คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 คนตรงข้ามห้องทำใจสั่น
คอนโดAW
วันนี้วันศุกร์เอากระปุกไปใส่กระเป๋า พรุ่งนี้วันเสาร์เอากระเป๋าไปใส่กระปุก อุกอั่ก ได้ตื่นสาย ไม่ต้องเจอเพื่อน ได้นอนอยู่ห้องสบายๆ ปล่อยกายตามเตียง
ติ้ง!
เอ๊ะ! เสียงอะไรดังมาจากไอเพดของฉันนะ ฉันเดินไปดูไอเพดที่วางไว้บนโต๊ะก่อนจะเห็นไลน์กลุ่ม
ชมรมดนตรี
{ พรุ่งนี้ตอนบ่ายมาซ้อมกันด้วยนะ เราจะได้มาเลือกเพลงกัน } พี่ซาน
{ ได้ครับๆ } กันต์
{ อย่าลืมมากันนะนักร้องด้วย นักดนตรีด้วย เราจะได้แบ่งวันกันร้อง } พี่ซาน
{ ผมไปช้าหน่อยนะ } บอน
อยากจะปาไอเพดทิ้งแล้วกรี๊ดดังๆ อะไรเนี่ย! ว่าจะได้นอนตื่นสาย ดันต้องไปซ้อม ไอ้เวร! ฉันลืมบอกใช่ไหมว่ากันต์มันก็อยู่ชมรมดนตรีมันเป็นมือเบส ที่เก่งมาก จริงๆ
ติ้ง!
อะไรอีก อะไรอีก
ชมรมวิชาการ
{ วันอาทิตย์ขอนัดประชุมหน่อยน้าาา ตอน5โมงเย็นผ่านกลุ่มดิส } พี่ปิง
{ รับทราบ } พี่มิว
เอาละ เอาละ ตายละ วันจันทร์ได้ ไม่มีปัญหา
ติ้ง!
กลุ่มไรอีกวะ!
สโม
{ วันอาทิตย์นี้ขอนัดประชุมเรื่องงานมหาลัยที่ทำร่วมกับอีกสามคณะนะครับและวันอาทิตย์จะมีการประชุมแต่ละฝ่ายด้วยคณะอื่นก็มา นัดที่ห้องประชุมรวม ไม่เกินเที่ยงนะครับ } พี่ธี
โอเค ไม่ต้องพัก ไม่ต้องพักมันไปเลย! ก่อนอื่นไปเรียนก่อนดีกว่า ไปเรียนเว้ยยย! ไปเรียน แล้วเย็นนี้กินอะไรดีวะ ช่างเถอะ เดี๋ยวก็คิดออกเอง
ตึกคณิต
เลิกเรียน
การเรียนสถิติตอนบ่ายมันช่างง่วงนอน ถ้าไม่มีสอบเก็บคะแนนนะ ไม่สนใจค่ะ ไม่มาหรอก วันนี้เพื่อนฉันมันไม่มากัน หลับไม่ตื่น แน่นอน ทิ้งกันไว้อีกละ แย่จัง ไม่น่าขาดเลยยยย! ตอนนี้เลยต้องโดนคนเดียว แย่ที่สุด แย่ๆ
" ชีวิตฉัน ตายแน่ๆ " ฉันเดินคนเดียวก็บานให้ตัวเองฟัง ก่อนจะเดินไปที่รถแล้วขับกลับหอ
ตลาดหน้าวัด
ฉันมาซื้อของเข้าห้อง เพราะมันหมดแล้ว ดังนั้นก็มาซื้อดิ จะให้ทำไง ฉันเดินอยู่หลายรอบก่อนจะตัดสินใจซื้อแต่ละอัน ไม่ได้เรื่องมาก แค่คัดสรรสิ่งที่ดีที่สุด วันนี้อยากทำขนมหวะ เดี๋ยวไปร้านป้าเอมดีกว่า
" ป้าหนูเอา เอ่อ... กะหล่ำปลีสองหัว ถั่วฝักยาวหนึ่งมัด หอมหัวใหญ่สองลูก มะเขือเทศสี่ลูก เท่าไหร่คะ " ฉัน
" 40 บาทจ้า " ป้าขายผัก
" ขอบคุณค่ะ " ฉันจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมา สาเหตุที่ชอบเดินตลาดมากกว่าที่อื่นเพราะมันถูกค่ะ มันถูกจริงๆ
ร้านสะดวกซื้อ
วันนี้ทำอะไรดี เค้กส้มดีไหม เหมือนในตู้เย็นจะมีส้ม เอ่อ! ทำเค้กดีกว่า ง่ายดี ต้องไปหยิบแป้งเค้ก วิปครีม แยมในห้องมีป่าววะ เดี๋ยวทำเองก็ได้ ผงฟู นมจืด อะไรอีกวะ เอ่อ! น้ำตาล เกือบลืมไหมหละ น้ำตาลคือถ้าไม่ใส่ก็ไม่ใช่ของหวาน เหลืออะไรอีก สีผสมอาหารหรอ ไม่เอาอะ กลิ่นวานิลลาไง ในห้องมีแล้วนี่หว่า น่าจะแค่นี้ไม่มีก็...ค่อยแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
ฉันเดินเอาตระกร้าไปวางไว้ที่เคาเตอร์จ่ายเงินที่มีป้าเอมนั่งอยู่
" วันนี้จะทำเค้กละสิ " ป้าเอม
" ถูกต้องแล้วค๊าบ เดี๋ยวหนูทำเสร็จจะเอามาแบ่งนะ " ฉันยิ้มส่งไปหนึ่งทีก่อนจะจ่ายเงินแล้วเดินขึ้นห้องดีกว่า
ห้อง
โซนครัว
ฉันยืนตีแป้งให้เข้ากับไข่ไก่ ลืมไปเลยว่าส่งเครื่องตีอัตโนมัติไปซ้อม ชีวิตเลยต้องสู้ต่อไป ใช้มือก็ได้ เรามันนักสู้
พอทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยฉันก็เอาเข้าเตาอบแล้วปรับอุณภูมิทุกอย่าง ไปทำอะไรดีนะ เอ๋อ! ลืมตากผ้า ไปตากผ้าดีกว่า
ระเบียง
ฉันยืนสะบัดผ้าก่อนจะใส่ไม้แขวน แล้วแขวนไว้ที่ราว ฉันโชคดีมากที่ได้ห้องนี้ ด้านหลังจะเป็นสวนสาธารณะ แบบจัดเป็นดอกไม้ ต้นไม้ ไม่มีกลุ่มแอโรบิคนะ ฉันลืมบอกใช่ไหม ว่าคอนโดที่ฉันอยู่อะ มันคุ้มมากๆ หนึ่งห้องจะแบ่งอีก เป็นห้องนอนที่แบ่งเป็นห้อง พอเปิดประตูเข้ามาเจอโซนนั่งเล่น มีทีวี โต๊ะ โซฟายาว เดินไปหน่อยจะเป็นพื้นที่โล่งสำหรัลนั่งทำงาน กระจกเลื่อนมีม่าน ด้านซ้ายห้องนอน มีห้องน้ำในตัว ด้านขวาเป็นโซนครัว กับห้องเก็บของเล็กๆ ส่วนเครื่องซักผ้าใต้คอนโดมีร้านเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ สะอาดมากกกก
เค้กฉันได้แล้วมั้ง ฉันก็เดินไปยังโซนครัว แล้วใส่ถุงมือกันความร้อนยกถาดเค้กออกมา วางไว้บนเคาเตอร์ เดินไปหยิบวิปครีมมาตีสักหน่อย ค่อยทาแล้วเริ่มใช้สมาธิ ฉันเป็นคนชอบทำอะไรเองแบบนี้ มันเหมือนได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ได้คิดทบทวน และก็ไปหาอะไรกินเพื่อให้ตัวเองได้ลองคิดอะไรใหม่ๆ อารมณ์ความคิดสร้างสรรค์ คนเราอย่าหยุดพัฒนาน้า!
ฉันตกแต่งทุกอย่างเสร็จก็เอาไปแช่ตู้เย็นให้มันเซ็ตตัวก่อนจะเริ่มทำความสะอาดของที่ใช้ในการทำเค้กครั้งนี้ จะว่าไปฉันจะทำอะไรกินนะเย็นนี้ ผัดกะหล่ำปลีแล้วกัน น่าจะพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรเยอะกินคนเดียว
ครืดดดด ครืดดดด โทรศัพท์ฉันมีคนโทรมาหรอ ฉันล้างมือ ปิดน้ำ เช็ดมือให้แห้งแล้วหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมา สงสัยจะเป็นเบอร์พนักงานส่งของ ฉันก็กดรับ
[ ครับ สวัสดีครับ ผมเอาเครื่องตีมาส่ง เอาไว้ใต้นี้นะครับ ] พนักงาน เวร! มาส่งวันนี้ แต่กล้ามแขนฉันขึ้นแน่ๆ
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ " ฉันพูดจบก็กดวางสายเรื่องราคาซ่อมคุยแล้วตกลงพร้อมกับจ่ายเรียบร้อย ไม่ต้องห่วง
ใต้คอนโด
ฉันเดินลงมาก็ยกกล่องที่มีชื่อฉันก่อนจะเห็นเหมือนมีรถมาส่งของ มีคนย้ายเข้ารึเปล่านะ แต่ก็ช่างเถอะ เอาของไปเก็บก่อนดีกว่า
จะขึ้นลิฟต์ แต่ติดตรงของในมือ เอาไงดีวะ วนไปขอให้พี่ยามมากดให้ดีไหมอะ ฉันที่คิดว่าจะเดินกลับไปแต่ก็มีคนมายืนด้านข้าง กดประตูก็เปิดฉันก็เข้าไปด้วย
" ช่วยกดชั้นสี่ให้หน่อยค่ะ " ฉันพูดโดยที่ไม่ได้หันไปมอง แล้วลิฟต์ก็เคลื่อนตัวขึ้นแล้วมาถึงชั้นสี่ ประตูก็เปิด
" ขอบคุณนะคะ " ฉันพูดแล้วเดินออกมาก่อนจะหันไปขอบคุณ แต่พอเห็นเท่านั้นแหละ แถมจะกรี๊ด เทพบุตร! อ๊ากกกกก! เขาอยู่คอนโดนี้หรอ ทำไมฉันไม่รู้อะ ทำไมอะ เป็นไปไม่ได้!
" ให้ช่วยยกไหมครับ ดูเหมือนว่าจะหนัก " เทพบุตรสุดหล่อลากไส้
" ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวก็ถึงห้องแล้ว ขอบคุณมากนะคะ " ฉันพูดจบก็รีบเดินออกมาก่อนทันที งื้ออออ อยากจะบ้าตาย
ห้อง
พอมาถึงฉันวางของไว้บนโต๊ะแล้วเดินเข้าห้อง กระโดดดิ้นเตียงฟุบนอนพร้อมกับตีหมอน งื้อออออ พรมลิขิตรึเปล่าหรือใครลิขิต
" แล้วอยู่ชั้นไหนหละ โอ๊ยยยย! มัวแต่เขินจนลืมถาม มึงไม่ใช่คนแบบนี้หนิฟาน มึงจะลืมอะไรหนักหนา ทำไมไม่ถามวะ " ฉันลุกขึ้นนั่งก่อนจะพูดกับตัวเอง เสียดาย เสียดาย ช่างมันเถอะ ไปดูเค้กดีกว่า
โซนครัว
ฉันเดินมาเปิดตู้เย็นก็เห็นว่ามันได้แล้วก็ยกออกมาแล้วตัดเค้กเป็นสี่ส่วน ใส่กล่องคนละส่วน ฉันกินแค่ส่วนเดียวเองมั้ง เอาไปฝากป้าเจ้าของคอนโคด้านล่าง ลุงยามด้วย แล้วเอาไปให้ป้าที่ร้านสะดวกซื้อ เริศ! เก่งมาก เธอเก่งมากฟาน
การเป็นฉันมันเหนื่อยจริงๆ เดินไปมา ร่างกายต้องการน้ำ ใกล้ถึงห้องแล้ว อีกนิดเดียว ฮึบ!
เอ๋? มีคนย้านมาอยู่ห้องตรงข้ามหรอ ไปเอาของมาให้ดีกว่า ต้อนรับเพื่อนข้างห้อง ฉันคิดได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องไปหยิบคุกกี้ที่ทำเอาไว้ไม่นานมานี้ใส่ถุงใส แล้วเดินไปห้องตรงข้าม
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ฉันเคาะประตูให้ดูแบบว่ามีมารยาท
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูทำเอาฉันยิ้มแบบอัตโนมัติเป็นการทักทาย พอเห็นเจ้าของห้องเท่านั้นทำเอาฉันตาโตทันที ฉิบหาย! เทพบุตรคือเจ้าของห้องตรงข้ามหรอ ไอ้เหี้ย! ใจเต้น
" เอ่อ.... ใช่แล้ว พึ่งย้ายมาใหม่ใช่ไหมคะ หนู...เอ่อ... ไม่ใช่สิ พอดีว่าอยู่ห้องตรงข้าม มีอะไรให้ช่วยก็เรียกได้นะคะ แล้วนี่ ของค่ะ " ฉันพูดอย่างยากลำบากก่อนจะยื่นให้แล้วเทพบุตรรับไป
" ไปก่อนนะคะ " ฉันยิ้มส่งท้ายก่อนจะรีบปิดประตูเข้าห้อง อ๊ากกก! ฉันเอามือทาบอกก่อนจะรับรู้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจ มันจะรุนแรงไปไหมเธอ
ห้องน้ำ
ฉันมาอาบน้ำหลังจากใช้ชีวิต มาอย่างยาวนาน ขอเรียบเรียงชีวิตวันนี้หน่อย ไปเรียน ซื้อของ กลับห้อง ทำขนม จากผ้า เอาของไปส่ง เพื่อนบ้านเป็นเทพบุตร แล้วชื่ออะไร เอ่อ! ชื่ออะไร ไอ้ฟาย ไอ้บ้า ลืมถามชื่อ ไม่ได้แนะนำตัว โธ่! ไอ้...หึ้ย! จะบ้าตาย
วันถัดมา
ฉันไม่อยากไปซ้อม ไม่อยากไป ไม่อยากปายยยย ขี้เกียจอะ ยังไงพรุ่งนี้ต้องไปประชุม วันจันทร์อีก โอ้มายก๊อด!
ฉันสะพายกระเป๋าข้างพร้อมกับเปิดประตูออกไปสู่โลกแห่งความจริงอีกครั้ง พร้อมกับถอยหายใจแล้วปิดประตูล็อคห้อง เตรียมเดินออกไปก็เจอกับเทพบุตรสุดหล่อตรงข้ามห้องพอดี เหมือนจะไปซักผ้านะดูจากการถือตระกร้าผ้า การมองเห็นคนหล่อมันช่วยเยียวยาจิตใจ
" จะไปซักผ้าหรอคะ " ฉัน
" พึ่งซักเสร็จ แล้วจะไปไหน " เทพบุตรถามด้วย โอ๊ย! ขอเป็นลมได้ป่ะ
" ไปคณะค่ะ " ฉัน
" วันเสาร์? " เทพบุตร
" พอดีชมรมนัดก็เลยต้องไปค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ " ฉันพูดจบก็ยิ้มแล้วเดินออกมา โชคดี โชคดี วันนี้มีกำลังใจซ้อมแล้วเว้ยยยย
คณะอุตสาหกรรมเกษตร
ห้องชมรมดนตรี
ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับคนไม่กี่คน ไหนบอกไม่เกินเที่ยง
" มาไม่ครบกันอีกหรอ " ฉันหันไปถามกันต์ที่นั่งตรงลำโพง
" เอ่อดิ! " กันต์
" ขอเลือกวันก่อนได้ป่ะ " ฉัน
" ได้หมด " กันต์
" ขอวันที่สองนะ " ฉัน
" ทำไมไม่เอาวันแรกวะ " กันต์
" วันแรกกับวันสุดท้ายมันต้องปัง เดี๋ยวพังถ้าเอาวันแรก " ฉัน
" มึงวันไหนมันก็พังหมดแหละ " กันต์
" อ้าว! ไอ้นี่พูดงี้ต่อยกันป่ะ " ฉัน
" ไม่เอาๆ ไม่ชอบใช้กำลัง " กันต์
วันถัดมา
ห้องประชุมรวม
แต่ตอนนี้แยกกันกระจัดกระจายเพราะต้องทำงานด้วยกันเลยต้องแยกเป็นแต่ละฝ่าย ฉันก็ต้องมารวมกลุ่มฝ่ายประชาสัมพันธ์ ตอนนี้กำลังนั่งรอคณะแพทย์อยู่ วันนี้ใครๆก็พักกัน
" โทษทีที่มาช้านะ " คนนี้คุ้นจัง เหมือนเคยเจอที่ไหนสักที่
" ไม่เป็นไร เรามาเริ่มคุยงานกันเถอะ " พี่ปิมคนสวยประจำฝ่าย
" จากที่ประชุมเรามีงานที่ต้องทำ อยู่ด้วยกัน สาม คือ วิดีโอโปรโมท โปสเตอร์โปรโมท เรื่องทำเสื้อขาย เรามีกัน16คน ขอแบบอยู่คละกันนะ ทำวิดีโอ 8 คน เรื่องเสื้อ4คน โปสเตอร์4 วิดีโอที่ให้ทำเยอะเพราะมันต้องทำแนะนำ และประชาสัมพันธ์เรื่องงานตลอดเลย ทุกคนโอเคไหม " ฝั่งแพทย์ มาถึงก็แบ่งงานแบบไม่แนะนำตัว ก็ดี จะได้ไม่ต้องเสียเวลานอน
" ถ้างั้น เสื้อกับโปสเตอร์ก็ส่งไปคณะละหนึ่งคน แล้วที่เหลือก็วิดีโอ ให้แต่ละคณะคุยกันเลย " ฝั่งสถาปัตย์ ฉันรีบหันไปหาฝั่งตัวเองทันที
" หนูขอทำโปสเตอร์ " ฉันพูดทันที อันอื่นมันต้องเดินหรืออกนอกสถานที่ โปสเตอร์มันไม่ต้องไง แค่อยู่ในห้อง ส่งให้กันดูก็จบแล้ว
" โอเค เดี๋ยวพี่ไปทำอันนี้ เสื้อ " พี่ปิมน่ารักที่สุด
" ส่วนที่เหลือก็วิดีโอเนอะ " พี่ปิมหันไปบอกสองคนที่เหลือ ฮ่าๆๆๆ สะใจ สะใจจริงๆ ชอบแกล้งดีนัก ทั้งไอ้กันต์กับพี่เคน สมน้ำหน้า
" เดี๋ยวให้แยกกันเลยนะ วิดีโอ อยู่ตรงหัวโต๊ะ เสื้อกลางโต๊ะ โปสเตอร์ท้ายโต๊ะ " ฝั่งวิศวะ ชอบมากค่ะ อยู่ท้ายเนี่ย ฉันก็ลุกขึ้นเดินไปนั่ง ก็เจอนั่งกันรออยู่แล้ว ผู้ชายผู้ชาย ผู้ชาย เดี๋ยวนะ! ทำไมอะ นึกว่าจะมีผู้หญิงเยอะ
" สวัสดีค่ะ " ฉันพูดก่อนจะนั่งตรงเก้าอี้ที่ว่าง
" สวัสดีครับ " ทั้งสามคน ให้ตายสิ
" เรามาแนะนำตัวก่อนไหม จะได้รู้จักกันก่อน " ฉันเสนอขึ้นทันที
" ก็ดีนะ " สถาปัตย์
" ชื่อเต้ วิศวะปีสาม " พี่เต้ มาคนแรกก็รุ่นพี่เลยหรอ อย่าบอกว่ารุ่นพี่หมดนะ
" ชื่อบอส สถาปัตย์ปีสอง " บอส โชคดีที่มีปีสอง
" ชื่อเดน แพทย์ปีสาม " พี่เดน โอ้มายก๊อด!
" ชื่อฟาน อก. ปีสอง " ฉันยิ้มหลังพูดจบ โอเคเลยผู้หญิงคนเดียวก็สวยที่สุด
" โอเค งั้นเรามาตั้งกลุ่มกันไหม เวลาคุยงานจะได้สะดวก " พี่เต้
" ได้ค่ะ ว่าแต่ใครจะตั้ง " ฉัน
" เดี๋ยวพี่ตั้งให้เอง " พี่เดน
" งั้นเดี๋ยวพี่ตั้งเสร็จแล้วให้พวกเราสแกนเข้ากลุ่ม " บอส
" ได้ๆ เดี๋ยวพี่ตั้งแปป " พี่เดน พูดจบก็กดโทรศัพท์สักพักแล้วยื่นมาให้พวกเราสแกนก็เข้ากลุ่มเรียบร้อย
" เรื่องงานพี่คิดว่าเรายังทำอะไรมากไม่ได้คงต้องรอกำหนดการก่อน " พี่เต้
" ใช่ คิดเหมือนกัน เราเลิกประชุมเลยไหม " บอส ถูกใจ สิ่งนี้ถูกใจ
" งั้นก็เลิกเถอะ " พี่เต้พูดจบทำให้ฉันยิ้มทันทีก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกห้อง เย้ๆๆๆๆ ได้นั่งรอคนอื่นค่าาาา
พอฉันเดินออกมาก็มานั่งรอเพื่อน มาด้วยกันต้องกลับด้วยกัน
" อ้าว! น้องฟาน ยังไม่กลับหรอ " พี่เดน
" รอเพื่อนค่ะ แล้วพี่ยังไม่กลับหรอ " ฉัน
" รอเพื่อนเหมือนกัน พี่นั่งด้วยได้ไหม " พี่เดนพูดฉันก็ขยับพืเนที่ให้นั่งทันที
" ว่าแต่เราเรียนสาขาอะไรหรอ ในอก. " พี่เดน
" เรียนBiotค่ะ ถามหน่อยได้ไหมพี่ " ฉัน
" ว่าสิ " พี่เดน
" เรียนแพทย์ มันเยอะป่ะ " ฉัน
" ฮ่าๆๆ ก็เยอะนะ แต่มันก็ไม่ได้เยอะจนไม่มีเวลา มันก็มีเวลาเที่ยวเล่น แค่มันเกี่ยวกับชีวิตคนมันเลยต้องเรียนหนักกับเรียนเยอะนิดนึง แล้วเรียนหนักไหม " พี่เดน
" ก็หนักค่ะ ฮ่าๆๆๆ แต่มีเวลามากพอจะไปเที่ยวเล่น แต่ปีสามไม่แน่ใจเหมือนกัน" ฉัน
" ใช่ ยิ่งปีสูงขึ้นมันก็จะเรียนหนักขึ้น " พี่เดน
" ใช่เลยค่ะ " ฉัน
" ไอ้ฟาน ทำไมเลิกเร็ว " แอมที่เดินมากับพิมถามฉันทันที
" คนสวยก็เลยเลิกเร็ว ว่าแต่เลิกแล้วหรอ " ฉัน
" เอ่อดิ นี่ประสานงานงานเยอะสัส " แอม
" ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้า หาสปอนเยอะๆนะ จะได้ประหยัดงบ " ฉัน
" เหอะ! " แอม
" ว่าแต่เพื่อนพี่มารึยัง ให้รอเป็นเพื่อนไหม " ฉัน
" มันมาพอดีเลย " พี่เดนพูดทำให้ฉันหันไปมอง งื้ออออเทพบุตรของฉัน ทำงานด้วยกันหรอเนี่ย
" งั้นกลับก่อนนะพี่เดน " ฉันลุกขึ้นเมื่อเห็นพ่อเทพบุตรเดินมา
" เดี๋ยวสิ พี่ขอไอจีเราหน่อยได้ไหม " พี่เดน
" ได้ค่ะ fan_n. " ฉัน
" แปปๆ พี่หาแปป " พี่โดนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเหมือนพิมพ์อะไรบางอย่าง
" นี่ใช่ไหม " พี่เดนพูดแล้วยื่นมาให้ฉันดู เป็นรูบฉันยืนถ่ายกับทุ่งทานตะวัน
" ใช่แล้วค่ะ " ฉัน
" โอเค งั้นไว้เจอกันนะ " พี่เดนโบกมือลา ฉันก็ยกมือโบกกลับแฃ้วยิ้มส่วท้ายก่อนจะเดินไปกับเพื่อน
" พิม งานทะเบียนเยอะมะ " ฉัน
" ก็เยอะอยู่ให้ทำแบบฟอร์มที่เข้าร่วมกิจกรรม และแบบสอบถาม " พิม
" ไม่ยากเกินความสามารถพิมหรอก " ฉัน
ตกเย็น
ฉันเดินมาถึงหน้าห้องตัวอองก็เจอเทพบุตรเปิดประตูออกมาพอดี ทำไมดวงเรามันดีจังวะ
" หวัดดีค่ะ " ฉันยิ้มทักทาย พ่อเทพบุตรก็ก้มหัว ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมแน่ๆ
" ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะคะ ชื่อฟานค่ะ อยู่ปีสอง " ฉัน
" เวย์ ปีสาม พูดแบบสบายๆก็ได้" พี่เวย์พ่อเทพบุตร ปีสาม รุ่นพี่สเปค สเปคเลยค่ะ
" ยินดีที่ได้รู้จักนะพี่ " ฉันยิ้มส่งไป
" เช่นกัน แล้วพึ่งกลับมาหรอ " พี่เวย์
" ใช่ " ฉัน
" กินอะไรมารึยัง " พี่เวย์
" เรียบร้อยแล้ว แล้วพี่กินรึยังคะ " ฉัน
" กินแล้ว " พี่เวย์
" งั้นเข้าห้องก่อนนะพี่ " ฉันพูดจบก็เห็นพี่เวย์พยักหน้าฉันจึงเดินเข้าห้องไป มีความสุข มีความสุข การที่ได้คุยกับคนที่ชอบมะนดีแบบนี้นี่เอง
ห้องนอน
การได้อาบน้ำแล้วมานอนมันสบายตัวจริงๆ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็เห็นแจ้งเตือนในไอจี นี่คงจะเป็นพี่เดน เห็นจากรูปอะนะ ฉันก็กดยืนยันไปแล้วติดตามกลับ เลื่อนดูสักหน่อยดีกว่าว่ามีอะไรน่าส่อง
แล้วแจ้งเตือนก็เด้งขึ้น ทำให้ฉันต้องไปดู ใครมันมาขอติดตามฉันเนี่ย ดูหน่อยดิ๊ ฉันก็กดเข้าไป พอดูรูปเท่านั้นทำเอาฉันรีบเด้งตัวขึ้นมานั่งทันที พี่เวย์! พี่เวย์มาติดตามฉัน อ๊ากกกกกก!
ความคิดเห็น