ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : วัหยุดที่แสนหวาน
เอ่อ...ไงดีหละแบบว่าไม่ค่อยได้เขียนตอนที่เรียนหรอกนะส่วนใหญ่จา
เป็นตอนวันหยุดหมดเลยเพราะไม่งั้นจะเขียนไม่ได้เลยอะศัพท์ดีกันยุ่ง
เลย เอาเป็นอ่านแต่ตอนที่มีวันหยุดไปก่อนนะแบบว่าตอนนี้กำลังฝึก
เขียนบทตอนเรียนให้มันลื่นก่อนไม่งั้นมีหวังอ่านไม่หนุกแหง เขียนเอง
อ่านเองยังงงเลยเพราะงั้นทุกตอนจึงเป็นช่วงวันหยุดไปก่อนอะ เอ้าเริ่ม
เข้าเนื้อเรื่องเลยละกันพล่ามมาเยอะแย้ว>_<
-------------------------------------------------------------------
วันหยุดที่นักเรียนได้รับอนุญาติให้ไปที่ฮอคมี้ด(เห็นมะโผล่มาก็วัน
หยุดอีกแย้ว โทดทีน๊า -/l- )
"เฮอไมโอนี่ไปฮอคมี้ดกับชั้นนะ"รอนรีบเอ่ยปากชวนเฮอไมโอนี่ทันที
เมื่อถึงตอนรุ่งเช้าเพราะตัวเขาไม่ได้ชวนไว้ตั้งแต่เมื่อวาน
"รอน!!"เฮอไมโอนี่ทำเสียงดุๆใส่รอน แล้วพยักหน้าไปทางแฮรี่
"เอ่อ.....โทดที"รอนพูดหน้าจ๋อย
"ไม่เป็นไรหรอกวกนายไปกัน2คนเหอะ"แฮรี่พูดแล้วคลี่ยิ้มเมื่อรอนได้
ยินดังนั้นจึงร้องออกมาอย่างดีใจ
"จริงเหรอแฮรี่ขอบคุณนะ"รอนกระโดดกอดแฮรี่แล้วหอมแก้มหนึ่งที
"
ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เที่ยวให้สนุกนะเพื่อน"แฮรี่กระซิบตอบที่ข้างหูของรอน
"ขอบใจแฮรี่"รอนพูดแล้วกอดแฮรี่อีกครั้งด้วยความดีใจ
"กอดกันเข้าไป เฮอะ"เฮอไมโอนี่พูดแล้วเดินสะบัดผมไปทางประตู
ใหญ่ แต่การกระทำของทั้ง3คนมีคนๆหนึ่งแอบรู้เห็นอยู่ด้วย
"เชอะ....แฮรี่บ้า"คนๆนั้นพูดแล้วเดินหันหลังกลับไป
"นายรีบไปดีกว่ารอนเดี๋ยวได้ไปฮอคมี้ดคนเดียวไม่รู้นา"แฮรี่พูดแล้วตบบ่าเพื่อน
"นั่นดิงั้นไปนะแฮรี่"รอนพูดแล้วรีบวิ่งตามเฮอไมโอนี่ไป แฮรี่ได้แต่ยืนส่ายหน้ากับการกระทำเพื่อนทั้ง2
"เฮ้อ!ถ้ามีใครมาเห็นเมื่อกี้จะเชื่อไหมเนี่ยว่ารอนกับเฮอไมโอนี่เค้าแอบกันอยู่"แฮรี่พูดกับตัวเองเบาๆแล้วคิดถึงตอนที่รอนกระโดกอดเขา
"ชั้นน่าจะดีใจกว่านี้ถ้าเป็นนายทำนะสุดที่รักของชั้น อ๊ะ....ใช่สิ"เมื่อ
แฮรี่คิดถึงสุดที่รักของเขาเขาก็นึกได้ว่ายังไม่ได้ไปชวนเดรโกไป
ฮอคมี้ดเลย เหลือเวลาอีกแค่นิดเดียวเอง เมื่อแฮรี่คิดได้ดังนั้นจึงรีบวิ่ง
ออกตามหาคนรักและแล้วก็เจอ(ง่ายมากพอดีมันมีบทตอนที่ตามหา
เหมือนกันนะแต่เขียนไปแล้วแต่มันดันหายเลยไม่เขียนแล้วไม่มีเวลา
อะ)
เมื่อแฮรี่เห็นคนรักของเขาๆจึงแอบย่องไปทางด้านหลัง แล้วโอบกอด
ร่างนั้นไว้ในอ้อมแขน
"อ๊ะ....แฮ....พอตเตอร์นายมาทำอะไรที่นี่"เดรโกถามเสียงเย็นชาแล้ว
พยายามที่จะดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนนั้น
"เป็นอะไรไปเดรโก หือทำไมถึงกลับมาเรียกนามสกุลชั้นอีก"แฮรี่พูด
แล้วยื่นหน้ามาใกล้เดรโก เดรโกจึงเบี่ยงหน้าหนี
"นายไม่ไปฮอคมี้ดกับเจ้าวีสลีย์รึไง"เดรโกถามเสียงเย็นชาเช่นเดิม
"พวกนายท่าทางจะรักกันดีนี่ทำได้แม้กระทั่งที่ระเบียงทางเดิน"เดรโก
พูดจบแล้วเชิดหน้าไปทางอื่น
"อ้อ.....ยังงี้นี่เอง"แฮรี่รู้ถึงสาเหตุที่คนอ้อมแขนโกรธเขาแล้ว
"แหมๆที่แท้โกรธที่คนอื่มมากอดชั้นใช่ม๊า"แฮรี่พูดแล้วยิ้มให้เดรโก
"ใช่...เอ้ย....ไม่ใช่นายจะทำอะไรมันก็เรื่องของนายนี่ ปล่อยเดี๋ยวนี้พอตเตอร์"ร่างบางเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"โธ่...เดรโกชั้นกับรอนเป็นเพื่อนกันนะ เป็นแค่เพื่อน"แฮรี่ย้ำ
"เพราะงั้นแค่นี้คง....."
"งั้นถ้าชั้นกับแพนซี่กอดกันนายจะยอมมั๊ย"เดรโกเงยหน้าย้อนถามคนที่กอดตนอยู่
"ไม่!!แน่นอนอยู่แล้วเพราะชั้น....."แฮรี่พูดแล้วยิ้มออกมา
"นี่นายหึงชั้นเหรอเดรโก แหมน่ารักจริงๆ"แฮรี่พูดแล้วดึงร่างในอ้อม
แขนเข้ามาใกล้และกระชับแขนให้แนขึ้นแล้วหอมแก้มร่างนั้นอย่างรวด
เร็ว
"บ้าหนะแฮรี่ ไม่อายคนรึไง(-///-)"เดรโกพูดหน้าแดงเพราะเรื่องที่คนๆ
นี้แอบหอมแก้มเขากลางที่สาธารณะ
"เห็นก็ดีสิ จะได้รู้ว่าเดรโก มัลฟอยเป็นของใคร"แฮรี่พูดแล้วแสะยิ้มออกมา
"ว่าแต่หายโกรธแล้วนะคนดี ไปเที่ยวฮอคมี้ดกันนะ"แฮรี่พูดแล้ว
คลายกอดคนในอ้อมแขนแล้วหมุนตัวให้ทั้ง2คนหันหน้าใส่กัน
"อือ............"เดรโกทำท่าทางคิดหนักแต่ในใจกลับอยากตกลงตั้งแต่คำแรกที่แฮรี่ชวนแล้ว
"ไปเหอะนะ"แฮรี่รบเร้า
"เอ........."เดรโกทำท่าคิดหนักไม่หาย
"ไปน๊าๆๆๆ"แฮรี่เร่มออกท่าทางอ้อนๆเดรโก
"อืม........"เดรโกทำท่าคิดเพื่อแกล้งคนตรงหน้า
'อย่าทำอย่างนั้นนะแฮรี่ หยุดเหอะชั้นอยากละลายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยนะเนี่ย นายนี่ทำให้ชั้นรักยังไม่พอ ยังทำให้ชั้นหลงด้วยนะเนี่ยนายรู้ป่าว>_<'เดรโกคิด
"ถ้านายไม่ตกลงชั้นจูบนายตรงนี้แหละ"แฮรี่พูดแล้วดึงเดรโกเข้ามาใกล้ๆ
"อ๊ะแฮรี่เดี๋ยวมีคนเห็น"
"ก็นายไม่ตอบตกลงนี่"แล้วแฮรี่ก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากเนียนนุ่มของเดรโก
"อื้อ........."เดรโกครางออกมา แต่เสียงนั้นกลับทำให้แฮรี่ไม่คิดหยุดแค่
จูบเท่านั้น
"ถ้านายไม่คัดค้านชั้นทำมากกว่านี้นะ ที่รัก"แฮรี่พูดกระซิบข้างหูของเ
ดรโกอย่างแผ่วเบา เรียกความเสียวซ่านให้กับเดรโกเป็นอย่างมาก
"........(-///-)"เดรโกได้แต่หลับตาพร้มใบหน้าแดงขึ้นเพราะความอาย แฮรี่เริ่มจูบเดรโกอีกครั้ง
"อื้ม...แฮ...รี่"เดรโกตอบรับสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว
-----------------------------------------------------
อ่านตอนต่อไปเอานะ ขอจบลงแค่นี้ก่อนบาย
เป็นตอนวันหยุดหมดเลยเพราะไม่งั้นจะเขียนไม่ได้เลยอะศัพท์ดีกันยุ่ง
เลย เอาเป็นอ่านแต่ตอนที่มีวันหยุดไปก่อนนะแบบว่าตอนนี้กำลังฝึก
เขียนบทตอนเรียนให้มันลื่นก่อนไม่งั้นมีหวังอ่านไม่หนุกแหง เขียนเอง
อ่านเองยังงงเลยเพราะงั้นทุกตอนจึงเป็นช่วงวันหยุดไปก่อนอะ เอ้าเริ่ม
เข้าเนื้อเรื่องเลยละกันพล่ามมาเยอะแย้ว>_<
-------------------------------------------------------------------
วันหยุดที่นักเรียนได้รับอนุญาติให้ไปที่ฮอคมี้ด(เห็นมะโผล่มาก็วัน
หยุดอีกแย้ว โทดทีน๊า -/l- )
"เฮอไมโอนี่ไปฮอคมี้ดกับชั้นนะ"รอนรีบเอ่ยปากชวนเฮอไมโอนี่ทันที
เมื่อถึงตอนรุ่งเช้าเพราะตัวเขาไม่ได้ชวนไว้ตั้งแต่เมื่อวาน
"รอน!!"เฮอไมโอนี่ทำเสียงดุๆใส่รอน แล้วพยักหน้าไปทางแฮรี่
"เอ่อ.....โทดที"รอนพูดหน้าจ๋อย
"ไม่เป็นไรหรอกวกนายไปกัน2คนเหอะ"แฮรี่พูดแล้วคลี่ยิ้มเมื่อรอนได้
ยินดังนั้นจึงร้องออกมาอย่างดีใจ
"จริงเหรอแฮรี่ขอบคุณนะ"รอนกระโดดกอดแฮรี่แล้วหอมแก้มหนึ่งที
"
ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เที่ยวให้สนุกนะเพื่อน"แฮรี่กระซิบตอบที่ข้างหูของรอน
"ขอบใจแฮรี่"รอนพูดแล้วกอดแฮรี่อีกครั้งด้วยความดีใจ
"กอดกันเข้าไป เฮอะ"เฮอไมโอนี่พูดแล้วเดินสะบัดผมไปทางประตู
ใหญ่ แต่การกระทำของทั้ง3คนมีคนๆหนึ่งแอบรู้เห็นอยู่ด้วย
"เชอะ....แฮรี่บ้า"คนๆนั้นพูดแล้วเดินหันหลังกลับไป
"นายรีบไปดีกว่ารอนเดี๋ยวได้ไปฮอคมี้ดคนเดียวไม่รู้นา"แฮรี่พูดแล้วตบบ่าเพื่อน
"นั่นดิงั้นไปนะแฮรี่"รอนพูดแล้วรีบวิ่งตามเฮอไมโอนี่ไป แฮรี่ได้แต่ยืนส่ายหน้ากับการกระทำเพื่อนทั้ง2
"เฮ้อ!ถ้ามีใครมาเห็นเมื่อกี้จะเชื่อไหมเนี่ยว่ารอนกับเฮอไมโอนี่เค้าแอบกันอยู่"แฮรี่พูดกับตัวเองเบาๆแล้วคิดถึงตอนที่รอนกระโดกอดเขา
"ชั้นน่าจะดีใจกว่านี้ถ้าเป็นนายทำนะสุดที่รักของชั้น อ๊ะ....ใช่สิ"เมื่อ
แฮรี่คิดถึงสุดที่รักของเขาเขาก็นึกได้ว่ายังไม่ได้ไปชวนเดรโกไป
ฮอคมี้ดเลย เหลือเวลาอีกแค่นิดเดียวเอง เมื่อแฮรี่คิดได้ดังนั้นจึงรีบวิ่ง
ออกตามหาคนรักและแล้วก็เจอ(ง่ายมากพอดีมันมีบทตอนที่ตามหา
เหมือนกันนะแต่เขียนไปแล้วแต่มันดันหายเลยไม่เขียนแล้วไม่มีเวลา
อะ)
เมื่อแฮรี่เห็นคนรักของเขาๆจึงแอบย่องไปทางด้านหลัง แล้วโอบกอด
ร่างนั้นไว้ในอ้อมแขน
"อ๊ะ....แฮ....พอตเตอร์นายมาทำอะไรที่นี่"เดรโกถามเสียงเย็นชาแล้ว
พยายามที่จะดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนนั้น
"เป็นอะไรไปเดรโก หือทำไมถึงกลับมาเรียกนามสกุลชั้นอีก"แฮรี่พูด
แล้วยื่นหน้ามาใกล้เดรโก เดรโกจึงเบี่ยงหน้าหนี
"นายไม่ไปฮอคมี้ดกับเจ้าวีสลีย์รึไง"เดรโกถามเสียงเย็นชาเช่นเดิม
"พวกนายท่าทางจะรักกันดีนี่ทำได้แม้กระทั่งที่ระเบียงทางเดิน"เดรโก
พูดจบแล้วเชิดหน้าไปทางอื่น
"อ้อ.....ยังงี้นี่เอง"แฮรี่รู้ถึงสาเหตุที่คนอ้อมแขนโกรธเขาแล้ว
"แหมๆที่แท้โกรธที่คนอื่มมากอดชั้นใช่ม๊า"แฮรี่พูดแล้วยิ้มให้เดรโก
"ใช่...เอ้ย....ไม่ใช่นายจะทำอะไรมันก็เรื่องของนายนี่ ปล่อยเดี๋ยวนี้พอตเตอร์"ร่างบางเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"โธ่...เดรโกชั้นกับรอนเป็นเพื่อนกันนะ เป็นแค่เพื่อน"แฮรี่ย้ำ
"เพราะงั้นแค่นี้คง....."
"งั้นถ้าชั้นกับแพนซี่กอดกันนายจะยอมมั๊ย"เดรโกเงยหน้าย้อนถามคนที่กอดตนอยู่
"ไม่!!แน่นอนอยู่แล้วเพราะชั้น....."แฮรี่พูดแล้วยิ้มออกมา
"นี่นายหึงชั้นเหรอเดรโก แหมน่ารักจริงๆ"แฮรี่พูดแล้วดึงร่างในอ้อม
แขนเข้ามาใกล้และกระชับแขนให้แนขึ้นแล้วหอมแก้มร่างนั้นอย่างรวด
เร็ว
"บ้าหนะแฮรี่ ไม่อายคนรึไง(-///-)"เดรโกพูดหน้าแดงเพราะเรื่องที่คนๆ
นี้แอบหอมแก้มเขากลางที่สาธารณะ
"เห็นก็ดีสิ จะได้รู้ว่าเดรโก มัลฟอยเป็นของใคร"แฮรี่พูดแล้วแสะยิ้มออกมา
"ว่าแต่หายโกรธแล้วนะคนดี ไปเที่ยวฮอคมี้ดกันนะ"แฮรี่พูดแล้ว
คลายกอดคนในอ้อมแขนแล้วหมุนตัวให้ทั้ง2คนหันหน้าใส่กัน
"อือ............"เดรโกทำท่าทางคิดหนักแต่ในใจกลับอยากตกลงตั้งแต่คำแรกที่แฮรี่ชวนแล้ว
"ไปเหอะนะ"แฮรี่รบเร้า
"เอ........."เดรโกทำท่าคิดหนักไม่หาย
"ไปน๊าๆๆๆ"แฮรี่เร่มออกท่าทางอ้อนๆเดรโก
"อืม........"เดรโกทำท่าคิดเพื่อแกล้งคนตรงหน้า
'อย่าทำอย่างนั้นนะแฮรี่ หยุดเหอะชั้นอยากละลายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยนะเนี่ย นายนี่ทำให้ชั้นรักยังไม่พอ ยังทำให้ชั้นหลงด้วยนะเนี่ยนายรู้ป่าว>_<'เดรโกคิด
"ถ้านายไม่ตกลงชั้นจูบนายตรงนี้แหละ"แฮรี่พูดแล้วดึงเดรโกเข้ามาใกล้ๆ
"อ๊ะแฮรี่เดี๋ยวมีคนเห็น"
"ก็นายไม่ตอบตกลงนี่"แล้วแฮรี่ก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากเนียนนุ่มของเดรโก
"อื้อ........."เดรโกครางออกมา แต่เสียงนั้นกลับทำให้แฮรี่ไม่คิดหยุดแค่
จูบเท่านั้น
"ถ้านายไม่คัดค้านชั้นทำมากกว่านี้นะ ที่รัก"แฮรี่พูดกระซิบข้างหูของเ
ดรโกอย่างแผ่วเบา เรียกความเสียวซ่านให้กับเดรโกเป็นอย่างมาก
"........(-///-)"เดรโกได้แต่หลับตาพร้มใบหน้าแดงขึ้นเพราะความอาย แฮรี่เริ่มจูบเดรโกอีกครั้ง
"อื้ม...แฮ...รี่"เดรโกตอบรับสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว
-----------------------------------------------------
อ่านตอนต่อไปเอานะ ขอจบลงแค่นี้ก่อนบาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น