ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 20
"เหนื่อยรึป่าวะปริ้น"
เอมเอ่ยถามปริ้นที่ลับมาถึอนโหลัาเินทาไปร่วมานแฟั่นโว์ที่ประเทศฝรั่เศส
เอมเอ่ยถามปริ้นที่ลับมาถึอนโหลัาเินทาไปร่วมานแฟั่นโว์ที่ประเทศฝรั่เศส
"เอมะปริ้นมีเรื่อะบอ"
น้ำเสียและแววาอปริ้นทำให้เอมหุบยิ้มพร้อมพยัหน้าอบ
"ว่ามาสิะมีอะไระบอเอม"
"ปริ้นว่าเราเลิันเถอะ่ะ"
เอมเบิาว้าพร้อมปล่อยน้ำาออมา
"ทำไมล่ะะเอมทำอะไรผิรึป่าวบอเอมสิะทำไมเรา้อเลิัน"
เอมพูเสียสั่นพร้อมับมือปริ้นไว้แน่น
"เอมไม่ไ้ผิ่ะแ่นที่ผิือปริ้น"
"ปริ้นผิอะไรล่ะะบอเอมมาเถอะเอมพร้อมะให้อภัยปริ้นนะะ"
เอมเอ่ยถามและยมือึ้นเ็น้ำาัวเอเหมือนเ็
"ปริ้นอโทษ่ะเอมแ่ปริ้นทบทวนทุอย่าีแล้วที่ผ่านมาปริ้นรัเอมแ่เพื่อนเราถึไม่เยมีอะไรันเลยไะ"
"เพื่อนหรอะ"
"ใ่่ะที่ผ่านมาทุรั้เวลาที่เอมอยาให้เรามีอะไรันใปริ้นมันไม่้อารแบบนั้น ระยะหลัที่เราห่าันมันทำให้ปริ้นไ้รู้ว่าริๆแล้วปริ้นรู้สึับเอมแบบไหน"
"ไม่ริใ่มั๊ยะปริ้นแล้เอมอยู่ใ่มั๊ยะ"
"ปริ้นไม่ไ้แล้เอม่ะปริ้นพูเรื่อริ"
เอมปล่อยน้ำาออมาพร้อมยับัวไปอปริ้นไว้แน่น
"อย่าทิ้เอมไปสิะให้เอมเป็นแ่เพื่อน็ไ้แ่อย่าไปาเอมเลยนะะ"
"ไม่ไ้หรอ่ะเอม"
"ทำไมล่ะะเอมรัปริ้นนะอยาให้เอมทำอะไรบอมาเลยเอมพร้อมะทำทุอย่า"
"ไม่มีประโยน์หรอ่ะเอม นไม่ไ้รัะทำยัไเ้า็ไม่รัอย่ายื้อให้ัวเอเ็บเลย่ะ ปล่อยปริ้น่ะเอม"
ปริ้นพูพร้อมพยายามแะมือเอมออ
"ไม่เอาอย่าทิ้เอมไป ปริ้นลับมา!!"
เอมล้มลบนเียามแรผลัอปริ้น่อนะพยายามวิ่ไปอรัปริ้นไว้
"ปริ้นไม่เยรัเอมเ้าใรึยัพอสัที!!"
มือบาอเอมที่พยายามอรัปริ้นลายออทันทีที่ปริ้นแสอาารไม่แร์วามรู้สึอัวเอ
"ถ้าะไม่รัวันนั้นเินเ้ามาทำไม!!"
วามเสียใแปรเปลี่ยนเป็นวามโมโหั่วะทำให้เอมแสิริยาอบลับแบบเียวัน
"ใรเ้าหา เอมเอรึป่าวที่เ้าหาปริ้น!! เอมอย่ามาโทษปริ้นนเียวนะเอมเอ่าหาที่พยายามอยาบับปริ้น ะบันีๆมันไม่ไ้รึไเอมแ่ำว่าไม่รัมันยัไม่พออีหรอ!!"
"ะไปไหน็ไปเถอะ่ะ"
เอมพูเสียเรียบพร้อมปิประูห้อปล่อยโฮออมา้วยหัวใที่บอบ้ำ
"ายแล้วบอสาไปโนใรบมาะทำไมหูาบวมนานี้!!"
แพนเอ่ยถาม้วยวามใับสภาพอเอมเหมือนนไม่ไ้รับารพัผ่อนมานาน
"บอสเป็นอะไระเนี่ย!!"
แพนถาม้วยวามใที่ถูเอมสวมอ่อนะยมือึ้นออบและพาร่าสั่นเทาอเอมมานั่ที่โฟา
"มันเิอะไรึ้นะใรทำอะไรบอสบอแพนมาสิทำไมร้อไห้เหมือนโนใรผ่าบ๊ะ่าออาร่านานี้"
แพนเอ่ยถามอีรั้หลัาที่เอมสบล
"แพน"
เอมเรียื่อพร้อมปล่อยน้ำาออมา
"อะไระบอสเลิร้อไ้แล้วาบวมหมแล้ว"
แพนพู้วยวามหุหิพร้อมเ็น้ำาให้เอม
"ปริ้นเ้าทิ้ันไปแล้ว"
แพนถอนหายใและึเอมมาอปลอบอีรั้
"เ้าไม่รั็รััวเอสิะบอสะมาแหปาร้อไห้หาเ้าทำไม บอสาอแพนเพรียบพร้อมทุอย่าที่สำับอสามี่ามาว่าะมานั่เสียน้ำาให้นที่เ้าไม่เห็น่าในัวบอสนะะ"
แพนพู้วยน้ำเสียริัพร้อมันเอมออ
"บอสำไ้มั๊ยะว่าบอสเสียน้ำาแบบนี้รั้สุท้ายเมื่อไหร่"
"อนพ่อแม่ันาย"
"นั่นสิะอนนี้ไม่มีใรายะร้อทำไมริมั๊ยะถ้าปล่อยัวโทรมเป็นผีแบบนี้อนหาผัวไม่ไ้่อยมาร้อ่ะบอส"
"นัผีหนิ!!นำลัเศร้าหลอ่าเพลินเลยนะนัเลา"
เอมพูพร้อมำออมาทั้น้ำา
"ยิ้ม็เป็นหนิะะร้อไห้ทำไมสวยๆรวยๆแบบบอสาเนี่ยื้อินไ้สบายเลย่ะ"
"นับ้าหนิะไปไหน็ไป!!"
"หายเศร้าแล้วไล่เป็นหมาน้อยเลยนะะระวัเถอะ่ะเวรรรมที่อบไล่แพนะไม่มีใรล้าเ้าใล้บอสอี"
"ไม่ไหวแล้ว!!"
เอมพูพร้อมเวี้ยแฟ้มเอสารใส่แพน่อนะส่ายหัวมอแพนหนีออาห้อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น