ตอนที่ 25 : ตอนที่ 25
"ไอ้เอยไอ้นายน้อยมันหายหัวไปไหนของมันวะไม่มาเรียนทั้งวีคเลย"
เอยไหวไหล่ตอบคำถามของหนึ่งในเพื่อนสนิทก่อนจะจ้องหน้าน้ำที่เดินเข้ามาทางกลุ่มเพื่อน
"มึงหายไปไหนมาวะไอ้นายน้อย!!"
น้ำยกยิ้มมุมปากตอบคำถามของเพื่อนก่อนจะไล่สายตามองหน้าเพื่อนทุกคนเพื่อจดจำไว้เป็นความทรงจำ
"กูจะมาลาพวกมึงทุกคน"
"ห๊ะ!!"
"มึงจะไปไหนวะ!!"
"นั่นดิจะจบแล้วนะเว้ยมึงจะไปไหน!!"
น้ำยกยิ้มมุมปากก่อนจะโค้งศรีษะเล็กน้อย
"กูขอบใจพวกมึงทุกคนมากนะเว้ยที่จริงใจกับกูมาตลอด กูจะย้ายไปเรียนต่อแล้วก็รับหน้าที่ดูแลกิจการแทนนายพ่อที่สวีเดนคงอีกหลายปีกว่ากูจะกลับมา กูรักพวกมึงโดยเฉพาะมึงไอ้เอย กูไม่ได้ยอมแพ้นะแต่ที่กูยอมถอยเพราะกูอยากให้มึงมั่นใจว่ากูน่ะรักแม่ของมึงจริงๆ"
เพื่อนสนิทในกลุ่มมองหน้าน้ำกับเอยสลับกันด้วยความงุนงงก่อนจะมองตามเอยที่วิ่งตามน้ำไปอย่างลุ้นระทึก
"มึงหยุดก่อนดิวะ!!กูไม่มีวันยอมให้มึงรักกับแม่กูแน่!!"
น้ำหันกลับมามองเอยก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
"มึงมีเหตุผลอะไรที่จะกีดกันไม่ให้ผัวเมียเค้ารักกัน มึงเป็นเจ้าของชีวิตของกูกับเมียกูหรอ"
เอยกลืนน้ำลายลงคอกับน้ำเสียงเฉียบขาดที่น้ำใช้กับตัวเองอย่างหวั่นใจ สองเพื่อนรักยืนจ้องหน้ากันอย่างเอาเป็นเอาตายโดยไม่มีคำพูดใดๆหลุดอกจากปากของทั้งคู่อยู่นานสองนาน
"มึงมันไม่เหมาะสมกับแม่กูถึงฐานะมึงจะดีแต่อย่างอื่นมึงไม่เหมาะสม"
ความเงียบงันถูกแทนที่ด้วยประโยคจากปากของเอย
"มึงรู้ได้ยังไงว่ากูไม่เหมาะสมกับแม่มึง"
น้ำถามกลับด้วยความไม่เข้าใจกับความคิดเห็นของเอย
"แค่อายุมันก็ไม่ใช่แล้วไอ้น้ำมึงพึ่งจะ18ส่วนแม่กู40แล้วนะเว้ยคนจะมองแม่กูยังไงวะ!!"
"ก็มองว่าโชคดีไงวะที่มีแฟนเด็กแถมยังรักเธอ
มากอีกส่ะด้วยมันน่าอายตรงไหนกูไม่เข้าใจ"
"มึงไม่ต้องเข้าใจยังไงกูก็ไม่ยอมให้มึงรักกับแม่กู มึงมันไม่เหมาะสมจริงๆเลิกตื้อสักทีได้มั๊ยวะ"
"มึงอย่ามาเห็นแก่ตัวนะไอ้เอยวันนึงมึงก็ต้องมีครอบครัวเป็นของตัวเองถ้าถึงวันนั้นมึงจะคอยตามหวงแม่มึงตลอดเวลาแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย"
"กูไม่สนใจยังไงกูไม่ยอมรับมึงเป็นพ่อใหม่กูหรอกไอ้น้ำ"
"พ่อใหม่ห่าอะไรของมึงกูไม่ได้จะเข้าไปแทนที่พ่อนะเว้ยไอ้เอยกูกับมึงก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม"
"มึงจะพูดอะไรก็ได้ว่ะแต่ยังไงกูยังยืนยันคำเดิมถ้ามึงยังอยากจะเป็นเพื่อนกับกูอยู่มึงเลิกคิดจะรักกับแม่กูส่ะทีเหอะ"
"เสียใจด้วยนะไอ้เอยกูไม่อยากเป็นเพื่อนกับมึงอีกแล้วว่ะไอ้คนเห็นแก่ตัว"
น้ำยกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินผ่านเอยไป
"ยังไงแม่ก็ต้องเลือกกูมึงคอยดูนะแม่กูไม่มีทางรับรักมึงหรอกจำไว้เหอะไอ้ควาย!!"
น้ำยกยิ้มมุมปากกับประโยคที่เอยตะโกนตามหลังมาอย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะขยับเข้ามานั่งในรถลีมูซีนที่จอดรอเขาอยู่
เอมที่ยืนมองแผ่นหลังของคนที่เธอรักไกลห่างออกไปหลังจากอ่านข้อความที่เขาส่งมาขอร้องให้เธอมาส่งเขาที่สนามบินยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเองก่อนจะส่งยิ้มให้กับเขาที่หันกลับมาส่งยิ้มให้เธอเป็นครั้งสุดท้าย
"เอมจะคิดถึงน้ำแค่คนเดียว เอมจะเชื่อมั่นในสัญญาที่น้ำให้ไว้กับเอมนะคะ เอมจะรอจนกว่าน้ำจะหมดรักเอมค่ะเอมสัญญา"
คำมั่นสัญญาที่เอมเอ่ยบอกยังคงดังอยู่ในโสตประสาทของน้ำที่นั่งมองวิวออกจากหน้าต่างเครื่องบินที่ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อพาเขาไปยังประเทศปลายทางตามที่เขาวางแผนเอาไว้
"น้ำรักเอมนะคะ"
น้ำพึมพำกับรูปถ่ายของทั้งคู่ในกระเป๋าสตางค์ก่อนจะหลับตาลงพักสายตาหนีความคิดถึงที่กำลังเล่นงานหัวใจของเขา
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เห็นด้วยกับพ่อน้ำนะ ส่วนเอยถ้ายังคิดแบบนี้อยู่ต่อไปแกจะไม่เหลือใครเลย
อุปสรรคความรักถ้าใครได้เจอก้อคงเข้าใจรอวันที่เอยเจอบ้างนะ
กีดกันด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป