ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่ชอบก็บอกอย่าหลอกให้รัก

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 แผนการจีบ

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 66


        หลังจากที่ส่องไอจีทุกอย่างจนเรียบร้อยผลปรากฏว่าไม่มีแฟนค่ะ ฉันมีความหวัง ความหวังของฉัน ดังนั้นฉันจะต้องวางแผนให้ดี ซึ่งแผนการมันก็ไม่ได้ยาก มันคือสิ่งที่คนอื่นเขาก็ทำกันทฤษฎี21วัน จงรักฉัน ฮ่าๆๆๆๆ ฉันจะเริ่มทักไปตั้งแต่วันนี้ จนครบ21วัน แต่ปัญหาก็คือ ฉันจะคุยเรื่องอะไรดีวะ เปิดหัวข้อไม่ได้ หงุดหงิดหวะ 
        " ฟาน มึงเป็นอะไร มองไปแต่นอกหน้าต่าง " แอมไอ้นี่ก็ไม่ได้เลยนะ 
        " กำลังศึกษาพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าต้นไม้ " ฉันตอบแบบกวนกลับไป ก่อนจะหันไปแล้วเจอเรื่องสนุกให้ทำ 
        " ไอ้บีม ด้านหลังนั้นใคร " ฉันพูดแค่ให้ให้บีมหันแต่เล่นหันไปหมดทั้งโต๊ะ เหี้ยมากเลยนะ
        " อุ้ยยยยย! " ฉันเริ่มคนแรกแล้วพิมกับแอมก็หันไปกระซิบกันทันที คนอื่นก็เหมือนจะรู้ 
        " โจ อะ โจ " ฉันเริ่มแซว
        " ทักดิ ไปทัก " มีนสะกิดทันที
        " ทักเลย จะรออะไร " นา 
        " อย่าไปกลัวดิ " แอม 
        " จัดไปเลย " แอฟ
        " เร็วๆเลย จะกลัวอะไร " พิม ฉันชอบมากตอนได้แกล้งเพื่อน ชอบจริงๆ
        " พวกมึงก็นะ " บีม
        " เดี๋ยวกูจัดให้ " ฉันพูดจบก็ลุกจากโต๊ะตัวเองไปยังโต๊ะกลุ่มเพื่อนผู้ชายในสาขา 
        " หวัดดี มีเรื่องจะบอก คือว่า.... " ฉัน 
        " ไอ้ฟาน มีเรื่องจะคุยด้วยมาเร็วๆ " บีมรีบมาดึงฉันออกมาทันทีที่จะพูดจบ เซ็งจิตเลย 
        " มึงนะมึง เดี๋ยวก็จับหมกส้วมเลย " บีม
        " ฮ่าๆๆๆ กูไม่สนใจ " ฉัน 
        " มึงงงงงงง! " บีม


        คณะแพทยศาสตร์
        ฉันมาที่นี่เพราะพี่เดนบอกให้มาเอางาน ทั้งที่จริงๆส่งไฟล์มาในกลุ่มก็จบละ ให้ฉันมาทำไมก็ไม่รู้ แต่ก็ดีเหมือนกัน จะได้เจอพี่เวย์ งุ้ย 
         เอ๋? นั่น พี่เวย์รึเปล่า ทำไมเหมือนเดินมาทางนี้ มีใครเรียกหรอ ฉันก็หันไปมองรอบๆ ไม่มีนี่หว่า มาหาฉันหรอเนี่ย! 
        " ไอ้เดนฝากเอกสารมาให้ " พี่เวย์พูดจบก็ยื่นให้ฉัน 
        " โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคะ แล้วพี่เวย์จะกลับไหมคะ " ฉัน 
        " คงต้องรอไอ้เดน พี่ติดรถมันมา " พี่เวย์ อุ้ย! เข้าทางฉัน ดีนะเนี่ยวันนี้ขับรถยนต์มา 
        " ถ้าพี่จะกลับ กลับพร้อมกันได้นะ ยังไงก็อยู่คอนโดเดียวกัน " ฉัน 
        " เอางั้นหรอ " พี่เวย์
        " ใช่ ถ้าพี่ไม่รังเกียจกันอะนะ " ฉัน 
        " ได้ งั้นพี่กลับด้วย " พี่เวย์
        ฉันกับพี่เวย์เลยเดินไปที่โรงจอดรถพร้อมกัน ฉันก็นั่งฝั่งคนขับ พี่เวย์นั่งข้างคนขับ
        " อย่าลืมคาเข็มขัดนะครับ เดี๋ยวโดนเด้ง " ฉันพูดพร้อมกับคาดเข็มขัด พี่เวย์ก็เช่นกัน
        " พี่จะกินข้าวไหม จะได้แวะ " ฉัน 
        " แล้วแต่เลย " พี่เวย์ 
        " ถ้างั้นพี่กินข้าวรึยัง " ฉัน 
        " ยัง " พี่เวย์ 
        " งั้นก็แวะ " ฉันพูดจบก็สตาร์ทรถก่อนจะออกรถ 

        ติดไฟแดง 
        ไม่คิดว่าจะได้เป็นคนขับรถให้ งื้อออ เขินอะ ใจเต้นแรงด้วย คงจะไม่ได้ยินหรอกนะ ขอร้องหละ ที่ถามได้ คุยได้ คือตั้งสติและสมาธิ และมันก็แบบเอ่อ... มันก็ไม่ได้ตะกุกตะกักขนาดนั้น
        " พี่จะฟังเพลงไหม ฟังได้นะ " ฉันพูดพร้อมกับยื่นมือถือที่วางตรงช่องให้พี่เวย์ มันบลูทูธอะ โทรศัพท์มันสแกนนิ้ว ไม่เป็นไร แถมไม่มีความลับด้วย 
        " ไม่กลัวรึไง ยื่นโทรศัพท์ให้แบบนี้ " พี่เวย์ 
        " ไม่กลัว เพราะมันไม่มีอะไรอยู่แล้ว " ฉันคิดนะถ้าพี่เวย์ทำอะไรโทรศัพท์ ก็รู้อยู่ดีเพราะมีแต่คนเดียวที่จับโทรศัพท์ฉันล่าสุด ก็คือพี่เวย์ พี่เวย์ก็รับโทรศัพท์ฉันไปเป็นเวลาเดียวกับที่ไฟเขียว พี่เวย์ก็เปิดเพลง 
        " ว่าแต่พี่อยากกินอะไร " ฉัน 
        " ร้านที่ชอบเลย " พี่เวย์ 
        " ได้เลย " ฉัน

        ครืดดดด ครืดดดด 
        ไอ้ตัวไหนมันโทรมาขัดจังหวะตอนนี้วะ 
        " เพื่อนน้องโทรมารึเปล่า " พี่เวย์
        " กดรับให้หน่อยพี่ " ฉันพูดพี่เวย์ก็กดรับ 
        [ ไอ้ฟานนนน อยู่ไหนมึง ] บีม
        " อยู่สักแห่งบนโลกใบนี้ มีอะไร " ฉัน
        [ ไปกินเหล้ากันมึง คืนนี้ ] บีม ไอ้ฉิบหาย ภาพลักษณ์กู อีเวร! มาชวนทำไมวันนี้
        " ไม่ไป " ฉัน 
        [ อะไรวะ! ทำไมวันนี้มึงไม่ไป มีนัดรึไง ] บีม
        " ไม่ ขี้เกียจ แค่นี้ มึงวางเลย " ฉันต้องรีบตัดสายมันทิ้ง 
        [ เดี๋ยวนี้ให้วางสายให้ อยู่กับผู้ชายรึไง ] บีมทำเป็นรู้ดีนะนั่งนี่ 
        " กู ขับ รถ อยู่ อีสัส อยากให้กูตายรึไง " ฉันพอได้คุยกับมันนานเข้ายิ่งอยากด่า เผยธาตุแท้จนได้ 
        [ เอ่อๆ แล้วสรุปคืนนี้ไม่ไปใช่ไหม ] บีม
        " ไม่ไป เมื่อไหร่มึงจะมีผัวสักที " ฉัน 
        [ ก็อยากมี แต่ไม่เอาดีกว่า ขับรถดีๆนะมึง ] บีมก็วางสายไป ถึงจะด่ากันแค่ไหนสุดท้ายก็ไม่เป็นไร 

        ร้านอาหารป้าแดงแซงทางโค้ง 
        เจ้าประจำที่ชอบมากิน และมากับเพื่อนด้วย แต่วันนี้ฉันมากับผู้ชายที่ฉันชอบค่ะ 
        " พี่เวย์ ร้านนี้อร่อยทุกเมนู แต่ที่แนะนำเลยก็คือ ผัดกะเพราหมูสับไข่ดาว อร่อยมาก " ฉัน 
        " งั้นเอาที่เจ้าถิ่น แนะนำเลย " พี่เวย์
        " อุ้ย! ป้าแดงมารับออร์เดอร์เองเลยหรอเนี่ย " ฉันแซวทันทีที่เห็นป้าแดงมาเอง 
        " ลูกค้าประจำก็ต้องมารับเองอยู่แล้ว " ป้าแดง
        " หนูเอาเหมือนเดิม 2 จาน " ฉัน 
        " ว่าแล้ว รู้งี้เห็นเดินมาทำให้เลย " ป้าแดง
        " อันนี้ก็เกินไป " ฉัน
        " ได้ๆ เดี๋ยวมาให้ แล้วเพื่อนเราหายไปไหนวันนี้ทำไมมาคนเดียว ไม่สิ มากับแฟนหรอ " ป้าแดงพูดทำเอาฉันที่กำลังดื่มน้ำสำลักทันที 
        " แค่กๆ " ฉันพูดได้ถูกจังหวะจริงๆ 
        " อ้าว! สำลักเลยหรอ " ป้าแดงพูดจบก็เดินออกไป ป้านะป้า 

        กินเสร็จฉันก็เดินมาจ่ายเงินเรียบร้อย แล้วจะเดินออกจากร้านแต่ป้าแดงก็ยังคุยด้วย
        " สรุปเป็นใคร " ป้าแดงกระซิบถาม
        " ไม่รู้ๆ ไม่คุยกับป้าแล้ว " ฉันพูดจบก็เดินหนีมาก่อน 


        คอนโด
        ห้อง
        มาถึงเราสองคนก็คุยกันตลอดทาง รู้สึกว่ามันสนุกมากเลย สนุกจริงๆนะ แบบว่าหัวใจพองโต โลกสดใส ทุกอย่างลงตัวไปหมด
        ติ้ง! 
        ใครส่งข้อความมา ฉันก็หยิบโทรศัพท์มาดู ทำเอาฉันแทบกรี๊ดโชคดีปิดปากไว้ทัน 
        { ขอบคุณสำหรับวันนี้นะ ไว้พี่เลี้ยงข้าวคืน } พี่เวย์ งื้ออออ ทำไงดี ทำไง เอาไง ตอบดิ ตอบข้อความ
        { โอเครครับพี่ } ฉันส่งข้อความไปทันทีก่อนจะเดินไปอาบน้ำอย่างสบายใจ มันดีจริงๆ มันดีสุดๆ มีความสุขมากๆ มันทำให้ฉันคิดออกแล้วว่า จะต้องจีบยังไง อย่างแรกเราต้องสนิทกันก่อน รสนิยมต่างๆ จนครบ21วัน วันสุดท้ายก็บอกชอบ ลงล็อค เริศ! 

        วันที่1 แผนการ
        ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดหาแชทพี่เวย์ 
        { ตื่นยังครับพี่ } ฉันทักไปเสร็จก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน วันนี้มีเรียนเช้า 09.30น. ไม่เช้าๆ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ทาดูข้อความ ตอบมาพอดี 
        { ตื่นแล้ว มีอะไรรึเปล่า } พี่เวย์ ถึงจะถามกลับแต่ฉันทำการบ้านมาแล้ว
        { วันนี้พี่ไปเรียนกี่โมงหรอ } ฉัน 
        { 09.30น. ทำไมหรอ } พี่เวย์
        { ก็จะถามว่าไปด้วยกันไหม } ฉัน 
        { พี่ไปเรียนที่คณะ } พี่เวย์ จบแล้ว คนละทาง วันนี้จะเรียนที่อาคารเรียนรวมทำไมเนี่ย! ยังไงก็ไม่มีให้ไปเรียนคณะนั้น เศร้า
        { โอเค ตั้งใจเรียนนะพี่ } ฉัน 
        { เช่นกัน } พี่เวย์ เหอะๆๆ วันแรกก็เหมือนจะดีแล้ว แบบนี้ดีแน่ๆ 

        คณะวิทยาศาสตร์
        ง่วงๆ ไม่อยากจะเรียน ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ขี้เกียจค่าาา แล้วมีบางอย่างแจ้งเตือนบนหน้าจอไอแพดของฉัน เลยเปิดดู 
         กลุ่มโปสเตอร์
        { งานมาแล้วนะ ทำโปรโมทงานที่จะจัดขึ้น } พี่เต้
        { ส่งไฟล์ } พี่เต้ 
        { ได้ๆ ใครจะเริ่มทำก่อน } พี่เดน
        { ฟานเอง ฟานเริ่ม } ฉันรีบพิมพ์ทันที
        { โอเค ทำแล้วอย่าลืมส่งมานะ } พี่เต้ 
        { ครับผม } ฉัน 
        งานมาละ เริ่มทำงานเลยดีกว่า เรื่องเรียนค่อยอ่านเองแล้วกัน ฉันเปิดโปรแกรมหนึ่งขึ้นมาแล้วเริ่มทำโปสเตอร์ ก่อนจะเริ่มใส่ข้อความ สมัยนี้มันสบาย เลือกแม่แบบแล้วใส่ข้อมูลเอง ไม่ยาก ฉันก็กดส่งไป จัดการกันต่อก็แล้วกัน 
        พอมันไม่ได้ตั้งใจตอนแรกตอนนี้เริ่มขี้เกียจ ส่องไอจีหน่อยแล้วกัน ฉันก็กดเข้าไปดูสตอรี่ ที่ตอนนี้เหมือนลงรูปหนังสือที่กำลังเปิด คงจะเรียน แซว ขำๆดีกว่า พิมพ์ไปว่าอะไรดี กาแฟหน่อยไหมครับ ฉันก็กดส่งไป คงจะต้องรอสักหน่อยแหละ 


        เลิกเรียน
        หน้าต่างก็แจ้งเตือนพอดี 
        Wayy_.
        { กาแฟก็ไม่น่าจะเอาอยู่ } พี่เวย์
        { ขนาดนั้นเลยหรอ } ฉัน 
        { ใช่ } พี่เวย์ 
        { พี่เลิกเรียนยัง } ฉัน 
        { พึ่งเลิกเรียน แล้วเราเลิกเรียนยัง } พี่เวย์ 
        { เลิกแล้วครับ ถามแบบนี้จะชวนไปไหนรึเปล่า } ฉัน 
        { ตอนเย็นแล้วกัน พี่จะพาไปเลี้ยงข้าว พี่มีเรียนต่อ } พี่เวย์ 
        { โอเคเลยครับ ตอนเย็นเจอกันนะพี่ แล้วให้รอที่ไหน } ฉัน 
        { รอที่ห้องเลย เดี๋ยวพี่จะทักไปบอก } พี่เวย์
        { ครับผม } ฉัน 
        กรี๊ดดดดด แบบว่า จะได้กินข้าวกับพี่เวย์ งื้ออออ
        " เป็นอะไรวะ " มีน
        " เปล่าๆ แล้วสรุปตกลงกันได้รึยังว่าจะกินข้าวที่ไหน " ฉัน 
        " ที่เดิมแหละ " บีม
        " ป้าแดง? " พิม
        " ไม่อยากกินอะ วันนี้อยากกินอย่างอื่น ไปกินอันนี้ดีกว่า สุกี้ " นา 
        " เดี๋ยวไปก่อนนะ พอดีมีประชุมต่อ " แอฟพูดจบก็เดินออกไป ไปไม่ลาสักคำ 
        " คงจะรีบจริง งั้นก็กินสุกี้แหละ " แอม พอได้แบบลงตัวเราก็ไปร้านสุกี้ 


        ตกเย็น
        ฉันที่นอนบนโซฟาเพื่อรอเวลาให้พี่เวย์มาเรียก ฉันนอนเขี่ยโทรศัพท์มานานละ คงจะมีเรียนแหละมั้ง คงจะเป็นแบบนั้น
        ติ้ง! 
        Wayy_.
        { ขอโทษนะ วันนี้คงจะไม่ได้ไป พี่ติดธุระ } พี่เวย์
        { ไม่เป็นไรค่ะ } ฉัน 
        { ไว้วันอื่นนะ } พี่เวย์ 
        { ค่ะ } ฉัน 
        คงจะต้องหาข้าวกินเอง ก็แล้วกัน ลุกขึ้นดีกว่า จะได้ไม่กินดึก เสร็จแล้วค่อยมาอ่านวิจัยต่อดีกว่า 

        ตกดึก
        ฉันที่ใส่แว่นแล้วอ่านวิจัยที่มีในอินเตอร์เน็ต เผื่อจะได้มีคลังในสมองบ้าง เป็นเรื่องกระบวนการหมักไวน์ การใช้ระยะเวลาในการใช้ยีสต์ว่าใช้เวลาประมาณไหนในการหมักไว้ 
        ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! 
        ใครมาเคาะประตูกัน ฉันจึงวางไอแพดในมือลง แล้วลุกขึ้นจากโซฟาเดินไปส่องตรงตาแมว ก่อนจะเห็นว่าใครมาแล้วเปิดประตู
        " พี่เวย์? มีอะไรรึเปล่า " ฉันถามเมื่อเห็นพี่เวย์อยู่ตรงหน้าประตูฉัน
        " พี่เอาของมาฝาก " พี่เวย์พูดพร้อมกับยื่นถุงขนมมาให้ฉัน แต่มันเป็นขนมที่ฉันไม่ชอบนะสิ ช่างเถอะคนเขาไม่รู้ ยังมีน้ำใจซื้อมาให้ 
        " ขอบคุณค่ะ " ฉันพูดพร้อมกับรับของมาไว้ในมือ 
    " แล้วเรื่องธุระเรียบร้อยดีใช่ไหมพี่ " ฉัน 
    " ใช่ เรียบร้อยดีแล้ว พี่กลับห้องก่อนนะ " พี่เวย์ 
    " โอเคค่ะ " ฉันยิ้มส่งท้ายก่อนที่พี่เวย์จะเดินเข้าห้องไป ฉันจึงปิดประตูแล้วล็อค ก่อนจะเดินเอาถุงขนมไปวางบนโต๊ะ ก่อนจะเปิดดู ทุเรียน ฉันไม่ชอบทุเรียน เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาไปให้เพื่อนกินดีกว่า จะได้ไม่เสีย


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×