คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
ครืดดดด ครืดดดด.....
"ยุนโฮ..พูดครับ"เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นในยามเช้า ทำให้ร่างสูงกรอกเสียงลงไปอย่างไม่ค่อยชัดนัก
"พี่ยุนโฮ !!"เสียงหวานใสดังลอดออกมา
"จะ...จุนซู!"
ร่างสูงก้าวลงมาจากบันไดช้าๆหลังจากที่อาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จ เสื้อนอกที่ถูกรีดเป็นอย่างดีถูกวางบนเก้าอี้ทานข้าวก่อนที่จะถูกร่างสูงนั่ง
"อ่า..ยุนโฮ เย็นนี้พ่อจะกลับช้ากว่าปกติหน่อยนะ"
"พ่อจะไปไหนเหรอครับ?"
"ไปคุยกับครอบครัวคิม"
"อ่อ..งั้นเหรอครับ"
"ดูลูกไม่ค่อยจะกังวลซักเท่าไหร่นะ หรือว่าลูกตัดสินใจจะแต่งงาน"
"เปล่าครับ ผมไม่ได้คิดอะไร แต่ผมจะบอกเอาไว้ให้นะครับ"
"................"
"ฝ่ายนั้นน่ะ ไม่ตอบตกลงหรอกครับ"ยุนโฮตอบด้วยความมั่นใจก่อนจะส่งยิ้มให้พ่อ ลูกกำลังคิดอะไรอยู่ยุนโฮ....
*************************************************************
เสียงเปียโนไพเราะดังออกมาจากห้องดนตรีในโรงเรียนฮันกุก มือเล็กๆยังทำหน้าที่ต่อไป ฮารึลเล่นเปียโนเหมือนกับวันอื่นๆเพียงแต่วันนี้มีสิ่งที่แปลกออกไป
สายตาคู่นี้ที่ไม่เหมือนเดิม
สายตาที่ยังคงแฝงไปด้วยความเศร้า
คิดผิดรึเปล่านะฮารึล...เธอกำลังคิดผิดที่เดินจากยุนโฮไป
"โอ๊ยย..!!"เป็นเพราะการหักโหมมากเกินไป นิ้วที่ใช้ดีดเปียโนถึงกับเป็นรอยช้ำและห้อเลือดไปหมด
หมับ ! แรงกระชากเบาๆ มือของร่างเล็กถูกส่งไปอยู่ในมือใหญ่ๆของยุนโฮ
"นิ้วห้อเลือดหมดเลย"สายตาคมยังสำรวจนิ้วเล็กๆนั่น
"อย่าหักโหมมากเกินไปสิ"ร่างสูงจ้องมองเจ้าของมือนั่น ร่างเล็กสะบัดมือเบาๆออกจากการจับกุมของร่างสูง
"เรื่องของฉัน"
"................"
"นายไม่ต้องมาสนใจ ! "พูดก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ยุนโฮถึงกับหน้าซีด ทำไมฉันถึงลืมเธอไม่ลง..ฮารึล
***************************************************************
"แจจุงจ้ะ เดี๋ยวอีกสักพักคุณชองจะมาที่บ้านเรานะ"
"ครับ"
"ทำตัวดีๆนะลูก"
"..............."
คิดผิดมั๊ยนะแจจุง จะแต่งงานกับคุณชายหน้าหมีนั่นจริงๆเหรอ แต่ถ้าไม่แต่งล่ะก็ ไอ้มาเฟียมันต้องจัดการฆ่า หั่น ศพเรากับแม่แน่ๆ T^T
ติ๊งต่อง..!!
"อ๊ะ!สวัสดีค่ะคุณชอง"
"สวัสดีครับ"
"เชิญค่ะ"
พ่อของคุณชายหน้าหมีมาแล้วด้วย เอาล่ะแจจุงนี่ไม่ใช่เวลามานั่งไร้สาระแล้ว ลงไปข้างล่างเถอะ..
"สวัสดีครับ คุณชอง"
"อืม ^-^"จะว่าไปแล้วเขาก็ดูอบอุ่นดีเหมือนกันนะ
"ขอโทษด้วยนะคะคุณชองที่ต้องรบกวนให้มาถึงที่นี่"
"ไม่เป็นไรครับ"
"=_="
"แล้วเรื่องการแต่งงานล่ะครับ ตัดสินใจไปถึงไหนแล้ว"ยุนซอกพูดแล้วจิปกาแฟเล็กน้อย รอคำตอบของร่างบางหน้าหวานตรงหน้า ไม่อยากจะบอกเลยว่าตอนแรกที่เขาเห็นแจจุง เขานึกว่าแจจุงเป็นผู้หญิงซะอีก ถ้าแจจุงไม่พูดคำว่า'ครับ'เขาก็คงคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้หญิงแน่ๆ
"เอ่อ..."อึนนายังไม่ยอมตอบอะไรเพราะไม่มั่นใจ ว่าที่จริงแล้วแจจุงต้องการอย่างไรกันแน่
"ผมจะแต่งงานครับ"
"อ่า..."
"แต่ผมขออะไรอย่างหนึ่งได้มั๊ยครับ"
"อะไรเหรอ"
"ผมขอ..."
"บอกมาเถอะ ^-^"เมื่อผู้ใหญ่ตรงหน้ายิ้มมาให้ ร่างบางเลยรู้สึกอุ่นใจขึ้นเล็กน้อย
"ผมขอเงิน 1 ล้านวอน !"
"................."
"ผมจะไม่ปิดบังเรื่องที่ผมต้องการจะแต่งงาน เป็นเพราะว่าบ้านเรามีหนี้สินอยู่ 1 ล้านวอน ผมเลยต้องการจะแต่งงาน"
"................."
"ขอโทษด้วยครับ ถ้าผมพูดตรงเกินไป"
เป็นเวลาหลายนาทีผ่านไป ผู้ใหญ่ทั้งสองจ้องมองแจจุงอย่างอึ้งๆ แต่แล้ว..
"ฮะๆๆๆ.."พ่อของคุณชายหน้าหมีหัวเราะ?หัวเราะอะไรล่ะเนี่ย
"ฉันตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่จะให้เธอมาเป็นลูกสะใภ้"
"=_="
"ได้ ฉันจะให้เงินเธอ 1 ล้านวอน"
*************************************************************************
ที่คฤหาสน์ตระกูลชอง รถเบนซ์สีดำมันวาวเข้ามาจอด บอกให้รู้ถึงเจ้าของบ้านที่ตอนนี้กลับมาเป็นที่เรียบร้อย ร่างสูงเดินออกมาต้อนรับผู้เป็นพ่อ ในใจนึกอยากเห็นสีหน้าผิดหวังของพ่อซะจริงๆ ก็แน่ล่ะ อยากนึกให้เราแต่งงานกับผู้ชายเองนี่น่า
"เป็นไงบ้างครับ ผิดหวังรึเปล่า"
"ผิดหวัง?? มีอะไรต้องผิดหวังงั้นเหรอ"
"ก็คำตอบที่ได้รับกลับมาไงครับคุณพ่อ"
"หึหึ...ยุนโฮ"
"ครับ?^o^"
"เตรียมตัวจะเป็นเจ้าบ่าวได้เลย"ตบไหล่ลูกชายของตัวเองเบาๆก่อนจะเดินเข้าคฤหาสน์ไป จะมีแต่คุณชายของบ้านที่ท่าทางจะสับสนสุดๆ
"O_O"
หมายความว่า..........
นายจะแต่งงานกับฉันเหรอ คิม แจจุง!!!!
...................
...............................
.........................................
................................................
ที่คฤหาสน์ตระกูลชอง มีผู้คนเข้าออกมากมาย โต๊ะสีขาวหลายตัวถูกวางลงบนสนามหญ้าภายในคฤหาสน์ ไฟสีสวยถูกประดับประดา แต่ที่ดูจะดึงดูดใจมากที่สุดก็คงจะเป็นคู่รักในค่ำคืนนี้นั่นแหล่ะ...
"จริงหรือเปล่าน่ะที่คุณชอง ยุนซอกจะให้ลูกชายเขาแต่งงานกับผู้ชาย"
"ท่าทางจะเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ ให้แต่งงานกับผู้ชายเนี่ยนะ"
"ถึงจะอย่างนั้นก็เหอะ แต่คุณชายยุนโฮเขายอมเหรอ??"
คำถามมากมายของแขกที่กำลังจะไปร่วมงานมงคลครั้งนี้ นั่นน่ะสินะคุณชายหน้าหมีกับคนสวยของเราจะเป็นไงกันบ้าง??
ที่บ้านครอบครัวคิม ร่างบางนั่งอยู่ในห้องนอน วันนี้แล้วนะแจจุง วันที่นายจะต้องแต่งงานแล้วก็ต้องจากบ้านหลังนี้ไป ปฏิเสธตอนนี้มันจะทันรึเปล่า....แต่ถ้าทำอย่างนั้นล่ะก็ แม่ของเราก็จะต้องเดือดร้อนแน่ๆ รับเงินเขามาตั้งล้านวอนแล้วนี่
"แจจุง แม่เข้าไปนะจ้ะ"
แอ๊ด...อึนนาเปิดประตูห้องนอนเข้าไปก็พบว่าลูกชายของเธอยังนั่งอยู่ที่พื้นห้อง แจจุงเป็นอย่างนี้มาหลายวันแล้ว ตั้งแต่วันที่ตอบตกลงกับคุณชอง ร่างบางก็นั่งเหม่อตลอด ไหนจะต้องเจอกับคำถามมากมายที่เพื่อนๆที่ร.ร.ถามตลอด
'นี่ๆเธอรู้รึเปล่า ยุนโฮน่ะกำลังจะแต่งงาน'
'จริงเหรอ!!!'
'อื้มม แล้วรู้มั๊ยว่าคนที่เป็นคู่แต่งงานของยุนโฮคือใคร'
'ใครอ่ะ ใครเหรอ??'
'ก็.......'
'ก็อะไร?? ใครอ่ะ???'
'คิม แจจุงไงล่ะ'หญิงสาวทั้งสองมองมาทางแจจุงที่นั่งอยู่ เออ ! แล้วไงล่ะ ฉันจะแต่งงานกับผู้ชาย เข้าใจรึยังล่ะ !
"แม่ครับ ผม...."
"แจจุง ถ้าลูกไม่อยากแต่ง แล้วลูกจะตอบตกลงทำไมกัน"
"ผมไม่มีทางเลือก"
"โถ่..แจจุง"อึนนาโอบกอดลูกชายของเธอ ขอโทษนะแจจุง แม่ขอโทษ...
ติ๊งต่อง..!!
"อ๊ะ ! สงสัยคนของคุณชองจะมารับ"
"..................."
"ถึงเวลาแล้วนะแจจุง รีบไปกันเถอะ"
สองแม่ลูกเดินออกมาจากบ้าน ก่อนจะขึ้นรถคันงามที่ถูกจัดมาเพื่อมารับทั้งสองคน ร่างบางปิดประตูก่อนจะมองบ้านที่เริ่มห่างไกลออกไปเรื่อยๆ ลาก่อนนะ..บ้านที่แสนอบอุ่น...
***********************************************************************************
ก๊อกๆๆ
"เชิญครับ"
"คุณชายยุนโฮคะ คุณแจจุงมาถึงแล้วจะไม่ลงไปข้างล่างหน่อยเหรอคะ"สาวใช้ถามคุณชาย ถึงหล่อนจะพอรู้อยู่บ้างว่าคุณชายของเธอไม่ต้องการจะแต่งงาน แต่ถึงยังไงมันก็เป็นหน้าที่ ในเมื่อเจ้าสาวมาถึง เจ้าบ่าวที่ดีก็ควรจะไปหาซักหน่อย
"เดี๋ยวผมจะลงไป"
"ค่ะ"สาวใช้ตอบก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
ครืดดด....
"ยุนโฮพูดครับ"
"................."
"อย่าเงียบสิครับ"
"นายกำลังจะแต่งงาน..."
"................."ฮารึล...ฉันจะไม่รู้สึกอะไรถ้าเธอทำน้ำเสียงดีใจ แต่นี่เธอกลับทำเสียงเหมือนเธอเจ็บปวด
"แล้วในที่สุด..."
".................."
"ฉันก็คงหมดความสำคัญ..."
".................."
"ลาก่อน..."
ตู๊ดๆๆๆ.....
************************************************************************************
รถที่ถูกส่งไปรับเจ้าสาวมุ่งเข้าสู่ภายในคฤหาสน์ ทันทีที่รถหยุดสาวใช้ก็เดินออกมาต้อนรับผู้ที่จะมาเป็นเจ้าสาวคุณชายของบ้าน
ร่างบางมองคฤหาสน์ที่อยู่ตรงหน้า แม้ว่าตัวบ้านจะกว้างใหญ่ดูสง่า แต่กลับรู้สึกได้ถึงความเศร้า บ้านที่ขาดความอบอุ่น บ้านหลังนี้ดูเศร้าจริงๆ..
"คุณแจจุง เชิญค่ะ"แจจุงเดินเข้าไปในบ้านตามคำเรียกของสาวใช้ แล้วก็ยิ่งตะลึงเข้าไปอีก บ้านของคุณชายหน้าหมีเนี่ย..ยิ่งกว่าพระราชวังซะอีก !
"เฮ้อออ..."เสียงถอนหายใจดังเข้าหูของแจจุง ร่างบางหันไปแล้วก็พบกับยุนโฮที่เดินลงบันไดมา
"อะไรของนาย"ร่างบางถามกลับไปด้วยสายตาดุๆ
"เปล่า..ก็แค่รู้สึกถึงความรู้สึกของคนที่กำลังจะแต่งงาน"พูดเหมือนประชดเข้าใส่ ทำเอาแจจุงมองค้อนไม่วางตา รู้ทั้งรู้แล้วยังจะมาพูดดีอีกนะ..ไอ้หมีขาวบ้า !
"คุณแจจุงคะ เชิญทางนี้ค่ะ"สาวใช้เรียกแจจุงให้เข้าไปในห้องที่จัดเตรียมไว้ ทำให้สายตาที่ร้อนเป็นไฟหยุดลง ยุนโฮหัวเราะเบาๆกับท่าทีของร่างบางเมื่อครู่ เอาเถอะ..มันก็ไม่ได้แย่อะไรมากมายนี่น่า
19.00น.
แขกมากมายที่มีฐานะถูกเชิญมาในงานวิวาห์ครั้งนี้ ในใจกำลังรอถึงคู่บ่าวสาวที่จะได้เห็น ถึงแม้ว่าคู่บ่าวสาวครั้งนี้จะเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่ก็เหอะ
ดนตรีแสนไพเราะถูกบรรเลงเพื่อรอต้อนรับคู่บ่าวสาว
ทีนี้ไปดูทางด้านคนสวยของเราบ้าง >_<
ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง กลีบปากบางเป็นสีอมชมพู แก้มขาวที่ถูกปัดให้แดงระเรื่อ ขนตาที่ไม่ต้องปัดมาสคาร่าก็งอนอยู่แล้ว ยิ่งแต่งแต้มเข้าไป แจจุงยิ่งดูสวยกว่าผู้หญิงซะอีก ผมสีดำที่ยาวระต้นคอมีมงกุฎดอกไม้เล็กๆสวมอยู่ ชุดสีขาวยาว ถ้าใครได้เห็นร่างบางในตอนนี้ คงต้องนึกว่านางฟ้าตกมาจากสวรรค์แน่ๆ !
"คุณหนูสวยมากๆเลยค่ะ"สาวใช้มองฝีมือของตัวเองอย่างพอใจ ถึงจะเป็นผู้ชาย แต่ยังไงคุณหนูคนนี้ก็สวยสง่าเอามากๆ
"คะ...ครับ"
ก๊อกๆๆ
"ได้เวลาแล้วค่ะ คุณแจจุงต้องออกไปพบแขกแล้ว"
ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะสำรวจตัวเองในกระจกอีกครั้ง เอาล่ะแจจุง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น..นายก็ต้องสู้ๆเข้าไว้ สู้ๆๆ !!
ร่างบางเปิดประตูห้องออกช้าๆก็พบร่างสูงที่รออยู่ข้างนอก วันนี้ยุนโฮดูหล่อยิ่งกว่าวันอื่นๆผมที่ดูเป็นระเบียบ กับชุดสูทนั่น ยิ่งทำให้แจจุงประหม่าหนักเข้าไปอีก
"O_O"
"มองอะไรของนาย>//<"
"ปะ...เปล่า"ถึงจะตอบออกไปแบบนั้น แต่จริงๆแล้วแจจุงในวันนี้ดูสวยเหมือนผู้หญิง นี่ถ้าเขาไม่รู้ก่อนว่าแจจุงเป็นผู้ชาย เขาเองก็คงคิดว่าแจจุงคือผู้หญิงแน่ๆ
หมับ ! ร่างสูงดึงมือคนตัวเล็กข้างๆให้ไปคล้องอยู่ที่แขน ทำให้แจจุงมองอย่างไม่เข้าใจ
"ก็คนที่จะแต่งงานกันน่ะ.."
".............."
"เค้าก็ทำกันอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ"
ยุนโฮเดินออกไปยังสนามหญ้า สายตานับร้อยคู่จ้องมองไปยังคู่บ่าวสาว ช่างเป็นคู่ที่ดูเหมาะสมกันที่สุด ทั้งเจ้าสาวที่ดูสวยสง่าและเจ้าบ่าวที่หล่อเหลา
"คุณว่างานแต่งครั้งนี้ ราบรื่นมั๊ยคะ"ชอง ดึลเรถามสามีในขณะที่สายตาจ้องมองไปที่ลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้
"อื้มม"
"ต่อจากนี้ไปคงไม่มีเรื่องอะไรแล้วใช่มั๊ยคะ"ร่างระหงถามอย่างนึกตลก
"ฮะๆๆ ก็คงอย่างนั้นล่ะนะ"
แล้วในค่ำคืนนี้งานวิวาห์ก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น แต่นี่มันก็เป็นเพียงแค่การเริ่มต้น..การเริ่มต้นของชอง ยุนโฮและคิม แจจุง....
*********************************************************************
ในห้องพักหลังจากที่งานมงคลจบลง ร่างสองร่างนอนอย่างหมดแรง(อย่าคิดลึก เค้าแค่หลับเฉยๆ)
"อืมมม..."ยุนโฮตื่นเป็นคนแรก ร่างสูงขยี้ตาเบาๆก่อนจะมองอีกร่างที่หลับฟุบคาโต๊ะ ฮะๆๆ จะว่าไปนายนี่ก็ตลกดีเหมือนกันแฮะ
"นี่ !...."ร่างสูงเขย่าแจจุงที่ยังหลับอยู่
"ง่ำๆๆชางมิน..นายแย่งกิมจิฉันหมดเลยยย..."ร่างบางละเมอออกมาเบาๆ พร้อมกับคราบน้ำลายที่มุมปาก
"อ่าา...น้ำลายเต็มเลย"ยุนโฮมองก่อนจะหันหน้าไปอีกทาง และตอนนั้นเองแจจุงก็หยิบเอามือยุนโฮมาเช็ดน้ำลายที่มุมปาก ก่อนจะหลับไปอีกรอบ
"เฮ้ !! นะ..นายบ้ารึไง"ร่างสูงตะโกนออกมา หลังจากเห็นถึงน้ำเปียกๆบนมือ
"นี่ !! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลย"ยุนโฮเขย่าแจจุงแรงๆ พร้อมตะโกนเสียงดัง ทำให้สาวใช้ต้องเข้ามาดู
"มีอะไรเหรอคะคุณชาย"
"ปลุกนายนี่เดี๋ยวนี้เลย"
"เอ๋??"
"เห็นคราบน้ำลายมั๊ยล่ะ คิดว่าเป็นฝีมือใครกัน"
"อุ๊บ..."สาวใช้สองสามคนที่ได้ยินถึงกับต้องเก็บอาการหัวเราะเอาไว้
"อ่า..คุณชายไปพักผ่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเราจะจัดการกับคุณหนูเอง คิกๆ"
"อืม ฉันไปล่ะ อ่า..น้ำลายนายนี่มันเหม็นชะมัด"
"คิกๆๆ"บรรดาสาวใช้หลุดหัวเราะออกมาเล็กน้อย น่าขำดีนะ ทั้งๆที่คุณชายของพวกเราไม่เคยดูอบอุ่นอย่างนี้ ทุกๆครั้งที่คุณชายพูดคุยก็จะมีแต่น้ำเสียงและสายตาที่เย็นชา
หรือว่าคุณหนูคนนี้ จะทำให้บ้านหลังนี้กลับมาอบอุ่นอีกครั้ง....
TBC
ความคิดเห็น