ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : Finally we...[อัพครบ+NC CUT]
ประกาศจ้าาาา
ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา
FB PAGE: BBeatrizXX
จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><
ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา
หลายเดือนผ่านไป...
"เฮีย!! ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะ" ฉันใช้มือเขย่าตัวเขาแรงๆเพื่อปลุก ที่ต้องปลุกไม่ใช่อะไรหรอก คือตอนนี้มันไม่ได้เช้าตามที่ฉันบอกไง แต่มันสายแล้วต่างหาก!! คนตัวสูงยังคงนอนกอดฉันอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อยซักที!! วันนี้ฉันมีสอบย่อยที่มหาลัยตอน 11 โมงด้วย!!
"หอมแก้มเฮียก่อน" แต่เขากลับไม่ได้รีบร้อนตามฉันเลย
"ถ้าวันนี้เบียร์ไปสอบไม่ทันเฮียจะไม่ได้อะไรจากเบียร์เลยทั้งอาทิตย์!!" สิ้นคำพูดของฉันเขาก็แทบจะรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวทันที ต้องให้ขู่ก่อนตลอดเลย!!
"ไปอาบน้ำก่อนเบียร์เลย" ฉันลุกพร้อมกับติดกระดุมเสื้อให้มันเข้าที่ ไม่ต้องบอกก็คงรู้ใช่มั้ยว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ถ้ารู้แล้วฉันก็จะไม่พูดละกัน -.,-
"อาบด้วยกันจะได้เสร็จเร็วๆ :)" เขาบอกแล้วเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้ายของเขา
"ไม่เอา! ว้าย!!!"
แล้วฉันก็ไปเกือบไม่ทันสอบเพราะกว่าเราจะได้อาบน้ำ ซันเซ็ทก็รังแกฉันไปหนึ่งรอบตามที่เราตกลงกันเอาไว้...
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน
"กูยอมให้น้องกูมาอยู่ด้วยเพราะความปลอดภัยของน้องกูเฉยๆหรอก - -!!!" ไวน์พูดขึ้นขณะที่ยืนกอดอกมองหน้าของซันเซ็ทอย่างเอาเรื่อง
"เฮียไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลน้องสาวเฮีย หรือเรียกอีกอย่างว่าเมียผม ให้อย่างดีเลยครับ :)" ซันเซ็ทก็กอดอกพูดกับไวน์ด้วยท่าทางที่ไม่ยอมกันเลยซักนิด
"ฝน! ยกเลิกโครงการทั้งหมด!!! ฉันไม่ฝากน้องฉันไว้กับมันแน่ๆ" ไวน์หันไปบอกเจ้ฝนที่ทำหน้าเอือมๆกับทั้งอยู่บนโซฟาข้างๆฉัน ซึ่งสีหน้าฉันตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเจ้ฝนเท่าไหร่
"อยากโดนพ่อฉันไล่ยิงรึไง - -?" เจ้ฝนเงยหน้าถามไวน์แล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะจับที่แขนไวน์เอาไว้
"จะทำอะไร?"
"นาย... ฝากดูแลเบียร์ด้วย ขอบคุณ" เจ้ฝนพูดกับซันเซ็ทเสร็จก็ลากไวน์ออกจากห้องของซันเซ็ททันที โดยที่ยังคงมีเสียงของไวน์ดังให้พวกฉันได้ยินอยู่ ไม่รู้จะกวนกันอะไรนักหนา - -!
ตอนนี้ข้าวของของฉันก็ถูกย้ายมาแล้วบางส่วนเพราะไม่ได้จะมาอยู่นี้ตลอด ฉันมาอยู่แค่ชั่วคราวเฉยๆ ตอนแรกฉันจัดของทุกอย่างไว้ในห้องนอนอีกห้อง แต่อยู่ๆซันเซ็ทก็มารื้อมันออกแล้วยกไปไว้ที่ห้องเขาพร้อมกับจัดให้อย่างเรียบร้อย... เขามันพวกมัดมือชก! แต่ยังดีที่เขาไม่ยุ่งกับพวกของใช้ส่วนตัว.. ส่วนตัวทีาหมายถึงส่วนตัวมากๆอ่ะ -///-
"เบียร์ครับบบบ" เสียงของซันเซ็ทเรียกฉันดังขึ้นจากข้างนอกทำให้ฉันต้องละจากการจัดของใช้ส่วนตัวของตัวเองแล้วเดินออกไปหาเขา
"มีไรคะ?" ฉันเดินไปหาเขาที่โซฟาแล้วยืนมองเขาแบบนั้นเพราะไม่คิดว่าคนตัวสูงจะมีเรื่องอะไรให้พูดเยอะ
"มานั่งนี่"
"ว้าย!" เขาจับมือฉันแล้วดึงให้ลงไปนั่งตักของเขาก่อนจะใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวที่เอวฉันเอาไว้ นอกจากนั้นยังไม่พอ...แขนของเขายังกอดรอบไหล่ฉันอีกด้วย! อะ...อะไรกันเนี่ย!!!
"ต่อไปนี่...ก็จะไม่มีเสียงนกเสียงกามาขัดความสุขของเราแล้วนะ :)" เขาพูดแล้วใล้หน้าวางไว้บนไหล่ของฉันแต่เขาหันหน้าเข้ามาที่คอของฉันแทน ฉันจึงสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆของเขาที่เป่ารดต้นคอของฉันอยู่ในตอนนี้
"ขัดความสุขของเราบ้าอะไรล่ะ -///-" ฉันพูดแล้วย่นคอหลบลมร้อนนั้น มันรู้สึกจักจี้แล้วก็ขนลุกอย่างบอกไม่ถูกอ่ะ!
"อยากรู้จริงหรอว่าความสุขอะไร :)" เขาถามแล้วใช้มือหนาเลื่อนไปมาบริเวณท้องน้อยของฉัน
"หยะ..หยุดเลยนะ!" ฉันบอกเขาเสียงสั่นแล้วใช้มือแกะมือของเขาออก แต่ก็เพราะจมูกโด่งๆของเขามันเลยทำให้แรงที่มีอยู่หายไปหมด เขาลากจมูกไปมาที่คอเลื่อนมากัดหูฉันเบาๆจนฉันสะดุ้งขึ้นด้วยความตกใจ
"ครั้งที่แล้วปล่อยให้เฮียค้าง ครั้งนี้ต้องโดนเฮียทำโทษ!" เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่พร้อมกับมือของเขาที่ตอนนี้เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันออกทีละเม็ดโดยที่เขาไม่ได้สนใจเสียงห้ามปรามและแรงอันน้อยนิดของฉันเลย!!
"มะ..ไม่เอานะ อื้อ! เฮีย..." ฉันเริ่มพูดไม่ได้ศัพท์เมื่อเขาเริ่มรุกล้ำที่หน้าอกอวบของฉันด้วยการใช้มือขย้ำเบาๆแล้วไม่นานเขาก็แปรเปลี่ยนความอ่อนโยนเป็นรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขา คนตัวสูงใช้ปากกัดที่เสื้อเพื่อมันให้หล่นลงจากไหล่ของฉันอย่างง่ายดายเนื่องจากตอนนี้กระดุมทุกเม็ดถูกเขาปลดหมดแล้ว ทีเรื่องแบบนี้เร็วจังเลยนะ!!!
มือหนาเค้นคลึงที่หน้าอกไปมาอย่างสนุกมือโดยไม่สนว่าฉันจะรู้สึกยังไง และไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนไหนเหมือนกันที่บราเซียร์ของฉันได้หายไปแล้ว... มือเล็กจับที่แขนของคนตัวสูงเอาไว้เพื่อห้ามปรามแต่เขาก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด จนในที่สุดเรี่ยวแรงที่มีก็ได้หายไปหมดเมื่อถูกเขาอ้อมตัวมาข้างหน้าเพื่อจูบ จูบนุ่มนวลของเขาดำเนินการไปอย่างช้าๆเหมือนต้องการให้ฉันตายทั้งเป็น แต่ไม่นานความนุ่มนวลก็หายไปเหลือไว้เพียงแค่ความเร่าร้อนที่เขามอบให้จนแทบจะแผดเผาทุกอย่างบนร่างกายฉัน!! มือข้างหนึ่งของเขาค่อยเลื่อนลงไปที่หน้าท้องแบนราบ ผ่านไปที่ขอบกางเกงก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมออกแล้วรูดซิบมัน... เขาใช้เวลาไม่นานก็ทำทุกอย่างสำเร็จไปหมดตามที่ใจหวัง และแน่นอน...ฉันไม่สามารถขัดขืนอะไรได้ ณ ตอนนี้ เวลานี้หัวสมองฉันขาวโพลนไปหมด ลืมไปเลยว่าก่อนหน้านี้ทำอะไรอยู่ รู้แค่ว่าตอนนี้คนตัวสูงกำลังยกตัวฉันขึ้นเพื่อหมุนให้หันหน้ามาหาเขาทั้งที่ปากเราจังคงประกบกันอยู่แบบนั้น แขนแกรงทั้งสองกอดที่เอวฉันไว้แน่นให้ชิดกับตัวเองก่อนที่มือของเขาจะเลื่อนลงคลึงที่สะโพกฉัน ภาพที่เห็นตอนนี้เลยหลายเป็นว่าฉันนั่งคร่อมบนตักของเขาอยู่
"อื้อๆๆ!" ฉันตีที่ไหล่เขาเบาๆเพื่อบอกให้เขาผละออกไปเนื่องจากอากาศหายใจฉันจะหมด รู้สึกว่าข่วงนี้เขาจูบบ่อยขึ้นและฉันก็จะทนได้นานขึ้นเรื่อยๆด้วย... ไม่ดีเลย -///-
ซันเซ็ทผละออกจะฉันก่อนจะมองมาอย่างกับจะกลืนกินฉันทั้งตัว นี่...นี่เขาไปหิวมาจากไหนเนี่ย!!!
"ทนได้นานขึ้นแล้วนี่ แบบนี้มีรางวัล :)" เขาพูดเสร็จก็จูบฉันอีกรอบ โดยไม่สนใจเลยว่าฉันกำลังหอบหายใจอย่างเหนื่อยล้าอยู่!!
ซันเซ็ทใช้โอกาสที่ฉันเผยอปากเพื่อหายใจสอดลิ้นเข้ามาในโพร่งปากฉันก่อนจะตวัดลิ้นไปมาหาความหวานอย่างหื่นหระหาย เขาใช้มือกดสะโพกฉันลงให้แนบกับต้นขาเขามากขึ้นแล้วขยับตัวฉันเล็กน้อยจนฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างแข็งๆที่ชนต้นขาฉันอยู่... ผิวฉันเสียดสีไปตามร่างกายเขาแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีเสื้ออยู่ แต่ฉันกลับรับรู้ได้ถึงความร้อนจากตัวเขาได้อย่างเต็มที่เหมือนคนไม่สบาย แต่เปล่าเลย...มันเป็นเพราะสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้ต่างหากล่ะ!!
ร่างสูงผละออกจากปากฉันก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาที่คอระหงแล้วสร้างร่องรอยเอาไว้อีก
"อ๊ะ! ไม่..ไม่เอานะ" ฉันร้องออกมาพร้อมกับใช้มือดันหน้าเขาออกไป เขาชอบทำรอยเอาไว้ตามตัว ไม่ว่าจะทำอะไรมันมักจะมีร่องรอยติดตามตัวฉันเสมอ แล้วเขาก็ตอบอย่างหน้าตายว่ากลัวคนอื่นไม่รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว และแน่นอน...รอยพวกนั้นมันออกยากด้วย
"อยู่นิ่งๆ..." เขาพูดขึ้นมาเมื่อถูกฉันขัดก่อนจะรวบมือทั้ง 2 ข้างของฉันเอาไว้แล้วภารกิจของเขาต่อ เชื่อเขาเลย!! ฉันได้กลายเป็นตุ๊กแกอีกแน่ๆ!!
ซันเซ็ทเสร็จภารกิจจากข้างบนก็เลื่อนลงมาที่หน้าอกฉันก่อนจะใช้ปากครอบครองมันแล้วลากลิ้นวนไปมา อีกข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่าง เขาใช้มือที่ว่างขึ้นมาเคล้นบีบก่อนจะสลับฝั่งกัน ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วกัดปากเพื่อระงับเสียงน่าอายของตัวเองเอาไว้ ต่อให้เขาจะเคยพูดก็เถอะว่าอย่ากัด แต่มันก็น่าอายมั๊ย -///-!?
ต่อมาหลังจากที่เขามีความสุขกับก้อนเนื้อทั้งสองแล้ว เขาก็ยกตัวฉันขึ้นอีกครั้งแล้วพลิกให้ฉันไปอยู่ใต้ร่างของเขาด้วยความที่ฉันตกใจฉันเลยใช้มือทั้งสองข้างโอบรอบคอเขาเอาไว้ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าฉันไม่ปล่อยให้เขาผละออกจากฉันแทน หัวของฉันวางอยู่บนที่วางแขนของโซฟา เขาจ้องมองเข้ามาในดวงตาฉันอย่างลึกซึ้งและมีความหมาย...
เขาต้องการมัน ฉันรู้ -///-!!
+
+
+
+
+
+
+
NC CUT!!! ตามในกลุ่มลับ!!!
+
+
+
+
+
+
+
กดไลค์เพจแล้วขอเข้ากลุ่มเลยจ้า
ต่อ!!!
Sunset's talk
หลับไปแล้ว...
ความหื่นไม่เข้าใครออกใครจริงๆ...
กะจะทำเท่ห์แต่สุดท้ายก็ฟาดเธอจนสลบลงไป เอาตรงๆผมยังไม่อยากหยุดด้วยซ้ำ แต่ดูจากท่าทางเธอแล้วก็นะ... ยอมหยุดก็ได้ เพราะเธอยังยอมให้ผมกินเลยหนิ -.,-
ผมหันไปมองหน้าจอโน๊ตบุ้คที่วางอยู่บนโต๊ะซึ่งตอนนี้มันดับไปแล้ว ตอนแรกที่เรียกเธอมากะว่าจะถามเรื่องการ์ดเชิญแขกที่จะเขิญในงานหมั้นของเรา ถึงจะเหลือเวลาอีกหลายเดือนแต่ผมก็อยากเตรียมตัวเอาไว้ก่อน อยากให้ทุกอย่างมันออกมาดี... เพราะมันคือวันสำคัญพอๆกับวันแต่งงานของเราเลยนะ! แต่พอเธอออกมาผมก็มีความรู้สึกอยากแกล้งเธอขึ้นมามเลยดึงเธอลงมานั่งบนตักอย่างที่ทุกคนเห็นนั่นแหละ แต่เพราะกลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอมันดึงดูดผมจนสติผมหลุด...ผมเลยห้ามตัวเองไม่ได้
จบเลย!
ผมตัดสินใจอุ้มเธอเข้ามาในห้องก่อนจะอาบน้ำให้เธอแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ บอกตรงไว่าบังคับตัวเองยากมากที่จะไม่จับเธอกดอีกรอบ
"เฮ้อออ" ผมมองร่างบางที่หลับอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีวันนี้เหมือนคนอื่นเขา เราเริ่มต้นจาก 0 และเป็นการเพิ่มขึ้นทีละ 0.5 แล้วอยู่ๆวันหนึ่งมันก็กลายเป็น 80.... ตอนนี้ผมคิดว่ามันคุ้มค่ามากแล้วกับการที่ตัวเองเลือกที่จะปฏิเสธข้อเสนอของแม่ในวันนั้น วันที่แม่ให้เลือกว่าจะหมั้นหรือจะให้ยึดบัตรเครดิต... มันคุ้มค่ามากแล้วจริงๆที่อยู่ๆก็บังเอิญได้ยินผู้หญิงคนหนึ่งคุยโทรศัพท์เพื่อหาคนขับรถ... มันคุ้มค่ามากจริงๆที่วันนั้นพี่ชายเธอให้โอกาส... และอีกหลายๆอย่างที่ทำให้เรามีวันนี้ ต้องขอบคุณใครดีวะ?(ขอบคุณฉันสิ!!!! - ไรท์)
ผมมองไปที่ข้าวของของเธอที่ยังเก็บไม่เรียบร้อยก่อนจะเดินไปจัดของให้เข้าที่เข้าทาง ดูจากลักษณะแล้วตอนเรียกออกไปเธอน่าจะกำลังจัดของอยู่ นี่ผมรบกวนเวลาของเธออยู่หรอ (' ')?
Loading 75%........................
เช้าวันต่อมา
"อือ.. อย่ากวน" เสียงเล็กดังขึ้นเมื่อรับรู้ได้ถึงการรุกล้ำร่างกายของตัวเองพร้อมกับบิดตัวหนีห่างจากที่มาของมัน นั่นก็คือมือผมเอง :)
"ตื่นมากินยาก่อน" ผมบอกเธอก่อนจะจัดยาไว้ให้ ยาที่ว่าก็มีพารากับยาคุมฉุกเฉินนั่นแหละ... ก่อนหน้านี้ทุกครั้งหลังมีอะไรกันผมก็ให้เธอกินตลอด แต่เธอไม่น่าจะรู้ว่ามันคือยาคุม คงคิดว่ามันคือยาแก้ปวด ยาลดไข้อะไรทำนองนั้น ไม่ใช่ว่าผมกลัวว่าาเธอจะท้องแล้วไม่รับผิดชอบนะ ไอ้เรื่องนั้นอ่ะผมรับผิดชอบแน่ๆ ท้องก็อยากให้ท้องอยู่แต่เพราะเราทั้งคู่ยังเรียนไม่จบ... ผมไม่อยากให้คนอื่นมองเธอไม่ดี ดังนั้นช่วงนี้ก็ให้เธอกินไปก่อน เรียนจบตอนไหนพ่อจะทำลูกทุกวันเลย!!
"-0-" เธอลืมตาอ้าปากเพื่อเอายาเข้าไปก่อนจะพยุงตัวขึ้นมาดื่มน้ำตามอีกหลายแก้ว เหอะๆ ไอ้นิสัยไม่ชอบกินยานี่มันติดตัวแล้วจริงๆสินะ - -
"อย่าหลับนะ! อาบน้ำก่อน" ผมบอกเธอเสียงดังแต่ไม่ถึงกับมากนะเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ากำลังจะหลับลงอีกครั้ง
"เดี๋ยวค่อยอาบ..." เธอพูดแล้วพลิกตัวหันหน้าไปทางอื่น
"เบียร์ครับ ลุกขึ้นมาอาบน้ำก่อนนะ" ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงมากจากที่อ่อนอยู่แล้วมันเลยอ่อนลงไปอีก ผู้หญิงคนตรงหน้าทำให้ผมยอมทุกอย่างแล้วจริงๆ "อาบเสร็จค่อยนอนต่อก็ได้"
"อือ - -" เธอลุกขึ้นมาด้วยความงัวเงียแต่สายตาที่ส่งมาให้มันทำให้ผมเอ็นดูสุดๆ เธอมองผมด้วยสีหน้าของคนที่กำลังหงุดหงิดเพราะถูกรบกวนเวลานอนก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและชุดคลุมอาบน้ำแล้วเดินเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางการเดินที่ลำบาก ไม่ต้องเดาก็น่าจะรู้ว่าเป็นเพราะอะไร ก็เมื่อวานเล่นท่าไหนไปบ้างล่ะ เธอเดินได้นี่ถือว่าเก่งสุดๆแล้ว -.,-
ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำตามเธอไป ที่ปลุกเธดขึ้นมาอาบน้ำเนี่ยเอาจริงๆตัวผมก็ยังไม่อาบหรอก อยากอาบพร้อมกันนี่ มันต้องตื่นเต้นมากแน่ๆเลย...
'แกร็ก!'
"เอ๊ะ! เฮีย! เข้ามาทำไม?!" เบียร์มองผมตัวสีหน้าที่ตื่นตกใจมากพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวมาปกปิดร่างกายของตังเองเอาไว้ เหมือนว่าเธอเพิ่งจะล้างหน้าเสร็จนะเพาระเธอถอดเสื้อออกไปแล้ว และดูท่าเหมือนกำลังจะอาบน้ำพอดี แต่ผมกลับเข้ามาแบบนี้เป็นใครก็ตกใจแหละ แล้วนี่ก็ลืมล็อคห้องน้ำอีก - -!
"มาอาบน้ำ" ผมบอกหน้าตายแล้วค่อยๆเดินเข้าไปใกล้เธอเรื่อยๆ
"อาบ..อาบห้องอื่นสิ! นี่เบียร์อาบอยูนะ!" เธอบอกพร้อมกับถอยหนีผม มือก็กำผ้าเช็ดตัวเอาไว้แน่ด้วยท่าทางที่ไม่วางใจผมอย่างชัดเจน
"อยากอาบด้วย" ผมบอกแล้วถอดเสื้อตัวเองออกพร้อมกับเตรียมถอดกางเกงของตัวเอง
"ดะๆๆเดี๋ยวๆๆๆ เฮียจะถอดตรงนี้ไม่ได้นะ!" เสียงหวานทักท้วงขึ้นมาเมื่อผมทำท่าจะถอดออก สองมือเล็กยกขึ้นปิดตาด้วยท่าทางตื่นตกใจ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมเหยุดการกระทำของผมเลย... กางเกงปลิวไปแล้ว... ตอนนี้ตัวของผมว่างเปล่าแล้ว เหลือแค่เธอที่ยังมีผ้าเช็ดตัวพันเอาไว้อยู่อยู่ และดูเหมือนเธอจะลืมไปนะว่าการที่ใช้มือขึ้นไปปิดตาทั้งสองข้างนั้นมันเปิดโอกาสให้ผมเข้าไปคลายปมผ้าเช็ดตัวเธอง่ายขึ้น...
"อ๊ะ!" เธอสะดุ้งขึ้นอย่างตกใจเมื่อผมกระชากผ้าเช็ดตัวนั่นออกไปจากตัวเธอ สองมือก็เลื่อนลงมาปิดที่หน้าอกอย่างอัตโนมัติ พร้อมกับหันหลังให้ผมอย่างรวดเร็ว
"อายทำไม? มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว" ผมเดินไปช้อนข้างหลังเธอก่อนจะกอดเธอจากข้างหลังแล้วโน้มตัวลงไปว่าคางไว้บนไหล่ของเธออง
"มัน..มันเป็นเรื่องปกติที่ไหนล่ะ -///-!" เธอพูดขึ้นมาเสียงดังด้วยใบหน้าที่เริ่มแดงนั่น ผมเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวที่อยู่ข้างหน้าเธอก่อนจะค่อยๆจับเธอให้หันหน้ามาหาผม
"ปกติที่นี่ไง :)"
"อื้อ!" ไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรผมก็ประกบริมฝีปากลงไปหาเธอแล้วลากมือหนาไปตามเรือนร่างที่เย้ายวนข้างหน้านั่น ร่างบางมีท่าทีขัดขืนเล็กน้อยก่อนจะคล้อยตามในถายหลัง เธอใช้มือกอดที่คอผมเอาไว้เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว ผมเปิดฝักบัวเพื่อให้น้ำโดนตัวเราสองคนก่อนจะดันตัวเธอเข้าหากำแพงแล้วใช้มือควานหาครีมอาบน้ำก่อนจะผละริมฝีปากออกจากเธออย่างอ้อยอิ่ง แล้วจากนั้นผมก็ฝังใบหน้าลงที่ซอกคอของเธอก่อนจะสร้างรอยสีกุหลาบเอาไว้แล้วค่อยเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงเรียบร้อยแล้ว....
จับฟัดในห้องน้ำดีมั๊ยเนี่ย!!
เราสองคนสบตากันก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายก้มลงมองขวดครีมอาบน้ำอยู่ในมือแล้วเงยหน้าขึ้นมองเธออีกรอบ ผมบีบครีมอาบน้ำในมือตัวเองก่อนจะค่อยๆใส่สองมือลูบไล้ไปตามผิวเปียกน้ำของเธออย่างเบามือและเชื่องช้าจนร่างบางเผลอกัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อระงับความรู้สึกที่เธอมีตอนนี้...
สองมือเลื่อนมาที่ก้อนเนื้อทั้งสองตรงหน้าก่อนจะใช้มือเค้นมันสักพักก็ต้องหยุดลงเพราะเธอได้ส่งเสียงห้ามเอาไว้ ผมก็เลยเลื่อนมือลงไปตามลำตัวของร่างบางตรงหน้าแทนก่อนจะพาตัวเธอมาล้างน้ำเอาฟองสบู่ออก
"เสร็จแล้ว :)" ผมยิ้มให้เธอก่อนจะก้มลงไปจูบเธออีกรอบ
"อื้อ! พะ..พอเลย!" เธอใช้มือดันตัวผมออกห่างเมื่อผมเริ่มรุกรานเธออีกครั้งด้วยการเบียดท่อนล่างเข้าหาเธอ ใบหน้าหวานตอนนี้ได้แดงขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า...
"อาบเฮียด้วยสิ" ผมใช้มือค้ำไว้กับกำแพงเพื่อกันไม่ให้เธอออกจากห้องน้ำแล้วพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่อ้อนเล็กน้อย
"มะ..ไม่เอาหรอก!" เธอตอบแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น
"ไม่ได้ให้เอา ให้อาบ"
End Sunset's talk
เขามันบ้าที่สุดเลย!! คิดได้ไงถึงอข้าไปอาบน้ำกับฉันแบบนั้นเนี่ย!! ตอนที่อาบน่ำมันมีอะไรแข็งๆมาโดนฉันตลอดเลยด้วย T///T
ตอนนี้เราอาบน้ำเสร็จแล้ว แค่อาบน้ำเฉยๆ..โดยที่ฉันก็ยืนอยู่เฉยๆ..แล้วเขาเป็นคนจัดการอาบน้ำให้ฉันเอง มือก็ลูบไล้ไปทุกที่ๆอยากไปจนฉันต้องห้ามปรามเอาไว้เพราะมันจะเกินเลยอีกครั้งไง!! พอเขาอาบน้ำให้ฉันเสร็จเขาก็ให้ฉันอาบให้เขาบ้าง... ตอนแรกก็ว่าจะหนีออกมาจากห้องน้ำอยู่แต่เขากันฉันไว้ทุกทางด้วยแขนแกร่งๆของเขานั่นแหละ!! ฉันเลยต้องจำยอมอาบให้เขา... ทีกคนไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันทำแค่ช่วงบนเพราะเขาบอกให้ฉันออกมาแต่งตัวรอข้างนอก เขาจะจัดการบริเวณตรงนั้นของเขาเองพร้อมกับจัดการธุระส่วนตัวของเขาให้เสร็จก่อนค่อยออกมา
"เบียร์ มาดูนี่" ซันเซ็ทเรียกให้ฉันไปดูอะไรซักอย่างข้างนอก ซึ่งฉันก็ออกไปโดยที่ลืมนึกถึงความปลอดภัยของตัวเองไปเลย...
"มานั่งนี่ๆ" เขาตบลงที่ตักตัวเองก่อนจะมองไปที่หน้าจอโน๊ตบุ้คที่อยู่ตรงหน้า ฉันไม่ได้เดินไปนั่งตามที่เขาบอก แต่เลือกที่จะนั่งข้างๆเจาก่อนจะมองไปที่หน้าจอเช่นเดียวกับเขา "มาเลือกการ์ดงานหมั้นกัน"
"!!!!" ฉันตกใจกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากปากเขาก่อนจะปิดปากลงเมื่อเจ้าตัวยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้
"หึ! เฮียแค่อยากเตรียมตัวไว้ก่อน หลังจากเฮียเรียนจบเราก็จะได้หมั้นกันเลยไง เราจะได้ไม่ต้องวิ่งวุ่นช่วงนั้น" เขาบอกก่อนจะยกตัวฉันขึ้นไปนั่งบนตักเขาอย่างง่ายดาย
"อ๊ะ! เฮีย! ทำไมชอบนั่งท่าแบบนี้อยู่เรื่อยเลย -///-!" ฉันถามเขาพร้อมกับก้มมองรูปแบบของการ์ดในจอคอมเพื่อตัดสินใบเลือกหลังจากที่ฟังเขาพูดมามันก็จริง ถ้าเราไม่เตรียมตัวตั้งแต่ช่วงนี้เราอาจจะต้องยุ่งยากในอนาคตก็ได้... นี่เขาคิดถึงอนาคตไว้ขนาดนี้เลยหรอ
"ตัวเบียร์หอม เฮียอยากอยู่ใกล้ๆ" เขาพูดขณะที่ใบหน้ายังคงคลอเคลียอยู่ที่คอฉัน
"เฮียก็ดมตัวเองไปสิ ครีมอาบน้ำก็ใช้อันเดียวกันหนิ -///-" ฉันบอกเขา
"ไม่เอา อยากดมเบียร์มากกว่า อยากดมไปทั้งตัวเลย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเรียกเรียวขนตามร่างกายให้ลุกชันได้ดีทีเดียว ตั้งแต่วันที่มีเรื่องที่ทะเลวันนั้นเขาดูเปลี่ยนไปทีละนิดๆ... ฉันหมายถึงหื่นขึ้นทีละนิดๆอ่ะ! ไม่รู้ว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงของเขารึเปล่า แต่แบบนี้ฉันก็ใจไม่ดีเหมือนกันนะ!!
"เฮีย..." เมื่อฉันนั่งให้เขาสูดดมความหอมจนเขาพอใจ(มั้ง)มานานมากพอจนฉันเรียบเรียงคำพูดในหัวเสร็จ ฉันก็เรียกเขาด้วยน้ำเสียงจริงจังจนคนที่ฉันนั่งซ้อนอยู่ถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย เขาละจากการลวนลาม(?)ฉันแลเวถามขึ้นมาด้วยอาการที่ลุ้นมาก
"อะไรครับ?"
"เบียร์ว่าเรามาทำข้อตกลงกันเถอะ!" ฉันพูดแล้วลุกขึ้นยืนกอดอกมองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง ถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังฉันต้องเสียเปรียบเขาไปตลอดแน่ๆดังนั้น...
"ห้ะ?"
"เบียร์ไม่ได้ใจร้ายถึงขนาดที่ไม่ให้เฮียมีอะไรด้วย แต่ว่า...."
"...??"
"ถ้าจะมีเบียร์ให้ได้แค่ทีละครั้งเท่านั้น และห้ามมีรอยตามตัวด้วย!!!"
กลับมาที่ปัจจุบัน....
"สอบวันนี้ยากมากเลยอ่ะแก TT" เสียงยัยน้ำตาลบ่นขึ้นเมื่อเราสองคนออกมาจากห้องสอบแล้ว เมื่อคืนฉันแทบจะไม่ได้อ่านอะไรเลย วันนี้ก็มาสอบแบบมีความรู้ในสมองแค่เล็กน้อยเท่านั้นแต่ก็นะ...
"ไม่เห็นจะยากเลย ง่ายๆเอง :)" ฉันพูดแล้วหยิยโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น สามารถของวิธีพูดยังไงให้คนหมั่นไส้ได้ที่ฉันนะทุกคน ^.<
"นี่ถ้าแกไม่ใช่เพื่อนฉันนะ แชแนลใบนี้ได้ลอยไปโดนหน้าแกแน่ๆ - -!!!" ยัยน้ำตาลพูดแล้วก็ยกกระเป๋าใบใหม่ขึ้นมาทำท่าเหมือนจะทำอย่างที่พูดจริงๆ
"ล้อเล่น! มำไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ!" ฉันพูดแล้วหัวเราะเบาๆก่อนจะก้มเล่รโทรศัพท์ต่อ
'ติ้งๆ!'
จู่ๆเสียงแจ้งเตือนของ IG ก็ดังขึ้นพร้อมกับบอกว่า '@sun_set ได้แท็กคุณในโพสต์'
ฉันก็กดเข้าไปดูด้วยความสงสัย แต่พอเข้าไปดูแล้วฉันก็ต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจกับสิ่งที่เขาแท็กมา
Sun_set: Thank you for coming into my life.
Thank you for making me smile like crazy.
Thank you for making me happy.
Love you @bbeerr
นี่เขา... เขาเพิ่งจะประกาศให้ทุกคนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์อันคลุมเครือของเรา... ที่บอกว่าคลุมเครือก็เพราะเรา 2 คนยังไม่ได้ขอกันเป็นแฟน ฉันยังไม่ได้หมั้นกับเขา ดังนั้นตอนนี้สถานะระหว่างเราคือเหมือนแฟนแต่ไม่ใช่... ซึ่งฉันก็ไม่ได้อะไรกับสถานะพวกนั้นอยู่แล้ว เพราะมันก็แค่สถานะหนึ่งที่เราต่างมอบให้กันแค่นั้น ฉันสนใจแค่การกระทำและคำพูดของเขามากกว่า...
'ปังๆๆๆ'
ฉันที่กำลังช็อคกับสิ่งที่เขาแท็กมาอยู่ก็ต้องตกใจเพราะเสียงพลุเล็กดังขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับมีอะไรบางอย่างลอยลงมาจากบนอาคารมากมายจนต้องก้มลงไปเก็บขึ้นมาดู
'หันหลังสิครับ :)'
ฉันอ่านข้อความในกระดาษจบก็หันไปข้างหลังตามที่ในนั้นเขียนเอาไว้
"0///0" ดอกไม้ช่อใหญ่ถูกยื่นมาข้างหน้าพร้อมกับร่างสูงที่เพิ่งจะแท็กฉันเมื่อกี้นั่งคุกเข่าลงตรงลานหน้าคณะ
"เฮียรู้ว่าเราอาจจะข้ามขั้นไปมากกว่านี้แล้ว... แต่เฮียคิดว่าผู้หญิงทุกคนยังไงก็ต้องการความชัดจากฝ่ายชาย" เขาพูดก่อนจะจับมือฉันขึ้นมาให้รับเอาช่อดอกกุหลาบนั่น
"....."
"เบียร์... คบกับเฮียนะ" สิ้นประโยคนั้นฉันก็ทิ้งช่อกุหลาบลงพื้นแล้วพุ่งเข้ากอดเขาทันที เหมือนคนตัวสูงจะรู้ล่วงหน้าเขาเลยยืนขึ้นมาอ้าแขนรอรับฉันเข้าอ้อมกอดอุ่นๆนั่น... พอถึงตัวเขาฉันก็ร้องไห้ออกมาเลย ไม่คิดว่าเขาจะมีมุมแบบนี้ด้วย... ไม่คิดว่าเขาจะทำขนาดนี้... ไม่คิดว่าฉันจะมีวันนี้....
"ร้องไห้ทำไม หื้ม?" คนตัวสูงถามขณะที่มือก็ลูบผมฉันเบาๆ เขาก็วางเกยที่บนหัว
"ฮึก..." ฉันไม่ตอบ เอาแต่ร้องไห้อยู่อย่างนั้นจนกระทั่ง...
"กรี๊ดๆๆๆ"
"วี้ดวิ้ว!!"
"พี่ซันเท่มากเลยค่าาาา"
"เลิกกันเร็วๆนะครับ ผมรอจีบเบียร์อยู่!! 555"
"คบเลยๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงกรี๊ดจากผู้คนที่อยู่รอบๆดังขึ้นทำให้ฉันต้องผละออกจากตัวเขาเพื่อหันไปมองทั้งน้ำตา นี่...เขาขอฉันเป็นแฟนกลางลานคณะเลยหรอ... กลางลานคณะที่มีนักศึกษาคณะฉันทุกชั้นปีมานั่งรวมกันตอนว่างเนี่ยนะ...
"ไม่ร้องนะ" ซันเซ็ทจับหน้าฉันให้หันไปมองเขาก่อนจะใช้มือเกลี่ยน้ำตาออกจากใบหน้าให้ฉัน
"....." ฉันพยักหน้าให้เขาเบาๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้เขา
"คำตอบล่ะครับ?" เขาถามฉันเมื่อเห็นว่าฉันหยุดร้องแบบจริงๆแล้ว
"ค่ะ (.///.)" ฉันตอบเสียงเบาพร้อมกับก้มหน้่ซุกที่แผงอกกว่ฝ้างเพราะตอนนัฝี้รู้สึกว่าเขินหน่อยๆที่ตกเป็นเป้าสายตาของคนเยอะขนาดนี้
"ค่ะอะไร?" เขาก้มหน้าลงมาถามฉันด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์เล็กน้อย
"เป็นค่ะ!" ฉันตอบเขาออกไปเสียงดังเพราะรู้ว่าถ้าตอบเบาๆเขาก็ต้องแกล้งถามฉันอีก หลังจากฉันตะโกนคำตอบอแกไปทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็กรี๊ดขึ้นมาเสียงดังพอๆกับพวกผู้ชายที่โห่ร้องขึ้น ฉันได้ยินเสียงยัยน้ำตาลกรี๊ดออกมาเสียงดังจากข้างหลังก็เลยหันไปมอง
"เพื่อนฉันขายออกแล้ว TT" ยัยน้ำตาลพูดพร้อมกับเดินเข้ามากอดฉันแน่น
"ขะ..ขายออกอะไรล่ะ -///-!" ฉันดันตัวเพื่อนรักออกจาตัวก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัเล็กน้อย
"พี่ซันคะ... ดูแลเพื่อนน้ำตาลดีๆนะคะ" ยัยน้ำตาลหันหน้าไปบอกกับคนตัวสูงที่อยู่หลังฉันก่อนจะเดินไปเก็บของเข้ากระเป๋า
"เสร็จแล้วใช่มั๊ย?" ซันเซ็ทเดินมาถามฉันเบาๆ ฉันก็พยักหน้าตอบเขาไป เขาก็เดินไปถือกระเป๋าของฉันมาให้ก่อนจะโอบไหล่ฉันออกไปจากบริเวณนั้นท่ามกลางสายตายินดีของใครหลายๆคนในคณะ
ใครก็ได้บอกฉันทีว่าฉันไม่ได้ฝันไป แต่ถ้าเป็นฝันนะ...ฉันไม่อยากตื่นเลย เพราะว่าตอนนี้ฉันมีความสุขมากเลย!!
"รักนะคะ" ฉันพูดขึ้นเบาๆเมื่อเราเดินมาถึงรถแล้ว
"หื้ม? ว่าไงนะ? ไม่เห็นจะได้ยินเลย" คนตัวสูงถามแล้วเอียงหน้าเข้ามาใกล้ๆกัน
"รักเฮียนะ!!" ฉันตะโกนใส่หูเขาเสียงดังแต่ไม่มากเพราะกำลังเขินอยู่ก่อนจะหันหน้าออกไปมองที่นอกหน้าต่างเพราะไม่อยากให้เขารู้ว่าตอนนี้ฉันยิ้มกว้างแค่ไหน...
"รักเหมือนกัน :)"
Talk1
มาแล้วววว
อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้ววววว
เฮียก็จะชอบแกล้งน้องหน่อยๆ แกล้งแล้วเผลอยาวเลยเห็นมั๊ย!!! 5555
เราได้ข้อสรุปแล้วนะคะเรื่องอีบุ๊ค... ไรท์ตัดสินใจว่าจะทำค่ะ แต่ไม่ใช่เร็วๆนี้ อาจจะทำพร้อมกับเรื่องของรุ่นลูกของซันเซ็ทกับเบียร์...
เรื่องนี้แต่งจนมีลูกเลยค่ะ มีลูกแล้วมีหลานต่อด้วย 5555
ฝากเรื่องของรุ่นลูกด้วยนะคะ
อ่านแล้วขอเม้นด้วยเน้ออออ
Talk2
อัพครบแล้ววววว
เราก็มาใกล้ถึงตอนจบกันแล้วนะคะทุกคน...
เหลือตอนจบกับตอนพิเศษที่ไรท์จะอัพให้อ่านนะคะ แล้วก็มีบอกใบ้เรื่องรุ่นลูกด้วย คิดว่าหลายคนน่าจะได้อ่านของลูกแล้ว ก็อย่าเพิ่งสปอยล์เน้อออ
อ่านเสร็จอย่าลืมเม้นให้ไรท์ด้วยนะคะ
#พี่ซันเสือยิ้มยาก
vs
#น้องเบียร์แมวขี้อ้อน
1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น