คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : วันแรก
บิวออกจากบ้านมาได้ก็รีบเดินหาตู้โทรศัพท์สาธารณะทันที เขาไม่มีมือถือจึงต้องเสียเวลาหาตู้โทรศัพท์นานพอสมควร เมื่อเข้ามาภายในตู้โทรศัพท์ บิวไม่รอช้าเขาหยิบนามบัตรของต้นตระการขึ้นมาดู ก่อนจะกดเบอร์โทรที่อยู่บนนามบัตร
“ ฮัลโหล ครับ ” ต้นตระการรับสาย
“ เอ่อ....คือ ผม...ที่คุณให้นามบัตรผมมาเมื่อวาน ” บิวพูดติดขัด ด้วยความตื่นเต้น เขาไม่รู้ว่าจะเรียบเรียงคำพูดยังไงดี
“ อ๋อ...น้องคนเมื่อวานเองหรอ....เอ ชื่ออะไรน้า...ชื่อบิวใช่มั้ย ” ต้นตระการพยายามทวนความจำ
“ ใช่ครับ ผมเอง คือผมมีเรื่องอยากจะถาม ”
“ ถามอะไรล่ะ ว่ามาเลย ” ต้นตระการบอกอีกฝ่าย
“ ถ้าผมสนใจจะเป็นนักร้อง..... จะได้มั้ยครับ ” บิวถามอย่างกลัวๆกล้าๆ
“ จริงเหรอ...ถ้าน้องอยากเป็นนักร้องจริงๆ ได้อยู่แล้ว ” ต้นตระการรู้สึกแปลกใจที่บิวสนใจข้อเสนอของเขา ทั้งที่เมื่อวานเพิ่งจะปฏิเสธ
“ เอ่อ...แล้วเป็นนักร้องผมจะได้เงินเลยมั้ยครับ ” บิวรู้สึกว่าเขาไม่น่าถามคำถามนี้ออกไปเลย แต่ปากไวกว่าสมองไปเสียแล้ว
“ อืม...ได้สิ ช่วงแรกๆน้องก็ร้องเพลงของคนอื่นไปก่อน ทางบริษัทก็มีค่าตัวให้บ้าง พอออกอัลบั้มก็จะได้เพิ่มขึ้น ” ต้นตระการตอบน้ำเสียงปกติ บิวรู้สึกโล่งอกที่อีกฝ่ายไม่ถือสาในคำถามเสียมารยาทของเขา
“ งั้น...จะให้ผมเริ่มงานเมื่อไหร่ล่ะครับ ” บิวถามต้นตระการ
“ พรุ่งนี้เลยก็ได้นะ น้องว่างรึเปล่าล่ะ ”
“ พรุ่งนี้ผมมีเรียน ถ้าเป็นช่วงเย็นหลังเลิกเรียนก็ได้ครับ ”
“ โอเค พี่จะรออยู่ที่บริษัทตอนห้าโมงนะ มาถูกใช่ไหม ”
“ ครับ..น่าจะถูก ”
“ หลังนามบัตรมีแผนที่บริษัทอยู่ ถ้าพรุ่งนี้มาไม่ถูกก็โทรถามพี่อีกทีนะ ว่าแต่เบอร์มือถือน้องเบอร์อะไรล่ะ ”
“ เอ่อ...ผมไม่มีมือถือ...ถ้ายังไงผมจะเป็นฝ่ายโทรหาเองครับ ”
“ อืม...ได้ๆ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ ” ต้นตระการกดวางโทรศัพท์
หลังจากคุยกับต้นตระการเสร็จ บิวพยายามเดินหางานทำอีกครั้ง แต่เขาก็ยังไม่เจองานไหนที่สามารถทำได้เพราะงานส่วนใหญ่ต้องทำทั้งวัน ซึ่งเขาเองยังต้องเรียนไปด้วยอยู่ บิวกลับเข้าบ้านในตอนบ่าย เขาพยายามทบทวนสิ่งที่กำลังจะทำ แม้จะลังเลใจอยู่บ้าง แต่การเป็นนักร้องน่าจะเป็นทางเลือกสุดท้ายแล้ว
................................................................................................
วันรุ่งขึ้น บิวไปเรียนตามปกติ แต่ในช่วงเย็นเขามีนัดกับต้นตระการที่บริษัท
วันนี้เขาจึงรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย บิวนั่งรถไปตามทางในแผนที่ ใช้เวลานานทีเดียวกว่าเขาจะมาถึงเพราะไม่คุ้นเคยเส้นทาง เมื่อมาถึงบริษัทบิวรีบวิ่งเข้าไปติดต่อประชาสัมพันธ์ทันที
“ ขอโทษครับ ผมมาพบคุณต้นตระการน่ะครับ ” บิวบอกประชาสัมพันธ์สาว
“ ใช่น้องบิวรึเปล่าคะ ”
“ ใช่ครับ ”
“ คุณต้นให้ขึ้นไปพบที่ชั้น 3 ห้อง SL-1 ขึ้นลิฟท์ไปอยู่ทางด้านซ้าย ไปถูกรึเปล่าคะ ” ประชาสัมพันธ์สาวถามบิวด้วยรอยยิ้มแสดงความเอ็นดูในท่าทีรีบร้อนของเด็กหนุ่ม
“ ครับ ไปถูกครับ ขอบคุณมากนะครับ ” บิวรีบวิ่งไปกดลิฟท์ เขารู้ตัวว่ามาถึงช้ากว่าเวลาที่นัดไว้เกือบครึ่งชั่วโมง
“ เรานี่แย่จริงๆ เริ่มงานวันแรกก็มาสายซะแล้ว เค้าต้องไม่พอใจแน่ๆเลย ” บิวพูดกับตัวเองเบาๆภายในลิฟท์
แต่เมื่อเขาเปิดประตูเข้ามาภายในห้องที่ต้นตระการนัดเขาไว้ บิวก็ต้องแปลกใจที่ไม่มีใครอยู่ในห้องสักคน
เน็ทของเราเป็นอะไรก็ไม่รู้ เข้าเว็บเด็กดีไม่ได้ตั้งหลายวัน นึกว่าจะไม่ได้อัพซะแล้ว ถึงจะมีคนอ่านน้อยแต่เราจะพยายามแต่งให้จบนะ 
ความคิดเห็น