คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3-ปาร์คชานยอลคนสองหน้า-
“แล้วอบพี่ไหม?”
ใเ้นแรนแบฮยอนลัวว่ามันะทะลุออมา นรหน้าะหยอันถึเมื่อไหร่นะ
นี่ไม่เหมือนับปาร์านยอลนที่เ้ารู้ัอนประุมเลยสันิ
“ฮ่าๆ พี่านยอลลั” พูแ้เินไปอย่านั้น
“นี่ริันะ” เียบ แบฮยอนำลัะ๊อาย..
“ฮ่าๆทำหน้าลั”
“อ่า พี่านยอลแล้แบหรอ” แบฮยอนย่นหน้า
“หืม เปลี่ยนาผมเป็นแบแล้วหรอ?”
แบฮยอนไม่รู้ัว้วย้ำว่าัวเอเผลอเปลี่ยนสรรพนามแทนนเอ
“น่ารัี เรียแบบนี้ลอเลยนะ”
“ะ..รับ”
ปาร์านยอลยิ้ม
และนั่นเป็นเรื่อแปลที่บยอนแบฮยอนยิ้มามนร่าสูอย่าไม่รู้ัว
“าร์มิั่น” แบฮยอนว่า
ระหว่าาริน้าวถูััหวะเมื่อทีมานยื่นาร์มิั่นสีแให้แบฮยอน
“รู้สึแปลๆแหะ” แบฮยอนว่า
“ว่ายัไบ้ารับ”
“ใหู้่รัู่ใหม่ื้ออู่ันโยให้บประมา500บาท”
“เรื่อ็อปอให้บอเลยฮะ”
แบฮยอนหันไปว่าับล้อ
ะนี้ล้อำลัับภาพนสอนำลัเินเลืออ้าันอย่าน่ารั
ทัู้่หยิบนู้นับนี้โยไม่สนใว่ามีล้อามถ่ายเลยแม้แ่น้อย
“พวุแน่ารัั” แบฮยอนหยุที่ร้านที่เ็มไป้วยพวุแมามายหลายนิ
“เอาไหม ไว้แวนู่ัน” านยอลว่า
แบฮยอนพยัหน้า
“พี่านยอลเลือให้หน่อย”
านยอลใ้สายาวาหาสัพั่อนที่ะหยิบพวุแรูปแมุ่แและพวุแอีอันเป็นรูปุแที่ปลายเป็นรูปหัวใ
“อันนีู้วามหมายีนะ
เหมือนแบฮยอนมาไุแในใพี่ไ”
แบฮยอนเ็บอาารไม่ไหวแล้ว
ร่าเล็หันหน้าไปยิ้มทา้านหลัอย่าัเน าล้อรีบวิ่ับภาพนัวเล็แทบไม่ทัน
“ั้นเอาอันนี้เนอะ” ปาร์านยอลไม่ปล่อยให้แบฮยอนไ้หายใ
ร่าสูับมือแบฮยอนไป่ายัพร้อมับรอยยิ้มที่อบอุ่นที่ไม่ว่าใรหน้าไหน็้อหล
อนนี้แบฮยอนรู้แล้ว
ทำไมใร่อใรถึหลานยอลันนั...
“แบฟัเพลพี่านยอล้วยนะ”
แบฮยอนว่าหลัาที่เาทัู้่ำลัเินูอันเียบๆ ึ่ริๆแล้วแบฮยอนำลัเินเลยไม่รู้ะพูอะไรับานยอลี
“ริหรอ เป็นไบ้า”
“แบอบนะ เสียพี่มีเสน่ห์ี”
“พี่็ฟัเพลแบนะ”
“น่ารัเหมือนเ้าอเพลเลย”
“นไหนหล่ะ มีั้สามน”
“นนี้ไ” านยอลี้ไปทาแบฮยอน
อ่า
แบฮยอนำลัะายริๆแล้วนะ
“ัท” เสียผู้ำับอย่าแว่า
แเินมาทาทัู้่้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ีมารับทัู้่ นี่ผมูยัเินเอเลยนะ”
“รั้หน้าืออนสอ ผมอยายับวามสัมพันธ์อทัู้่เนอะ
แ่ไม่เอาแบบแสผมอยาไ้วามเรียล วามเป็นริ”
“เอาี้ ผมอยาให้ทัู้่ทำวามรู้ัันให้มาึ้น้วยารส่้อวามส่วนัวนะรับะไ้สนิทัน”
“โอเวันนี้พอเท่านี้ พรุ่นี้เรียมัวนะรับมีอะไรสนุๆรอพวุอีเยอะ”
แยิ้ม และนั่นทำให้แบฮยอนรู้สึัวลลับารถ่ายรายารอนหน้าริๆ
“ั้นผมไปแล้ว ลาทุนรับ”
านยอลว่าโยที่ไม่หันหน้ามามอแบฮยอนเลยสันิ
เาเินไปึ้นรถส่วนัวโยที่ไม่แม้แ่ะหันมาบอลาแบฮยอนที่ยืนอยู่้าเา
านยอลเปลี่ยนไปเพียเสี้ยววิ
านยอลนเมื่อี้หายไปไหน
ประาศามหานหาย
‘ปาร์านยอลนน่ารั’
ไอานยอลนสอหน้า!!!
แบอยอนไ้แ่ิในใ
“ไอ้วามรู้สึเผลอไผลไปเมื่อี้เอาืนมาให้หมเลยนะ
ไอ้หูา” แบฮยอนพึมพำเบาๆ
ไ้แ่มุ่ยหน้าและระฟัะเฟียึ้นรถส่วนัวนเอไป
เ้าทีู่เหมือนะเป็นวันที่สใสสำหรับใรหลายๆน
แ่เป็นเ้าที่แบฮยอนรู้สึสับสนเหลือเิน ร่าเล็เินูร้าน้ามามาย้าหออน
และไม่รู้ว่าอะไรลใให้แบฮยอนหยุอยู่ที่หน้าร้านุ๊า
เมื่อเห็นุ๊า้าัมโบ้ แบฮยอน็นึถึนรัหลอๆอนเอทันที
หัวเราะให้ับวามิบ้าๆอัวเอ่อนที่ะเลือหยิบเ้าหูาัวนั้นและ่ายเินทันที
ที่ื้อให้เพราะเห็นแ่รายารหรอนะ
ไม่ไ้รู้สึอะไร้วยเลยสันิ! แบฮยอนนึในใ
้ารายาร็รายาร้าแบลู ลับมาแล้วหลัาหายไปนานและะพยายามไม่หายไปอีนะะ อนนั้นแ่รู้สึว่าัวเอยัไม่ีพอ็เลยไปปรับัวเอ่อนอนนี้ัมแบแล้วแ่็ใ่ว่าะีึ้น แ่ะพยายามึ้นเรื่อยๆนะะ ฝาเม้นท์และเล่นแท #wgmบ ัน้วยนะะ
twitter:@blueberrene
ความคิดเห็น