Bird’s Cage
บทนำ
“แฮ่ก...แฮ่ก...”
เท้าเล็กๆทั้งสองข้างเหยียบย่ำลงบนพื้นหญ้าก่อนจะออกวิ่งพาร่างของเด็กหนุ่มเร่งรุดไปเบื้องหน้าต่อด้วยความรวดเร็ว แม้จะเหนื่อยแทบขาดใจ หากแต่สิ่งที่กำลังเคลื่อนตัวตามมานั้น ทำให้ไม่อาจหยุดพักได้แม้ชั่วเสี้ยววินาที ทำไม่ได้แม้แต่จะหันกลับไปมอง
ฉัวะ!!! ฉัวะ!!!
เสียงดาบแหวกอากาศดังขึ้นเบื้องหลัง ก่อนจะตามด้วยเสียงร้องโหยหวนของหญิงสาว ที่ประดับประดาด้วยเครื่องประดับสีทองอร่ามทั่วทั้งร่าง เธอเหลือบมองท่อนล่างของตนเองที่ตั้งแต่เอวลงไปล้วนเป็นเกล็ดงูทั้งสิ้นซึ่งโดนฟันขาดสะบั้น ก่อนจะตวัดสายตาคมมองผู้ที่หาญกล้ามาตัดหางของเธอด้วยความโกรธแค้น
ชายหนุ่มผมสีเงินชี้ไปคนละทิศทาง ในชุดเสื้อแขนกุดท่าทางทะมัดทะแมง ตวัดดาบเปื้อนเลือดเช็ดกับขากางเกงก่อนจะเสียบเข้าฝัก เขาเดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มที่นั่งหอบหายใจอยู่ไม่ไกลนัก
“ไม่เป็นไรนะ โนเอล” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ทว่าเขากลับชักปืนออกมาให้แทนคำตอบ เมื่อเห็นร่างทะมึนเงื้อมือขึ้นด้านหลังของนักดาบหนุ่ม
“พี่เบลด ระวัง!” โนเอลลั่นไกปืนเฉียดเขาสีขาวของเบลดไปเล็กน้อย กระสุนพุ่งตรงเข้าฝังลงกลางหน้าผากอะโพซิซที่ยังไม่สิ้นฤทธิ์ ตายสนิททันที
“เรานี่น่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย” เบลดหันมองซากงูสาวที่นอนจมกองเลือดพร้อมเอามือลูบๆเขาตัวเองไปด้วย ถ้าพลาดไปนิดเดียวคงจะกลายเป็นเขาลงไปนอนแทนเป็นแน่แท้ หันมองเจ้าไลอ้อนตัวน้อยก็ส่งยิ้มเผล่มาให้เป็นเชิงขออภัย ที่ทำให้ต้องวิ่งมาตามช่วยกันวุ่นวาย
“แหะ... ผมจะไม่เดินไปเรื่อยเปื่อยแล้วฮะ” โนเอลยิ้มยิงฟัน ก่อนจะลุกขึ้นยืนปัดกางเกงขาสั้น แล้วมือข้างหนึ่งในถุงมือสีแดงก็ยื่นมาตรงหน้าเขา
“รู้ก็ดีแล้วเจ้าตัวยุ่ง รีบไปกันเถอะ อีกนิดเดียวก็ถึงเมืองแอสทีก้าแล้ว เดี๋ยวจะเย็นซะก่อน” เบลดเอ่ยขึ้นพร้อมกับเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีแสงสว่างรำไร จากพระอาทิตย์ที่ใกล้จะลับขอบฟ้า
“ฮะ พี่เบลด”
เด็กหนุ่มจับมือที่ยื่นมาก่อนจะออกเดินไปด้วยกันสู่เมืองโบราณ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมายังพวกเขาจากที่ห่างไกลแทบไม่กระพริบ
“น่ารักจริงๆ... หึหึหึ ฉันชักอยากได้ขึ้นมาซะแล้วสิ...”
จบบทนำ
ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น