AIMNAM : Love or decency รักต่างวัย

ตอนที่ 27 : ตอนที่ 27

"แม่ยังไม่กลับหรอคะนม"
เอยเอ่ยถามแม่นมหลังจากเดินสำรวจรอบบ้านในเวลาเกือบค่ำ

"คุณเอมมีงานเลี้ยงค่ะฝากบอกคุณหนูด้วยนะคะว่าให้ทานมื้อเย็นเลย"

"ทำไมแม่ไม่โทรบอกเอยล่ะคะนม"

"งานเธอคงจะยุ่งน่ะค่ะคุณหนู"

"โทรหานมได้แต่โทรหาเอยไม่ได้มันใช่งานยุ่งจริงๆหรอคะ"

แม่นมยกยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นลูบผมคุณหนูของเธอด้วยความเอ็นดู

"คุณหนูรู้รึเปล่าคะว่าอะไรคือความสุขของคนเรา"

"ได้ทำอะไรตามใจตัวเองไงคะนมเวลาที่ได้ทำในสิ่งที่รักมันจะออกมาดีเสมอ"

"มีความสุขครั้งไหนของคุณหนูบ้างคะที่คุณเอมเธอเคยคิดจะขัดใจ"

"ไม่มีหนิคะนมแม่ตามใจเอยมาตลอดไม่เคยดุไม่เคยตีไม่เคยบ่นเลย"

"คุณเอมเธอรักคุณหนูมากนะคะ คุณหนูล่ะคะรักคุณเอมบ้างรึเปล่า"

"รักสิคะนมเอยรักแม่ที่สุด"

"ถ้าคุณหนูรักคุณเอมมากที่สุดแล้วถ้ามีสิ่งนึงที่จะทำให้คุณเอมมีความสุขคุณหนูพร้อมจะทำเพื่อเธอบ้างรึเปล่าคะ"

"นมหมายถึงเรื่องไอ้น้ำหรอคะ"

"ใช่ค่ะ คุณหนูลองเปิดโอกาสให้เค้าทั้งสองคนได้คบหากันเถอะนะคะอย่างน้อยๆก็เป็นคนที่คุณหนูรู้จักนิสัยใจคอของเค้าเป็นอย่างดี"

เอยถอนหายใจก่อนจะครุ่นคิดตามคำพูดของแม่นมอย่างจริงจัง

"ที่จริงเอยก็ไม่ได้รังเกียจอะไรไอ้น้ำหรอกนะคะนมแต่ที่เอยไม่ยอมรับมันง่ายๆก็เพราะมันน่ะนิสัยเจ้าชู้มาตั้งนานแล้ว เอยไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ตลอดไป นมเข้าใจมั๊ยคะว่าถ้าสุดท้ายมันจบไม่สวยมันอาจจะมองหน้ากันไม่ติดอีกเลย นี่ก็แม่นั่นก็เพื่อนเอยเป็นคนกลางอะเอยกดดันนะคะไม่ใช่คิดแต่จะโวยวายเป็นเด็ก"

แม่นมยกยิ้มพร้อมรั้งศรีษะเอยเข้ามาซบอกตัวเองด้วยความเอ็นดู

"เรื่องของความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนนะคะคุณหนู ถ้าถึงวันที่ความรักของคุณเอมกับนายน้อยต้องจบลงเชื่อนมเถอะนะคะว่าเค้าทั้งสองคนจะจบมันอย่างสวยงาม เพื่อนรักของคุณหนูเธอไม่ใช่เด็กที่ไม่มีความคิดความอ่านอะไรแต่กลับกันเธอมีนิสัยใจคอโตกว่าผู้ใหญ่บางคนส่ะอีกนะคะ"

"เอยรู้ค่ะว่าไอ้น้ำมันเก่ง แต่ก็น่ะนี่แม่เอยอะเอยจะยกให้ใครง่ายๆได้ยังไงล่ะคะนม"

"ยังไม่ต้องยกให้ตอนนี้ก็ได้หนิคะคุณหนูปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์จะดีกว่า วันไหนที่นายน้อยกลับมาแล้วความรู้สึกของเค้าทั้งคู่ยังไปในทิศทางเดียวกันมันก็น่าจะพิสูจน์ให้คุณหนูเห็นแล้วนะคะว่าเค้าทั้งสองคนรักกันด้วยหัวใจจริงๆ"

"เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะนมแต่ความห่างไกลมันจะไม่มีผลอะไรกับแม่กับไอ้น้ำใช่มั๊ยคะ เอยกลัว เอยไม่อยากให้แม่กับไอ้น้ำต้องเจ็บปวดเพราะระยะทาง"

"คนเราถ้ารักและยึดมั่นในหัวใจของตัวเองมากพอแค่เรื่องระยะทางมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลยนะคะ คนที่อยู่ด้วยกันทุกวันมีปัญหาเลิกรากันเพราะมือที่สามหรือความไม่เข้าใจก็มีถมไป เด็กดีของนมเปิดใจเถอะนะคะจะได้กลับมาสดใสแบบเดิมส่ะที คุณหนูซึมมาเป็นเดือนแล้วนะคะนมเป็นห่วง คุณเอมเองเธอก็ทุกข์ใจนะคะที่ต้องมีปากเสียงกับคุณหนูแบบนี้"

เอยพยักหน้าตอบพร้อมสวมกอดแม่นมร้องไห้ออกมาอย่างอึดอัดใจ เอมที่ยืนแอบฟังอยู่ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเองก่อนจะส่งยิ้มให้น้ำผ่านหน้าจอโทรศัพท์มือถือด้วยความดีใจ

"แม่ขายุ่งอยู่รึเปล่าคะ"

เอมช้อนสายตาขึ้นมองก่อนจะวางแฟ้มเอกสารลงข้างตัว

"น้องเอยมีอะไรรึเปล่าคะลูก"

เอยเบะปากอย่างงองแงก่อนจะสวมกอดเอมด้วยความคิดถึง

"ลูกคิดถึงแม่ค่ะไม่ได้กอดแม่เลยตั้งแต่วันนั้น ลูกยอมให้แม่กับไอ้น้ำคบกันแล้วก็ได้แต่ถ้ามันทำให้แม่เจ็บแม่ต้องเลิกกับมันนะคะอย่าปล่อยให้เกลียดกันนะคะลูกไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย"

เอมยกมือขึ้นกอดตอบก่อนจะพยักหน้ารับคำขอร้องของเอย

"แม่รับปากหนูนะคะน้องเอยว่าถ้าแม่ต้องเจ็บเพราะการกระทำของน้ำแม่จะไม่ฝืนไปต่อ แม่จะหาวิธีปรับความเข้าใจให้มันจบลงอย่างสวยงามถ้ามีวันนั้นเกิดขึ้นจริงๆ"

"ลูกรักแม่ ลูกรักไอ้น้ำ ลูกไม่อยากให้เกลียดกันนะคะแม่"

"แม่ขอโทษนะคะน้องเอยที่เคยต่อว่าหนูแรงๆวันนี้แม่เข้าใจแล้วค่ะว่าที่ผ่านมาหนูรู้สึกยังไง แม่รักหนูนะคะคนดีของแม่"

"ลูกรักแม่ที่สุดค่ะ รักมากๆแล้วก็หวงมากๆ ลูกจะเปิดใจนะคะแต่ลูกจะคอยดูตลอดเวลา ลูกหวง"

เอมหัวเราะชอบใจกับความขี้หวงของลูกสาวก่อนจะกอดหอมกันด้วยความคิดถึงตามประสาแม่ลูก

"น้ำคิดถึงเอมจังเลยค่ะ"

เอมยิ้มหวานรับความปากหวานของน้ำก่อนจะขยับตัวนอนลงสอดฝ่ามือเข้ามารองใบหน้าของตัวเอง

"เอมก็คิดถึงน้ำนะคะ คิดถึงมากๆเลย"

น้ำยิ้มกว้างตามสไตน์ก่อนจะสวมเสื้อสูททับเสื้อเชิ้ตสีเข้ม

"เอมพักผ่อนนะคะเดี๋ยวเสร็จงานน้ำจะไลน์บอกแล้วถ้าเอมตื่นแล้วก็โทรหาน้ำด้วยนะคะ"

"หวงจังเลยค่ะแต่งตัวหล่อทุกวันเลย"

"แต่งให้หวงไงคะแต่ไม่ต้องห่วงนะคะน้ำน่ะรักเอมคนเดียว มีเมียแล้วไม่เกเรแน่นอนค่ะ"

"ให้มันเถอะค่ะถ้าเอมจับได้สวีเดนก็แค่ปากซอยนะคะนายน้อยของเอม"

"งื้องั้นเกเรดีกว่าเอมจะได้แวะมาปากซอยบ้าง คิดถึงน่ะ"

เอมส่ายหน้ามองใบหน้างองแงของน้ำด้วยความเอ็นดูก่อนจะหลับตาพริ้มรับการกดจูบหน้าจอโทรศัพท์มือถือของน้ำเหมือนทุกครั้งที่มีเวลาโทรหากัน

"มึงจะคุยกับไอ้นายน้อยป่ะวะไอ้เอย!!"

เพื่อนสนิทที่กำลังวีดีโอคอลคุยกับน้ำอยู่เอ่ยถามเอยที่นั่งหน้านิ่งอ่านหนังสือการ์ตูน เอมยักคิ้วตอบก่อนจะมองหน้าน้ำผ่านหน้าจอโทรศัพท์มือถือและปล่อยน้ำตาออกมา

"ไอ้นายน้อยคิดถึงจะตายแล้วมึงกลับมาเดี๋ยวนี้นะ!!"

"คิดไรกับกูป่ะน่ะมาร้องไห้คิดถึงกูขนาดนี้ห๊ะไอ้ลูกแหง่!!"

"ปากดีนักนะมึงเดี๋ยวจับทำเมียแม่งเลยกูเหงาจะตายแล้วเนี่ยไม่มีใครส่องสาวเป็นเพื่อนเลย มึงจะกลับเมื่อไหร่ให้กูส่งตั๋วเครื่องบินให้เลยมั๊ยวะ!!"

น้ำหัวเราะชอบใจกับความงองแงของเพื่อนรักก่อนจะพูดคุยกันอย่างเข้าขาเสมือนเวลาที่อยู่ข้างกัน