เอาไงดีเกิดใหม่เป็นเจ้าหญิงแห่งบริทาเนีย

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 ทำไมชั้นถึงใช้เวทย์มนต์ไม่ได้หล่ะ?

"2 ปีแล้วซินะ... นับตั้งแต่ตอนนั้น..."2 ปีหลังจากตอนนั้นผมก็เรียนรู้ทุกๆอย่างเกี่ยวกับโลกใบนี้... เวทย์มนต์และอะไรต่างๆมากมายจนตอนนี้มันก็ถึงเวลาแล้วที่ผมจะได้รู้ถึงพลังที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของผม

"คุณซายูริค่ะ... เอ่อ..."

"มีอะไรงั้นหรอค่ะ... ท่านทาเนีย? ถ้ามีอะไรหนักใจก็ถามดิชั้นได้เลยนะค่ะ"ซายูริพูดขึ้นมาก่อนที่เธอจะเอากาน้ำชาลงบนโต๊ะในระเบียงห้องนอนของผม

"นี้คือว่า... หนูอยากจะรู้น่ะค่ะ... การปลุก เอ่อ... ไม่ซิการตรวจสอบพลังเวทย์มันใช้เวลานานมากรึป่าวค่ะ?"

"ก็ไม่รู้ซินะค่ะ? ดิชั้นไม่มีพลังเวทย์ก็เลยไม่รู้น่ะค่ะ ดินแดนที่ชั้นเกิดมานั้นไม่มีพลังเวทย์ให้ใช้หรอกค่ะ"

"งั้นหรอ... ถ้างั้นหนูไปถามจากซิกฟรีสแทนหล่ะกันนะค่ะ"

"ค่ะ... ไปดีมาดีนะค่ะ เจ้าหญิงทาเนีย"เมื่อซายูริพูดจบผมก็วิ่งออกจากห้องไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ว่า.. ซิกฟรีสอยู่ไหนนะ... เอ่อ... เมื่อไม่นานมานี้ซิกฟรีสบอกว่า... ถ้าอยากจะพบดิชั้นให้ไปที่ลานฝึกซินะ... ถ้างั้นก็ไปที่นั้นหล่ะกันนะ... หวังว่าซิกฟรีสคงจะอยู่ที่นั้นหล่ะนะ...

"เฮ้ๆพวกเรา เจ้าหญิงมาหล่ะ"

"วะ... ว่าไงนะ... เจ้าหญิงมางั้นหรอ!?"ในขณะที่ผมกำลังเดินมาที่ลานฝึกผมก็ได้ยินเสียงพูดของเหล่าทหารที่พูดถึงผมดังมาจากกลายๆ ก็ประมาณหูดีนั้นหล่ะ...

"เฮ้!!! ซิกฟรีสอยู่ที่นี้ใช่รึป่าว?"

"ค่ะ!!! ดิชั้นอยู่นี้ค่ะ องค์หญิง"เมื่อผมพูดเรียกซิกฟรีสเธอก็รีบวิ่งมาหาผมก่อนที่เธอจะคุกเข่าให้กับผม ทำความเคารพ แต่ไม่ถึงขนาดต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ...

"ลุกขึ้นเถอะนะ ซิกฟรีส"

"ค่ะ!!! แต่ว่าเจ้าหญิงมาที่นี้มีอะไรงั้นหรอค่ะ?"ซิกฟรีสพูดขึ้นมาหลังจากที่เธอลุกขึ้นมาหลังจากนั่งคุกเข่าให้ผม

"เอ่อ... พิธีปลุกพลังเวทย์มันใช้เวลานานไหมค่ะ ซิกฟรีส?"

"เอ่อ... จะนานก็ไม่นานหรอกค่ะ เพราะตอนที่ พลังเวทย์ของดิชั้นถูกกระตุ้นขึ้นมา ชั้นเพียงแค่แตะไปที่ผลึกหินแห่งพลังค่ะ มันเป็นผลึกอญัมนีที่เมื่อแตะแล้ว มันจะไปกระตุ้นวงจรณ์เวทย์มนต์ในร่างกายให้ตื่นขึ้นน่ะค่ะ"

"เอ๋!? แล้วหนูจะต้องเข้าพิธีง่ายๆแบบนั้นซินะค่ะ!!!"ผมพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น แต่เหล่าทหารในลานฝึกต่างมีสีหน้าที่บอกว่า ไม่ใช่แบบนั้นเลยมาทางผมแต่... เอ่อ...

"อยู่นี้เอง!! ทาเนียพี่กำลังตามหาตัวเธออยู่เลยนะ!!"

"อะ... เอ๋!? ตั้งแต่เมื่อไหร่กันค่ะ ท่านพี่อลิส!?"พี่อลิสเดินเข้ามาหาผมอย่างเร่งรีบก่อยที่จะพาผมไปในทันที ซิกฟรีสก็นิ่งนอนใจไม่ได้ก็เลยต้องเดินตามผมมาด้วย

"น้องอยากจะรู้เรื่องการทำพิธีปลุกวงจรณืเวทย์มนต์พี่ก็เลยจะพาไปที่ห้องพิธีน่ะซิ... แถมตอนเดินไปพี่จะเล่าให้ด้วยหล่ะกันนะ"

"อะ... เอ๋!? ท่านพี่จะเล่าเรื่องพิธีให้หนูฟังหรอค่ะ?"

"เห้อ~ ก็ประมาณนั้นหล่ะ... เอาหล่ะนะ เมื่อ 8 ปีก่อนตอนนั้นพี่ อายุได้ประมาณ 6 ขวบหรือก็คือช่วงเวลาก่อนที่น้อง... ก่อนที่ทาเนียจะเกิด 2 ปี พี่ได้เข้าพิธีปลุกวงจรณ์เวทย์มนต์ที่มีแต่เชื้อพระวงณ์หรือชนชั้นสูงเขาทำกัน พิธีนี้ท่านพ่อท่านแม่ก็เคยผ่านมแล้ว มันคือพิธีกรรมปลุกพลังเวทย์ มันมีชื่้อว่า พิธีกรรมเวทย์มนต์จอกศักดิ์สิทธิ์ Holy Grail Magic"นั้นคือ... ชื่อของพิธีกรรมงั้นหรอ? ถ้างั้นก็คงจะ... คงจะเป็นพิธีกรรมที่น่ากลัวน่าดูเลยนะ...

"เมื่อเข้าพิธีในห้องนั้นจะมีเหล่าพยานทั้งหลายรวมถึงพระสันตปาปามาทำพิธีให้ท่าพ่อท่านแม่เองก็ด้วยพวกท่านก็นั่งอยู่ในมุมมืดของห้องกว้างนั้น เมื่อชั้นเอามือทั้งสองประกบเข้าด้วยกันและเอามือมาแนบกับหน้าแกของตนเอง เมื่อหลับตาลง เสียงบทสวดก็ดังขึ้นมา ทั้งหมด 13 บทด้วยกันหลังจากนั้นพระสันตปาปาสั่งให้พี่ลืมตาขึ้นมาและยื่นจอกน้ำมาให้กับพี่เมื่อนั้นพี่จึงดื่มน้ำในจอกทั้งหมดลงไป เมื่อนั้นเองพระสันตปาปาก็ขอจอกคืน พอผ่านไปได้ไม่นานนัก ร่างกายของพี่ก็เรืองแสงขึ้นมา แสงศักดิ์สิทธิ์ที่แสดงถึงการตื่นของพลังเวทย์มนต์อันศักดิสิทธิ์และนั้นคือวันที่วงจรณ์เวทย์ในร่างของพี่ตื่นขึ้นมาหล่ะ"

"เป็นพิธีที่เรียบง่ายแต่ก็ยากเหมือนกันนะค่ะ ท่านพี่อลิส"

"ถึงมันจะยากก็ต้องทนหล่ะนะ... เพราะพิธีนี้ถือว่าเป็นพิธีที่ศักดิ์สิทธิ์เอามากๆเลยหล่ะ ทาเนีย"เมื่อพี่อลิสพูดจบ พี่อลิสก็พาผมมาถึงยังห้องโถงทำพิธี Holy Grail Magic ทันทีในห้องนั้นมีเหล่านักบวชและแม่ชีอยู่กันเต็มไปหมด ตรงกลางห้องโถงนั้นมีพระสันตปาปายืนอยู่ตรงกลางพร้อมกับแท่นที่วางจอกน้ำเอาไว้ตรงนั้นอีกด้วย

"เริ่มทำพิธีเลยดีกว่าไหมครับ องค์ราชินี"

"รีบๆทำเลยดีกว่านะ ชั้นเองก็มีงานต้องทำอีกด้วย"

"ถ้างั้น... เจ้าหญิงทาเนียได้โปรดมายังตรงกลางนี้ด้วยขอรับ"เมื่อพระสันตปาปาพุดจบผมก็ต้องเดินไปยังกลางห้องโถงในทันที ถึงแม้ว่าผมจะมีความรู้สึกกลัวๆอยู่แต่ว่ามันเป็นสถาณะการณ์ที่ผมไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้เลยงั้นหรอ?

"เอาหล่ะ... ได้โปรดคุกเข่ากับพื้นพร้อมกับประกบมือทั้งสองไว้ด้วยกันด้วยขอรับ"

"ได้เลยค่ะ ท่านพระสันตปาปา"เมื่อผมพูดประโยค ประโยคนึงออกไปผมก็ทำตามที่พระสันตปาปาบอกทุกอย่างก่อนที่ผมจะปิดตาทั้งสองข้างลงอย่างช้าๆ

"เอาหล่ะ... มาเริ่มพิธีกันเลยดีกว่านะ บทสวดพรแห่งพระเจ้าทั้ง 3"

"บทสวดพรแห่งพระเจ้าทั้ง 3!!!"เมื่อพระสันตปาปาพูดจบเหล่านักบวชและแม่ชีในห้องนั้นต่างก็พูดขึ้นมาพร้อมกันก่อนที่บทสวดพรจะเริ่้มขึ้นมา

"เอาหล่ะ... เจ้าหญิงลืมตาขึ้นมาได้แล้วขอรับ"

"งืม~ งั้นหรอค่ะ?"เมื่อพระสันตปาปาพูดจบผมก็ลืมตาขึ้นมาในทันที เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วผมก็พบกับพระสันตปาปาที่ถือจอกเอาไว้ในมือและกำลังยื่นมาให้กับผม

"ดื่มน้ำในจอกนี้ให้หมดเลยนะขอรับเจ้าหญิง"

"ค่ะ..."ผมแค่ตอบรับสั้นๆ ก่อนที่จะใช้มือทั้งสองรับจอกในมือของพระสันตปาปามาและดื่มน้ำในจอกนั้นจนหมด หลังจากนั้นพระสันตปาปาก็ขอจอกคืนผมจึงคืนจอกไป

"จบแล้วซินะค่ะ?"

"ยังไม่จบหรอกครับ เจ้าหญิงแต่ต่อจากนี้ต่างหากหล่ะครับ"เมื่อพระสันตปาปาพูดจบร่างกายของผมก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาก่อนที่ร่างกายของผมจะเรืองแสงสีทองขึ้นมาเหมือนเป็นดั่งออร่า อึก!!! จะ... เจ็บจังเลย... ทะ... ทำไมกัน... รู้สึกเหมือนกับว่าสติกำลังจะลืนลางไปอย่างไงอย่างงั้นเลยแฮะ...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"ทะ... ทาเนีย!!!"

"เจ้าหญิงค่ะ!!!"เสียงชองชั้นและซิกฟรีสดังขึ้นมาพร้อมกันก่อนที่ชั้นและเธอจะรีบวิ่งเข้าไปรับร่างที่กำลังล้มลงของทาเนีย

"ทะ... ทาเนีย!!! เป็นอะไรรึป่าว!!! ตะ... ตื่นซิ!!! ทาเนียตื่น!!! พระสันตปาปา!!! นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ค่ะ!!!"

"อะ... เอ่อ... องค์ราชินีท่านได้โปรดกลับไปที่ห้องทำงานของท่านก่อนเถอะ เดี๋ยวข้าจะอธิบายเรื่องนี้ให้ฟังเองขอรับ เอาหล่ะนักบวชและแม่ชีทั้งหลายเอ๋ย กลับไปที่โบสณ์ของพวกท่านซะเถอะ ส่วนเจ้าซิกฟรีสนำตัวเจ้าหญิงกลับไปที่ห้องซะ"

"ได้เลยค่ะ... ท่านสันตปาปา"ซิกฟรีสพูดขึ้นมาก่อนที่เธอจะอุ้มร่างที่หมดสติของทาเนียกลับไปที่ห้องของทาเนีย ส่วนนักบวชและแม่ชีคนอื่นๆก็ต่างเดินทางกลับไปยังโบสณ์ของตนเอง มันไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องรอคำสารภาพจาก พระสันตปาปางั้นหรอ...

"ขออณุญาติครับ องค์ราชินี"

"เข้ามาได้เลย"เมื่อชั้นพูดจบประโยคพระสันตปาปาก้เปิดประตูและเดินเข้ามาในห้องทำงานของชั้น พร้อมทั้งหนังสือเล่มหนึ่ง ที่เป็นคนละเล่มกับตอนทำพิธี

"นั้นหนังสืออะไรน่ะ?"

"นี้คือ หนังสือเวทย์มนต์ชนิดหนึ่งน่ะครับและมันยังเป็นคนหล่ะเล่มกับเวทย์ทั่วๆไปอีกด้วยครับ"เวทย์ชนิดหนึ่ง... ที่ไม่ใช่เวทย์ทั่วๆไปงั้นหรอ?

"หมายความว่าไงกันแน่?"

"มันคือเวทย์มนต์ของสายบูชายัญน่ะครับ ซึ่งชื่อเต็มๆของเวทย์นี้คือ Sacifire Blood Magic ครับเป็นเวทย์ที่จะต้องใช้เลือดเป็นตัวนำพลังเวทย์ และที่ข้อมือของผู้ที่ใช้เวทยืนี้จะมีตราสัยลักษ์อยุ่บนข้อมือ"เมื่อพระสันตปาปาพุดจบชั้นก็นึกออกในทันที ตอนที่ชั้นและซิกฟรีสวิ่งเข้าไปรับร่างทาเนียชั้นสังเกตุห์เห็นมือข้างหนึ่งของทาเนีย ที่มีรูปสัญลักษ์แปลกๆ เพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็เลยไม่ได้สนใจ

"ไอ้ตรานั้นที่อยู่บนหลังมือ ทาเนียซินะ..."

"ใช่แล้วหล่ะครับ ผุ้ที่ใช้เวทย์นี้จะมีคำสาป ติดตัวอยู่ตลอดนั้นคือ ไม่สามารถใช้เวทย์ ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง สายฟ้าได้ขอรับ"

"อย่างงี้มัน... แย่มากสำหรับทาเนียน่ะซิ!!!"

"ก็ประมาณนั้นหล่ะครับ แต่ว่า... ผมจะให้หนังสือเล่มนี้กับองค์ราชินีแล้วกันนะครับ และได้โปรดเอาไปให้ เจ้าหญิงด้วย เพราะนี้คือ หนังสือเวทย์มนต์ที่มีแต่เจ้าหญิงเท่านั้นที่ใช้ได้ครับ"เมื่อพระสันตปาปาพูดจบเขาก็วางหนังสือที่เอามาวางไว้บนโต๊ะทำงานของชั้นก่อนที่พระสันตปาปาจะเดินทางกลับโบสณ์ของตนเองเช่นกัน

"ไปแล้วซินะ... ซายูริ ช่วยเอาหนังสือเล่มนี้ ไปให้ทาเนียด้วยแล้วกันนะ"

"แล้ว เธอไม่เอาไปให้เจ้าหญิงเองหล่ะ"ซายูริพูดขึ้นมาหลังจากที่เธอเดินเข้ามาในห้องทำงานของชั้น สีหน้าของเธอดูไม่ดีนัก เหมือนกับว่ากำลังโกรธอยู่ อย่างไงอย่างงั้น

"ท่านเป็นพี่สาวของเจ้าหญิงทาเนียนะค่ะ พี่สาวที่ไม่เหลียวแลน้องสาวน่ะมีซะที่ไหนกันหล่ะค่ะ"

"เอ่อ... ถ้างั้นก็... โอเคก็ได้... ถ้างั้นเตรียมอาหารให้พร้อมหล่ะ ข้าคิดว่าถ้าทาเนียตื่นขึ้นเมื่อไหร่เธอคนจะหิวแน่ๆ"

"ได้เลยค่ะเดี๋ยวชั้นจะไปเตรียมอาหารให้หล่ะกันนะ"เมื่อพูดจบ ชั้นก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่และหยิบเอาหนังสือเวทย์มนต์ติดตัวไปที่ห้องของทาเนียด้วย

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"งืม~ ปะ... ปวดหัวจัง"

"หืม!? ตื่นแล้วงั้นหรอทาเนีย"เสียงของพี่อลิสดังขึ้นมา ก่อนที่ผมจะหันหน้าไปตามเสียงๆนั้น และผมก็พบกับพี่อลิสที่นอนอยู่บนเตียงเฝ้าผมไว้

"ทะ... ท่านพี่อลิส นะ... หนูเป็นอะไรไปหรอค่ะ?"

"ไม่เป็นอะไรมากหรอกจ๊ะ แค่สลบเมือดไปแค่ 2-3 ชั่วโมงแค่นั้นเองหล่ะจ๊ะ"

"สะ... สองสามชั่วโมงเลยหรอค่ะ!?"ผมพูดขึ้นมาด้วยความแปลกใจก่อนที่จะลุกขึ้นมาจากเตียง พร้อมกับพี่อลิสที่นอนอบู่บนเตียงเดียวกันกับผม

"เอ๊ะ!? นี้มันอะไรกันค่ะเนี่ย ตราสัญลักษณ์นี้น่ะค่ะ?"

"... เห้อ~ มันคือ ตราเวทย์มนต์ Sacifire Blood Magic น่ะ"

"Sa... Sacifire Blood Magic? มันคืออะไรงั้นหรอค่ะ?"มันหมายความว่าไงกันแน่... ผมไม่เคยรู้จักเวทย์มนต์แบบนี้มาก่อนเลย... มันเป็นคำสาปอะไรซักอย่างงั้นหรอ?

"เห้อ~ มันคือเวทย์มนต์ที่จะต้องใช้เลือดของตนเองเป็นฐาณในการใช้เวทย์มนต์ ทุกๆคนที่ใช้เวทย์นี้ก็ต่างขนานนามมันว่า Sacifire Blood Magic จ๊ะ... แล้วอีกอย่าง...."

"อีกอย่าง... งั้นหรอค่ะ?"พี่อลิสถอนหายใจด้วยความหดหู่ก่อนที่พี่อลิสจะทำใจได้และพูดออกมา

"ทาเนีย... น้องน่ะ... ไม่สามารถใช้เวทย์ใดๆได้ นอกจากเวทย์ Sacifire Blood Magic จ๊ะ"

"อะ... อะไรนะค่ะ!? นะ... หนู... หนูไม่สามารถใช้เวทย์อื่นได้นอกจากเวทย์บ้าๆนี้หรอค่ะ?"