คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : การช่วยเหลือ
Ferret เินออมาพร้อมับเพื่อนอเาเเละอ Foliw ผู้ยืนอยู่้านหน้าเ็นห์
“ฮ่าๆๆๆ ใเย็นไอเพื่อนยา” Foliw พูเเละออบเพื่อนี้ที่ไม่ไ้เอหน้าันนาน
Ferret พลััวเอออเเละพายมือไปที่ทาเ้าเ็นห์
“เิเพื่อนยา” Ferret ล่าว่อเเนสำั Foliw ่อยๆเินเ้าไปในเ็นห์เเละมอเเผนที่ที่วาอยู่บนโ๊ะ นอื่นๆ่อยๆเินามเ้ามาอย่าเียบเียบ
“ท่าน Foliw อย่าที่ท่านเห็นอนนี้อำลัอ Redanger เริ่มโนี้อนลับเเล้วเอาริๆ เราไม่สามารถป้อันไ้หาาพวท่าน” Dylan พูเเละี้ไปที่ำเเหน่เ่าอานที่มั่นอำลั Red ที่ไ้โนโมีหายไปหมเเล้ว
“เรา้อ่วยพว Red ่อนส่วนเรื่อเรียมอาหารหละ?” Ferret พยัหน้าเเละมอไปที่ Raven
“อาหารเราเรียมไ้เยอะเเล้วเพียพอในาร่อสู้หลายอาทิย์นว่าะหมเือนนี้หาหมเือนนี้อาะเรียมพอถึเือนหน้าเราระมสเบียาทุที่พร้อมที่ะปิล้อมเมือ้านในภายในเือนหน้าอรับ” Raven ล่าวในมือถือเอสารรายละเอียอสเบียประำอทัพ
“เรื่ออาวุธไม่้อห่วเราไ้มาาารรบเยอะมา” Raven ยิ้มเเละล่าวเสริม มือไม้โบ้าลำัว
“เรา้อารทหารวาในารป้อันเเนวป้อันเเร” Dylan เอานิ้วี้ี้ไปที่ำเเหน่่ายเ่าที่พวเาีไ้าพว Red เเละ่ายทาเ้าาเมือทิศใ้ เาเอามือออพร้อมะเเฮ่มอย่าเบาๆ
“้าาเาว่าพว Red ะ้อมาาเมือทิศใ้เเน่ๆ เพราะพวเา็ไร้ทาสู้เเล้ว” เายัล่าว่อในะที่หลายๆนำลั้อเม็ที่เเผนที่
“เอาอำลัอีพันนออไปนำพว Red เ้ามาที่่าย” Ferret เอามือทั้สอถูันเเละเพ็ไปที่เเผนที่
“ารำเนินาร้อินเวลาอี 1 วันเพื่อเรียมทหารให้พร้อมับเเผนาร ทุนไปันเถอะอย่า้า” Dylan พูเสร็ในมือหยิบหนัสือปสีน้ำาลออมาเเละเินออไป
Liliana เเละ Raven ทัู้่ทำวามเารพเเละเินออไป ทา Ferret ็ยืนเท้าเอวเเละพยัหน้า
“อำลัวา 1000 นประำที่เเล้ว เพื่อน้าเเละ อีที่เหลือำลัมาาทาเหนือ” Ferret เินออ “้าไปเรียมทหาร เ้าาม้ามาเเล้วันหาพร้อม” เาล่าว่อนที่ะเินห่าาเ็นห์ออไป
มือ้าวา อ Ferret หยิบรูปวาใบหนึ่ึ้นมาาระเป่าสีหน้าเเสวามเศร้าไ้ัเนเา่อยๆ เ็บรูปภาพนั้นเ้าที่เิม เสียอทหารอวาเินเรียเเถวเป็นบวนเ้ามาภายใน่ายทำเอาทหารอ Ferret ยืนมออย่าสนอสนใ Ferret ่อย้าวเท้าอย่า้าๆ ออมาาเ็นห์เเละยืนมอ Foliw ผู้ยืนอยู่้านหน้า “มาเริ่มันเลยไหม?” ทหารนวาูน่าเราม ุเราะสีเทามีรอยล้ำสีำูเหมือนผ่านารรบมาอย่ายาวนาน โล่เเละวานนาไม่ให่ไม่เล็ูเหมาะสำหรับาร่อสู้เเละั้รับ สายา Ferret ้อมอไปรอบๆ ทหารวาหันวาเเละ่อยเลื่อนพลออไป้านนอ่าย เสียุเราะระทบันทำเอานรอบๆ เริ่มหวั่นใ
“ปป้อ่ายประูทิศใ้อเมือเาไว้อย่าให้พว ทรราบุเ้ามาไ้!” Ferret พูอย่ามั่นใสายาโรธเเ้น ้อไปทิศเหนือที่ั้อเมือหลั” Foliw ้มำนับ “เเ่นามอษัริย์บรรพบุรุษ Thorgrim เราะสู้เพื่อวามยุิธรรม” Foliw เยหน้าพร้อมับยิ้มเเละเินาไปามบวนอทหารวา
“ท่าน Ferret ทาทหาร่วยเหลืออเราำลัเริ่มเรียมสเบียอรับ” Dylan เินลับมารายานมือวาอเาปิสมุลเเละมอไปที่บวนอทหารวา
“ทำไมท่านูเศร้าเเ่สายาูโรธหละ?” Dylan พูหน้าหันลับมาที่ Ferret สายาเาเรียบเยเเละรอำอบ
“้าหวัว่า Aven ะอวยพรเเละหวัว่าพวทหาร้าทุนะปลอภัย” Ferret พู้วยสีหน้าเิมูยัมีอะไรอยู่อี
“อย่านั้นหรอหรือนายท่าน” Dylan ล่าวอบ “ฝนเริ่มาเเล้ว ท้อฟ้าสใสท่านะเศร้าไปมัน็ไม่มีประโยน์สู้มีวามสุในะที่มีไ้ีว่านะนายท่าน” Dylan ล่าว่อเเละเินาไปอย่า้าๆ ทิ้ Ferret ให้ยืนูวิวอยู่ผู้เียว
ทหารวาเินออา่ายไปนหม็อาทิย์ินอนนี้ทหารหลายนเรียมเสบียเเละบาส่วนำลัเ้าที่พัไปพั ทา Ferret เอ็เ้าที่พัถอเสื้อลุมเหลือเเ่าเายาวเเละเสื้อสีาว เา่อยๆยืเส้นยืสายเเละนั้ลไปบนเียพลาหยิบหนัสือ้าๆหมอนออมาอ่าน
“เ้ามาไ้” Ferret เปิหนัสือออเเละานบอนที่เเอบยืนอยู่้านหน้า
Liliana ่อยๆ เินเเหวผ้าเ็นห์เเละเินเ้ามาสายาเลื่อนมอไปรอบๆ “ทำอะไรอยู่วันนีู้หนัมาเลยเหนื่อยไหม?” Liliana พูเเละทิ้ัวล้า Ferret ผู้ที่ำลั่อับหนัสือ
“็…...ไม่หนัมานะ” เาเอ่ยในะที่มือเปิสมุหน้า่อไป
“พอเลย” เธอปิหนัสือในมืออเ้าายผูู้เเล้วหม่นหมอลไปมาเเละ่อยๆ วามันไว้้าๆัวเธอ
“ทั้วันเเล้วทำไมไม่นอนพั” เธอถาม้ำ้วยสายาทีู่น่าเรอเรใมาเลยทีเียว
“้ารับหน้าที่เป็นเ้าายผู้นำทัพเเล้ว็้อศึษาอะไรไว้ไม่เสียหายนิ….” Ferret อบเเละ่อยๆเอื้อมมือผ่านหน้าัอ Liliana เพื่อไปเอาหนัสือลับมา เเ่็โนเธอปัมือออ
“นอนลมา” Liliana พูพลาี้่อยๆ เอามือึัวอ Ferret ให้นอนลหัวอเาวาลบนัอเธอ
“......วันนี้เธอมาเเปลเหะ” Ferret อึ้ไปสัเเปปเเละพู่อ
“็...็เเ่เห็นนายูเศร้าๆ เลยมา่วยปลอบสันิ” Liliana หันหน้าหนีเเละเอานิ้วเาาัวเอเบาๆเเ้เิน
“รู้สึ่อยๆ สูเสียวามเป็นัวอัวเอไปเรื่อยๆ ในารนำทัพารเป็นผู้นำให้นนับถือนั้นยามา…...อบในะ” Ferret ่อยๆยับัวหันหน้าไปบนเพานเเละยิ้มให้สาวผมฟ้าที่ให้หนุนั
“ไม่หรอนายเเ่ยัไม่มั่นใสินะว่าสรามนี้ะบอย่าไร” เธอเอ่ยเพื่อับวามเียบล
“สู้สิอย่าลืมสิว่ามีนอยปลอบอยู่รนี้ทั้น” เธอล่าวพลาเอามือมาบีบเเ้ม Ferret เพื่อหยอ
“ฮ่าๆ รู้เเล้วน่าว่าเเ่มาหายัี้มีเรื่ออื่นอีสินะ?” เายิ้มึ้นเเละหัวเราะิัเบาๆ
“่าวีือทาทหารวาั้ารป้อันเสร็เเล้วเเ่่าวร้ายหนะือ…..” สีหน้าอสาวผมฟ้าเปลี่ยนไปเป็นัวล
“ือ?” Ferret ไม่รอ้าเร่ถาม่อเพราะอยารู้
“้าัวลับอาารอ Delorn อยู่สัพัเเล้วนาูโทรมลมาเลยทีเียวะ้อรัษาไปอีสัระยะ” เธอพูออมาเบาๆสายา้อออไปผ่านผ้าทาอออที่พั
“้า็เ้าใอยู่เเ่ทำอย่าไรไ้ปล่อยให้ Dylan ูเเลอาารไปัพัเถอะ”
“อทัพเรายึเะวันหมเเละเรึ่หนึ่อทิศใ้นับั่เเ่ประูเ้าเมือลาลมา อนนี้เรา้อรอทหารอ Red ที่เหลือที่ำลัถอยมาาเมือเะวันออสินะ….”
Liliana หาวหลัาฟั Ferret อธิบาย
“ริๆเเล้วพว Red ในอนเเรยึฝั่เหนือเเละะวันออไ้เพราะพว Pink เเละ Green ถอยออไปพร้อมับประานอเมือัวเอส่วนหนึ่ไป้านเหนืออ Tyros ไปเมือพวเอลฟล์ เเล้ว อนนี้ทหารอ Red ในทาเหนือโน ทหารราวศ์ีเเเเล้วเเละลมารวมับทหารในทิศะวันออทั้หมนั้นำลัเลื่อนพลผ่านทาอ้อม้าเมือมาที่เมือใ้านหลัเราเเล้ว” Ferret ในที่สุ็อธิบายบในะที่ Liliana ็พล้อยหลับหลัพิผนัเ็นห์
“โธ่เอ้ย….” Ferret ลุึ้นเเละ่อยๆับัว Liliana นอนบนเียไม้ที่ปู้วยผ้าสีฟ้าอเา
“หลับฝันีนะ” Ferret ่อยๆ ึผ้าห่มลุมัวเเละเินไปหยิบเ้าอี้มานั่้าๆ
-เ้ารู่วัน่อมา
Liliana ่อยๆ พยุัวให้นั่ึ้นมือ้ายยี้าเบาๆ พลามอไปรอบๆห้อ
“อรุสวัสิ์เเมวน้อย” Ferret ผู้ใสุ่เราะเรียบร้อยยืนอยู่ที่หัวเีย ทาสาวที่นั่อยู่บนเียหน้า็เริ่มเเึ้นมา
“มาปลอบนอื่นเ้าลับหลับ่อนะั้นเธอนี่ อยู่นี่่อนเถิเเล้ว่อยออ้านนอรอทหารเลื่อนทัพไป่อนไม่ั้นเี่ยวนะนินทาเอา” เ้าายล่าวเเละนั่ลบนเ้าอี้้าๆ
“อือ…..ั้นไหนๆ็ไหนๆเเล้ว็” เธอ่อยๆ ทิ้ัวลนอนอีรั้
“อ่าว…..” Ferret ถึับเลิิ้วเเละมอไปที่สาวที่ันลับลไปนอนบนเียอเาอย่า ๆ
“อย่าทำัวี้เาน่า ลุเลยนะ!” เา่อยๆ ึเธอออมาาเียะเียวับเธอ็ไม่ยอมออเหมือนัน ทัู้่ึันไปมานระทั่ Ferret สะุ้าเ้าอี้ัวเอลไป ร่อมัว Liliana ะอย่านั้น
“อรายานท่าน Ferret…….เอ่อ” Dylan ายผมสีเียวผิวาวเินเ้ามาในเ็นท์ในะที่ทั้สอำลั่อยๆ เเยออาัน “ออภัยที่รบวนนะท่านทั้สอ…”
“ไม่ใ่อย่านั้น!!” ทัู้่ล่าวพร้อมันในะที่ Dylan ำลั้าวเท้าออาเ็นห์ไป
-้านนออ่าย
ทหารม้าทั้หม 1000 นายพร้อมออไป่วยเหลืออำลัปืนยาวอ Redanger ที่ทาอ้อมเ้าเมือทิศใ้ระหว่าเมือะวันออ นำโย Raven
“เินทัพไ้ เวลาถึที่หมายาไว้ว่าน่าะประมา 1 วันรึ่” Raven ล่าว่อทหาร้านหลัเเละวบม้านำอทัพออเินทา
สายน้ำไหลเี่ยว ลมพัสะบั เสียนัาม้นไม้ ทหารออำลับที่ส่วมใส่ไป้วยุเราะหนับาๆ หมวเหล็ทร Kettle พร้อมับ าบเเละปืนสั้นทั้ 1000 นายเินทาอย่าเร่รีบเพื่อะให้ถึที่หมาย หารู้ไม่ว่า้านหน้านั้นสิ่ที่ะเอมันอันรายเปรียบไ้ับารลุยอเพลิร้อนระอุ สุะหยัไ้
-ผ่านมา 1 วัน
ทหารม้าอฝั่บ Ferret ใล้ถึที่หมายเเล้วเสียปืนัเป็นระยะๆ มีประานวิ่สวนทาไปทหารม้าอ Raven ็ยัไม่ไ้พัหาเ้าปะทะรๆ อนนี้เรี่ยวเเรทหารอาะไม่มีเลย
“ทหารหยุ!” Raven ะโนเเละส่สัามือทหารม้า้านหลัหยุทันที
ทหารหน่วยปืนยาวอ Redanger ำลันผู้บาเ็บมาาเเนวหน้าเมื่อเห็นอำลัอ Raven พวเา็หยุเเละทำวามเารพ
ทหารหนุ่มใสุเิร์าีาเายาวใส่หมวเเ็ปทรเหลี่ยมเินเ้ามา้าน้าม้าอเา
“เราำลัพ่ายเเล้วถอยเถอะ” นายทหารพูบ็เลื่อนรถหามผู้ป่วยไป่อามทา
“ทหารทุนเรา้อไปเเนวหน้าให้ไ้ ามมา!” Raven ไม่ฟัำเือนเร่ม้าไป้าหน้าามมา้วยอำลัอเา
ความคิดเห็น