คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : CHAPTER:: 07[150 Per.]
“ใช่มั๊ยล่ะ” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นก่อนจะใช้มือสาง ๆ กลุ่มผมของตัวเองออกมาเพื่อให้มันดูธรรมชาติมากกว่าเดิมแล้วหยิบเอาน้ำหอมที่วางอยู่มาฉีดตามข้อมือของตัวเองแล้วเดินออกมาหมุนตัวไปมาเช็คซ้ายขวาของตัวเองอีกทีเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเงยหน้าบอกพระพาย “เรียบร้อยแล้ว”
พระพายเริ่มใช้สายตาประเมินกันอีกรอบก่อนจะพยักหน้าในที่สุดแล้วพูดออกมา “สวย”
“ใช่มั๊ย?” แล้วก็เดินไปหยิบเอารองเท้าส้นสูงสีดำที่เข้ากับชุดออกจากกล่องมาใส่แล้วเดินกลับมาย้ายของจากกระเป๋าอันนึงไปใส่อีกกระเป๋าที่จะเอาไปด้วยในคืนนี้
“โทรศัพท์”
“เรียบร้อย”
“กระเป๋าตัง บัตรเครดิต ถ้าลืมเอาไปฉันไม่จ่ายให้นะ” พระพายพูดก่อนจะเดินไปรอที่หน้าประตูห้อง ฉันเมื่อเช็คของครบหมดแล้วก็เดินไปหาพระพายก่อนจะใช้แขนของตัวเองเกี่ยวแขนของเขาแน่นแล้วพูดออกไป
“คุณสาต้องเป็นคนจ่ายนะคะ พ่อธนาคารเคลื่อนที่ของเมียจ๋า” ว่าเสร็จก็ดึงเขาออกจากบริเวณห้อง
“กูได้ชื่อเรียกใหม่อีกแล้ว” พระพายว่าพร้อมกับดึงแขนของตัวเองออกจากการรัดกุมของฉันก่อนจะตวัดมันมาโอบรอบเอวของฉันแล้วรั้งให้ตัวฉันเข้าไปประชิดกับลำตัวของเขาจากนั้นก็พาเดินลงมาข้างล่างอย่างไม่รอช้า
ฉันหลุดยิ้มออกมาก่อนจะส่ายหน้าให้กับสิ่งที่พระพายบ่นไปเมื่อกี้
ฉันน่ะ...มีอย่างประมาณล้านชื่อที่เอาไว้เรียกพระพาย และแน่นอนว่าไม่ว่าจะเรียกชื่อไหนพระพายก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับชื่อเรียกที่ฉันใช้เรียกเขา แม้ว่าบางครั้งฉันจะเรียกเขาว่าไอ้แก่ก็ตาม...
ก็ใครอายุเยอะกว่าฉัน ฉันก็ถือว่าแก่หมดอ่ะ
แล้วนี่ก็พิเศษมาก ๆ เลยนะสำหรับพระพายเพราะนอกจากเขาแล้วฉันก็ไม่เรียกใครแบบนี้เลยด้วย
ดังนั้นพระพายค่อนข้างได้รับสิทธิพิเศษเหนือคนอื่นเลยทีเดียว
ความคิดเห็น