ตอนที่ 30 : - Painful love ตอนที่21 -
ตอนนี้โลกิอายุครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว คุณหมอจอมกวนยังหมั่นมาตรวจคนท้องเสมอ ความสัมพันธ์ของธอร์กับโลกิดีขึ้นตามลำดับ
ร่างเล็กกำลังนอนหลับไหล ยิ่งอายุครรภ์มากโลกิยิ่งขี้เซา ธอร์ถือวิสาสะกอดร่างเล็กเอาไว้บนเตียง โลกิซุกตัวเข้าหาที่อุ่น ใบหน้าหวานฝังเข้าไปที่อกแกร่งของพี่ชาย
“เหมือนเจ้ากำลังยั่วยวนข้าเลยน้องรัก” น้ำเสียงแหบพร่าส่งเบาๆไปถูกข้างหูโลกิ คนขี้เซาทำเพียงแค่ยุกยิกไปมา
โลกิรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกเปียกชื้นที่ต้นคอทำให้คนขี้เซาต้องลืมตาขึ้นมาด้วยความรำคาญ
“อื้อ…ท่านพี่! ทำอะไรเนี่ย!”
“ท่านพี่ปล่อยเถอะ…อื้อ” มือบางพยายามผลักไสคนที่กำลังวุ่นวายกับซอกคอของเขาอยู่
“ทำไมรีบตื่น” ยังมีหน้ามาถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“ก็ความผิดท่านพี่นั้นแหละ!”
“ความผิดเจ้านั้นแหละที่สวยงามขนาดนี้”
“ท่านจะโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดข้าไม่ได้นะ!”
“เจ้าหน้าแดง”
“เพราะข้าโกรธ”
“ไม่จริงหรอก เพราะเจ้าเขินต่างหาก”
“เดี๋ยวนี้ข้าจับไต๋เวลาเจ้าโกหกได้เก่งมากนะน้องข้า”
“ทำหน้าแบบนี้จะเอามีดสั้นแทงข้ารึไง”
“พูดถึงมีดสั้น ท่านพี่นี่เจ็บง่ายเสียจริง มีดอันเท่าปลายเล็บท่านโอดครวญราวกลับจะตาย”
“ก็ข้ากลัวเจ้าเสียหน้านี่ อุส่าห์แทงข้าทั้งที”
“ที่ข้าใช้มีดเล่มเท่านั้นเพราะกลัวท่านเจ็บต่างหากเล่า!” ใบหน้าง้ำงอจนธอร์อดรู้สึกเอ็นดูไม่ได้
“ไม่เป็นไร ข้าก็แทงเจ้ากลับจนเกิดลูกนี่ไง” ธอร์ก้มลงไปจูบหน้าท้องนูนของโลกิ
“ท่านนี่มัน…”
“ข้ารักเจ้า” เสียงหวานยังไม่ทันได้ว่าปรามก็ถูกพูดแทรกด้วยประโยที่ทำให้โลกิต้องยิ้มเสียก่อน
“ท่านพี่…”
โลกิไม่มีคำพูดใดจะมอบตอบให้ ร่างเล็กทำเพียงแค่เลื่อนใบหน้าขึ้นไปประกบจูบพี่ชาย ธอร์ชะงักนิดหน่อย แต่เมื่อตั้งสติได้ มือหน้าเลื่อนขึ้นมาจับใบหน้าน้องน้อย แลกลิ้นสอดแทรกความหวานให้กัน ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แค่ไหน รู้แค่สัมผัสรักที่มอบให้กัน
โลกิไม่เคยจูบธอร์ก่อน ส่วนใหญ่จะเป็นพี่ชายที่เริ่มต้นมอบมัน ครั้งนี้โลกิเพียงแค่อยากจะเป็นคนลิ้มรสของพี่ชายบ้าง แต่ทำได้เพียงเริ่ม เพราะตอนนี้พี่ชายได้สานต่อไปเรียบร้อยแล้ว
“อื้อ”
“พะ…พอ”
“เจ้าทำให้ข้าอยาก”
“แต่ข้าท้องอยู่…”
“ก็เจ้าอยากจะน่าหลงไหลทำไมนัก”
“ข้าเปล่าสักหน่อย”
“เจ้าเทพจอมหลอกลวง เจ้านั่นแหละน่าหลงไหลที่สุด”
“อ้ะ”
“โลกิ เจ้าเป็นอะไร!”
ธอร์รีบวิ่งเข้ามาหาคนรัก ภาพที่เห็นคือโลกิกำลังกุมท้องทำเอาคนมองตาเบิกกว้างเพราะตกใจกลัวว่าทั้งแม่และลูกจะเป็นอะไรไป
“เป็นอะไรโลกิ” รีบเข้ามาพยุง
“ลูกเตะท้อง” โลกิเบ้หน้า
“ไหน” ธอร์เข้ามาพยุงโลกิให้นั่งบนเตียง แล้วตนเองก็นั่งลงกับพื้น
“ข้าขอจับหน่อยได้ไหม”
“อื้อ” โลกิพยักหน้า จับมือของพี่ชายมาวางไว้บนหน้าท้องของตนเอง
“เป็นยังไง” โลกิถาม
“ข้า…ข้ารู้สึกดีจัง” คนพี่ตอบ
“อย่าเตะท่านแม่เขาแรงเลยนะลูก ตัวท่านแม่ก็มีอยู่เท่านี้” ก้มลงไปกระซิบที่หน้าท้อง
“พ่อสงสาร…” จากนั้นก็ช้อนสายตาที่ทำให้โลกิรู้สึกใจเต้นแรง ขึ้นไปมองคนที่นั่งอยู่บนเตียง
“ลูกเตะบ่อยไหม”
“ไม่มาก แต่ครั้งนี้มันเจ็บๆ”
“อ่า”
“สงสัยแรงจะเยอะเหมือนท่านพ่อ” โลกิ
“เจ้าตัวดี”
ธอร์ดันตัวคนรักให้นอนลงไปบนเตียง แหวกสาบเสื้อจนเห็นเต้างามที่ตอนนี้นูนเปล่งและแดงขึ้นมากพร้อมรอให้กับลูกในท้อง
“ท่านพี่ เดี๋ยวนี้ข้าเจ็บหน้าอกมากเลย”
“หื้ม คงจะเป็นเพราะมันเปล่งขึ้นเผื่อลูกของเรา”
“ข้าไม่อยากเจ็บเลย”
“ในหนังสือ เขาบอกว่านี้คืออาการคัดหน้าอก เกิดจากการที่มีน้ำนมมากเกินไป”
“ฮือ จะทำอย่างไรดีท่านพี่”
“ต้องรีดออก”
จุ๊บ จ๊วบ…
“ฮือ ท่านพี่ ข้าเจ็บ” เสียงหวีดร้องของโลกิดังขึ้น ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อตอนนี้กำลังโดนริมฝีปากหน้าทารุณที่ยอดอก
เสียงดูดดุนน่าอายดังจ๊วบจ๊าบ น้ำนมจำนวนมากไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“ฮือ ท่านพี่…ข้าเจ็บ”
“อดทนเสียหน่อยเถอะคนดี ถ้าน้ำนมเจ้าออกหมดเจ้าจะไม่เจ็บแล้วนะ” ที่เป็นอย่างนี้เพราะน้ำนมของโลกิมามากแต่ยังไม่มีลูกน้อยมาดูดดื่มไป จนต้องให้ ‘พ่อ’ มาทำหน้าที่นี้แทน
ธอร์ทนไม่ไหวที่จะลงไปประกบจูบลงที่ยอดอกนั้นแรงๆ เลียไปรอบๆ จนโลกิแอ่นหน้าอกขึ้นตาม ท้องน้อยรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินวนไปทั่ว มือเล็กก็จิกลงไปกับเตียงจนยู่ยี่
“อ๊าา…” เสียงครวญครางดังทั้งน้ำตา โลกิไม่อาจกลั้นเสียงร้องไว้ได้ พี่ชายยังคงใจร้ายต่อเขาเช่นเดิม เคยโหดร้ายทารุณเพียงใดกฟ้ไม่เคยเปลี่ยน
“ท่านพี่ ข้า…อ๊า!!” เสียงร้องหายไปยามคนบนร่างตวัดเลียซ้ำ มืออีกข้างไม่ปล่อยว่างจัดการบีบน้ำอกอีกข้างไปด้วยเสียจนน้ำนมไหลเต็มมือ
สลับใบหน้าลงลิ้นไปกับอกอีกข้าง ดูดกลืนน้ำนมแทนลูกในท้อง ธอร์เห็นโลกิครวญครางทำน้ำตา จนถึงบัดนี้โลกิก็ยังคงดูน่าเอ็นดูปนน่ารังแกไปด้วยเสมอ
จากนั้นความเจ็บปวดถูกแปรเปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกอื่นเข้ามาแทน ใบหน้าหวานแดงระเรื่อไปทั่วหน้า หน้าอกยังคงทำให้ถูกเปียกแฉะไปอย่างต่อเนื่อง
“อ๊า ท่านพี่”
ธอร์ละใบหน้าออกมา ริมฝีปากหนายิ้มเจ้าเลห์ จ้องมองตามตั้งแต่ใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อ นัยย์ตาสีเขียวเอ่อไปด้วยน้ำใส สีหน้าที่ดูไร้เรี่ยวแรงยิ่งดูน่ารังแกไปอีกหลายเท่า ธอร์เลื่อนลงมามองที่อกอวบ ยอดอกที่เชอะแฉะนั้นขึ้นสีแดงเข้ม และมีรอยแดงจากแรงขย้ำ
“เจ้าคงจะหายเจ็บแล้ว”
ใช่ เพราาะมันมีความรู้สึกเสียวเข้ามาแทน
คอมเม้นท์น้อยลงไปมากเลยค่ะ เสียใจ; _ ;
Twitter@ blueberrene
ฝากเรื่องอื่นๆด้วยค่ะ
Mad love คนโรคจิต
“ถ้าเธอหนีไป ต่อให้ต้องหักขา กับฆ่าเธอเป็นศพฉันก็ยอม”
“ทั้งๆที่ผมท้องอยู่นี่นะหรอ”
“ใช่…”
จำเลยรักHiddlesworth
“เธอต้องมาไถ่หนี้แทนที่บ้านของเธอ”
“จะให้ผมไปเป็นเมียคุณหรอ”
“อะไร จะให้ไปเป็นคนสวน”
“โห่ มันเหนื่อยอ่ะ ผมขอเป็นเมียคุณแทนได้ป้ะ?”
ส่วนเรื่องที่ทุกคนเสนอมา. เราจะไปแต่งเป็นฟิคสั้นในจอยนะคะ หาได้ที่@blueberreneค่ะ ลงไปสามเรื่องได้แล้ว
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ออ่านรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้จำไม่ได้ รู้แต่แวะมากดให้กำลังใจตลอดถึงจะไม่บ่อยนัก แต่รักของฉันต่อนิยายและผู้เขียนนั้นยืนยาว😊
มาต่อเร็วๆนะ
ชชอบบบ????
เรื่องใหม่น่าอ่านมากเลนค่ะไรท์ รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น้าาา