ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ดาวที่ส่องประกายตอนโชคชะตา
กริ๊ง
"ไปกับพี่เปล่วโนริ"พี่จินถาม"ไปไหนอะ?- -"ฉันตอบแบบงงๆ"ไปบ้านไดสึไง"พอพี่พูดจบฉันตกใจเล็กน้อยเพราะว่าคำที่พี่ตอบคือไปบ้านไดสึแล้วตอนนี้เป็นเวลา13.32น.ไดสึน่าจะไปโรงเรียนไม่ได้อยู่บ้านแต่ว่า....."ไดสึไดสึ""ครับผมพี่จิน"ไม่หน้าจะเชื่อเลยว่าเมื่อพี่จินตะโกนเรียกไดสึหน้าบ้านกลับมีเยของไดสึมาจากในบ้านพี่เรามีพลังจิตหรือเปล่วเนีย0_oเก่งจัง"สวัสดีครับพี่จินสบายดีไหมครับ"พี่จินเคยบอกว่าไดสึเป็นคนเรียบร้อยและเป็นสุภาพด้วยเลย^^"สบายดีไดสึจำโนริได้เปล่ว?"พี่ถามโดยที่ฉันไม่ตั้งตัวถ้าเข้าจำฉันได้ฉันก็คงก็คง....ไม่ใช่ๆๆคงจำฉันไม่ได้หรอกนะ"จำได้ครับเด็กผู้หญิงที่ใช้แว่นกรอบสีน้ำตาลใช้ไหมครับ^^"ไม่จริงทำไหมจำฉันได้ละไม่จริงนะไม่จริง"อืมใช้คนนี้ไง"พี่จินชี้มาที่ฉัน"เอ่อ...คือสบายดีเปล่วไดสึ"ฉันพูดพร้อมหน้าที่แดงซ่า"สบายดีใช่เปล่วคิดถึงเธอจังเลย"ไดสึตอบอย่างดีใจ"เอาและนะไดสึพาโนริไปเดินเล่นสะดีกว่านะพี่ต้องไปซื้อของแล้วฝากสวัสดียัยคิมด้วยนะ""ครับผม"พอหลังจากที่ไดสึพูดจบก็เข้าไปบอกพี่สาวว่าจะพาฉันไปเดินเล่น"นิไดสึ""มีอะไรหรอ?"เธอจำฉันได้ยังไงละ?"
ต้องจำได้สิเพราะเธอคือเพื่อนที่ฉันรักมากนิ"แล้วคือเอ่อคือ...""มีอะไรหรอ?""ไม่มีอะไร>_<"ฉันพูดติดๆคัดๆกับหน้าที่แดงยิ่งกว่าลิปสติกพอหลังจากที่ไดสึพาฉันเดินเล่นเสร็จฉันก็รีบเดินกลับอย่างเร็ว"นิเธอไปทำอะไรมาหน้าแดงเลย"พี่จินถามแต่ว่า...."คือๆๆๆเอ่อออคือๆๆๆ"มันพูดไม่ถูกอะ"ปะปะไปล้างมือสะจะกินข้าวแล้ว""พี่จินวันนี้กินอะไรหรอ?""สปาเก็ตตี้ของโปรดโนริไง"ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่จพทำสปาเก็ตตี้ให้เรากินมายกอต^ ^"ฝีมือพี่อร่อยไม่เปลี่ยนเลยนะเนีย""มันก็แน่อยู่แล้วรีบอาบน้ำรีบนอนนะ"ทำไหมละ?"พี่ต้องไปเรียนแต่เช้ากลับเย็นหน่อยนะ"อืมๆๆ อืมแล้วค่ะไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"หลังจากที่อาบน้ำและใส่ชุดนอนเสร็จฉันก็รีบนอนบนเตียงโดยไม่รู้ว่าตัวเองง่วงคร่อก.......(คนผิดก็จะหลับไปด้วยนะเนีย)ตอนเช้า
"พี่จินขอไปเดินเล่นข้างนอกได้ไหม""ได้สิอะกุญแจบ้านล็อกด้วยละ"อืม
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ^ ^
"ไปกับพี่เปล่วโนริ"พี่จินถาม"ไปไหนอะ?- -"ฉันตอบแบบงงๆ"ไปบ้านไดสึไง"พอพี่พูดจบฉันตกใจเล็กน้อยเพราะว่าคำที่พี่ตอบคือไปบ้านไดสึแล้วตอนนี้เป็นเวลา13.32น.ไดสึน่าจะไปโรงเรียนไม่ได้อยู่บ้านแต่ว่า....."ไดสึไดสึ""ครับผมพี่จิน"ไม่หน้าจะเชื่อเลยว่าเมื่อพี่จินตะโกนเรียกไดสึหน้าบ้านกลับมีเยของไดสึมาจากในบ้านพี่เรามีพลังจิตหรือเปล่วเนีย0_oเก่งจัง"สวัสดีครับพี่จินสบายดีไหมครับ"พี่จินเคยบอกว่าไดสึเป็นคนเรียบร้อยและเป็นสุภาพด้วยเลย^^"สบายดีไดสึจำโนริได้เปล่ว?"พี่ถามโดยที่ฉันไม่ตั้งตัวถ้าเข้าจำฉันได้ฉันก็คงก็คง....ไม่ใช่ๆๆคงจำฉันไม่ได้หรอกนะ"จำได้ครับเด็กผู้หญิงที่ใช้แว่นกรอบสีน้ำตาลใช้ไหมครับ^^"ไม่จริงทำไหมจำฉันได้ละไม่จริงนะไม่จริง"อืมใช้คนนี้ไง"พี่จินชี้มาที่ฉัน"เอ่อ...คือสบายดีเปล่วไดสึ"ฉันพูดพร้อมหน้าที่แดงซ่า"สบายดีใช่เปล่วคิดถึงเธอจังเลย"ไดสึตอบอย่างดีใจ"เอาและนะไดสึพาโนริไปเดินเล่นสะดีกว่านะพี่ต้องไปซื้อของแล้วฝากสวัสดียัยคิมด้วยนะ""ครับผม"พอหลังจากที่ไดสึพูดจบก็เข้าไปบอกพี่สาวว่าจะพาฉันไปเดินเล่น"นิไดสึ""มีอะไรหรอ?"เธอจำฉันได้ยังไงละ?"
ต้องจำได้สิเพราะเธอคือเพื่อนที่ฉันรักมากนิ"แล้วคือเอ่อคือ...""มีอะไรหรอ?""ไม่มีอะไร>_<"ฉันพูดติดๆคัดๆกับหน้าที่แดงยิ่งกว่าลิปสติกพอหลังจากที่ไดสึพาฉันเดินเล่นเสร็จฉันก็รีบเดินกลับอย่างเร็ว"นิเธอไปทำอะไรมาหน้าแดงเลย"พี่จินถามแต่ว่า...."คือๆๆๆเอ่อออคือๆๆๆ"มันพูดไม่ถูกอะ"ปะปะไปล้างมือสะจะกินข้าวแล้ว""พี่จินวันนี้กินอะไรหรอ?""สปาเก็ตตี้ของโปรดโนริไง"ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่จพทำสปาเก็ตตี้ให้เรากินมายกอต^ ^"ฝีมือพี่อร่อยไม่เปลี่ยนเลยนะเนีย""มันก็แน่อยู่แล้วรีบอาบน้ำรีบนอนนะ"ทำไหมละ?"พี่ต้องไปเรียนแต่เช้ากลับเย็นหน่อยนะ"อืมๆๆ อืมแล้วค่ะไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"หลังจากที่อาบน้ำและใส่ชุดนอนเสร็จฉันก็รีบนอนบนเตียงโดยไม่รู้ว่าตัวเองง่วงคร่อก.......(คนผิดก็จะหลับไปด้วยนะเนีย)ตอนเช้า
"พี่จินขอไปเดินเล่นข้างนอกได้ไหม""ได้สิอะกุญแจบ้านล็อกด้วยละ"อืม
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ^ ^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น