ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Please~~ [อัพครบ]
Please~~
"เฮ้ยย มีความกาแล็คซี่ ซื้อไหนอ่ะ ชอบบบบบ อยากได้ๆๆๆๆๆ ><" ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถยัยน้ำตาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และยัยนี่ก็ถามฉันเรื่องชุดตลอดทาง
"อยู่ในห้างนั่นแหละ แกเคยเดินทั่วมั๊ย?" เอาตรงๆนะ ถึงพวกฉันจะมาบ่อยแต่ก็ไปยังไม่ครบทุกร้านอ่ะ ส่วนใหญ่ก็อยู่แต่ร้านเดิมๆ
"ไม่อ่ะ ร้านอยู่ในห้างนี้หรอ?" นางทำท่าประหลาดใจเล็กน้อย
"ใช่แล้วว เดี๋ยวเจ้พาไป" พูดจบน้ำตาลก็ออกรถทันที และไม่น่าเชื่อว่าเรามาถึงห้างเร็วกว่าปกติ - - สงสัยชอบจริงๆ
@ห้างชื่อดัง
'Galaxy Shop' [ชื่อร้านเป็นเพียงจินตนาการของไรท์]
"ถึงว่าทำไมฉันไม่รู้ว่าอยู่ห้างนี้ ฉันไม่เคยมาชั้นนี้อ่ะ -0-" ตอนนี้เรา 2 คนกำลังเดินดูเสื้อผ้าในร้าน ชุดร้านนี้มีหลายแบบ ทั้งเสื้อยืด แขนยาว เดรสสั้น-ยาว กางเกงก็มี มีหลายแบบให้เลือกเลย และส่วนใหญ่เสื้อผ้าในร้านนี้จะเป็นกาแล็คซี่หมด แต่จะมีหลายสีให้เลือกอยู่ พวกเครื่องประดับก็มีนะ แต่ฉันไม่ค่อยใส่หรอก จะเป็นยัยน้ำตาลมากกว่า
"เดี๋ยวฉันไปดูทางนั้นนะ" ฉันแยกตัวออกมาจากยัยน้ำตาล เพื่อที่จะมาดูชุด พอดีอาทิตย์ที่แล้ววันเกิดยัยน้ำตาลอ่ะแล้วยังไม่ได้ซื้อของขวัญให้แล้วเห็นว่าชอบเสื้อร้านนี้เลยจะซื้อให้ซักตัว 2 ตัว พอได้ของที่ต้องการแล้วฉันก็เดินไปจ่ายตังแล้วบอกให้พี่พนักงานห่อใส่กล่องให้ แล้วแปะโพสอิทไว้
"ได้แล้วค่ะ ^^" พี่พนักงานยื่นถุงให้ฉันพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตรให้
"ขอบคุณค่ะ ^^" ฉันเลยยิ้มกลับ
"อ้าวแก ซื้อเพิ่มหรอ?" อยู่ดีๆยัยน้ำตาลก็โผล่มาพร้อมกับเสื้อและกระโปรงมา 2-3 ตัว
"อ่อ ใช่ๆๆ เสื้อมันสวยดีอ่ะ เลยซื้อเพิ่ม ^^;;"
"สวยจริงๆแหละแก อยากได้หมดเลยทำไงดี T^T"
"ที่อยู่บ้านใส่หมดทุกชุดยัง - -"
บางทีเพื่อนฉันก็ลืมไปว่าตอนวันเกิดนางเหมาอะไรไปบ้าง
"แกๆๆ ก่อนกลับแวะกินอะไรก่อนป่ะ?" ตอนนี้ฉันกับยัยน้ำตาลกำลังเดินดูนู้นนี่เรื่อยๆ
"กินไรอ่ะ?"
"ฉันอยากกินเค้กอ่าาา" ยัยน้ำตาลพูดพร้อมกับชี้ไปทางร้านที่เราเพิ่งจะเดินผ่านมา ยัยนี่คงไม่ได้อยากกินเพราะเดินผ่านหรอกใช่มั๊ย - -
"เอาดิ เดี๋ยววันนี้เลี้ยงชิ้นนึง"
"จริงๆนะแก *^*?"
"จริงดิ ป่ะๆๆๆ" ฉันพูดแล้วลากยัยนี่มาด้วย เพราะนางดูจะมีความสุขเหลือเกินที่ฉันจะเลี้ยงเค้กนาง
"เอาสตรอเบอร์รี่สมูทตี้ กับ นมสดคาราเมลปั่นค่ะ" ฉันสั่งเครื่องดื่มให้ยัยน้ำตาลกับฉันก่อนจะหันไปทางน้ำตาล "เลือกได้ยังอ่ะแก?"
"ฉันอยากกิน 2 ชิ้นนี้อ่ะ" ยัยน้ำตาลชี้ไปที่รูปเค้ก 2 ชิ้นที่อยู่ในเมนูแนะนำก่อนจะมองหน้าฉัน
"เอามา 2 ชิ้นก็ได้ ฉันเอาอันนึง แกเอาอันนึง แล้วค่อยกินด้วยกันก็ได้หนิ"
"งั้นเอา 2 อันนี้ค่ะ ><" น้ำตาลหันไปบอกพี่พนักงาน พี่เค้าทวนเมนูก่อนจะเดินไป
"ช่วงนี้ฉันเบื่อๆอ่ะแก" ฉันพูดขึ้นเมื่อจองที่สั่งไปมาครบแล้ว
"แหงดิ ชีวิตไม่เคยได้ไปไหนไกลเลยหนิ งั้นเอางี้ม่ะ อีก 2 อาทิตย์เราก็จะสอบเสร็จ..."
"???"
"เราก็จะปิดเทอม..."
"อย่าบอกนะ - -;;" ยัยนี่คงไม่ได้คิดที่จะพาฉันไปไหนหรอกนะ
"ไปเที่ยวกันนนน" ว่าละ ตอนปิดเทอมปี1 ยัยนี่พยายามชวนฉันไปเที่ยวด้วย แต่พี่ไวน์ไม่ให้ไปเพราะพวกฉันจะไปกัน 2 คน - -;; ก็น่าจะรู้เนอะว่าพี่ไวน์รู้สึกยังไง
"เหอะๆๆ - -"
"ให้พี่ไวน์ไปด้วนก็ได้หนิ นะๆๆๆ" ให้ไวน์ไปด้วยนี่นึกภาพไม่ออกเลย "แกยังไม่เคยไปเที่ยวกับฉันเลยนะ T^T"
"เฮ้ออ จะลองชวนพี่ไวน์ดู" แอบขอโทษยัยน้ำตาลในใจเพราะฉันมีความรู้สึกว่า'ไม่ได้ไปแน่ๆ'
"เย้ๆๆๆๆๆๆ ว่าแต่ไปไหนดีอ่ะ *0*?"
"นี่ชวนฉันทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนหรอ - -?" เพื่อนฉันเองแหละทุกคนนนนนน - -
"ก็ยังไม่ได้คิดอ่ะ ไว้คิดได้เดี๋ยวบอกทีหลังนะ อิอิ" พอเราคุยกันเรื่องนี้จบ พวกเราก็กินเค้กกัน กินไปคุยไป ขนาดเจอกันเกือบทุกวันเชื่อมั๊ยว่าเรา 2 คนก็มีเรื่องให้คุยกันทุกวัน จนพวกเรากินเสร็จและฉันก็จ่ายตังอย่างที่บอกว่ายัยน้ำตาลไว้ตั้งแต่แรก
ในขณะเดียวกัน
"เฮ้ยๆๆ ไอ้พายุๆๆ คนนั้นไงที่กูเล่าให้ฟังอ่ะ" นาวชี้ไปที่ผู้หญิง 2 คนที่กำลังเดินออกจากร้านไอติม
"เล่าไรวะ?" ถึงจะถามเหมือนสนใจ แต่พายุก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาดูเลย
"เอ้าา ก็ที่กุบอกว่าเห็นไอ้ซันเดินซื้อของกับผู้หญิงอ่ะ" นาวพูดเตือนความจำของเพื่อนสนิท
"ไหนๆๆ คนไหน?" เมื่อได้ยินแบบนั้นพายุก็รีบเงยหน้าขึ้นมาดูทันที เรื่อฃแบบนี้เกิดขึ้นยากจะตาย คนอย่างซันเซ็ทเนี่ยนะที่ไปซื้อของ....กับผู้หญิง....
"คนที่สูงๆอ่ะ" นาวชี้ไปให้เพื่อนสนิทดูอีกรอบ
"นั่นมัน...."
"แกจะกลับเลยป่ะ?" ยัยน้ำตาลหันมาถามฉัน
"แล้วแต่แกอ่ะ"
"งั้นกลับเลยเนอะ วันนี้งดเที่ยวนะจ้ะ เมื่อเช้าโดนเจ้สวดยับ" ไม่แปลกที่จะโดนพี่น้ำฝนสวด ถ้าเป็นฉันนะ ฉันก็คงทำแบบพี่น้ำฝนอ่ะ - -
"ช่วงนี้อย่าเพิ่งไปเถอะ อ่านหนังสือก่อนๆๆ เดี๋ยวปิดเทอมได้ไปทุกวัน" ฉันบอก
"เคๆๆ ไปเหอะ" น้ำตาลพูดจบเรา 2 คนก็เดินไปที่รถ
พอขึ้นรถมา ฉันก็เอาของขวัญที่ซื้อให้ยัยน้ำตาลไปไว้ที่เบาะหลังกับของที่นางซื้อมา ใช้เวลาไม่นานเราก็มาถึงคอนโดฉัน
"บายแก มีไรโทรมา ไม่ก็วันจันทร์เจอกัน"
"เคๆ บายยยยยย"
"ขับรถดีๆล่ะ" ฉันบอกพร้อมกับปิดประตูรถ แล้วถอยออกมา ยัยน้ำตาลกดเอากระจกลงแล้วก็ยิ้มพร้อมโบกมือให้ประหนึ่งนางสาวไทย "ไปได้แล้ว - -"
"ฮิฮิ เแล้วจอกัน" พูดเสร็จก็เอากระจกขึ้นแล้วก็ขับรถออกไปเลย
"เฮ้อออ ตอนไหนถึงจะกลับมาขับรถได้นะ..."
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในห้องฉัน ตอนเข้ามาเห็นแม่บ้านกำลังเอาตะกร้าใส่เสื้อผ้าขึ้นมาเก็บพอดี แม่บ้านที่ว่าก็มาจากบ้านของฉันเองแหละ แม่บ้านจะมาวันเว้นวัน ส่วนใหญ่ก็จะซักผ้าทำวามสะอาดห้องล้างถ้วยจาน แต่ฉันบอกไปว่าแค่ทำความสะอาดเฉยๆก็ได้เพราะถ้วยจานฉันจะเป็นคนจัดการเอง ตอนแรกป้าแกค้านใหญ่เลยเพราะบอกว่ามันเป็นหน้าที่ฉํนเลยบอกไปว่า 'ถ้าป้าไม่ให้เบียร์ล้างจานเอง ต่อไปเบียร์จะทำทุกอย่างเอง' พอฉันพูดแบบนี้ป้าแกเลยยอมให้ฉันล้างจาน ฉันไม่ได้เรื่องมากนะ แค่ป้าแกอายุก็เริ่มเยอะแล้วไม่อยากให้ทำงานหนัก แม่บ้านที่มาทำความสะอาดจะมีคีย์การ์ดห้องของฉันกับไวน์เวลามาก็เข้าเลย ถ้าถามว่าทำไมถึงไว้ใจ เพราะป้าแกทำงานให้บ้านฉันมานานแล้วอ่ะ ตั้งแต่คุณพ่อยังอยู่....
"เฮ้อออออ ไวน์ทำไรอยู่นะ" ตั้งแต่กลับมาช้อปปิ้งฉันก็รู้สึกปกติดีไม่ปวดหัว อาจเป็นเพราะได้ออกไปข้างนอกล่ะมั้ง แต่ตอนนี้เริ่มมมีเรื่องมาให้ฉันปวดหัวอีกแล้ว - - "จะบอกไวน์ยังไงดีเนี่ยยยยย" ถึงจะบอกว่าชวนพี่ไวน์ไปได้ก็เถอะ แต่พี่ชายฉันต้องอยู่ดูคลับ ดูแลลูกน้องอีก เอาจริงๆพี่ฉันก็ไม่ได้มีแค่คลับหรอกนะที่ต้องดูแล ยังมีกิจการอีกหลายอย่างเลยที่พี่ต้องดูแลต่อจากคุณพ่อ "เดี๋ยวลองชวนดูดีกว่า"
'ตู้ดดดดดด ตู้ดดดดดด'
"...."
'ตู้ดดดดดด ตู้ดดดดดด'
"...."
'ตู้ดดดดดด ตู้ดดดดดด'
"ยุ่งอยู่มั้ง ไว้กลับมาค่อยคุยก็ได้" เมื่อพี่ชายฉันไม่รับฉันเลยกดวางสาย แล้วก็เตรียมตัวทำอาหารเย็นกิน "ต้มยำกุ้งๆๆๆๆๆๆ" พอตัดสินใจได้ว่าจะทำอะไรฉันก็ลงมือทำ แต่ดูเหมือนว่าส่วนประกอบมันจะไม่ครบ.... "น้ำพริกเผากับนมสดอยู่ไหนเนี่ยยย T^T" ฉันกำลังจะปรุงแต่กลับลืมสิ่งสำคัญของเมนูนี่ไปเลย - -
"ทำไงๆๆๆๆ พี่ไวน์ก็ยุ่ง ยัยน้ำตาลก็เพิ่งกลับ ทำไงดีเนี่ยยยย" ฉันรีบปิดเตาแก๊สลงทันที
'กริ้งงงงง กริ้งงงง'
-Sunset-
"โอ๊ะ!" ทำไมจู่ถึงโทรมาเนี่ย รับสายก่อนๆๆ
'ติ้ด!'
[นี่เธอ]
"คะ?"
[ฉันลืมเสื้อไว้] เจ้าตัวเริ่มพูดถึงสาเหตุที่โทรมาทันที
"อ้อ เดี๋ยวเบียร์เอาไปด้วยวันจันทร์"
[เดี๋ยวฉันไปเอาที่ห้องเธอ] ห้ะะะ !
"ตะ..ตอนไหนคะ?"
[ตอนนี้แหละ] เฮ้ยยย ตอนนี้เลยหรอ เอาไงๆๆ โอ๊ะ!จริงสิ
"ถ้าๆๆๆ ถ้างั้น... เบียร์ฝากซื้อของหน่อยได้มั๊ยคะ คือเบียร์ต้องการด่วนๆเลย"
[....] เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบฉันเลยเอาโทรศัพท์ออกจากหูเพื่อดูให้แน่ใจว่าเค้ายังไม่วางสายฉัน - -;;
"ไม่ได้หรอคะ?" เมื่อเห็นว่าเค้ายังไม่วางฉันเลยพูดต่ออีก
[ของอะไร?] ขอบคุณพระเจ้า TT
Sunset's Part
"ของอะไร?" ผมถามอีกฝ่ายไปเมื่อเธอถามผมด้วยเสียงที่อ่อนลง
[เอ่อออ น้ำพริกเผา แล้วก็นมสด...ค่ะ]
"ด่วนมากมั๊ย?"
[มากๆเลยค่ะ] อีกฝ่ายตอบมด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่ สงสัยกำลังทำอาหารอยู่มั้ง
"เดี๋ยวซื้อไปให้" เสียตังอีกแล้ว... ค่อยไปเก็บเพิ่มตอนให้เงินเดือนก็ได้หรอก
[ขอบคุณค่ะ ><] ติ้ด! ใช้เสร็จก็วางเลย.. ขอบคุณ - -
"เฮ้อออ ต้องเลือกแบบไหนวะ" เพราะคำสั่งของคุณหญิง(?) เลยทำให้ผมยืนมองน้ำพริกเผาที่เรียงรายหลายยี่ห้อตรงหน้าด้วยความสับสน - - "เลือกๆไปเหอะ เหมือนกันหมดแหละ" ผมเลือกหยิบอันที่ใกล้มือมากที่สุดมาก่อนจะเดินไปหยิบนมสดแล้วไปจ่ายตัง เมื่อได้ของที่ต้องการแล้วผมก็รีบขับรถมาที่คอนโดเธอทันที แล้วรีบไปที่ห้องเธอเพราะกลัวเธอจะรอนาน
'ติ้งหน่องง' ผมกดกริ่งไปครั้งนึง
"มาแล้วค่าาาา" แสดงว่ารออยู่แน่ๆ เธอเปิดประตูออกผมก็เห็นว่าเธอกำลังใส่ชุดธรรมดาปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือชุดกันเปื้อนสีฟ้าอ่อนที่เธอใส่อยู่ "อ๊ะ! เอ่ออ พี่เข้ามา ไม่ใช่สิ พี่จะเข้ามา.. ก่อนมั๊ยคะ?" เธอถามผมด้วยน้ำเสียงที่ดูสับสนนิดหน่อย
"ทำไมต้องเข้าไป?" ผมถามกลับ
"คือ.. เบียร์กำลังทำอาหารอยู่ แล้วมันก็เย็นมากแล้ว พี่น่าจะยังไม่กินอะไรเลยจะชวนทาน... (. .)//" ผู้หญิงตรงหน้าผมอธิบายยาวเหยียด แล้วอยู่ดีๆเธอก็สะดุ้งพร้อมกับพูดประโยคถัดมา "เบียร์อยากขอโทษที่เมื่อคืนทำอะไรไม่เหมาะน่ะค่ะ T^T//" อ่อที่แท้ก็เพราะเรื่องเมื่อคืน
ตอนแรกก็ว่าจะปฏิเสธแต่พอลองนึกดูดีๆ 'ถ้ากินข้าวกับยัยเด็กนี่ก็จะช่วยลดค่าอาหารไปได้ 1 มื้อ'
"แต่ถ้าพี่ทานมา...."
"ยังไม่ทานมา"
"จริงหรอคะ? งั้นพี่จะเข้ามาทานมั๊ยคะ?" เหมือนเธอจะไม่เข้าที่ผมจะสื่อนะ
"อืม"
"งั้นรอแปปนึงนะคะ" เธอพูดแค่นั้นก่อนจะวิ่งไปในครัว แล้วเธอก็วิ่งกลับมาอีกครั้ง "เอ่ออ.. ของที่ให้ซื้อ..."
"อ่ะ" ผมยื่นให้เธอก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง แอบเสียมารยาทใช้สายตาสำรวจห้องนิดหน่อย ห้องเธอไม่เหมือนห้องผู้หญิงทั่วไป ผมหมายในแบบที่ผมคิด - -// ห้องสีขาวเรียบๆธรรมดา ข้าวของส่วนใหญ่จะออกสีพาสเทลหน่อย ผมเดินไปนั่งรอที่โซฟาเพราะไม่รู้จะไปไหน ก็เห็นรูป 3-4 รูปที่วางอยู่บนชั้นวางหนังสือ 1 รูปคือรูปครอบครัวเธอ มีเธอ พ่อ แม่ แล้วก็พี่ชายของเธอ ตอนนั้นเธอยังเด็กมากเลยนะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ด้วย อีกรูปมีแค่เธอกับพ่อแล้วก็พี่ชาย น่าจะอยู่ประมาณประถม เธอยิ้มให้กล้องด้วยแหละ 'สงสัยชอบยิ้มมาตั้งแต่เด็กๆ' อีก 2 รูปมีแค่เธอกับพี่ชาย ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าพวกเธอเหลือกันแค่ 2 พี่น้อง ไม่น่าล่ะถึงหวงน้องขนาดนั้น อันนี้ไอ้ตะวันมันบอกมา - -;;
"เสร็จแล้วค่าาา" ผมละสายตาออกจากรูปพวกนั้นก่อนจะหันไปมองตามเสียง "จัดโต๊ะเสร็จแล้ว ทานได้เลยค่ะ ^^"
"อ่อ อืม" ผมเดินตามหลังเธอไปที่โต๊ะอาหารก่อนจะนั่งลง เธอเดินถือแก้วน้ำมา 2 ใบ
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่นั่งเลย" เธอรีบบอกเมื่อเห็นว่าผมกำลังจะลุกขึ้นไปรับ
"...." พอเธอมาถึงที่เรา 2 คนก็เงียบทันที
"ทานเลยค่ะ" เธอบอกผมเลยเอื้อมมือไปตักน้ำชุปมาเพื่อชิม รสชาติกำลังเข้มข้นพอดี
"0_0??" เธอหยิบช้อนส้อมขึ้นมาแล้วแต่ยังไม่ยอมตักเหมือนจะรอดูว่าผมจะมีปฏิกิริยายังไง
"- -;;"
"รส..รสชาติเป็นไงบ้างคะ?" แล้วเธอก็ทำลายความเงียบด้วยคำถามของเธอ
"ก็ดี" ผมเลือกที่จะตอบไปแค่นั้น เพราะจะได้รีบกินรีบไป ผมไม่เคยอยู่กับผู้หญิง 2 คนนานๆนะ - -//
"อ่าาา (.///. )" เธอก้มหน้าก้มตากิน ซักพักผมก็เริ่มอิ่ม ไม่เคยกินเยอะจนอิ่มขนาดนี้เลยนะเนี่ย เมื่อเธอเห็นว่าผมรวบช้อนกับส้อมไว้ด้วยกันเธอก็ถามขึ้นมา "พี่อิ่มแล้วหรอ?"
"อืม"
"เอ่ออ..พี่จะกลับเลยมั๊ยคะ?" เธอถามขึ้นมาก่อจะต่อด้วยอีกประโยค "เอ่อๆๆเบียร์ไม่ได้ไล่นะ คือถ้าพี่กลับเลยเบียร์จะไปหยิบเสื้อให้"
"กลับเลย" ผมตอบไป
"อ่างั้นรอแปปนึงนะคะ เดี๋ยวเบียร์ไปหยิบเสื้อให้" เธอพูดเสร็จก็ลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผมที่ลืมไว้เอามาให้ "นี่ค่ะ แม่บ้านเพิ่งซักเสร็จพอดี ^//^"
"อือ ขอบคุณนะ" ผมลุกขึ้นไปรับเสื้อมาจากเธอก่อนจะพูด
"อ๊ะ อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อคืนก็ขอบคุณพี่เหมือนกัน (.///.)" เธอก้มหน้าพูด
"ไม่เป็นไร กลับนะ"
"อ่อค่ะ" เธอเดินนำผมไปที่ประตูแล้วเปิดออกให้ "เอ่อ.. เดี๋ยวค่ะ" เธอเรียกผมเอาไว้
"มีไร?"
"พี่ได้ทำอาหารทานยังคะ?" อ่อที่แท้ก็คงสงสัยว่าผมได้ลองทำอาหารบ้างยัง
"ทำแล้ว" เอาตรงๆผมไม่ได้ทำหรอก มีแม่บ้านมาทำให้ ไอ้ตะวันบอกให้มาดูกลัวว่าผมจะตายก่อน - -
"โอเคค่ะ^^"
"ขอบคุณสำหรบอาหารนะ" ผมพูดแค่นั้นแล้วก็หันหลังทันที
"ค....ค่ะ 0////0"
"หึ เด็กน้อยเอ้ย - -//"
Talk 1
พานาวมานิดๆหน่อยๆ 5555 ค่าตัวนาวแพงมาเยอะมิได้ 55555
เกิดอะไรขึ้นน้อ ทำไมหนูเบียร์ถึงพูดขึ้นมาแบบนั้น
รีดลองเม้นเดาๆๆ ดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันดีกว่า
คาดว่าหลายคนน่าจะเดาออก แต่จะถูกหมดมั๊ยมารอดูกันนน
อย่าลืมเม้นให้กำลังไรท์ด้วยน้าาาา
Talk 2
พระเอกมาแล้ววววว ปรบมือต้อนรับการกลับมาของพระเอก แปะๆ
พี่ซันของเรากลับพร้อมกับความงง 555555 สงสัยเบียร์ลืมไปว่าพี่ซันซื้อของไม่เป็น
พี่ซันาความประหยัดไปได้ ๅ มื้อกับอาหารของน้อง ต้องขอบคุณน้องเบียร์ 555555
มาอัพแล้วววว เม้นให้ด้วยเน้อออออ
Talk 3
เอาแล้วๆๆๆ อีพี่เขิลน้อง 55555
คนน้องก็เขิลพี่ เขิลกันไปเขิลกันมาอยู่นั้น 555555
วันนี้รีบมาอัพให้เพราะยุ่งทั้งวันเลย ต้องรอรายละเอียดเข้ามหาลัย TT เครียดมากเลย แต่ก็จะพยายามหาเวลาว่างมาอัพเน้ออ
ยังไงก็มาเอาใจช่วยน้องเบียร์และพี่ซันกันนะคะ
เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยยยยยย ><
#พี่ซันเสือยิ้มยาก
vs
#น้องเบียร์แมวขี้อ้อน
1 เม้น = 1 กำลังใจน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น