My ghost นี่ผีหรือที่รัก?

ลำดับตอนที่ #18 : #จันทร์เจ้าเด็กผี:: 09[50 per.]

ประกาศจ้าาาา

ตอนนี้ไรท์มีเพจแล้ววว ไรท์จะแจ้งเกี่ยวกับการอัพนิยายที่เพจน้าา

FB PAGE: BBeatrizXX

จิ้มแล้วไปกดไลค์กดติดตามได้เลยยย ><

ตอนนี้ก็ไปติดตามนิยายต่อเลยจ้าา

       'พี่เหนือ เดี๋ยวจันทร์เจ้ากลับคอนโดเองนะ'

       "!!!!!!" 

       "นายดาวเหนือ! ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ! อาจารย์คงต้องไปปรึกษาท่านอธิการแล้วว่าควรจะจัดการกับนักศึกษาอย่างเธอยังไงดี" 

       "ครับ - -" ผมหันไปมอองหน้าาจารย์แล้วตอบอย่างไร้อารมณ์พร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ตามปกติเนื่องจากเมื่อกี้เพิ่งสะดุ้งตื่นเพราะเผลอหลับไป

       เผลอหลับไปแปปเดียว...แต่จันทร์เจ้ายังเข้าฝันมาบอกว่าจะกลับคอนโดเองได้เลย! นี่มันเรื่องใหญ่แล้วนะ! โอเคที่ยัยนั่นมาบอกเอาไว้แล้วว่าจะกลับเอง แต่ไปไหน? ทำไมไม่กลับพร้อมกันเหมือนทุกวัน? เฮ้ย...ถึงจะไม่ใช่ญาติพี่น้องแต่ตอนนี้เด็กนั่นก็อยู่ในการปกครองของผมป่ะวะ!?

       เธออยู่ในการดูแลของผม! จะหายไปก็ต้องบอกผมก่อนดิ!

       "อีกกี่นาทีเลิกวิชานี้" ผมหันไปถามไอ้น้ำก่อนกัลบเก็บของที่เอาออกจากกระเป๋าตอนก่อนเริ่มคาบให้เรียบร้อย กะว่าอาจารย์ปล่อยปุ๊บผมจะวิ่งออกจะห้องทันที 

       หรือไม่...ถ้ามันนานเกินไปผมจะออกจากห้องตอนนี้เลย!

       "อีกสองชั่วโมง วันอาจารย์เข้าช้าด้วยอาจจะปล่อยเลท" ฟังคำตอบจากเพื่อนขาสองข้างก็รีบลุกขึ้นพร้อมกับหยิบของแล้ววิ่งออกจากห้องทันทีโดยไม่ฟังเสียงเรียกของอาจารย์ที่ดังขึ้นไล่หลังมาเลย

       "นายดาวเหนือ!!!"

บทบรรยาย:: จันทร์เจ้า

       "เดี๋ยวพี่ซื้อขนมก่อนนะ" เสียงนุ่มหูของพี่กรทำให้ฉันที่นั่งตื่นเต้นอยู่เบาะข้างๆเขาหันขวับไปพยักหน้าแรงๆให้หลายๆทีก่อนจะนั่งรอในรถด้วยความตื่นเต้นที่เต็มพิกัดมาก

       วันนี้...จันทร์เจ้าจะได้กลับบ้านแหละ!

       พี่กรบอกว่าเขาอยู่คนเดียวถ้าไม่รวมแม่บ้านด้วย แต่เรื่องนี้ฉันก็ต้องรู้อย่แล้วเพราะว่าก่อนที่จะเกิดเรื่องน่ะก็มีแค่เราสองพี่น้องที่อยู่บ้านหลังนั้นด้วยกัน พี่กรยังบอกอีกนะว่าทุกวันนี้ไม่กล้าให้ญาติคนไหนเข้าใกล้หรือมายุ่งกับบ้านเลยเพราะคนเหล่านั้นบางคนก็มาดี บางคนก็มาร้าย... ถึงจะไม่รู้ว่าใครดีใครร้ายก็เถอะ แต่เขาต้องระวังเอาไว้ก่อน ยิ่งตอนนี้เขายังหาร่าของฉันไม่เจอด้วยเขายิ่งต้องระวังเอาไว้

       "ทางเดียวกันกับทางไปคอนโดพี่เหนือเลย"

       อ๋อใช่! ก่อนมาฉันบอกพี่ดาวเหนือแล้วว่าจะกลับคอนโดเองแต่ลืมบอกว่าจะไปไหน... แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เชื่อมั๊ยว่าเดี๋ยวเขาก็จุดธูปเรียกฉันเองแหละ แต่ถ้าฉันไม่ไปซะอย่างเขาก็ทำอะไรไม่ได้หรอก!

       แต่พี่เหนือจะโกรธเนี่ยสิ...

       ช่วงนี้พี่เหนือชอบบ่นว่าฉันทำให้เขานอนไม่พอ แต่พอฉันไปเข้าฝันก็ยอมพาไปนู่นนี่ตลอดเลย แบบนี้เขาเรียกว่าอะไรนะ?

       เรียกว่าปากอย่างใจอย่างได้มั๊ย?

       แต่เรียกอะไรจันทร์เจ้าก็ชอบพี่เหนือเหมือนเดิมแหละ แต่ตอนนี้ชอบพี่กรมากกว่าเพราะพี่กรตามใจจันทร์เจ้าทุกอย่างเลยย แถมตามใจแบบไม่บ่นด้วยย เป็นพี่ชายที่ดีมากๆเลยนะเนี่ย

       "มาแล้วว" พี่กรกลับมาที่รถพร้อมกับของที่เต็มไม้เต็มมือจนตาฉันต้องเป็นประกายเมื่อเห็นช็อคโกแล็ตที่มีกระดาษสีทองหอรอบๆ

       ฮืออ อันนี้ฉันอยากกินมากเลยแต่พี่เหนือบอกว่าไม่ซื้อให้กิน T^T

       "เมื่อก่อนมีเด็กแถวนี้ชอบกินไอติมวนิลา" พี่กรว่าพร้อมกับหยิบไอติมแบบถ้วยขึ้นมาจากถุงแล้วโชว์ให้ฉันดู

       "ไอติมม"

       "เดี๋ยวถึงบ้านพี่เอาให้กินนะ" พี่กรพูดพร้อมกับยกมือขึ้นมาเล่นผมของฉันอย่างสนุกสนาน เขาทำเหมือนฉันเป็นคนจิงๆที่ไม่ใช่แค่วิญญาณที่ล่องลอยไปมา คงเพราะเขาเป็นคนเดียวที่สามารถจับฉันได้ในชีวิตประจำวัน ไม่ใช่การเข้าฝันแบบพี่เหนือและเพื่อนของเขา

       อ๋อ! มีอีกเรื่องที่ฉันลืมเล่าให้ฉัน! คือก่อนก่อนหน้านี้ฉันลองเข้าฝันของเพื่อนพี่เหนือดู ตั้งใจว่าจะลองทดสอบว่ามันเข้าคนอื่นได้มั๊ยหรือแค่คนที่มี 'จิตผูกพัน' กันเท่านั้น ปรากฎว่าเข้าได้! พอเข้าไปแล้วเลยฝากให้ดูแลพี่เหนือเพราะฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเพื่อนเขามากเท่าไหร่ 

       เราไม่ได้สนิทกันอ่ะนะ อีกอย่างพี่เขาน่ากลัวด้วย ยิ่งรู้ว่าฉันชื่อจันทร์เจ้าเขายิ่งดูน่ากลัวไปอีกฉันเลยรีบออกมาจากฝันของเขาแล้วไม่โผล่ไปให้เห็นอีกเลย

       "พี่กร บ้านเราเป็นยังไงหรอ?" เพราะว่ายังไม่ถึงบ้านแม้จะผ่านคอนโดของพี่เหนือไปแล้วแต่ก็ยังไม่ถึงซักทีฉันเลยถามขึ้นมาพร้อมกับมองสองข้างทางเอาไว้ด้วยเผื่อขากลับ

       "บ้านเราหลังใหญ่มาก แต่มีคนอยู่นิดเดียวมันเลยเงียบ ยิ่งจันทร์เจ้าไม่อยู่บ้านยิ่งเงียบ" พี่กรพูดแล้วยิ้มเศร้าๆให้ฉัน

       พอจะรู้แหละ แต่ว่า...อยู่คนเดียวพี่กรจะไม่เหงาหรอ?

       ดูก็รู้ว่าเหงา... อยากมาอยู่ด้วยจัง แต่ว่าถ้าฉันมาอยู่กับพี่กรพี่เหนือก็ต้องอยู่คนเดียวแล้วคนที่เหงาก็จะเป็นพี่เหนือแทน...

       ไม่ได้นะ ฉันจะทิ้งให้คนที่พาฉันมาจากมุมมืดได้ยังไง แต่อีกคนก็พี่ชายเนี่ยสิ...

       "ถ้าอยากอยู่กับเขาก็อยู่ได้ พี่ไม่ห้าม อีกอย่างเพื่อพวกญาติเราเห็นเขาจะตกใจ" พี่กรว่าแบบนี้ก่อนจะชะลอรถอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง... หลังใหญ่มาก แต่คำพูดของเขากลับเรียกให้ฉันสนใจมันมากกว่าบ้านที่อยู่ตรงหน้า

       "เพราะพี่เชื่อว่าร่างของจันทร์เจ้าอยู่ที่ญาติของเรา...คนใดคนหนึ่ง"

Talk1

มาแล้ววว ขอเม้นหน่อยน้าาาาาาาาาาาา

#จันทร์เจ้าเด็กผี

1 เม้น = 1 กำลังใจน้า