AIMNAM : I will only love you ปากร้ายร้อนรัก

"วันๆแม่จะหาแต่ผัวให้เอมใช่มั๊ยเนี่ย!! ปล่อยให้หอยเอมแห้งบ้างเถอะแม่!!!!"

เสียงแหลมของ เอม หรือ นังเอม ขาวีนประจำตลาดเอ่ยถามผู้เป็นแม่ที่พาลูกชายของผู้มีอันจะกินมาหาเธอถึงแผงพริกแกง

"นังนี่หนิแม่เลือกแต่สิ่งดีๆให้แกเลยนะเนี่ยพ่อเทพาเค้าเป็นลูกชายของ อบต.ไหว้พี่เค้าสิ"

เอมเบ้ปากพร้อมตักพริกแกงเต็มช้อนยื่นให้เทพา

"เป็นผัวแม่ค้าอย่างฉันจะมานั่งๆนอนๆเป็นเทพบุตรไม่ได้นะย่ะ อ่ะกินถ้าแกกินได้ฉันจะยอมแบให้แกเอา"

เทพาทำหน้าตาไม่สู้ดีนักก่อนจะรับช้อนพริกแกงจากเอมมาดม

"กลิ่นอะไรครับ"

"แมงดา!!"

เอมเอ่ยพร้อมยิ้มร้ายด้วยความสะใจ

"ผมขอตัวก่อนดีกว่าครับ"

เทพาวางช้อนพริกแกงลงและรีบเอ่ยลาแม่ของเอมทันที

"นังเอมแกไปแกล้งพี่เค้าทำไม!!"

"แม่ดูไม่ออกหรอหน้าม่ออย่างไอ้หน้าประจวดนั่นน่ะมันไม่คิดจะเอาฉันเป็นเมียหลอกอย่างมากก็คงคิดว่าเงินของมันจะซื้อหอยหวานๆของฉันได้แม่จะไปไหนก็ไปป่ะแล้วไม่ต้องลากไอ้หน้าม่อจากบ่อนมาฝากฉันอีกนะ  จะแดกอะไรก็สั่งสิวะยืนกอดอกฉันจะรู้มั๊ยว่าหล่อนจะยัดห่าอะไร!!

ผู้เป็นแม่อาศัยจังหวะที่เอมตักพริกแกงชั่งให้ลูกค้าหยิบธนบัตรใส่ตะกร้าและรีบจ้ำออกมาหน้าตลอดทันที

"นังเอมๆนั่นไงลูกสาวเจ๊เจ้าของตลาดที่พึ่งกลับจากเมืองนอกน่ะ"

เอมหันมองพร้อมยิ้มร้ายทันทีที่เห็นผู้หญิงมาดเท่ในชุดสีดำสนิทเดินหน้าหมีตามเจ๊เจ้าของตลาดเข้ามาเก็บค่าแผง

"แค่เห็นก็เปรี้ยวปากแล้วเว้ยฝากแผงด้วยนังพรได้คนนี้ฉันสบายทั้งชาติแน่ๆ"

เอมสูดปาดและรีบกระชับอกอิ่มของตัวเองให้ทะลักออกมามากขึ้นก่อนจะรีบวิ่งมาอ่อยเหยื่อด้วยจริตเกินหญิงทันที

"แม่ให้มาซื้อพริกแกงเขียวหวานค่ะสุดสวย"

เอมช้อนสายตาขึ้นมองและยิ้มหวานทันที

"เอาเท่าไหร่ดีคะสุดหล่อ"

เอมเอ่ยถามพร้อมส่งสายตาหวานให้

"หมายถึงอะไรคะพริกแกงหรือว่า"

เอมแสดงอาการดี๊ด๊าทันทีที่สายตาเจ้าชู้ของเหยื่อจับจ้องมาที่เนินอกล้นทะลักของตัวเองก่อนที่ทั้งคู่จะทำตัวให้เป็นปกติทันทีที่เจ๊เจ้าของตลาดเดินตามลูกสาวออกมา

"ลูกจะเอาแม่ค้าปากตลาดอย่างแม่นี่เข้ามาอยู่ในบ้านเราไม่ได้นะคะมี๊ไม่ยอม!!"

เจ๊เจ้าของตลาดเอ่ยเสียงแข็งทันทีที่ลูกสาวพาเอมเข้ามาในบ้าน

"ขายของที่ตลาดจะให้เป็นปากเดอะมอลล์ได้ยังไงล่ะคะเจ๊ขา"

เอมเอ่ยสวนทันควันพร้อมลอยหน้าลอยตาใส่อย่างน่าหมันไส้