AIMNAM : Love or decency รักต่างวัย

ตอนที่ 2 : ตอนที่ 2

สามปีก่อนหน้า

"วันนี้แม่กูมารับว่ะมึงไม่ต้องไปส่งกูนะเว้ยไอ้นายน้อย"

เสียงห้าวของเด็กสาวเอ่ยบอกเพื่อนรักขณะเดินกอดคอกันออกมาที่ลานจอดรถของโรงเรียนนานาชาติชื่อดัง

"ฝนฟ้าคะนองป่ะวะไอ้ลูกแหง่ยอมให้แม่มารับแบบนี้กูล่ะไม่อยากจะเชื่อ"

เสียงแหบห้าวของเด็กสาวเอ่ยสวนทันควัน

"มึงกวนตีนกูล่ะนะไอ้นายน้อยก็แค่ไม่อยากให้แม่เหนื่อยเฉยๆแค่ทำงานแม่กูก็ต้องกินแคลเซียมบำรุงกระดูกก่อนนอนทุกคืนแล้วว่ะ"

"โธ่ไอ้ลูกแหง่ถ้ากูเจอแม่มึงเมื่อไหร่กูจะฟ้องแน่ๆชอบนินทาแม่ให้กูฟัง"

"เอาดิกูจะได้ย้ายไปอยู่กับมึงถาวรส่ะเลย"

"กูไม่ติดนะเว้ยแค่ไอ้ลูกแหง่หมาหัวเน่าตัวเดียวกูให้อยู่ได้น้องหมาบ้านกูจะได้ไม่เหงา"

เสียงหัวเราะชอบใจของเพื่อนรักดังผ่านกลุ่มเด็กนักเรียนสาวรุ่นพี่รุ่นน้องที่ปลื้มในตัวของพวกเขาไปตามทางก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านทันทีที่รถเบนซ์คันหรูสองที่นั่งขับเข้ามาจอดเทียบริมฟุตบาทหน้าโรงเรียนของพวกเขา

"น้องเอยนั่นเพื่อนสนิทหนูหรอคะลูก"

หญิงสาวในชุดสูทสไตล์เกาหลีแบบสั้นเอ่ยถามลูกสาวที่เข้ามานั่งที่เบาะข้างเธอเรียบร้อยแล้ว

"ค่ะแม่นั่นไอ้น้ำเพื่อสนิทลูกเอง"

"ทำไมไม่พามาแนะนำให้แม่รู้จักล่ะคะน้องเอย"

"ไม่เอาหรอกแม่ของลูกสวยเดี๋ยวไอ้น้ำมันทำเจ้าชู้ใส่ลูกหวง"

หญิงสาวยกยิ้มด้วยยิ้มด้วยความเอ็นดูที่ลูกสาวขยับตัวนอนลงหนุนตักตัวเองก่อนจะส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มทันทีที่ลูกสาวชันเข่าทั้งสองข้างขึ้นนอนเล่นเกมส์อย่างออกรสชาติ

สปอร์ตคาร์คันหรูสีเหลืองสดถอยหลังเข้าจอดในโรงรถด้วยความทะมัดทะแมงจากฝีเท้าของผู้ขับขี่ก่อนที่ร่างของนายน้อยจะก้าวลงจากรถด้วยความเท่ห์ตามสไตน์ของเขาเอง

"นายพ่อล่ะคะน้าสิงห์"

เด็กสาวเอ่ยถามพี่เลี้ยงคนสนิททันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้านและพบแต่ความว่างเปล่า

"นายท่านไปดูงานที่ลอนดอนน่ะครับนายน้อย ต้องการอะไรรึป่าวครับ"

พี่เลี้ยงหนุ่มรับกระเป๋าเป้แบรนด์ดังจากเจ้านายพร้อมเอ่ยถามด้วยความสุภาพ

"ไม่ล่ะค่ะ เอ้อน้าสิงห์คะรบกวนตามช่างมาลากรถไปเปลี่ยนสีให้หน่อยนะคะน้ำเบื่อสีนี้แล้วค่ะ"

"แต่นายน้อยพึ่งจะเปลี่ยนไปเมื่อต้นเดือนเองนะครับ"

"งั้นหรอคะถ้าแบบนั้นน้าสิงห์สอบถามที่โชว์รูมให้น้ำหน่อยก็แล้วนะคะว่ามีรถรุ่นใหม่นำเข้ามารึยังน้ำเบื่อรถสีนี้แล้วแหละค่ะอยากเปลี่ยน"

พี่เลี้ยงหนุ่มวางสีหน้าไม่ถูกกับคำสั่งของเจ้านายก่อนจะเดินออกมาเกาท้ายทายมองรถยนต์ของเจ้านายตัวน้อยที่จอดเรียงกันอยู่นับสิบคันด้วยความประหลาดใจ

"คุณหนูจะรับของว่างเลยรึป่าวคะ"

แม่นมเอ่ยถามคุณหนูของเธอที่นั่งเหยียดยาวเล่นเกมส์โปรดอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเคียงข้างกับมารดาของเขาที่นั่งทำงานของเธอเหมือนทุกวัน

"เอยอยากทานเลมอนทาร์ตร้านเพื่อนแม่น่ะค่ะนมให้คนรถไปซื้อให้เอยหน่อยนะคะร้านแถวนี้ไม่ถูกปาก"

"ค่ะคุณหนู คุณผู้หญิงล่ะคะอยากทานอะไรรึป่าวนมจะได้ให้เด็กๆซื้อเข้ามาให้"

"ไม่ล่ะค่ะนมช่วงนี้เอมไดเอทอยู่"

"แม่ของลูกสวยที่สุดหุ่นเป๊ะเวอร์!!"

หญิงสาวกดจูบแก้มใสของลูกสาวด้วยความเอ็นดูก่อนจะสนใจกับงานตรงหน้าต่อ