คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : การปะทะ(1)
“ยิ!” เสียสั่ัึ้นมาเเละทันในั้นปืนระสุนปืน็พุ่เ้าใส่ทหาร้านหน้าอนที่หลบอยู่หลัาปรัหัพั
“ท่าน Raven!” นายพลประำอเินมาหาพร้อมับัวที่สะบัสะบอมับาร่อสู้ที่ินเวลามาประมา สอวันเเล้ว
“ท่านมาไ้เวลามาเรา้อารถอยพอี” นายพลน้อมัวลเารพ
“ทำไมท่านไม่มาทาถนนหลัอเส้นทานี้ ทำไมเ้าป่ามาในเมื่อท่าน็รู้ว่าทาอ้อมเ้าอีเมือมันยัเ็มไป้วยป่าอยู่?” Raven ่อยๆ หันม้าไปทานายพล เเละหยิบปืนสั้นออมา
“อย่าที่เห็นถ้าเรามาามทาหลัเรา็ไม่มีที่ป้อันมาเเ่ในป่าเราไ้เปรียบว่า” นายพลอบพร้อมับสายาทีู่เหนื่อยล้าเ้มทีาาร่อสู้
“เราะ่วยเอ ้าะเอาทหารม้าอ้อมไปเเ่ละ้านอศัรูเเละัารมันะ ท่าน็เรียรวมเเละถอยเลย” Raven พูบทหารม้าอเา่อยๆ เลื่อนไปเเนวหน้า
-เเนวหน้า
“มันมาันเเล้ว!” ทหารหลัำบัที่สร้าโย้นไม้ที่หัโ่นลมา้มหลบระสุนปืนให่ ในะที่้านหน้าพวเาเ็มไป้วยอัศวินเเละทหารฝั่อ Red ที่ำลั่อสู้ันอยู่ลาป่า
“ยิเลยไม่้อยั้เเล้ว” พลปืนโผล่ออมาา้นไม้ที่ถูโนเเละยิใส่อัศวินที่ำลัะวิ่บุเ้ามา ทันในั้นอทัพทหารมาพุ่ทยานผ่าน้าน้าอพวเาเเละนใส่อัศวินอศัรู อทหารม้าเริ่มยิปืนสั้นอพวเาเเละเือฟันอัศวินที่ำลัวิ่หนี
“ไปๆ ถอย!” นายทหารวิ่มาา้านหลัเเละะโนบอเพื่อนอเา อนนี้ทหารปืนหลายนเริ่มย้ายอุปร์ที่หล่นเเละถอยล้นทันที ะนั้นทหารม้าอ Raven ็พุ่เ้าปะทะไ้เือบๆ หลายนาทีเเล้วทหารม้าอเาเริ่มโนพละธนูเเละปืนยิร่วลาหลัม้า
“ไปในป่า” Raven พูเเละหยิบนหวีึ้นมาเป่าสัา ทหารม้าอเา่อยๆ หนีออมาาอทหารเเละวิ่เ้าไปหลบใ้้นไม้รอบๆ ป่าเเละเลื่อนัวไปรอบๆอำลัอศัรู
ปืนเเ่ละระบอยิออมาา่อว่าระหว่า้นไม้ าร่อสู้เริ่ม้วยี
- ห้อประุมในปราสาทาวลาเมือให่
“เราวรบุานมันั้นานเเล้วไอบพวนั้นหนะ”
“เเ่้าว่าเรา้อบุพวเอลฟล์วยโอาสีว่า!”
“้าว่าไม่ เรายี้อาาัรรอบๆเลยีว่าปลอภัยว่าอี!”
“้าเห็น้วย!”
“โฮ่ เห็น้วยๆ”
เสียนในห้อประุมให่เริ่มถเถียะโนโฮ่ร้อเเละทะเลาะันอนนี้ำลััึ้น
“พอไ้เเล้ว เียบ!” Ferret ะโนนทุนไ้เียบลทันทีเเละมอมาที่เา
“พว 3 ุนนาเสียสิไปอยู่ับพวบน่าสมเพศ! ารรายานล่าสุว่ายัไ!?” เาล่าวเเละมอไปหาทหารที่เินเ้ามาพร้อม่าวในมือ
“พว Redanger พ่ายเเล้วเมือทาเหนือเเละะวันออเป็นอเรา! ้าาว่าหัวเมือะวันะเริ่มโมีอีรั้” สมาิสภาล่าวึ้นพร้อมับมอไปหาอีนเเละยิ้มให้เเบบมีล
“ไร้สาระ ทาเ้าเมือะวันมาเมือลาเเละเมือเหนือถูป้อันอย่าีไม่มีหรอารโมีอะไรนั้นหละ อย่ามาพูาไร้สาระน่า!” นที่ถูมอโ้ลับในะที่อีนยืนึ้น
“ทหารอ้ารายานว่าพวมันไ้ทำารเรียมทหารบุทาประูใ้ อย่าหนัหน่ว”
“นี่มันบ้าไปเเล้วะบุอย่าไรหานพวมันยัเป็นเเ่ทหาราวบ้านเเละหนีทัพไปร่วม ้าว่ามันไม่ไ้มาาใ้หรือะวัน ทหาร้าไ้เเ้ว่าทหารวาที่เลื่อนพลมาทั้หม 5000 นเละรถเราะอี 200ันำลัมา่วยเพื่อนอพวมันมาทาอนะวันออเียเหนือผ่านเมือ Boromier เ่าเเละ้ามเนินหิมะทาเหนือลมาเพื่อลารปะทะับทหารเราเนื่อาอำลัเราเริ่มโึ้นเร็วมาใน่วนี้”
“ผ่านเนินเา โัสสินะ!” สามิทุนเริ่มหัวเราะ
“มันเสียรถเราะไปเือบหมเเล้วมั้! เเละทหารพวมันน่าะหนีทัพ้วย”
“เห็น้วยถึะเป็นเเม่ทัพที่ยิ่ให่อย่า Foliw The Son of Droinนำทัพมา่วยในเเ่สรามลาเมืออย่านี้หรอไม่ั้นมันะทำให้อาาัรอื่นเห็นว่าไม่วร!”
“ใ่ๆ” สมาิรอบานอบ
“หาพว Dwa เ้าร่วมเราะเิอาาัร Luthan เเละ Eranori เ้าร่วม้วย!”
“พวนั้นมันไม่ร่วมหรอเพราะพวมัน็ยัิธุระับพว Arc เเละ Orc อยู่เลย! สันะปาปา็ายเเล้วเราะบัับพวมันยัไหละ?”
“ยัไอนนี้พววาวยโอาสไ้! เเ่ยัไๆ ทหารเรา็ยัเยอะว่าพววาเป็นไหนๆ! เพราะพวมัน้อารเวลารื้อพื้นาสรามเาะเเ!” สมาินหนึ่พูบหัวเราะั
“เียบ!” Ferret ยืนึ้นเเละ่อยๆ เินไปทาประู
“ถึไม่มีพวนั้นเรา็สู้เอไ้อยู่เเล้ว เรายิ่ให่นานี้หาใรไม่อยาอาย็้อร่วมับเรา” เาเินออไปาห้อประุมพร้อมับทหารประำาย
-ลับมาที่เเนวหน้าหลั ในอนนี้ Red เเละ Raven ถอยมาไ้นิหนึ่เเล้วทาฝั่ศัรูไ้ปราอัศวินุเราะำออมาัารทหารม้าไป หนึ่ในสี่ส่วนออทหารม้า่วยเหลือในอนนี้
“ไปๆ ถอยลูเียวเี่ยวทหาร้านหลัุมเิไว้ให้” Raven ล่าวในะที่อัศวินทมิฬทำลายทหารม้าเเนวหน้าไปทีละน
“เวรริ” นายทหารนหนึ่เินเ้ามาหา Raven เามีผิวน้ำาลล้ำเเละผมสั้นเรียนสีำ
“Raven ผมออาสาไปสู้ับมันเอ….มัน่า Jew ผมะ่ามัน” เาเอ่ยพร้อมับมือัระสุนปืนไรเฟิลนาให่ว่าเเนนเล็น้อย
“อย่าเลยปืนนายเ็บไว้ยิพวสัว์ป่าเถอะอย่ามาเปลือับไอบ้านั้นเลยเราถอยีว่า Dillig” Raven ุมม้าัวเอในหะที่ำลัพูับ Dillig
“พวเราำลัพ่ายหาถอย้าเินไปะเเย่เอา” เา่อยๆ มอไปเเนวหน้าที่ำลั้านไว้ไม่อยู่เเล้วในอนนี้
Dillig เินไป้านหน้าสวน Raven ไปโนไม่สนใำเือนสายาโรธเเ้นไม่ฟัใรเเล้ว
“Dillig ลับมานี่!” นายพลวิ่มาที่ Raven าเเนวหลัเเละเรียเา
“ไม่้อหรอให้เาไ้สู้เถอะ” Raven ัเเละพยัหน้าเเบบปล่อยๆ
“อัศวินำ!!” Dillig ะโนมือยปืนึ้นเล็ที่อัศวิน มันโยนศพทหารทิ้ไป้าน้าเเละหันมาหา Dillig ในทันที
“ายเสีย!” เาเหนียวไปืนในทันที ระสุนระทบับเราะเหล็เเละระเ็นออไป้านหลัออัศวิน
“ไม่มีประโยน์น่าเราะ้าเเ็ว่าเหล็ธรรมาเป็นไหนๆ” อัศวินหัวเราะเบาๆ เเละเินมาหา Dillig
ทั้สอประันหน้าัน โยที่ Dillig ่อยๆ หยิบาบระบี่เล่มให่ออมา เเละทิ้ปืนเาลพื้นไป
“พร้อมายรึยัหละพวทหารปลายเเถว” มันล่าวในะที่่อยๆ ยาบพร้อมปะทะ
“็มาสิ…..ถ้าเเน่ริ” าบระบี่ถูึออมาาฝั้าน้าลำัวอ Dillig เเละพร้อมะฟันในทันที
ทัู้่ประบาบันในทันทีเเรออัศวินำเหมือนะเยอะว่าทำให้ Dillig นั่ยอไปับพื้นิน เาใ้เเรเฮือสุท้ายันาบอู่่อสู้ออไปเเละถอยหลัมาั้หลั เา่อยๆ หยิบโล่สี่เหลี่ยมึ้นมาาพื้นเเละั้ท่าพร้อมรับาบ
“อะไรือวามหมายอวามเเ็เร่” ล่าวบอัศวินำฟาาบลบนโล่ไม้ทิ้ลอยเเนวั้ไว้บนโล่
“เเ็เร่อย่าหนะมัน็เเ่พวไร้่า เเมันีเเ่เเ่นี้่วยพวบ” อัศวินยัฟาฟันใส่โล่เรื่อยๆ นโล่เริ่มพั
“ู่อน…...ใรันเเน่เป็นบ ใรันเเน่ือปีศาเเละน” Dillig ่อยๆ หมุนมือที่ถือาบ เเละมออัศวิน้วยสายาที่เม็เย็นา
“นายิว่านที่นายทำานให้สูส่มารึไมาันประาน ี่นน เ็่าน่อ้านไอเวร พวนาย็เเ่พวเห็นเเ่ประโยน์ส่วนัวน่าสมเพ” Dillig ทิ้โล่ไป้าน้าเเละ่อยๆ หยิบอะไรัอย่าออมาาระเป๋า้านหลั
“เเิะทำอะไร!” อัศวินไม่รอ้าพุ่เ้ามาหาเเละ้าาบึ้นเหนือหัว ในะเียวัน Dillig หยิบอรูปร่าทรระบอสอิ้นออมา
“มีนล่าวเอาไว้ ว่าผำสามารถทำไ้มาว่าเเ่ปืนเเู่นี่ มันไม่มีินำเลย” พูบเาปาวัถุหนึ่ิ้นใส่ัวอัศวินเเ่อีิ้นพลาผ่านหัวออัศวินไป อเหลวสีำลุมไปทั่วัว Dillig ไม่พอเเ่นั้นหยิบผินปืนเเละปาใส่าม
าบอ อัศวินำฟาลมาเา่อยๆ เลื่อนัวไปทาวา ปลายอาบฟัน้าน้าเเน้ายอเาเป็นเเผลให่ ในอนนั้นมือวาอ Dillig หยิบไม้ีไฟหลาย้านออมาทั้หมนั้นที่โนเอาุไว้เา่อยๆ เหวี่ยมือที่ถือพวมันใส่อัศวินำ ไฟเริ่มลุไหม้ประายไฟระเบิไปมาเสียเเห่วามทรมาัออมาาุเราะสีำทมิฬ
“อเหลวนั้นือ Dread Oil ับให้ายมัน็ลามอยู่ีเเม้เเ่นำ้็ยั้มหัว” Dillig พูเเละเินหันหลัให้อัศวินำที่ำลัโนไฟอให่รอ
“อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!! ้าอสาปเเ่เ้า!” อัศวินำะโน้วยเเรที่เหลือริบหรี่
Dillig หันหลัลับพร้อมับหยิบปืนบนพื้นึ้นมา ปืนในมืออเามีหลายลำล้อเรียัวล้ายๆ ัหัน เายิปืนนั้นระหน่ำใส่อัศวินำนทุลำล้อปืนหมระสุน ระสุนอปืนนั้นพลััวออัศวินำลไปในหล่มอ อเหลวาระบอที่ Dillig ไ้ปาลพื้น้านหลัเเละเเออาระบอที่หล่น้านหลัออัศวินำ
“ไหม้เป็นผไปะนี่็เพื่อเพื่อน้า Jew!” Dillig ะโนทหารอศัรูเห็นอัศวินำโนเผาทั้เป็น็วัเสีย่อยๆ ถอยทัพออไป ส่วนทาทหารฝั่บะโนโฮ่ร้อ้วยวามีใเมื่อัยนะมาถึมือ
“ท่าน Raven เราวรทำอย่าไรี?” นายพลออำลัปืนยาวถามึ้น
“เินทา่ออีเเละพั ไปเถอะ่อนที่พวมันะลับมา มีม้าะเินทาเร็วเเ่หนึ่วันเเ่เรา้ออยุมเิพวมันาว่าหลายวันน่าะไ้ลับ ประานนำหน้าไปเเล้ว.....าว่าน่าะถึที่หมายเเล้ว" Raven ล่าวในะ่อยวบม้าเินไปพร้อมับทหารที่่อสู้ับยาวนานถึสอวันเเล้ว
ความคิดเห็น