ใครเคยจำความรักในวัยเด็กได้บ้างมั้ย ผมคือหนึ่งในนั้นที่ยังจำได้ดี สัมผัส ความรู้สึก รอยยิ้ม และแล้ววันคืนผันเปลี่ยนต่างคนต่างออกเดินทางตามเส้นทางของตัวเอง จนเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง แบบงงๆ
“อะไรนะครับ ช่วยพูดอีกทีได้มั้ย” เสียงสั่นๆ ของผม
“บลู ฟังลุงดีๆ นะ ต่อไปนี้ย้ายไปอยู่บ้านลุงๆ จะเป็นคนดูแลบลูแทนพ่อแม่เอง ในฐานะลูกสะไภ้ของลุง” โอ้โหชัดเจนเต็มสองหู ก้องสะเทือนระบบประสาทสุด “ลูกสะไภ้” คำนี้ ใช่หรอว๊า .......
อยู่ดีๆ ดันจะมีผัวซ่ะงั้นขอรับท่าน ผมว่าผมผู้ชายทั้งแท่งคนแมนๆ รุกแน่ๆ ตั้งแต่เกิดมาต้องรุกมันต้องเขยดิถึงจะเสนาะหู
“มาๆ ให้ลุงกอดที ดีใจจริงๆ” แล้วลุงก็เพ้อ อืมเพ้อแหละผมว่า “เดวิด กูมารับลูกมึงแล้วนะตามสัญญา กูจะดูแลเขาแทนมึงเอง ไปให้สบายนะไม่ต้องห่วง” แล้วลุงก็กอดผมแน่นเกือบตายหายใจไม่อ๊อกกกกกกกกก คร้าบบบบลุง แค้กๆ
#พี่ตฤณน้องบลู #thepromises #สะใภ้
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องแรกของไรท์นะฝากติดตามอ่านด้วยนะขอรับหวังว่าจะสนุกสนาน
คำเตือน
นิยายเรื่องแต่งจากจิตนาการความเพ้อของไรท์ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ ชื่อ ข้อมูล รูปภาพ ที่อยู่ในเนื้อหา เป็นแค่การอ้างอิงเพื่อใช้ในการเขียนให้เกิดอรรถรสเท่านั้น เนื้อหาในเรื่องล้วนแต่แต่งขึ้นไม่ได้มาจากเรื่องจริง
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว Yaoi หากรีดเดอร์คนใดพลั่งเผลอเข้ามาอ่านและไม่ได้ชื่นชอบแนวนี้กรุณาเลื่อนผ่านและหาเรื่องใหม่อ่านนะคะ
อย่าลืมคอมเม้นให้ด้วยน๊าเป็นกำลังใจให้ด้วย❤️ขอบคุณด้วยใจร้อยดวงรักคนอ่าน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น