คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : ตอนที่ 32
เอมวิ่เ้ามาในโรพยาบาล้วยวามัวลใหลัาที่เธอไ้รับสายาทาโรพยาบาลว่าธนินถูโรเหล็นาให่หล่นใส่ศรีษะาาร่วยแพรวับน้ำเรียมสถานที่ัานแ่านอทัู้่
"พี่ธนินเป็นยัไบ้าน้ำ!!"
น้ำหันวับมาามเสีย่อนะทรุัวลยมือไหว้เอม้วยวามรู้สึผิ
"ุธนิน่วยีวิหนูเอาไว้ หนูอโทษที่ไม่ระวััวนุธนิน้อเ็บัวแทนหนูแบบนี้"
เอมถอนหายใออมาหลายเฮือให่่อนะนั่ลที่เ้าอี้้าแพรว
"ุหมอำลัฝ่าัเอาเลือลั่ในสมออ
ธนินอออยู่่ะุเอม"
แพรวที่มีน้ำานอหน้าไม่่าันเอ่ยอธิบาย่อนะลุึ้นเินออมารับสายาพ่ออเธอ
"น้ำไม่้อร้อ ไม่เป็นอะไรพี่ธนินะ้อปลอภัย ใเย็นๆ"
เอมเอ่ยปลอบน้ำที่ยันั่ทรุอยู่ที่พื้น่อนะระุแนน้ำให้ึ้นมานั่ที่เ้าอี้เหมือนันับเธอ
"ถ้าหนูไม่ื้อมัน็ไม่เป็นแบบนี้"
เอมหันลับมามอหน้าน้ำ่อนะยมืึ้นเ็น้ำาให้อย่าเบามือ
"พี่ธนินไม่อยาให้เธอโทษัวเอ เ้าน่ะไม่เยถือโทษโรธใรหรอนะอย่าร้อไห้เลย"
เอมลั้นน้ำาอัวเอเอาไว้่อนะลุพรวไปหาุหมอที่เปิประูห้อผ่าัออมา
"นไ้อพบุแพรวรับ"
เอมับน้ำหันมอหน้าัน่อนะยืนมอแพรวเินามุหมอเ้าไปในห้อ้วยวามัวล
"น้ำะพี่ธนินอยาุยับุ"
รึ่ั่วโมถัมาแพรวเินลับออมา้วยใบหน้าเร่เรีย่อนะเอ่ยบอน้ำที่นั่รออยู่หน้าห้อ เอมมอสีหน้าอแพรว้วยวามัวล่อนะพยัหน้าให้น้ำเินเ้าไปหาามที่ธนิน้อาร
"อาารอน้อเอมมันเิาวามหวาลัวมีแุ่นเียวที่ะ่วยเธอไ้ ผมไม่ใ่นสร้าบาแผลทำไ้แ่บรรเทาวามเ็บปวในใอน้อเอมเท่านั้น หมหน้าที่อผมแล้วฝาุูแลน้อเอม่อ้วยนะรับ"
น้ำยืนัวาับำพูแสนยาลำบาอ
ธนิน่อนะยับเ้ามาใล้และ้มลราบธนิน้วยวามรู้สึผิ
"หนูอโทษ ุ้อไม่เป็นอะไรนะะุเอมเธอรัุมานะะุธนิน"
ธนินยยิ้มามแบบอเา่อนะยมือึ้นแะแนน้ำ
"ผมทำหน้าที่อผมสมบูร์แล้วล่ะรับ น้อเอมเธอรัผมแ่มันไม่ใ่แบบเียวันับที่ผมรัเธอ"
"มันะไม่ใ่ไ้ยัไล่ะะในเมื่อุับุเอมแ่านันมาเือบ4ปีแล้ว"
"เื่อผมสิรับ ุลอถามหัวใัวเอีๆนะรับว่าวามรัทีุ่มอบให้ับน้อแพรวมันใ่วามรัในแบบที่น้อแพรวมีใหุ้รึป่าว ผมเหนื่อยแล้วุออไป่อนนะรับผมยั้อเออีหลายนอผมพั่อน"
น้ำพยัหน้าอบอย่าเสียไม่ไ้ที่ธนินปิเปลือาล่อนะเินเหม่อลอยออมาหน้าห้อและมอหน้าเอมับแพรวสลับัน้วยวามัวลใ
"เอมบอว่าเอมพร้อม็ือเอมพร้อม่ะ เอมไว้ใพี่ธนินนะะพี่ธนินไม่มีวันะทำร้ายเอมหรอ่ะ วามอ่อนโยนที่พี่แส่อเอมมาลอเวลาที่เรารู้ัันมามันยืนยันให้เอมมั่นใว่านอาแ็ับพี่เหมไม่มีใรแล้วที่ะรัและเ้าใเอมในทุๆเรื่อ ถ้ารัเอม็อให้พี่รับหน้าที่ภรรยาาเอมไป้วยนะะ"
"พี่รัน้อเอมนะะ"
เอมยยิ้มหวานอบ่อนะหลับาลรับสัมผัสอ่อนโยนและนุ่มนวลอธนิน้วยวามเ็มใ
ธนินหยุารระทำอเาทันทีที่เาสัมผัสถึวามสั่นเทาอหิสาวใ้ล่าแม้ว่าเาะไ้สัมผัสวามสวยาม่วบนอหิสาวไปพอสมวรแล้ว็าม่อนะยยิ้มให้เธอ้วยวามเ้าใที่เามีให้ับเธอมาลอ
"อะไรที่มันไม่ใ่ฝืน่อไป็ไม่มีประโยน์หรอนะะน้อเอม วันนี้น้อเอมเหนื่อยมาแล้วพัผ่อนันเถอะนะรับนีอพี่"
ธนินูบหน้าผาอเอมและัารแ่ัวให้่อนะยับัวนอนลรั้ศรีษะเอมเ้ามาบแผออเาเหมือนทุืน
เอมยมือึ้นปิปาัวเอร้อไห้ทันทีที่เห็นร่าายที่เยส่าามอธนินีเียวไปทั้ัวรวมถึริมฝีปาที่อยปลอบประโลมเธอมาลอที่ไม่มีสีใๆนอาวามีเผือนหัวใอเธอบอบ้ำมาึ้นว่าเิม ธนินลืมาึ้น้าๆหลัาไ้ลิ่นน้ำหอมที่เาุ้นเย่อนะฝืนยิ้มให้ับเธออย่าอบอุ่น มือหนาแสนนุ่มนวลอเายึ้นลูบศรีษะอเธอเบาๆพร้อมทั้แววาที่ยัอบอุ่นเสมอสำหรับเธอ่อนที่ลมหายใเฮือสุท้ายอเาะทำให้เธอทรุัวล้วยวามเ็บปว
"อบุสำหรับทุอย่านะะพี่ธนิน วามรัและวามอบอุ่นอพี่ะอยู่ในหัวใอเอมลอไป เอมสัาว่าพี่ะเป็นที่หนึ่ในใอเอมเสมอ พัผ่อนนะะนที่แสนีที่สุอเอม"
เอมฝืนัวเอลุึ้นยืน่อนะ้มลระิบ้าหูและสวมอสามีอเธอเป็นรั้สุท้าย
ความคิดเห็น