ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Once Upon a Time ยินดีที่ได้รู้จัก
ตำนานแห่งรักบทที่ 1 Once Upon a Time… ยินดีที่ได้รู้จัก
สวัสดีครับ ผมชื่อเนไฟรต์ ที่จริงผมควรจะเป็นผู้ชายธรรมดาที่ได้รับการฝึกให้เป็นนักธนูธรรมดาๆ ในหมู่บ้านArcherอย่างปกติธรรมดาทั่วไป และผมก็ชอบชีวิตแบบธรรมดาเรียบๆง่ายๆซะด้วยสิ มันจะเป็นแบบนั้นแน่ถ้าหากผมไม่ได้เจอเธอ เธอคนนั้นที่ทำให้ชีวิตอันแสนสุขสงบของผม ต้องวุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด เพียงเพราะเธอเลือกให้ผมเป็นผู้ร่วม... ไม่สิต้องบอกว่า... เป็นผู้รับชะตากรรมของเธอมากกว่า โดยทั่วไปแล้วคนส่วนมากอาจจะคิดว่า การมีนางฟ้ามาอยู่ข้างๆ นั้น เป็นเรื่องที่โชคดีอย่างยิ่งยวด แต่ว่าสำหรับผม คงจะไม่มีคำไหนเหมาะสมมากไปกว่าคำนี้อีกแล้ว... ซวยจริงๆ ที่ได้เจอ
ณ Training Ground
ฉึกๆ ฟู่... “เฮ้อ! ตายไปอีกตัว”เด็กสาวผมสีเงินตัดสั้นประบ่า นัยน์ตาสีเทาก้มลงเก็บ Fluff บนพื้นหญ้าอย่างมีความสุขที่กำลังจะสอบผ่านเสียที แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมา...
“หยาาาาาา...!” Fabre ฝูงใหญ่วิ่งตรงมาหาเธอ เตรียมทำร้าย เธอรีบวิ่งหนีสุดชีวิตข้ามสะพานไม้ไป จนเจอเด็กอีกคนหนึ่งซึ่งมีผมสีน้ำตาลแดง ตาสีเขียวกำลังแทง Fabre อยู่เช่นกัน เด็กคนนั้นเงยหน้ามองเลยไปด้านหลังเธอ แล้วทำหน้าเหวอ!
“เฮ้ย ! อย่าลากมาทางนี้เดะ” แต่ช้าไปแล้ว ทั้งสองคนโดนวาร์ปกลับไปยังปราสาทก่อนที่จะโดนฝูงหนอนรุม
“ฟู่ ! เกือบไป” เธอมองไปที่เด็กคนนั้นซึ่งกำลังทำหน้าไม่พอใจใส่เธออยู่
“นี่ ฉันเพิ่งจะออกไป นับ 1 ยังไม่ถึง 3 ก็โดนวาร์ปกลับมาอีกแล้ว เพราะเธอแท้ๆเลย” เขายกนิ้วจิ้มหน้าผากเธอไปด้วยในขณะที่พูด จนเธอต้องถอยออกมา ก่อนที่จะหงายหลังลง
“อ่ะแหะ แหะ โทษจ้า” เธอหัวเราะแก้ตัวไป พลางเอามือลูบจุดแดงๆบนหน้าผาก
“ยังจะหัวเราะอีก ฉันทดสอบใหม่มา 8 รอบแล้วนะ” ดูท่าเขาคงไม่หายหงุดหงิดเร็วๆนี้แน่
“โอ๋ๆ...อย่าเพิ่งงอนน้าา”เธอดึงเขามากอด แล้วลูบหัวแบบเด็กๆ“ของฉันน่ะ รอบที่ 9 แล้วละ”(ยังมีคนไม่ได้เรื่องกว่าฉันอีกเหรอเนี่ย เขาคิด) เธอแอบสำรวจคู่สนทนา และสังเกตว่าน่ารักดีทีเดียว แต่ด้วยความที่เธอตัวเล็กกว่านิดหน่อยทำให้ตอนที่ดึงตัวเขาลงมากอด หน้าของเพื่อนใหม่(?) จึงลงไปซบอกเธอพอดี
“ง่ะ...ธะ เธอเป็นผู้หญิงนะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย” เขาหน้าแดงแล้วดันตัวออก
“เธอก็ผู้หญิงมะใช่เหรอ”เธอชี้ไปที่ชุดนอวิสหญิงของเค้า
“มันก็ใช่น่ะแต่...”เด็กคนนั้นเปลี่ยนเรื่องพูดเพราะอะไรบางอย่าง “เธออายุเท่าไรแล้วล่ะ ฉัน 12”
“12 เหมือนกันจ้า” เธอมองหน้าเขาแล้วทำท่าคิด “อืม... นี่รู้ป่ะ ถ้าเธอไว้ผมยาวนะ จะน่ารักมากเลย”
“แล้วทำไมเธอไม่ไว้ผมยาวซะเองล่ะ คนผมสีเงินนี่หายากนะ น่าจะดูแลดีๆหน่อย” เขากำลังจะเอามือลูบผมของเธอที่ยุ่งไม่เป็นทรง แต่เธอก็ถอยตัวหลบทันควัน เขามองเธองงๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
“อ้ะ ฮะ ฮะ” เธอเอามือไปลูบผมของตัวเองดู “ก็ฉันเป็นพวกอยู่ไม่สุขนี่นา จะให้ไว้ผมยาวๆคงวุ่นตายเลย” เธอยิ้ม “งั้นเรามาแข่งกันมั้ยล่ะ ว่าใครจะอดทนได้นานกว่ากัน เพราะยังไงซะออกไปก็เจอกันอีกอยู่ดี”
“เอ่อ... ก็คงได้มั้ง!” เขารับคำ แต่เหมือนพูดพึมพัมกับตัวเองมากกว่า “นี่หายเหนี่อยแล้วไปลุยเจ้าหนอนพวกนั้นกันเถอะ” เขาลากเธอไปหาเจ้าหน้าที่ที่เคาเตอร์
“เจ้าพร้อมสำหรับการทดสอบครั้งต่อไปรึยัง” เจ้าหน้าที่คนนั้นถาม
“พร้อมแล้วค่า”ทั้งคู่ถูกวาร์ปออกไปยังป่าFabreอีกครั้ง
ฉึก ฉึก ฟู่... ทั้งคู่เดินฝ่าฝูงหนอนมาได้จนถึงปลายสะพานแล้ว
“อีกนิดเดียวก็ผ่านแล้ว” เธอเดินตรงไปยังปราสาทตรงหน้า
“ระวัง ! ข้างหลัง” ฉึกๆ ฟู่... เขาแทงFabre อีกตัวที่อยู่ข้างหลังเธอ
“แม่นจังเลย ของฉันยังแทงวืดตั้งหลายรอบ” เธอมองเขาด้วยความชื่นชม
“ก็ฉันต้องเป็น Archer นี่นา ถ้าแค่นี้ยังแทงไม่โดนก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว”ทั้งคู่มัวแต่คุยกันเพลินจนไม่ได้สังเกตว่าถูกFabre ล้อมไว้แล้ว
“เข้าปราสาทไป เดี๋ยวฉันล่อไว้เอง” เขาผลักเธอไปทางปราสาท ในขณะที่พวกหนอนตัวเขียวเริ่มตีวงเข้ามาใกล้มากขึ้น
“ตะ แต่ว่า...” เธอยังละล้าละลังอยู่
“ไม่ต้องแต่ เธอเหลืออีกครั้งเดียวนี่ วิ่งเข้าไปเลย” เขาแทงหนอนตายไปอีกตัว
“แล้...”เธอยังเป็นห่วงเขาอยู่
“ไปปป” เขาตะโกน
เธอหันหลัง กระโดดหลบหนอนไปตัว แล้ววิ่งไปยังปราสาททันที ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือนอวิสผมสีน้ำตาลแดง กำลังหลบFabreทั้งฝูงพร้อมกับแทงพวกมันไปด้วย เมื่อเธอเข้าปราสาทไปก็ไม่ได้พบเค้าอีกเลย (ไม่รู้แม้แต่ชื่อ)
“...เจ้าสมควรจะเป็นArcher”ผู้ช่วยในห้องสุดท้ายพูดขึ้น
“ข้าจะเลือกตามผลการทดสอบ!”เธอตอบด้วยเสียงหนักแน่น เธอได้รับ Red Potion3 ขวด กับเงินอีก 50 Zeny และถูกวาร์ปไปที่เมือง Payon
จบบทที่ 1 Once Upon a Time… ยินดีที่ได้รู้จัก
“นี่ ที่เหลือตั้งเยอะ ทำไมแค่จะแต่งให้ถามชื่อกันหน่อยก็ไม่ได้อ่ะ” นอวิสหญิงผมสีขาวดึงหน้ากระดาษออก ปรากฏให้เห็นโต๊ะตัวหนึ่งอยู่ด้านหลังของกระดาษ มีผู้หญิงนามว่า Blue Planet นั่งพิมพ์ตอนต่อไปอยู่
“ก็คนจะได้รออ่านต่อไงว่าตกลงชื่ออะไร” บลูตอบกลับไป
“ไม่ใช่เพราะยังหาชื่อไม่ได้หรอกเหรอ” นอวิสผมสีน้ำตาลแดงยืนกอดอกมอง
“อาเชอร์หรือเมจกันแน่เนี่ย ฉลาดไปป่าว” บลูหันมาเหล่ตัวละครอีกตัว
“ว่าแล้ว” นอวิสทั้งสองถอนหายใจขึ้นพร้อมกัน และออกค้นตู้หนังสือบนโต๊ะคอมพ์ มีหนังสือเล่มหนึ่งลอยมาโดนหัวบลูพอดี เธอหยิบมันขึ้นมาดู และก็เกิดหลอดไฟขึ้นบนหัวดัง ปิ๊ง!
“ได้แล้ว หุหุหุ เอาชื่ออัญมณีมันให้หมดทั้งเรื่องไปเลยละกัน ง่ายๆ สบายๆ แถมความหมายก็ใช้ได้” บลูเปิดหนังสืออัญมณีออก และเริ่มค้นหาชื่อตัวละครในนั้น
“ฉันจะได้ชื่อว่าอะไรล่ะเนี่ย คงไม่ชื่อ หินจัง หรอกนะ” สาวน้อยผมสีเงินนึกอย่างกลัวๆ
“แต่ฉันว่าเธอนึกเรื่องอาชีพไว้บ้างก็ดีนะ เพราะไม่รู้อีกนานมั้ยกว่าเราจะได้ใส่เครื่องแบบคลาส 1” นอวิสอีกคนเหลือบมองหน้าจอที่ตัวหนังสือไม่กระดิกเลย
สวัสดีครับ ผมชื่อเนไฟรต์ ที่จริงผมควรจะเป็นผู้ชายธรรมดาที่ได้รับการฝึกให้เป็นนักธนูธรรมดาๆ ในหมู่บ้านArcherอย่างปกติธรรมดาทั่วไป และผมก็ชอบชีวิตแบบธรรมดาเรียบๆง่ายๆซะด้วยสิ มันจะเป็นแบบนั้นแน่ถ้าหากผมไม่ได้เจอเธอ เธอคนนั้นที่ทำให้ชีวิตอันแสนสุขสงบของผม ต้องวุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด เพียงเพราะเธอเลือกให้ผมเป็นผู้ร่วม... ไม่สิต้องบอกว่า... เป็นผู้รับชะตากรรมของเธอมากกว่า โดยทั่วไปแล้วคนส่วนมากอาจจะคิดว่า การมีนางฟ้ามาอยู่ข้างๆ นั้น เป็นเรื่องที่โชคดีอย่างยิ่งยวด แต่ว่าสำหรับผม คงจะไม่มีคำไหนเหมาะสมมากไปกว่าคำนี้อีกแล้ว... ซวยจริงๆ ที่ได้เจอ
ณ Training Ground
ฉึกๆ ฟู่... “เฮ้อ! ตายไปอีกตัว”เด็กสาวผมสีเงินตัดสั้นประบ่า นัยน์ตาสีเทาก้มลงเก็บ Fluff บนพื้นหญ้าอย่างมีความสุขที่กำลังจะสอบผ่านเสียที แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมา...
“หยาาาาาา...!” Fabre ฝูงใหญ่วิ่งตรงมาหาเธอ เตรียมทำร้าย เธอรีบวิ่งหนีสุดชีวิตข้ามสะพานไม้ไป จนเจอเด็กอีกคนหนึ่งซึ่งมีผมสีน้ำตาลแดง ตาสีเขียวกำลังแทง Fabre อยู่เช่นกัน เด็กคนนั้นเงยหน้ามองเลยไปด้านหลังเธอ แล้วทำหน้าเหวอ!
“เฮ้ย ! อย่าลากมาทางนี้เดะ” แต่ช้าไปแล้ว ทั้งสองคนโดนวาร์ปกลับไปยังปราสาทก่อนที่จะโดนฝูงหนอนรุม
“ฟู่ ! เกือบไป” เธอมองไปที่เด็กคนนั้นซึ่งกำลังทำหน้าไม่พอใจใส่เธออยู่
“นี่ ฉันเพิ่งจะออกไป นับ 1 ยังไม่ถึง 3 ก็โดนวาร์ปกลับมาอีกแล้ว เพราะเธอแท้ๆเลย” เขายกนิ้วจิ้มหน้าผากเธอไปด้วยในขณะที่พูด จนเธอต้องถอยออกมา ก่อนที่จะหงายหลังลง
“อ่ะแหะ แหะ โทษจ้า” เธอหัวเราะแก้ตัวไป พลางเอามือลูบจุดแดงๆบนหน้าผาก
“ยังจะหัวเราะอีก ฉันทดสอบใหม่มา 8 รอบแล้วนะ” ดูท่าเขาคงไม่หายหงุดหงิดเร็วๆนี้แน่
“โอ๋ๆ...อย่าเพิ่งงอนน้าา”เธอดึงเขามากอด แล้วลูบหัวแบบเด็กๆ“ของฉันน่ะ รอบที่ 9 แล้วละ”(ยังมีคนไม่ได้เรื่องกว่าฉันอีกเหรอเนี่ย เขาคิด) เธอแอบสำรวจคู่สนทนา และสังเกตว่าน่ารักดีทีเดียว แต่ด้วยความที่เธอตัวเล็กกว่านิดหน่อยทำให้ตอนที่ดึงตัวเขาลงมากอด หน้าของเพื่อนใหม่(?) จึงลงไปซบอกเธอพอดี
“ง่ะ...ธะ เธอเป็นผู้หญิงนะ แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย” เขาหน้าแดงแล้วดันตัวออก
“เธอก็ผู้หญิงมะใช่เหรอ”เธอชี้ไปที่ชุดนอวิสหญิงของเค้า
“มันก็ใช่น่ะแต่...”เด็กคนนั้นเปลี่ยนเรื่องพูดเพราะอะไรบางอย่าง “เธออายุเท่าไรแล้วล่ะ ฉัน 12”
“12 เหมือนกันจ้า” เธอมองหน้าเขาแล้วทำท่าคิด “อืม... นี่รู้ป่ะ ถ้าเธอไว้ผมยาวนะ จะน่ารักมากเลย”
“แล้วทำไมเธอไม่ไว้ผมยาวซะเองล่ะ คนผมสีเงินนี่หายากนะ น่าจะดูแลดีๆหน่อย” เขากำลังจะเอามือลูบผมของเธอที่ยุ่งไม่เป็นทรง แต่เธอก็ถอยตัวหลบทันควัน เขามองเธองงๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
“อ้ะ ฮะ ฮะ” เธอเอามือไปลูบผมของตัวเองดู “ก็ฉันเป็นพวกอยู่ไม่สุขนี่นา จะให้ไว้ผมยาวๆคงวุ่นตายเลย” เธอยิ้ม “งั้นเรามาแข่งกันมั้ยล่ะ ว่าใครจะอดทนได้นานกว่ากัน เพราะยังไงซะออกไปก็เจอกันอีกอยู่ดี”
“เอ่อ... ก็คงได้มั้ง!” เขารับคำ แต่เหมือนพูดพึมพัมกับตัวเองมากกว่า “นี่หายเหนี่อยแล้วไปลุยเจ้าหนอนพวกนั้นกันเถอะ” เขาลากเธอไปหาเจ้าหน้าที่ที่เคาเตอร์
“เจ้าพร้อมสำหรับการทดสอบครั้งต่อไปรึยัง” เจ้าหน้าที่คนนั้นถาม
“พร้อมแล้วค่า”ทั้งคู่ถูกวาร์ปออกไปยังป่าFabreอีกครั้ง
ฉึก ฉึก ฟู่... ทั้งคู่เดินฝ่าฝูงหนอนมาได้จนถึงปลายสะพานแล้ว
“อีกนิดเดียวก็ผ่านแล้ว” เธอเดินตรงไปยังปราสาทตรงหน้า
“ระวัง ! ข้างหลัง” ฉึกๆ ฟู่... เขาแทงFabre อีกตัวที่อยู่ข้างหลังเธอ
“แม่นจังเลย ของฉันยังแทงวืดตั้งหลายรอบ” เธอมองเขาด้วยความชื่นชม
“ก็ฉันต้องเป็น Archer นี่นา ถ้าแค่นี้ยังแทงไม่โดนก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว”ทั้งคู่มัวแต่คุยกันเพลินจนไม่ได้สังเกตว่าถูกFabre ล้อมไว้แล้ว
“เข้าปราสาทไป เดี๋ยวฉันล่อไว้เอง” เขาผลักเธอไปทางปราสาท ในขณะที่พวกหนอนตัวเขียวเริ่มตีวงเข้ามาใกล้มากขึ้น
“ตะ แต่ว่า...” เธอยังละล้าละลังอยู่
“ไม่ต้องแต่ เธอเหลืออีกครั้งเดียวนี่ วิ่งเข้าไปเลย” เขาแทงหนอนตายไปอีกตัว
“แล้...”เธอยังเป็นห่วงเขาอยู่
“ไปปป” เขาตะโกน
เธอหันหลัง กระโดดหลบหนอนไปตัว แล้ววิ่งไปยังปราสาททันที ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือนอวิสผมสีน้ำตาลแดง กำลังหลบFabreทั้งฝูงพร้อมกับแทงพวกมันไปด้วย เมื่อเธอเข้าปราสาทไปก็ไม่ได้พบเค้าอีกเลย (ไม่รู้แม้แต่ชื่อ)
“...เจ้าสมควรจะเป็นArcher”ผู้ช่วยในห้องสุดท้ายพูดขึ้น
“ข้าจะเลือกตามผลการทดสอบ!”เธอตอบด้วยเสียงหนักแน่น เธอได้รับ Red Potion3 ขวด กับเงินอีก 50 Zeny และถูกวาร์ปไปที่เมือง Payon
จบบทที่ 1 Once Upon a Time… ยินดีที่ได้รู้จัก
“นี่ ที่เหลือตั้งเยอะ ทำไมแค่จะแต่งให้ถามชื่อกันหน่อยก็ไม่ได้อ่ะ” นอวิสหญิงผมสีขาวดึงหน้ากระดาษออก ปรากฏให้เห็นโต๊ะตัวหนึ่งอยู่ด้านหลังของกระดาษ มีผู้หญิงนามว่า Blue Planet นั่งพิมพ์ตอนต่อไปอยู่
“ก็คนจะได้รออ่านต่อไงว่าตกลงชื่ออะไร” บลูตอบกลับไป
“ไม่ใช่เพราะยังหาชื่อไม่ได้หรอกเหรอ” นอวิสผมสีน้ำตาลแดงยืนกอดอกมอง
“อาเชอร์หรือเมจกันแน่เนี่ย ฉลาดไปป่าว” บลูหันมาเหล่ตัวละครอีกตัว
“ว่าแล้ว” นอวิสทั้งสองถอนหายใจขึ้นพร้อมกัน และออกค้นตู้หนังสือบนโต๊ะคอมพ์ มีหนังสือเล่มหนึ่งลอยมาโดนหัวบลูพอดี เธอหยิบมันขึ้นมาดู และก็เกิดหลอดไฟขึ้นบนหัวดัง ปิ๊ง!
“ได้แล้ว หุหุหุ เอาชื่ออัญมณีมันให้หมดทั้งเรื่องไปเลยละกัน ง่ายๆ สบายๆ แถมความหมายก็ใช้ได้” บลูเปิดหนังสืออัญมณีออก และเริ่มค้นหาชื่อตัวละครในนั้น
“ฉันจะได้ชื่อว่าอะไรล่ะเนี่ย คงไม่ชื่อ หินจัง หรอกนะ” สาวน้อยผมสีเงินนึกอย่างกลัวๆ
“แต่ฉันว่าเธอนึกเรื่องอาชีพไว้บ้างก็ดีนะ เพราะไม่รู้อีกนานมั้ยกว่าเราจะได้ใส่เครื่องแบบคลาส 1” นอวิสอีกคนเหลือบมองหน้าจอที่ตัวหนังสือไม่กระดิกเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น