ลำดับตอนที่ #41
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ตอนที่ 41
"สวยว่าที่หล่อนูรึป่าวล่ะ"
ท่านรอเอ่ยถามทันทีที่เินเ้ามาถายในัวบ้านอัวเอ
ท่านรอเอ่ยถามทันทีที่เินเ้ามาถายในัวบ้านอัวเอ
"็ไม่แย่ หลันี้ราาเท่าไหร่"
"อ๋อไม่เท่าไหร่หรอมิสสาธิเ็สิบว่าล้านเท่านั้นแหละ่ะ!!"
"อืม สวย"
ท่านรอทำปามุบมิบใส่เอม่อนะหันมาหาแม่บ้านและนานทุนที่นั่รอ้อนรับารเ้ามาอยู่อเอม
"มิสสาธิาเป็นเ้านายอีนอพวเธอ หล่อนะเ้ามาอยู่ที่นี่ในานะภรรยาอันอให้ทุนูแลเรื่อวามปลอภัยเป็นอย่าีเพราะหล่อนำลัั้รรภ์ุหนูอพวเธออยู่"
เอมยิ้มอบารทัทายอนาน่อนะเินให้ท่านรอประอมาที่ลิฟ์
"ใ้ลิฟ์ึ้นลนะะไ้ปลอภัย"
เอมยัิ้วอบ่อนะเินนำท่านรอเ้ามาในลิฟ์และมอท่านรอยืนเอามือล้วระเป๋าาเอยู่้าๆ้วยวามหมันไส้
"ี้เ็"
ท่านรอหันวับมาหาเอม่อนะยิ้มว้าใส่
"พอใยั"
เอมยัิ้วอบ่อนะเินให้ท่านรอประอมาที่ห้อนอน
ามไล่มอสไน์ารแ่ภายในห้อนอนและหันลับมาหาท่านรอ
"ันไม่อบสีำ"
"เี๋ยวพรุ่นี้ให้่ามาัารให้"
"หมายถึุผ้าปูอย่าเียวอย่าอื่นเอาไว้แบบเิม ไปเอามาเปลี่ยนันะอาบน้ำรอ"
ท่านรอพยัหน้ารับพร้อมประอเอมเ้ามาในห้อน้ำ่อนะรีบวิ่ออมาสั่ให้ลูน้อออไปื้อุผ้าปูที่นอนสีโปรอเอมมาเปลี่ยน
"ีาร์ใรน่ะ"
เอมเอ่ยถามะนั่พิหัวเียให้ท่านรอทารีมที่หน้าท้ออัวเอ
"อันเอ"
"เล่นให้ฟัหน่อยลูอยาฟั"
เอมอบและยับัวนอนลใ้ผ้านวมหนาผืนใหม่ ท่านรอยับลาเียเ้ามาล้ามือ่อนะหยิบีาร์ึ้นปรับสายและับร่อมเอมับลู้วยเสียเพลที่ัวเออบร้อให้เอมฟั
แสแยามเ้าสาส่อเ้ามาปลุให้เอมื่นาห้อนิทราพร้อมับทารน้อยที่เริ่มยับัวประท้วเมื่อถึเวลาที่เอมสมวระทานอาหารเ้า
"มอนิ่ มอนิ่ลู"
ท่านรอเอ่ยและูบหน้าผาับหน้าท้ออเอมอย่าแผ่วเบา
"ลูหิว ิ้นแล้ว"
ท่านรอ้มมอหน้าท้ออเอม่อนะยิ้มว้าทันทีที่หน้าท้ออเอมมีารยับเล็น้อย
"อยาทานอะไรลูบอเลย่ะแ็ะรีบไปทำให้เลย"
เอมยยิ้มและยมือึ้นวาบนศรีษะท่านรอ
"ไปหยิบถุระเป๋ามาทีมีอะไระให้"
ท่านรอมวิ้ว้วยวามสสัยพร้อมยับลาเียเินเ้ามาหยิบถุระเป๋าในห้อแ่ัว มือบาหยิบเนไทออาถุ่อนะผูทับเิ้สีำอท่านรออย่าำนาและหยิบระเป๋าสา์ออาล่อ่อนะหยิบรูปถ่ายอัวเอเสียบไว้ที่ระเป๋าและส่ให้ท่านรอ
"ถ้าิะเลวรุามอหน้าัน่อนะทำ้วยนะพ่อหนุ่มน้อย"
ท่านรอยิ้มริ่มพร้อมมอามเอมโยย้ายสะโพหายเ้าไปในห้อน้ำอย่าอารม์ี
"ุ้ม็ไ้วะเสียเือบร้อยล้านแ่ไ้ใเมีย วู้ว!!"
เอมยิ้มำ่อนะปิประูห้อน้ำลและหย่อนัวลนั่ในอ่าอาบน้ำที่ท่านรอเรียมไว้ให้อย่าอารม์ี
"เสร็านันะรีบมารับถ้าหล่อนอยาไ้อะไร่วนโทรบอนะ"
ท่านรอเอ่ยึ้นหลัาเินเ้ามาส่เอมในห้อทำาน
"อย่าเลวอีแ่นั้นที่ัน้อาร"
ท่านรอยิ้มมุมปาและสวมอเอมอย่าอ่อนโยน
"ันรัหล่อนนะ ่อไปนี้ะทำัวเป็นสามีที่ีอหล่อนแล้ว็ะเป็นแ็ที่ีอลู้วย อบุที่ยัให้โอาสันนะ"
เอมยมือึ้นวาบนแผ่นหลัอท่านรอและพยัหน้ารับ
"ไปทำานเถอะเลิานเอัน"
ท่านรอผละอออและูบหน้าผาับหน้าท้อเอม
"ไปทำาน่อนนะ"
เอมพยัหน้ารับพร้อมมอท่านรอเินออาห้อไป่อนะนั่ลเลียานอัวเอ
"ถึโรแรมรึยั"
เอมวาปาาลหลัามอนาฬิา่อนะหยิบมือถือึ้นโทรหาท่านรอ
"พึ่ถึ ิถึัน็พูมา"
"ลูิถึน่ะ"
''แล้วหล่อนล่ะิถึันบ้ารึป่าว"
"ันเลิิถึเธอั้แ่เมื่อไหร่ันพ่อหนุ่มน้อย"
เอมอบเสียหวานและวาสายอย่าอารม์ี ท่านรอเบิาว้า่อนะเินอมยิ้มทัทายพนัานมาลอทาอย่าอารม์ีเ่นัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น