ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8
"เป็นยัไบ้าะนไ้"
สายออีวัน่อนออเวรน้ำเินเ้ามารวอาารและเอ่ยถามเอม
สายออีวัน่อนออเวรน้ำเินเ้ามารวอาารและเอ่ยถามเอม
"เ็บนิๆ่ะหมอ"
"เี๋ยว็หายแล้วนอนพัผ่อนเยอะๆเ้าใรึป่าวะ"
"่ะ พยาบาลบอว่าหมอให้เลือันหรอะ"
เอมถามพร้อมมอผ้าปิแผลที่แนน้ำ
"่ะ โีนะะที่หมอเลือรุ๊ปเียวับนไ้ไม่ั้นอาะ้อรอเลืออีนานหรือไม่น็อไป่อน"
น้ำอบ้วยวามี้เล่นพร้อมยมือึ้นแะหน้าผาเอมเล็น้อย
"ว่าะอบุส่ะหน่อยหมอพูแบบนี้ไม่อบุีว่า่ะ"
"ทำไมล่ะะหมอพูยัไ"
"เหมือนแ่ให้ายยัไไม่รู้่ะ"
"นไ้เป็นนิเยอะเหมือนันนะะ"
น้ำำในลำอและเอ่ยพู้วยวามวนประสาท
"หมอไม่ร้อนบ้าหรอะเอันี่ทีใส่แ่แมส์"
"หมอินแล้ว่ะ นไ้มีปัหาอะไรับแมส์หมอรึป่าวะ"
"หมอหาเรื่อหรอะ"
"ิเยอะอีแล้วนะะ หมอไปีว่านไ้ะไ้พัผ่อนนเฝ้าไ้ไปไหนล่ะะเมื่อืนยัอยู่เลย"
"ออไปื้อ้าว่ะหมอถามทำไมะ"
"ไม่้อหว่ะหมอแ่ถามถ้าั้นหมอไปนะะ"
"เิ่ะหมอ"
"ใีมาอบุนะะเ็ื้ออหมอ"
"หมอ!!ื้ออะไรแล้วใรเ็ลับมาอบ่อนนะ!!"
น้ำส่ายหัวและเินอมยิ้มออไปไม่สนใำเรียอเอม
"เป็นหมอไ้ไเนี่ย!!"
เอมพู้วยน้ำเสียหุหิและล้มัวนอนล
"บอสายัอยู่ีรบ32รึป่าวะเนี่ย!!"
แพนเปิประูเ้ามาและเอ่ยถามอย่ามีริ
"นันี่ันยัไม่ายมาถึ็ปาปีอเลยนะ!!"
เอมโยนทิู่ในมือใส่แพนและพู้วยวามโมโห
"แหปานานี้แสว่าหายแล้วริๆเป็นไะหมอเ้าผ่าหมาในปาออให้หมรึยัะบอส"
"เหลือไว้ัเธออีเป็นอนับ้าหนิเสนอหน้ามาทำไม!!"
"แหมๆๆๆมีุปริ้นูแลหน่อยว่าแพนเสือเลยนะะบอส"
"อย่ามาแหมเี๋ยวะบให้ปาี"
"ถามรินะะุปริ้นทำไมถึอยู่ับบอสไ้ะี้วันแถมยัอบใ้ำลัอีถ้าราย่ายแพนไม่เยอะแพนไม่ทนนะะเนี่ย"
"นัผีเาะปาันไล่เธอออ!!"
"5555พอแล้ว่ะเอมเสียัเี๋ยวหมอ็ุอีหรอ อยู่ับปริ้นเอมไม่วีนเลย่ะี้อ้อนมาๆ"
"ายแล้ว!!บอสเนี่ยนะะอ้อนสสัยแพน้อทำบุสั9วั่อนโลแแล้วล่ะ่ะ"
"ไม่หยุใ่มั๊ย!!"
เอมพูพร้อมี้หน้าแพน
"อะอย่าพึ่วีน่ะเ็นเินเือน่อน่ะบอสา"
แพนพูพร้อมยื่นเอสารให้เอม
"ันไม่เ็น!!"
"แน่นะะบอสลูน้อในปรอมีรอบรัว้อูแลนะะไหนะ่าใ้่ายอีไม่เ็นแบบนี้ลูน้ออายนะะเผลอๆายยรัวเลยนะะบอส"
"หุบปา!!"
เอมึเอสาราแพนมาเ็น่อนะยัใส่มือแพน
"ะไปไหน็ไปป่ะ"
"ถ้าั้นไม่ไป่ะนั่สวยๆาแอร์ูีรีย์ีว่า"
"อย่าให้อึ้นนะนัเลา"
"นี่ยัไม่ึ้นอีหรอะเนี่ยแหปาส่ะลั่นโรพยาบาลแบบนี้น่าามหมอมาเย็บปานะะ"
"เย็บปาเธอน่ะสินัผี!!ะลับไปทำานีๆหรือะให้ันหาเลาใหม่ห๊ะนันี่ ไป!!"
"้าไปแล้ว้านนะะไม่ใ่ระ่ายน้อยไล่ส่ะไม่เรใวามสวยบนใบหน้าแพนเลยนะะ"
"นัแพน"
เสียนิ่อเอมทำให้แพนรีบลาปริ้นและออาห้อไป
"เอมะหุหิทำไมล่ะะุแพนน่ารัออ"
ปริ้นถามพร้อมเรียมมื้อลาวันให้เอม
"ไม่เห็นะน่ารัเลย่ะถ้าไม่ิว่าอยู่้วยันมานานเอมไล่ออไปนานแล้ว่ะนับวันทำัวเหมือนแม่มาว่าเลาส่ะอี ปริ้นมใรน่ารันะะเมื่อี้"
ปริ้นยิ้มและเินมาูบปาเอม
"ไม่วีนใส่ปริ้นนะะไม่มีใรน่ารัเท่าเอมหรอ่ะ ยิ้มหน่อยนะะ"
"ไม่่ะปริ้นมนัผี่อหน้าเอมอะเอมน้อยใแล้วนะะ"
"น้อยใปริ้นหรอะปริ้น้อทำยัไเอมถึะยอมหายน้อยใบอปริ้นหน่อยสิะ"
"ไม่บอหรอ่ะ"
ปริ้นยิ้มและูบแ้มเอมทั้สอ้า
"หายน้อยใปริ้นเถอะนะะเอมน่ารัที่สุสำหรับปริ้นแล้วริๆนะะ"
"แน่ในะะ"
"แน่ใสิะปริ้นะโหเอมทำไม"
"่อหน้าเอม็พูแบบนี้ลับหลัเอมะรู้ไ้ไล่ะะ"
"เื่อใปริ้นนะะเอมว่าอนนี้ไม่มีใรสำัับปริ้นเท่าเอมแล้วริๆ"
เอมสบาปริ้น่อนะลี่ยิ้มออมา
"อย่าหลอให้เอมีในะะเอมไม่เยรู้สึับใรแบบนี้เลย"
"เหมือนัน่ะเอม ยิ้มให้ปริ้นหน่อย่ะยิ้มหวานๆเลย"
ปริ้นยิ้มอบ่อนะูบริมฝีปาและป้อน้าวให้เอมนอิ่ม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น