AIMNAM : Love or decency รักต่างวัย

ตอนที่ 10 : ตอนที่ 10

"บ้านนายแม่อากาศดีมากเลยว่ะไอ้นายน้อย!!มึงมองไรเนี่ย!!อ๋อแม่กู เห้ย!!"

น้ำหันมายักคิ้วใส่อย่างยียวนก่อนจะละมือทั้งสองข้างออกจากกระเป๋ากางเกง

"แม่มึงเวลาใส่ชุดชาวบ้านแบบนี้เหมือนมัดหมี่ขูดมะพร้าวเลยว่ะไอ้ลูกแหง่"

น้ำกระซิบข้างหูก่อนจะยกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์และเดินผิวปากลงบันไดนำเอยมา

"มึงยิ้มเจ้าเล่ห์นะเนี่ยไอ้นายน้อย!!"

เอยเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจก่อนจะรีบวิ่งตามน้ำลงมาที่หน้าบ้าน

หญิงสาวกับนายแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ที่แคร่ไม้หน้าบ้านหันมาตามเสียงโต้ตอบอย่างทันกันของเด็กทั้งสองคนก่อนจะยกยิ้มด้วยความเอ็นดู

"แม่อย่าก้มเยอะค่ะแถวนี้ชอบมีถ้ำมอง!!"

เอยเอ่ยด้วยใบหน้าบึ้งตึงก่อนจะหยิบไม้หนีบผ้ามาติดคอเสื้อด้านหลังของแม่ น้ำไหวไหล่ใส่การกระทำของเอยก่อนจะนั่งลงเคียงข้างนายแม่

"ไม่นั่งอะยืนรอใครจุดธูปเรียกอ่อไอ้ลูกแหง่!!"

น้ำเอ่ยถามก่อนจะนึกสนุกจับมือหญิงสาวขึ้นมาเป่าเบาๆที่รอยแดงของเธอ

"เห้ย!!มึงจับมือแม่กูทำไมวะ!!"

เอยเอ่ยถามพร้อมดึงมือแม่ตัวเองออก

"มือแม่มึงเจ็บไม่เห็นอ่อวะหรือจะให้กูจับอย่างอื่น"

สายตาเจ้าเล่ห์ที่น้ำใช้มองเรือนร่างของหญิงสาวทำให้เอยโมโหจนกระชากคอเสื้อน้ำด้วยความหงุดหงิดใจ

"น้องเอยปล่อยเพื่อนค่ะลูกไม่น่ารักเลย"

น้ำยักคิ้วใส่อย่างยียวนก่อนจะดึงมือเอยออกจากคอเสื้อตัวเอง

"กูล้อเล่นน่าไอ้นี่ นั่งดิไม่กินข้าวอ่อวะ"

"มึงนะมึงอย่าให้กูรู้นะไอ้นายน้อย!!"

"เรื่องไรจะทำให้รู้ว่ะไอ้ลูกแหง่ เออกูหยอกมึงนั่ง!!"

เอยนั่งลงด้วยอาการฟึดฟัดก่อนจะหรี่ตามองทุกการกระทำของน้ำอย่างจับผิด

"ใคร!!ฉันถามว่าใคร!!"

น้ำเอ่ยถามตามนิสัยของเขาที่ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาใกล้แผ่นหลังของตัวเองก่อนจะหันมามองและถอนหายใจทันที

"โธ่คุณตกใจหมดถ้ามาใกล้กว่านี้เจอบาทาแล้วนะนั่น!!"

หญิงสาวยกยิ้มตอบก่อนจะเดินเข้ามานั่งลงที่แคร่ตัวเดียวกับน้ำพอมีระยะ

"ระวังตัวดีหนิคะ"

"คนของนายพ่ออยู่เต็มไปหมดน้ำก็ต้องระวังตัวเอาไว้ก่อน คุณล่ะลงมาทำไม"

"ฉันพึ่งทำงานเสร็จน่ะค่ะเลยลงมาสูดอากาศส่ะหน่อย เธอล่ะทำไมยังไม่นอนอีกหายดีแล้วหรอคะ"

"ก็ปวดหัวอยู่บ้างแต่ไม่มากแล้วล่ะ นานๆทีจะได้เห็นไร่นาบ้างก็เลยอยากจะเก็บความทรงจำไว้เยอะๆ"

"ก็น่าจะสวมหมวกหรือหาผ้ามาคลุมส่ะหน่อยนะคะยังมีไข้อยู่มานั่งตากน้ำค้างแบบนี้เดี๋ยวไข้ก็ขึ้นอีก"

"น้ำต้องค้างอยู่แล้วป่ะคุณถ้าไม่ค้างจะให้ไปนอนไหนล่ะพูดอะไรแปลกๆ"

หญิงสาวส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันกลับมามองวิวยามค่ำคืนด้วยสบายใจ น้ำที่ลอบมองใบหน้าผ่อนคลายของหญิงสาวยกยิ้มมุมปากเป็นระยะก่อนจะทิ้งตัวนอนหนุนตักหญิงสาวอย่างออดอ้อน

"ง่วงนอนทำไมไม่ลุกขึ้นไปนอนบนห้องดีๆล่ะคะ"

หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความตกใจก่อนจะเบือนหน้าหนีทันทีที่น้ำลืมตาขึ้นมองตัวเองด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความเจ้าชู้

"ชอบคุณนะ"

หญิงสาวหันกลับมาด้วยความตกใจก่อนจะยกมือขึ้นตีไปที่ริมฝีปากของน้ำเบาๆ

"ขอบคุณค่ะไม่ใช่ชอบคุณ"

"ขอบคุณก็ส่วนขอบคุณสิ ชอบคุณก็แค่อยากบอกไม่ได้พูดผิดส่ะหน่อย"

รอยยิ้มกรุ้มกริ้มที่น้ำส่งมาให้ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวขึ้นสีระเรื่อก่อนที่เธอจะวางศรีษะของน้ำลงบนแคร่และเดินหนีกลับขึ้นมาบนห้อง น้ำยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนจะนอนหนุนแขนตัวเองมองดาวบนฟ้าอย่างสบายใจ