ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4
"เธอรอใรรึป่าว"
น้ำเอ่ยถามแนเอร์อัวเอที่ยัสวมใสุ่ที่เธอใ้ึ้นแสบนเวทีร่วมับเาเป็นรั้แร ริสัลวาววับรวมถึาเพรสีำระยิบระยิบวิบวับรับับแสไฟสีนวลอท้อถนนยาม่ำืนส่ให้ใบหน้ามและร่าายอเธอนนั้นน่าหลไหลและรอบรอทำให้เาเิวามเป็นห่วน้อลทุนวนรถลับมาถามเธอเป็นนแรที่ไ้รับำำนี้าเา "เป็นห่ว"
น้ำเอ่ยถามแนเอร์อัวเอที่ยัสวมใสุ่ที่เธอใ้ึ้นแสบนเวทีร่วมับเาเป็นรั้แร ริสัลวาววับรวมถึาเพรสีำระยิบระยิบวิบวับรับับแสไฟสีนวลอท้อถนนยาม่ำืนส่ให้ใบหน้ามและร่าายอเธอนนั้นน่าหลไหลและรอบรอทำให้เาเิวามเป็นห่วน้อลทุนวนรถลับมาถามเธอเป็นนแรที่ไ้รับำำนี้าเา "เป็นห่ว"
"ไม่ไ้รอแ่น้อในวรีบลับันเลยให้ึ้นแท็ี่ไป่อน"
"แล้วแฟนเธอไปไหนเมื่อวานันเห็นมารับอยู่หนิ"
"อ๋อผัวเ่าเมื่อวานมันยอมเ็นใบหย่าให้น่ะไม่ใ่ผัว"
น้ำพยัหน้ารับ่อนะปลล็อประูเบาะ้านับ
"ึ้นมาเี๋ยวันไปส่"
เอมเหร่ามออย่ามีริ่อนะมอรถโยสารที่ำลัะับมาถึเธอ
"รถมาแล้วันลับเอ็ไ้ เรใ"
"เธอนี่มันื้อไมู่เวลานะ ะึ้นมาเอหรือให้ันลไปอุ้มแม่แนเอร์"
เอมรีบเินรมาที่ประูทันทีที่น้ำทำท่าะปลเ็มันิรภัยออ้อนะเปิประูเ้ามานั่ในัวรถ
"เป็นพระุอย่ามาอบุนะะพ่อนัร้อ"
เอมเอ่ยพร้อมราบแทบอน้ำอย่ามีริ
"ไหว้พระเถอะแม่แนเอร์ถ้าไหว้ันบุไม่ไ้หรอนะไ้ผัวแทน"
"เอาสิเปลี่ยวมาหลายปีอยามีผัวใหม่แล้วเหมือนัน"
"นัี้อ่อย!!"
"อ่อยอะไรให้รๆเลยเสียเวลา"
น้ำันศรีษะเอมออาแผออัวเอ่อนะเ้าเียร์เลื่อนรถออมาามทาที่เอมบอ
สปอราร์ันหรูสีำ้านอสนิทอยู่หน้าประูรั้วบ้านทาวน์โฮมสอั้นหลัาม่อนะับเลื่อนัวรถเ้ามาในรั้วบ้านามำเิอเ้าอบ้านที่หยิบรีโมทออาระเป๋าึ้นให้ประูรั้วอัโนมัเปิออ
"ามสบายนะันอึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า่อน"
เอมบอล่าวพร้อมเปิแอร์ั้นล่า่อนะหันมาเลิิ้สูมอหน้าน้ำที่รั้แนอัวเอไว้
"มีอะไร"
น้ำทำหน้านิ่อบำถามอเอมพร้อมมอรไปที่รูปถ่ายอนที่เสียีวิไปแล้วและลืนน้ำลายลอ
"ลัวผีหรอ!! ายแล้วพ่อนัร้อลัวผี๊า!!"
เอมหัวเราะอบใับท่าทาอน้ำ่อนะยมือึ้นึายเสื้อให้น้ำเินามัวเอึ้นมาบนั้นสออบ้าน
"เธอทำอะไรน่ะ"
น้ำเอ่ยถาม้วยวามสสัยที่เ้ามาถึในห้อนอนเห็นเอมยืนหันหลัทำบาอย่าอยู่ เอมหันมอ่อนะยับัวเล็น้อยให้น้ำมอระปุออมสินมามายอเธอที่ั้อยู่บนโ๊ะ
"ันหยอระปุเ็บเินอยู่สสัยอะไร"
"หยอระปุ ทำไมมี่านมลู้วยล่ะเธอมีลูแล้วหรอเนี่ย!!"
เอมไหวไหล่ใส่และเินหายเ้ามาในห้อแ่ัว
"ลไป้าล่าเถอะันะหาอะไรให้ินอบแทน่ารถ"
น้ำเยหน้าาอมือถือ้าๆ่อนะลืนน้ำลายลอทันทีที่เอมเินออมา้วยเสื้อเิ๊ัวโร่สีาวที่สามารถมอเห็นสีอลบราเียไ้
"มอนมันหรอพ่อนัร้อ"
น้ำระแอมในลำอเล็น้อย่อนะลุึ้นเินนำเอมออาห้อ
"อ้าวไม่ลัวผีแล้วหรอเินไวเียว"
น้ำหยุะัและรีบ้าวเท้าถอยหลัมาหยุยืน้านหลัเอม เอมหัวเราะอบใ่อนะับมือน้ำเินลมาหยุยืนหน้ารูปถ่ายอพ่อแม่เธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น