สาวซ่า สุดเฟี้ยว โดนใจ เจ้าชายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #1 : ข่าวร้าย & การเจอกันครั้งแรก

“ อะไรนะคะแม่! ควีนอายุแค่ 18 เองนะ ยังเรียนไม่จบมัธยมเลยด้วยซ้ำ จะให้ไปหมั้น”
“ ไม่เห็นเป็นไรนี่ลูก ก็แค่หมั้นไว้ก่อน จะแต่งไม่แต่งค่อยว่ากันทีหลัง ” 
“ ไม่เอา ยังไงเพรมก็ไม่หมั้นเด็ดขาด” จะบ้าหรอ ยังไงก็ไม่หมั้นหรอก ชิ

“ ทำไมล่ะลูก เค้าเป็นถึงเจ้าชายเลยนะ ”

“ ก็แค่เจ้าชาย...ฮะ!เจ้าชาย 555+  สมัยนี้ยังมีอยู่อีกหรอค่ะแม่ อย่ามาหลอกหนูซะให้ยาก”

แม่อย่ามาหรอกหนูเลย หนู่ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ ถึงจะได้เชื่อเรื่องหรอกเด็กแบบเนี้ย 555 แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงขึ้นมาล่ะ T_T

“ จริงๆนะลูก เค้าเป็นเจ้าชายของเมือง นาวาซากะ ที่ประเทศญี่ปุ่น”

“o_o” บ้าหรอเป็นเจ้าชายเนี้ยนะ

“เป็นไงล่ะ...อึ้งเลยล่ะซิ คราวนี้จะยังปฏิเศธอยู่มั้ย”

“จะ...จะเป็นใครก็ช่างเถอะค่ะ  ยังไงควีนก็ไม่หมั้นเด็ดขาก”อย่าสั่นยังเพรม อย่าสั่น

“(เงียบสักพัก)...ลูกก็ลองคิดดูแล้วกันว่าถ้าขัดใจคุณพ่อจะเป็นยังไง ”

“...” เงียบค่ะอันนี้เงียบจริงๆ ไม่มีจะพูดอีกต่อไป ฮือๆ ทำไมต้องเอาพ่อมาอ้างทุกทีเลย ใครจะกล้ากับพ่อล่ะ ก็รู้อยู่ถ้าใครขัดใจพ่อนะ มีแต่ตายกับตาย T_T

         เอ่อ! ยังไม่ได้แนะนำตัวเลยใช่มั้ยเนี้ย แหะๆ ลืมค่ะลืม ก็กำลังตะลึง หรือโมโหก็ไม่รู้ แต่ช่างเถอะค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนละกัน ชื่อ ควีน นะคะ และเมื่อกี้ก็กำลังคุยกับแม่เรื่อง'การหมั้น'ค่ะ ฮือๆ คิดแล้วเครียด  ฉันเพิ่งอายุแค่ 18 เองนะ จะให้ไปหมั้นได้ยังไงล่ะ แล้วแถมไอ้คนที่แม่จะให้ฉันไปหมั้นด้วยน่ะ ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าเลยด้วยซ้ำ รู้แต่ว่าตาบ้าเนี้ยเป็นเจ้าชาย (ซึ่งก็นึกไม่ถึงว่าสมัยนี้ยังมีเจ้าชายอยู่ด้วยนะ -*-) ชื่อไนส์ ค่ะ

8.00  น.  เช้าก่อนไปโรงเรียน

          “ ควีน...ไนส์คู่หมั้นของลูกน่ะอยู่โรงเรียนใกล้ๆกับลูกนะ อยากได้เบอร์มั้ย เดี้ยวแม่เอาให้ ”

          “แม่คะ!(ตะโกนสุดเสียง) ควีนบอกว่าไม่หมั่น ก็ไม่หมั้นซิ....ควีนไปโรงเรียนแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ ” ฮุ้ย..ทำไมแม่ต้องพูดเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยนะ เลยอดกินข้าวที่บ้านเลยT_T  แต่ช่างเหอะไปกินที่โรงเรียนก็ได้...ชิ

          “รับสายหน่อยคร้าบบบ....รับสายหน่อยคร้าบบบ...” เสียงโทรศัพท์ฉันเองค่ะ  ว่าแต่ใครโทรมานะ กวนเวลากินข้าวจริงๆเลย  085-15xxxxx เบอร์ใครนะ ไม่คุ้นเลย

       “ติ้ด(อ่านให้เป็นเสียงรับโทรศัพท์นะคะ)...สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับ ควีนหรือเปล่า”

“ ค่ะ...ไม่ทราบว่าใครพูดค่ะ” สุภาพนิดนึงค่ะ เผื่อเป็นพวก พี่ ป้า น้า อา โทรมา ^^

“ ฉันไนส์ คู่หมั้นเธอไง ยังไม่รู้เบอร์ฉันอีกหรอเนี้ย”ฮะ! ไอ้เจ้าชายไนส์น่ะหรอแล้วจะโทรมาหาฉันทำแป๊ะอะไรเนี่ย  แต่โทรมาก็ดีแล้วแหละจะได้คุยกันให้รู้เรื่อง

“ อือ โทรมาก็ดีแล้ว ฉันจะได้คุยกับนายให้รู้เรื่องไปเลย เรื่องการหมั้นน่ะ ฉันขอบอกเลยนะว่ายังไงฉันก็ไม่หมั้นเด็ดขาด เข้าใจมั้ย ” พูดได้เด็กขาดดีมากเลยยัยควีนเอ๊ย...ฮิฮิ

         “ เธอไม่มีสิทธิที่จะปฏิเศสฉัน เข้าใจมั๊ยจ๊ะว่าที่คู่หมั้นของฉัน”

          “ ฉันไม่ได้เป็นคู่หมั้นของนาย!  แล้วอีกอย่างนะฉันมีสิทธิที่จะตัดสินใจว่าจะหมั้นหรือไม่หมั้นกับนายก็ได้ เข้าใจมั้ย” นายไนส์ นายกำลังทำให้ฉันเดือดปุดๆแล้วนะ

          “ อย่าเพิ่งโมโหซิควีน งั้นฉันไม่กวนเธอแล้วก็ได้ ไว้เจอกันตอนเธอเลิกเรียนนะบาย ติ้ด”อย่าเพิ่งวางสายนะนายไนส์

       “ดะ...เดี้ยวซิ หลังเลิกเรียนจะเจอกันทำไมหา!” ไม่ทันค่ะ นายไนส์นายวางสายใส่ฉัน แล้วนี่หลังเลิกเรียนนายจะมาหาฉันทำไมเนี้ย เฮ้อ...สงสัยเย็นนี้ตอนรีบกลับบ้านซะแล้ว (เซ็ง -*-)

ตอนเย็นหลังเลิกเรียน

          ตอนนี้ฉันกำลังจะเดินออกจากโรงเรียนค่ะ ต้องคอยมองซ้าย(-- )มองขวา( --)ค่ะ เผื่อไอ้เจ้าชายไนส์บ้ามารอดักฉันอยู่หน้าโรงเรียนจริงๆ จะได้หาทางหนีได้

(-- ) ( --) (-- ) ( --) o_o!! หน้าฉันเองค่ะ ในที่สุดฉันก็โดนนายไนส์จับตัวได้ค่ะ

          “ว่าไงจ๊ะควีน  จะรีบไปไหนล่ะ ฉันบอกแล้วไงว่าตอนเย็นเจอกัน ทำไมไมยืนรอฉันอยู่หน้าโรงเรียน จะเดินออกมาทำไม” ก็ฉันตั้งใจจะหนีนายนั่นแหละนายไนส์เอ๊ย แต่จะบอกความจริงไม่ได้ เดี้ยวนายไนส์บ้าจะหาว่าฉันขี้ขาด  แล้วฉันจะตอบว่าไรดีล่ะ

          “กะ...ก็ฉันต้องรีบกลับบ้านน่ะ กลับช้าแม่ก็ว่าซิ” ข้อแก้ตัวดูปัญญาอ่อนชอบกลเนอะ-*-

          “หรออ....” ดูหน้านายไนส์ซิกวนประสาทชะมัดเลย

          “แล้วนายจะมารอฉันทำไมฮะ” รีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่าค่ะ ขี้เกียจหาข้อแก้ตัว

          “ฉันก็ทำหน้าที่ของว่าที่คู่หมั้นน่ะซิ”

        “หน้าที่บ้าบออะไรของนาย”

        “เธอนิไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ ขนาดคนเป็นแฟนกันเขายังไปรับไปส่งกันทุกวันเลยนะ  แล้วเราเป็นถึงว่าที่คู่หมั้นกันก็ต้องดูแลกันเป็นพิเศษซิ” โอ้ย! ฉันเกียจการคุยกับนายไนส์ที่สุด ก็ดูมันเรียกฉันซิ ‘ว่าที่คู่หมั้น’

          “ฉันบอกแล้วไงว่าจะไม่หมั้นกับนาย เพราะฉะนั้นนายไม่ต้องมายุ้งกับฉันเข้าใจมั้ย!”

          “ไม่เข้าใจ เพราะพ่อแม่ของเธอบอกกับฉันเองว่า เราจะหมั้นกันในวันนี้ เพราะฉะนั้นไปกับฉันซะดีๆ เถอะควีน ”ดูนายไนส์มันทำหน้าเยอะเย้ยฉันซิ  ชิ...ฉันล่ะเกียจนายจริงๆ เลย แต่พูดถึงนะ เรื่องที่นายไนส์พูดน่ะมันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ยที่บอกว่า เราจะต้องหมั้นกันในวันนี้น่ะ

          “จะบ้าหรอ พ่อกับแม่ไม่บังคับฉันหรอก”

          “จะยังไงก็ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจเถียงกับเธอแล้ว รีบขึ้นรถเถอะ”

          “ไม่ขึ้น” ใครจะไปขึ้นรถนายกันล่ะตาบ้าเอ๊ย

          “จะไม่ขึ้นจริงๆใช่มั้ย”นายไนส์ทำเสียงได้เย็นชา และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวฉันเริ่มชาตามไปด้วยแล้วค่ะ แต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอก คนอยางยัยควีนซะอย่าง...ชิ

          “ใช่” ฉันตอบอย่างหนักแน่นค่ะ ฮะฮ่าไม่รู้จักคนอย่างควีนซะแล้ว  ตะ...แต่ตอนนี้นายไนส์กำลังเดินมาหาฉันค่ะ นายจะเดินมาทำไมเนี้ย แล้วฉันจะทำไงดีล่ะเนี้ย T_T

       “กรี๊ด!!! ” แย่แล้ว ตอนนี้ไนส์มันอุ้มฉันขึ้นรถโดนไม่อายสายตาประชาชีเลยค่ะ ฮือๆนี่มันที่สาธารณะนะ หน้าโรงเรียนเลยด้วย แล้วฉันจะทำยังไงต่อไปดีล่ะเนี้ย