eternal รักนี้เพื่อเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : eternal >>>>> ChaPter - - 2 - - การปลอมตัวเริ่มขึ้น 50%

   "ผู้โดยสารที่จะไปที่ประเทศเกาหลีโปรด.................................."นี่คือเสียงพนักงานในสนามบินประชาสัมพันธ์ถึงผู้โดยสารที่สนามบินตอนนี้

     ฉันรีบเดินไปเพื่อที่จะขึ้นเครื่องบิน โดยที่ผ่านการตรวจสอบตั้งหลายอย่าง น่าเบื่อชะมัดเลย และแล้วก้อได้ขึ้นเครื่องบินสักที

   หลังจากนึ้ 3 ชม.ถัดไป ฉันก้อได้เดินลงจากสนามบินอากาศที่นี้ตอนนี้ไม่ค่อยหนาวมากเท่าไหร่แต่ก้อไม่ถึงกับว่าร้อน  พอฉันมาถึงที่นี้ก้อไม่รุ้ว่าจะไปที่ไหนก่อนดี

  "เห้อ จะไปไหนดีเรา" ฉันบ่นพร้อมกับนึกอะไรบางอย่าง ตอนนี้ฉันรีบโทรหาเพื่อนสุดเลิฟของฉันเอง

  --ตรู้ดๆๆ-- "ฮัลโหล เมยาพูดค่ะ" โว้วเสียงสวรรค์ ยัยเมยารับแล้ว

  "นี่ ฉันเองน่ะ ยองเฮน่ะ" แล้วเสียงของยัยเมยาก้อเงียบไปสักพัก

  "เฮ้ยย ยัยยองเฮแกมาเกาหลีตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่บอกฉันฮะ" เมยามาถึงก้อกรอกเสียงใส่ซะงั้น

  "ก้อเพิ่งมาถึงเนี่ยแหละ"

  "อ้าวไหนบอกว่าจะมาก่อนเปิดเทอมอาทิดนึงไง ไหงมาเร็วขนาดนี้"

  "เดี๋ยวฉันค่อยเล่าให้แกฟังทีหลังน่ะ ตอนนี้ฉันมีเรื่องจะขอให้ช่วยหน่อยน่ะ"

  "ว่ามาซิ" แล้วฉันก้อเริ่มเข้าเรื่อง

  "กอ้ตอนนี้ไม่รุ้ว่าจะไปไหนอ่ะดิ แกช่วยมารับฉันหน่อยได้ม่ะ ที่สนามบินตอนนี้"

  "ฮะ ตอนนี้เนี่ยน่ะ"

  "ทำไมล่ะ ไม่ว่างหรอ"

  "อ่อ ฉันก้อนึกว่าพ่อกะแม่แกมาส่งน่ะ เอาเหอะเดี๋ยวไปรับรอแปบน่ะ บาย"

  "อ่อ บายจ๋ะ"

   เห้อพ่อกะแม่เนี่ยอย่าหวังเลยว่าจะมาส่งฉันเลยตอนนี้ แล้วฉันก้อนั่งรอยัยนั่นอยุ่หน้าสนามบิน

  --ทำไมยังไม่มาอีกน้า -- ฉันคิดอยุ่ในใจพรางสายตามองไปรอบๆสนามบิน

  แต่แล้วสายตาก้อไปโจะกับผู้ชายกลุ่มนึงแต่ว่าพวกเขาไม่ทันระวังกับรีบวิ่งมาชนฉัน้เข้าอย่างจัง

  "โอ้ย ไอบ้าเอ้ย" -__-ฉันบ่นออกมาด้วยความเจ็บ T^T

  "เอ่อ ขอโทดน่ะคุณ" แล้วชายคนนั้นก้อรีบวิ่งหนีไปกับเพื่อนเค้าอีก 4 คน

   เห้ย ไอบ้าคิดจะหนีหรอ แต่ว่าไม่ทันซะล่ะ เค้าหนีไปไกลมากแต่ที่ฉันสังเกตตอนนี้คือ ว่า มีกลุ่มผู้หญิงวิ่งตามพวกเค้าอยุ่เต็มไปหมดเลย พวกเขาเป็นใครกันแน่?? มีผ้หญิงตามไปเยอะแยะ  เออ  ช่างเถอะเค้าจะเป็นใครก้อช่างแต่ตอนนี้คือว่ากระเป๋วเดินทางฉันหล่น ฮันก้อเลยหยิบมาตั้งไว้ข้างๆตัวเองอย่างเก่า แต่เอ๊ะ!!! ก้อพบกับกระเป๋าตังที่ดำใบนึงที่ตกอยุ่ใกล้กับของฉัน

   หือ? หรือว่าจะเป็นของนายนี่นที่ชนฉันเมื่อกี้นี่ ขณะที่ฉันกำลังคิดอยุ่ก้อมีเสียงแตรรถมาจี้หูฉัน

  --ปิ้นๆ-- "นี่ยองเฮขึ้นรถสิ" ฉันเปิดประตูรถพร้อมกับขึ้นไปบนรถแล้วรีบเอากระเป๋าตังของนายนั่นเก็บลงในกระเป๋าเดินทางของตัวเองโดยเร็วเพื่อไม่ให้ใครสงสัย ไม่ใช่ว่สฉันเป็นโจรหรอกน่ะ แต่เพราะถ้ายัยนี่รุ้เข้าเทอคนนี้จะชอบทำให้เป็นเรื่องใหญ่อยุ่เรื่อยเลย เพื่อนช้าน ~_~

    อ่า.......................ถึงบ้านของเมยาแล้วล่ะ พอมาถึงฉันก้อรีบนั่งเปิดดูทีวีเลย

  "นี่เอาเครื่องดื่มไรไหมยองเฮ" ฉันเลิสนใจทีวีแล้วหันมาหาเมยา

  "เอาสิ หิวจะตาย เอาน้ำส้ม ขอเย็นนนนนนนนนๆ เลยน้า" ^-^ แล้วเมยาก้อเข้าห้องครัวไป

  ตอนนี้ฉันมาสนใจทีวีแทนแล้วเปิดไม่ดูข่าวนานาสารพัด

  "ตอนนี้มีรายงานข่าวว่าลุฏเจ้าของบริษัทมินยักใหญ่ที่ญี่ปุ่นหายตัวไปตอนนี้ตำรวจและคนในบ้านกำลังค้นหาอยุ่ค่ะ หากใครที่พบเห็นหรือทราบเรื่องการหายตัวไปส่งข้อมูลมาได้ที่ @#^$%&%^ จบรายงานข่าวค่ะ"  ตอนที่ฟังฉัน อึ้งไปชั่วขณะ
 
   แต่ที่แน่คนที่ยืนอยุ่ข้างหลังได้ยินทั้งหมด นั่นก้อคืม ยัยเมยา เพื่อนช้านนนนน !!!