ลำดับตอนที่ #109
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #109 : #ภูผาอ้อนเด็ก:: Chapter 15[150 per.]
ประาศ้าาาา
อนนี้ไรท์มีเพแล้ววว ไรท์ะแ้เี่ยวับารอัพนิยายที่เพน้าา
FB PAGE: BBeatrizXX
ิ้มแล้วไปไล์ิามไ้เลยยย ><
อนนี้็ไปิามนิยาย่อเลย้าา
"ไม่โรธแล้ว่ะ -///-" หนูนาหลบาผมพร้อมับยมือเล็ๆอเธอึ้นมาันหน้าผมให้ออห่า ไม่้อบอเลยว่าอนนี้หน้าเธอแแ่ไหนเพราะทุนนึภาพอออยู่แล้ว
ผมปล่อยมือาใบหน้าเธอแล้วับมืออเธอให้ออาหน้าผมเพื่อที่ะพูับเธอ แ่พอผมับมือเธอเลื่อนลนัวเล็็หันหน้ามามอแล้วเลิิ้วึ้นสูเหมือนะรอูว่าผมะพูอะไร มือที่ผมับมือเธอเอาไว้เริ่มำแน่นามวามรู้สึอนนี้...มันประหม่า แ่มัน็ถอยลับไม่ไ้ ไม่อบเลยไอ้วามรู้สึรึ่ๆลาๆที่ำลัเิึ้นเนี่ย ไม่ไ้เี่ยวับเรื่ออบเธอหรือไม่ แ่มันเี่ยวับสิ่ที่อยาทำ่าหา...
ผมเลื่อนใบหน้าัวเอเ้าหาเธอทีละเล็ทีละน้อย่อนะ...
"ะ...ทำอะไระ?" หนูนาถามเมื่อเห็นว่าระยะห่าระหว่าใบหน้าอเราเริ่มลล มันลลเพราะผมเป็นนล มันหยุะัเพราะเธอเป็นนถาม... ผมะทำอะไรวะ? ไม่รู้...รู้แ่ไม่อยาหยุ ้ออ้า... แบบนี้้อหา้ออ้าัอย่าึ้นมาแล้วแหละ...
"หลับา... มีอะไริผมหนูนา็ไม่รู้..." ผมพูแ่นั้น่อนะรวบมือเธอไว้้วยมือแ่้าเียวแล้วยอี้าึ้นมาหมายะใ้มันประอหน้าเธอ
นัวเล็มอเ้ามาในาผมเหมือน้อาระ้นหาบาอย่า... นเธอหามันเอเธอเลยยอมหลับาถามที่ผมบอ ผมหลุบาลมอริมฝีปาสีมพูที่เยแอบมอแล้วมออีหลาย่อหลายรั้่อนะเอียอัวเอเพื่อปรับอศาหน้าให้มันพอีและเ้าที่่อนะรริมฝีปาัวเอลบนริมฝีปาบาอย่านุ่มนวล...
ผมยับปาัวเอไปามลีบปาอเธอแล้วูเอาวามหวานานัวเล็อย่าอ้อยอิ่ ไม่ลืมที่บเม้มามริมฝีปาเพื่อให้เธอเผยอปารับเรียวลิ้นอผมเ้าไป
ัวอหนูนาสั่นเล็น้อย มืออเธอที่ผมับเอาไว้็เร็นผม้อใ้นิ้วลูบเบาๆที่หลัมืออเธอ
'ปึๆ'
และเหมือนว่าหนูนาะาอาาศหายใเลยึมืออเธอออามือผมแล้วใ้มันทุบที่ห้าอผมแรๆเพื่อให้ผมผละออไป... ผม็ผละริมฝีปาออาเธอ่อนะใ้แนัวเออ้อมไป้าหลัเธอเพื่อหัวให้เธอ้มลมาบไหล่ผม านั้นผม็ลูบผมเธอเบาๆ
เรา่าน่าหอบหายใเ้าปอเนื่อาเหุาร์เมื่อี้่า็่วิเอาออิเนไปาเราเยอะพอสมวร
"ทะ...ทำไม...?" หนูนาะถามอะไรัอย่าพร้อมับยมือึ้นมาผลัผมให้ออห่าาัวเธอแ่็ทำไม่สำเร็เพราะผมอเธอเอาำว้แน่น มือ็ยัลูบผมเธออยู่อย่านั้น... ัวเธอยัสั่นเล็น้อยอาเป็นเพราะใ็ไ้
"ออยู่แบบนี้ัพั่อน"
"......" หนูนาเียบยมือึ้นมาอรอบอผมเอาไว้ เธอูผ่อนลายลว่า่อนหน้าพอสมวร
แล้วเรา็อันอยู่อย่านั้นนานสอนานเลยทีเียว... ถึแม้ร้านบิูะอยู่ิถนนแ่ทีรอรถอร้านอยู่ห่าาัวร้านพอสมวร นไม่่อยผ่านไปมาแถวนี้เท่าไหร่และถ้าะมา็มาเอารถหรืออรถแ่นั้นพวเราเลยยัอันไม่รีบไปไหนเพราะเรในอื่น
"ืนนั้น...พีู่บหนูแบบนี้มั๊ย?" ผมัสินใออไปเพราะลัษะอาารอหนูนา่อน้าทำให้ผมเป็นห่ว มันไปสะิวามทรำืนนั้นอเธอรึเปล่านะ? เธอถึไ้ัวสั่นแบบนี้...
"......" หนูนาส่ายหน้าแทนำอบหลายๆทีนผม้อบอว่าเ้าใแล้วเธอถึหยุ
นี่ผมไม่ิะูบให้เธอเลิ้ม่อนเลยหรอวะ? ถึะเมา็เถอะแ่...ิใ้สำนึิแ่ะทำอย่าเียวเลยหรอ?
"อโทษนะ ทั้วันนี้แล้ว็วันนั้นอีรอบ้วย" ผมพูเสียเบา้าหูเธอ เป็นไปไ้อยาะ้ามไปที่เบาะเธอแล้วนั่ปลอบันอยู่รนั้นมาว่ามานั่นละเบาะแล้วอันยาๆแบบนี้อ่ะ!
"อย่าทำอีนะะ..."
"พี่อไม่สัานะรับ" ผมอบน้ำเสียอู้อี้อนัวเล็ไป่อนะหันหน้าไปมูัวเอลบนเรือนผมสวยๆอเธอ นิ้วมืออผมเี่ยวเอาเส้นผมที่อยู่บริเวใบหูเธอออ่อนะเลื่อน่ำลไปแล้วูบเบาๆรนั้น "ถ้าไ้เป็นแฟนัน..."
"สัาว่าะไม่หยุแ่นี้..."
"ไม่ั้นหนูไม่แยาเป็นแฟน้วยแล้ว่ะ" เธอบอ ถึะว่าอย่านั้นแ่นัวเล็็ยัอผมและยอมให้ผมอเหมือนเิม
"พูแบบนี้แสว่า็อยาเป็นหรอรับ?"
"ไม่อบ่ะ..."
"พูให้พี่ื่นใหน่อย..." ผมว่าะที่ันร่าเธอให้ออห่าแล้ว้มมอนัวเล็ที่้มหน้าุไม่ยอมเยหน้าึ้นมาหาผม เินแล้วอบ้มหน้า...ทำไมนะ?
"ไม่่ะ"
"นะรับ...พี่รอให้ถึวันพรุ่นี้ไม่ไหวริๆ..." แบบนี้เรียว่าอ้อนไ้มั๊ย? ไม่รู้ว่าะเรียว่าอะไรแ่อย่าน้อยหนูนา็เยหน้าึ้นมามอผมแหละวะ
"หนู...อยาเป็นแฟนับ อื้อ!!"
อ่า...เผลอูบไปอีแล้ว
Talk1
มาแล้วววว
เม้นัน้วยนะะ อาะมาๆหายๆไม่ไ้มาถี่เหมือนแ่่อนเน้อ
#ภูผาอ้อนเ็
1 เม้น = 1 ำลัใน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น