนโยนอผู้อำนวยารสาวทำให้เอม้อนสายาึ้นสบสายาับเาเพื่อ้อารหาวามริใภายในหัวใอเานิ่ัน
"หึหรอ"
ผู้อำนวยารสาวพยัหน้าอบ่อนะเลื่อนริมฝีปาึ้นมาูบหน้าผานุ่มอเอมอย่าอ่อนโยน
"ไม่ไ้เป็นอะไรัน็รู้ว่าไม่มีสิทธิหึแ่มันหึเอะห้ามยัไไ้ ไม่รู้ัวเลยว่ารู้สึแบบนี้ั้แ่เมื่อไหร่ รู้อีที็รู้สึไปแล้ว"
"รู้สึอะไร"
"อยาเป็นเ้าอ ทั้ร่าายและหัวใอเอม ยโทษให้ันไ้มั๊ยราวหน้าถ้าหึะมีสิมาว่านี้ เลิปั้นปึใส่น้ำเถอะไ้โปรทรมานมาเลยรู้มั๊ย"
เอมเม้มริมฝีปาเ้าหาันแน่นพร้อมับใบหน้ามอเธอที่ึ้นสีแระเรื่อ่อนที่เธอะยับท่อนาออาันเพื่อให้เาลมานั่ึ่ลาระหว่าท่อนาอเธอไ้ถนั
"แล้วถ้าันไม่ไ้อบผอ.ล่ะ"
เอมเอ่ยถามอีรั้หลัาที่เธอไ้สบสายาที่มีแ่วามอ้อนวอนและวามอ่อนโยนอเาอยู่หลายนาที เาที่นั่ส่าอ้อนวอนให้เธอยยิ้มและูบหลัมือทั้สอ้าอเธออย่าอ่อนโยน
"ไม่ไ้หลัวเอแ่ถ้าไม่รู้สึอะไระอนันทำไมริมั๊ย มันไม่ใ่โรธเลยแ่เอมำลัอนแล้ว็น้อยใน้ำอยู่"
"ันอาะเลียผอ.็ไ้หนิ"
"เอมไม่ใ่นอบโห โยเพาะวาู่นี้ที่ไม่ใ่แ่สวยแ่มันสื่อทุอย่าที่เอมรู้สึออมาทั้หม ไม่อนันแล้วนะ่อไปะไม่ทำแบบนี้อี ถ้าน้อยใ็ะามใทุอย่านว่าะืนีันเหมือนเิม นะเอมนะ"
"็ไ้ ห้ามทำแบบนี้อี็พอ มีอะไรให้ถาม ไม่พอใใหุ้ยันไม่ใ่ทำร้ายวามรู้สึันแบบนี้"
"อบุนะ อบน้ำบ้ารึเปล่า"
"ไหนว่ารู้แล้วไะถามทำไม"
"็อยาไ้ยินบ้า บอน้ำหน่อยไม่ไ้หรอ"
"ูบสิะไ้รู้ว่าอบรึเปล่า"
"ูบอยู่แล้วแ่อยาไ้ยินให้ื่นใ่อน"
"เ้าเล่ห์"
"แล้วอบมั๊ย"
"น้อยใน้ำ เอมอบหลานสาวน้ำมั้นบ้า"
เายยิ้มว้า้วยวามีใ่อนะับมือบาอเธอทั้สอ้าึ้นวาบนท้ายทอยอเา
"ะูบแล้วนะ"
"อย่ารุนแรเี๋ยวลิปสิเปื้อน"
"โอเ"
เอมเบือนสายาหนีสายารุ้มริ้มอเา้วยวามเินอาย่อนที่เธอะหลับาลรับสัมผัสาเา มือบาที่เยวานิ่ลูบไล้ท้ายทอยอเา่ำลมาสันราม่อนที่เธอะส่ปลายลิ้นเ้ามาในโพรปาอเาบ้า ปลายลิ้นนุ่มอเาและเธอเี่ยววัเ้าหาันอย่าแนบแน่น่อนที่ใบหน้าอเาะล่ำลมาบที่เนินออเธออย่าอออ้อน
"ทำไมหวมา็ไม่รู้"
เอมที่วามือบาลบนแผ่นหลัอเา้มมอสีหน้าอเาและยยิ้มมุมปาอย่าเ้าเล่ห์
"็ันสวยส่ะนานี้"
"ไม่ันไม่เธอ เอมับน้ำสิน่ารัว่าเยอะเลย"
"อยู่้านอเรียแบบนี้ไ้หรอ"
"ามใเอมเลยไม่อยาให้น้อยใแล้วเอมน่าลัว"
"ทำไม้อน่ารั"
"ลัวไม่รั ลัวโนเมินอีไม่อบเลย"
"นี่ใ่ผอ.นี้เ็รึป่าวะ"
"เป็นให้ไ้ทุอย่าเลย ริๆนะเอม"
เอมยยิ้ม้วยวามเอ็นูับใบหน้าและแววาอออ้อนเหมือนเ็อเา่อนที่เธอะออแรออบเาบ้า เาที่สวมอพร้อมบใบหน้าลับออิ่มอเธอเหมือนเ็หวอ่าหาเาในวันแรที่เธอไ้พบเอโยสิ้นเิ
"ว่ามา"
เอมเอ่ยถามอย่ายียวน่อนะถูผู้อำนวยารสาวรวบเ้ามาในอ้อมอโยไม่ทันั้ัว
"ทำอะไรผอ.!!ปล่อยนะ!!"
เอมีิ้นอยู่ในอ้อมออผู้อำนวยารสาวเหมือนเ็ถูัใ่อนที่เธอะเบิา
ว้าทันทีที่ผู้อำนวยารสาวประบูบพร้อมท้ายทอยอเธอเอาไว้แน่น
เพี๊ยะ
ผู้อำนวยารสาวที่ถูฝ่ามืออเอมสะบัใส่ใบหน้าู้ปาเล็น้อย่อนะประอท้ายทอยอเอมและประบูบอีรั้
เพี๊ยะ
เอมผลัแผออผู้อำนวยารสาวออห่า้วยวามโมโห่อนที่เธอะสะบัฝ่ามือใส่ใบหน้าอเาอีรั้ ผู้อำนวยารสาวันระพุ้แ้ม้านใน้วยปลายลิ้นอเา่อนที่เาะวิ่อ้อมามเอมที่วิ่หนีมาประำที่นับและโน้มัวลทาบทับพร้อมปรับเบาะที่เอมนั่อยู่ในเอนนอนล
"ออไปนะผอ.!!"
เอมแผเสียออมาอย่าเอาแ่ใพร้อมพยายามเบือนใบหน้าหนีริมฝีปาอเา่อนที่้อมืออเธอทั้สอ้าะถูอบุมไว้้วยมือหนาอเา
"หึมาไปหน่อย รับำอโทษไปไ้มั๊ยเอม"
สรรพนามที่เปลี่ยนไปรวมถึน้ำเสียและสายาที่อ่อนโยนอผู้อำนวยารสาวทำให้เอม้อนสายาึ้นสบสายาับเาเพื่อ้อารหาวามริใภายในหัวใอเานิ่ัน
"หึหรอ"
ผู้อำนวยารสาวพยัหน้าอบ่อนะเลื่อนริมฝีปาึ้นมาูบหน้าผานุ่มอเอมอย่าอ่อนโยน
"ไม่ไ้เป็นอะไรัน็รู้ว่าไม่มีสิทธิหึแ่มันหึเอะห้ามยัไไ้ ไม่รู้ัวเลยว่ารู้สึแบบนี้ั้แ่เมื่อไหร่ รู้อีที็รู้สึไปแล้ว"
"รู้สึอะไร"
"อยาเป็นเ้าอ ทั้ร่าายและหัวใอเอม ยโทษให้ันไ้มั๊ยราวหน้าถ้าหึะมีสิมาว่านี้ เลิปั้นปึใส่น้ำเถอะไ้โปรทรมานมาเลยรู้มั๊ย"
เอมเม้มริมฝีปาเ้าหาันแน่นพร้อมับใบหน้ามอเธอที่ึ้นสีแระเรื่อ่อนที่เธอะยับท่อนาออาันเพื่อให้เาลมานั่ึ่ลาระหว่าท่อนาอเธอไ้ถนั
"แล้วถ้าันไม่ไ้อบผอ.ล่ะ"
เอมเอ่ยถามอีรั้หลัาที่เธอไ้สบสายาที่มีแ่วามอ้อนวอนและวามอ่อนโยนอเาอยู่หลายนาที เาที่นั่ส่าอ้อนวอนให้เธอยยิ้มและูบหลัมือทั้สอ้าอเธออย่าอ่อนโยน
"ไม่ไ้หลัวเอแ่ถ้าไม่รู้สึอะไระอนันทำไมริมั๊ย มันไม่ใ่โรธเลยแ่เอมำลัอนแล้ว็น้อยใน้ำอยู่"
"ันอาะเลียผอ.็ไ้หนิ"
"เอมไม่ใ่นอบโห โยเพาะวาู่นี้ที่ไม่ใ่แ่สวยแ่มันสื่อทุอย่าที่เอมรู้สึออมาทั้หม ไม่อนันแล้วนะ่อไปะไม่ทำแบบนี้อี ถ้าน้อยใ็ะามใทุอย่านว่าะืนีันเหมือนเิม นะเอมนะ"
"็ไ้ ห้ามทำแบบนี้อี็พอ มีอะไรให้ถาม ไม่พอใใหุ้ยันไม่ใ่ทำร้ายวามรู้สึันแบบนี้"
"อบุนะ อบน้ำบ้ารึเปล่า"
"ไหนว่ารู้แล้วไะถามทำไม"
"็อยาไ้ยินบ้า บอน้ำหน่อยไม่ไ้หรอ"
"ูบสิะไ้รู้ว่าอบรึเปล่า"
"ูบอยู่แล้วแ่อยาไ้ยินให้ื่นใ่อน"
"เ้าเล่ห์"
"แล้วอบมั๊ย"
"น้อยใน้ำ เอมอบหลานสาวน้ำมั้นบ้า"
เายยิ้มว้า้วยวามีใ่อนะับมือบาอเธอทั้สอ้าึ้นวาบนท้ายทอยอเา
"ะูบแล้วนะ"
"อย่ารุนแรเี๋ยวลิปสิเปื้อน"
"โอเ"
เอมเบือนสายาหนีสายารุ้มริ้มอเา้วยวามเินอาย่อนที่เธอะหลับาลรับสัมผัสาเา มือบาที่เยวานิ่ลูบไล้ท้ายทอยอเา่ำลมาสันราม่อนที่เธอะส่ปลายลิ้นเ้ามาในโพรปาอเาบ้า ปลายลิ้นนุ่มอเาและเธอเี่ยววัเ้าหาันอย่าแนบแน่น่อนที่ใบหน้าอเาะล่ำลมาบที่เนินออเธออย่าอออ้อน
"ทำไมหวมา็ไม่รู้"
เอมที่วามือบาลบนแผ่นหลัอเา้มมอสีหน้าอเาและยยิ้มมุมปาอย่าเ้าเล่ห์
"็ันสวยส่ะนานี้"
"ไม่ันไม่เธอ เอมับน้ำสิน่ารัว่าเยอะเลย"
"อยู่้านอเรียแบบนี้ไ้หรอ"
"ามใเอมเลยไม่อยาให้น้อยใแล้วเอมน่าลัว"
"ทำไม้อน่ารั"
"ลัวไม่รั ลัวโนเมินอีไม่อบเลย"
"นี่ใ่ผอ.นี้เ็รึป่าวะ"
"เป็นให้ไ้ทุอย่าเลย ริๆนะเอม"
เอมยยิ้ม้วยวามเอ็นูับใบหน้าและแววาอออ้อนเหมือนเ็อเา่อนที่เธอะออแรออบเาบ้า เาที่สวมอพร้อมบใบหน้าลับออิ่มอเธอเหมือนเ็หวอ่าหาเาในวันแรที่เธอไ้พบเอโยสิ้นเิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น