(Fic Harry) Love Fo Pince (HP/DM)

ลำดับตอนที่ #24 : ความทรงจำที่เลือนหาย

"บ้าก็บ้ารักนายนี่แหละเดรโก "แฮร์รี่พูดแล้วยิ้มให้เด

รโก

"เดรโก"แฮร์รี่เรียกเดรโกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"หือ...ว่าไงแฮร์รี่"เดรโกหันหน้าไปมองแฮร์รี่

"แต่งงานกับชั้นนะ"แฮร์รี่พุดแล้วสวมกอดเดรโกให้

แน่นขึ้นอีกราวกับต้องการบอกว่า'ชั้นรักนายนะ' เดรโก

ได้แต่ตะลึงในคำพูดของแฮร์รี่

"นาย.....แน่ใจเหรอแฮร์รี่"

"อือ..ชั้นรักนายที่ผ่านมาชั้นคิดว่ามันอาจเป็นแค่การ

หลงไหล แต่ตอนนี้ชั้นได้คำตอบในหัวใจแล้ว ชั้นรัก

นายเดรโก มัลฟอย"แฮร์รี่พุดด้วยนำเสียงจริงจังแล้ว

ซุกหน้าลงกับแผ่นหลังของเดรโกอย่างออดอ้อน

"เดรโกนายชอบชั้นมั๊ย"แฮร์รี่พูดเสียงอู้อี้เพราะยังซบ

หน้าลงกับแผ่นหลังของเดรโกอยู่

"ไม่!!"คำตอบนี้เสียแทงไปในหัวใจของแฮร์รี่ราวกับมี

มือที่มองไม่เห็นมาขย้ำมันให้แหลกคามือ แฮร์รี่คลาย

มือออกจากตัวของเดรโกแต่...มือของเดรโกกลับรั้ง

มือของเขาไว้

"ชั้นไม่ได้ชอบนายแต่.....ชั้นรักนายแฮร์รี่"แฮร์รี่ยิ้ม

แก้มแทบปริกับคำตอบที่รับ

"ชั้นรักนายเดรโก"

"อือชั้นก็เหมือนกัน"

เอี๊ยด~เสียงรถไฟด่วนฮอกวอตเบรกกระทันหัน

"มันเกิดอะไรขึ้น"เดรโกร้องออกมา

"มานี่เดรโก"แฮร์รี่พูดแล้วรั้งตัวของเดรโกมาไว้ใน

อ้อมแขน

กริ๊ง!!!!!เสียงกระดิ่งเตือนภัยในรถไฟดังขึ้น

"เราต้องรีบออกไปจากที่นี่~!"เสียงเฮอไมโอนี่วิ่งมา

เรียกทั้งสองคนให้รีบออกไป

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"แฮร์รี่ถามเฮอไมโฮนี่พร้อมวิ่งตาม

หลังแพนซี่ที่อยู่ข้างหลังเฮอไมโอนี่ไป

"รถไฟเบรกไม่อยู่ ข้างหน้าเป็นทางลาดชัน รถไฟมี

สิทธิ์คว่ำลงไปได้หรือไม่ก็ตกราง"เฮอไมโอนี่พูด

พลางหอบ

"ไปเถอะ"ครึ่กๆๆ!!เสียงรถเริ่มสั่นสะเทือนมากขึ้น

เรื่อยๆ

"นั่นไงทางออก"เฮอไมโอนี่พูดแล้ววิ่งนำหน้าไป

"รอนหละเฮอไมโอนี่"

"เค้าออกไปกับครัมก่อนเราแล้ว"เฮอไมโอนี่พูดแล้ว

ดันแพนซี่ออกไปก่อน

"แงๆๆฮึกๆๆ"

"เร็วแฮร์รี่"

"ไปเถอะเดรโก"

"เดี๋ยวแฮร์รี่!เสียงเด็กร้องนี่"

"นายจะบ้าหรือไง!!ในตอนนี้ทุกคนคนออกไปจาก

รถไฟหมดแล้ว"

"แงๆๆฮือๆๆ"

"นั่นไง"เดรโกเงี่ยหูฟังก่อนที่จะเริ่มออกวิ่งไป

"เดรโก!!!"

"เร็วซี่!แฮร์รี่"เฮอไมโอนี่พูดแล้วกระโดดออกไปนอก

ตัวรถ แฮร์รี่หันไปมองเดรโกแล้วตัดสินใจวิ่งหาเดรโก

"แฮร์รีทำไงดีเด็กนี่ถูกไอ้นี่ทับขาไว้"เดรโกพูดพลางชี้

ไปที่กระเป๋าใบใหญ่

"ถอยออกมา วิงกาเดียมเลวีโอ~ซ่า"แล้วกระเป๋านั่นก็

ลอยออจากขาของเด็กที่ร้องไห้

ครึ่กๆๆเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงอีกครั้ง

"เร็ว!"แฮร์รี่เร่งเดรโก

"อือ....."เดรโกอุ้มเด็กขึ้นมาก่อนรีบวิ่งไปโดยมีแฮร์รี่

คอยคุ้มกันอยู่ข้างหลัง

"โดดเดรโก"แฮร์รี่ตะโกนบอกเพราะข้างหน้าเป้นทาง

ชันแล้ว ทั้งคู่กระโดดออกไปพร้อมกันเมื่อทั้ง

สองกระโดดลงมาเกือบถึงพื้นแฮร์รี่เห็นอะไร

บางอย่าง....ใช่นั่นมัน.....หิน

"เดรโก!"แฮร์รี่ร้องแล้วดึงเดรโกไว้กลางอากาศแล้ว

เปลี่ยนที่กัน

พลั่ก!~ร่างของทั้งสามคนกระแทกลงพื้น

"เป็นอะไรมั๊ย"เดรโกหันมาถามเด็กที่ตนช่วยไว้

"ไม่ฮะ"เด็กคนนั้นตอบทั้งคราบน้ำตาที่ร้องไห้ยังไม่

เลือนหายไป แล้วทั้งสองจึงลุกขึ้น

"นาย........"เดรโกหันไปทางแฮร์รี่เพื่อดูว่าเขาเป็นยัง

ไงบ้าง แต่ภาพที่เห็นกลับทำให้น้ำตาหลังรินออกมา

ราวกับจะสิ้นใจ

"กรี๊ด!!"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งกรีดร้องดังขึ้น

"แฮร์รี่!!"เดรโกตะโกนเรียกแฮร์รี่แล้วซบหน้าลงกับ

หน้าอกของแฮร์รี่ ภาพที่เดรโกเห็นคือที่หัวของแฮร์รี่

มีเลือดสาดกระจายเพราะไปกระแทกกับหินก้อนใหญ่

และเดรโกก็นึกเรื่องที่แฮร์รี่ดึงเขากลางอากาศเพราะ

แฮร์รี่สังเกตุเห็นก้อนหินนี่ เพราะไม่งั้นคนที่จะโดนหิน

กระแทกคือเค้าไม่ใช่...แฮร์รี่

"ฮึกๆ....คิก...นายแกล้งใช่มั๊ยแฮร์รี่...คิกนาย...ไม่

ได้...เป็นอะไร....ใช่มั๊ย"เดรโกหัวเราะทั้งน้ำตา ดวงตา

นั้นเลื่อนลอยราวกับตุ๊กตาที่ไร้....หัวใจ แล้วทุกอย่าง

มืดสนิทไปสำหรับเดรโก

-----------------------------------------------

ช่วยอ่านต่อทีนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เม้นให้ด้วย

น๊า