ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic all) Welcome to the interstellar spaceship. (รับสมัครตัวละคร)

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำสั้นๆ

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 65


    สเปเรียลเตอร์ คือชื่อยานอวกาศอันแสนลึกลับไม่ทราบว่าผู็ใดสร้าง และมีเพื่อจุดประสงค์ แต่มันจะคอยดึงผู้คนเข้ามายังยานลำนี้เสนอ

    ในอตีดนั้นเคยมีสมาชิคอยู่ทั้งหมด 6 คน แต่ได้แยกทางหายไปแล้วสามคน ทำให้หัวหน้ายานนั้นมีเพียงสามคนนั้นเท่า…..

    .

    .

    .

    .

    .

    “โอ้ะ สเปล มาช่วยยกของทีสิ!!”


     

    “อะ! เข้าใจแล้ว!!”


     

    เสียงของสเปลดังขึ้นขณะวิ่งไปช่ายยกของให้สมาชิคนยาน


     

    “สเปล! มีดผมติดเพดานอะ!”


     

    “เดียวไปหยิบบันไดให้!”


     

    “หัวหน้า! เครื่องทำความเย็นเสียนะ!”


     

    “เดียวไปเรียกหน่วยซ่อมบำรุงให้!”


     

    “หัวหน้า แมวผมมันมุดท่อไปแล้วนะ!”


     

    “เดียวฉันมุดท่อไปเอ—-”


     

    “สเปล นี้นายเป็นกับตันยานหรือแรงงานกัน?”


     

    เสียงของชายอีกคนดังขึ้น นั้นคือชิลฟ์


     

    “ฮะๆ ทำไงได้ละ กัปตันยานก็ต้องมีหน้าที่ดูแลลูกยานนี้”


     

    “แต่ก็ไม่ต้องถึงขนาดนั้น นายควรให้พวกเราลงมือเองเพื่อเก็บประสบณ์การณ์หน่อยนะ…”


     

    “โทษทีๆ แต่การช่วยเหลือคนอื่นมันสนุกดีจะตายไป!”


     

    “เห้อ…..”


     

    ชิฟล์ถอนหายใจเบาๆกับความใจดีหรือซื่อตรงของคนตรงหน้าก่อนจะถามขึ้นว่า


     

    “แล้วคุนาโตะละ?”


     

    “อ๋อ เห็นว่าจะพาสมาชิคใหม่ไปถ่ายรูปเซลฟี่กับทีเร็กซ์นะ.


     

    “ห๊ะ?”
    .

    .

    .

    .

    .

    ตึง! ตึง! ตึง!


     

    “ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!”


     

    เสียงของบุคคลนามว่าโรมาน วินดิบโซ่ที่กำลังวิ่งเผ่นทีเร็กซ์ตัวหนึ่งอยู่โดยมีคุนาโตะวิ่งตามข้างๆ

     


     

    “วู่หู่! ประสบการณ์เจอกับไดโนเสาร์เป็นไงบ้างลุง!! ตื่นเต้นไหม!”


     

    “นี้ก็ตื่นเต้นไปแล้วเฮ้ยยยยยยยยยย!!!!!”

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .


     

    “....นายไปรอคืนชีพพวกนั้นเลย…”


     

    “เข้าใจแล้วละ!”


     

    “ฉันละไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไปหน่วยนั้นถึงมีคนเยอะที่สุดได้กัน”


     

    “อาว? ก็หน่วยนั้นมีแต่พวกรักสนุกไม่ใช่หรอ? แถมเวลาที่คนหน่วยนั้นกลับมาเวลาออกไปทำอะไรมาก็มักจัดงานเลี้ยงกันตลอดนี้?”

    “อ่า ก็ยังดีที่มันไม่เอาเสบียงจากคลังเรามาจัดงานเลี้ยง….แต่ให้พวกมันเพลาๆบ้างก็ได้ ไอที่เหลือๆนะมันจะล้นคลังแล้ว เป็นหน่วยไม่ใช่สายต่อสู้ แต่ออกไปตะลุยหนักกันจริงๆ เมื่ออาทิตย์กก่อนก็เล่นเอาคราเค้นมาทั้งตัว”


     

    ชิลฟ์บ่นเบาๆก่อนจะลากับสเปลและเดินจากไป นี้เป็นเพียงเรื่องราวชีวิตสั้นๆบนยานลำนี้


     

    **************


     

    สั้นนิดๆเพิ่งหัดแต่งแถมมีคนเดียวเลยยังไม่คอมเม้นนะเอ่อ


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×