คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER:: 07[50 Per.]
พระพายปลุกฉันตามเวลาที่บอก ซึ่งก็คือห้าโมงเย็นแบบเป๊ะ ๆ ไม่รู้ว่าระหว่างนั้นทำอะไรอยู่ แต่ว่าตื่นขึ้นมาพระพายอยู่อยู่ในชุดสบาย ๆ แล้ว อาจจะใช้เวลาที่ฉันหลับไปเปลี่ยนชุดก็ได้ และพอตื่นขึ้นมาพระพายก็ไล่ฉันไปอาบน้ำก่อนเพราะเขารู้ว่าฉันต้องใช้เวลาในการแต่งตัวค่อนข้างนาน และเวลานัดของฉันคือตอน 2 ทุ่ม
ฉันมีเวลาในการอาบน้ำ แต่งหน้าและทำผมทั้งหมด 3 ชั่วโมง
ไม่ทันก็ต้องทัน
“เธอจะใส่ชุดไหนอ่ะ?” พระพายเดินมาซ้อนข้างหลังของฉันที่กำลังยืนดูชุดอยู่
เป้าหมายคือไปกินเลี้ยง นั่งแช่พอเป็นพิธีหลังจากนั้นใครจะแยกย้ายไปไหนก็แล้วแต่เลย จะไปในส่วนของผับเลยก็ได้ เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเอง ยังไงก็ไม่หมดเยอะเท่าไหร่หรอกเพราทุกคนจะติดอยู่กับความเกรงใจยังไงล่ะ
แต่อย่าให้เหล้าเข้าปากคนพวกนี้นะ
ขอร้องเลย...
เพราะหมดเกือบครึ่งแสนก็เคยมาแล้ว
เหตุการณ์หลังจากตอนนั้นพระพายนั่งหัวเราะฉันไม่หยุด ยังบอกอีกด้วยว่าฉันพลาดไปแล้ว แต่ว่าฉันก็ยังไม่จำไง ก็ยังเลือกที่จะทำแบบนี้เรื่อย ๆ พร้อมกับความคิดที่ว่า ‘โอกาสแบบี้ไม่ได้มีบ่อย ๆ’
เพราะงั้นฉันเลยไม่ได้อะไรมากมายเท่าไหร่
“ฉันควรจะกินข้าวเสร็จแล้วกลับเลยมั๊ย?”
“จะเที่ยวต่อหรอ? เธออ่ะนะ?” พระพายถามพร้อมกับเดินไปพิงตู้เสื้อผ้าแล้วกอดอกมองฉันด้วยสายตาที่ใช้ประเมินกัน
“ควรมั๊ย? ถ้าไม่ก็จะใส่ชุดน่ารัก ๆ ไป” ว่าพร้อมกับเปิดอีกตู้นึงพร้อมกับกรีดกรายฝ่ามือของตัวเองไปบนเสื้อผ้าที่แขวนอยู่
“ถ้าจะไปผับก็จะไปด้วย” พระพายว่าพร้อมกับยิ้มแฉ่งให้ฉันแล้วยืนตรง มือสองข้างประสานกันไว้ตรงหน้า
พระพาย...อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่
มองยังไงก็รู้ว่ารอยยิ้มนั้นหมายถึงเขาจะไปนัวสาวอีกแน่ ๆ
“เดี๋ยวคิดอีกที เดี๋ยวดูความประพฤตินายก่อน” ฉันว่าพร้อมกับยักคิ้วให้เขาไปแล้วปิดตู้เสื้อผ้าไว้เพราะเห็นว่าตัวเองจะใส่ตัวไหน
“ไม่หยิบออกมาอ่ะ?”
“ให้นายลุ้นไปด้วยไง” พูดเสร็จก็เดินไปว่าชุดคลุมอาบน้ำมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“เธอไม่น่ารักเลยอ่ะอัยย์ แล้วฉันต้องแต่งตัวยังไงวะ?” เสียงพระพายงอแงดังตามหลังมา
เอาจริง ๆ เมื่อกี้ก็แค่ถามไปงั้นแหละว่าฉันควรไปไหนต่อไปเพราะตู้เสื้อผ้าที่เปิดเมื่อกี้ก็สามารถใส่ได้ในโอกาสปกติและเที่ยวกลางคืนได้ด้วยถึงแม้ฉันจะไม่ใช่สายเที่ยวก็เถอะ แต่อย่างที่บอกว่ามันจะมีโอกาสหลายครั้งที่ฉันต้องเลี้ยงทีมงานแบบนี้ ถึงปกติฉันจะเป็นคนเลือกสถานที่ แต่ก็มีบางครั้งที่ทีมงานโหวตกันมา แต่ก็ไม่บ่อยนักหรอกเพราะทุกคนก็แล้วแต่ฉันคนที่ทำหน้าที่จ่ายเงินอ่ะ
ดังนั้นเรื่องการแต่งตัวของฉันไม่ต้องห่วง
ฉันใช้เวลาอาบน้ำตามปกติเลย แต่มาเสียเวลาตอนแต่งหน้ากับทำผมนี่แหละ
“พายไปอาบน้ำเลย ฉันทำผมนาน” ฉันบอกพระพายที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
“อยากเห็นชุดเธอก่อน” พระพายว่า
“นายอาบน้ำออกมาเสร็จเดี๋ยวก็เห็น” ว่าพร้อมกับเริ่มเป่าผมให้แห้ง พอเสียงไดร์ดังขึ้นพระพายก็เดินหน้างอเข้าไปในห้องน้ำ
เป่าผมจนแห้งเสร็จฉันก็ลุกขึ้นไปหยิบเดรสตัวสั้นสีดำที่เล็งไว้มาใส่
เดรสรัดรูปแขนยาวสีดำ ความยาวเลยเข่าขึ้นมาสามนิ้วได้ เดรสมีลูกเล่นเล็กน้อยคือเป็นโซ่มีเงินอย่างกลางหลังไขว้กัน
น่ารักที่สุด
ฉันยืนมองตัวเองในกะจกก่อนจะบิดตัวไปมาเพื่อเช็คความเรียบร้อยก่อนจะเดินกลับไปนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะเริ่มลงมือจัดการอะไรสักอย่างกับทรงผมที่ตรงเรียบของตัวเอง มือก็ควานหาเครื่องดัดผมขึ้นมาก่อนจะลงมือบรรจงจับผมขึ้นมาทีละช่อก่อนจะค่อย ๆ ดัดให้สวยงาม เป็นขั้นตอนที่ค่อนข้างพิถีพิถันเพราะงั้นฉันเลยตั้งสติสุด จังหวะที่ช่อสุดท้ายถูกปล่อยลงมาเป็นจังหวะเดียวกันกับที่พระพายเดินออกมาจากห้องแต่งตัวพอดี
ไม่รู้เลยว่าอาบเสร็จตั้งแต่ตอนไหน แต่เห็นว่าคนตัวสูงกำลังเช็ดผมอยู่
“ดูการแต่งตัวของเธอคนนี้สิ” เดินมาพูดแซวพร้อมกับใช้สายตาลากมองตั้งแต่ศีรษะของฉันลงไป
ฉันลุกขึ้นพร้อมกับหมุนตัวให้พระพายดูแล้วถามเขาผ่านกระจก “เป็นไง? สวยมั๊ย?”
“ชอบ แต่งอีก”
50 Per.
ความคิดเห็น