คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ภายในรถยนต์คันหรูที่กำลังแล่นอยู่บนถนน สายตาของคนขับรถคอยเฝ้ามองกระจกหลังมาเกือบสิบนาทีแล้ว แต่ทว่าความกังวลใจที่เขามีมันมากเกินกว่าจะโฟกัสกับทางข้างหน้าได้ ซึ่งผิดกับอีกคนที่กำลังถูกมองผ่านกระจกโดยสิ้นเชิง
ผมสีดำที่ถูกเซ็ตไว้อย่างดีตอนนี้เปียกและพังเป็นทรงไม่ได้ทำให้ชายคนที่เพิ่งได้รับตำแหน่ง 'หัวหน้าแก๊งมังกรทอง' ดูหมดออร่าของหัวหน้าแก๊งมาเฟียอันดับหนึ่งในฮ่องกงเลยแม้แต่นิดเดียว ไหนจะสภาพที่แทบจะเปียกไปทั้งตัวของเขาอีก...ไม่มีอะไรทำลายความหล่อเหลาเปรียบดั่งพระเจ้าบรรจงปั้นออกมาอย่างดีได้เลยจริงๆ
แต่ถ้าถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับหัวหน้าแก๊งมังกรคนใหม่นี้? ทำไมเขาถึงเปียกแบบนี้?
คำตอบคงมีอยู่แค่สาเหตุเดียวเท่านั้น และนั่นก็คือ...
"ปรับแอร์ลงหน่อย แมวฉันหนาว"
"คะ..ครับนาย"
แอร์ถูกเพิ่มอุณหภูมิให้สูงขึ้นก่อนที่รถทั้งคันจะเงียบลงตามเดิม
"เมี๊ยว..." เสียงร้องของลูกแมวตัวสีขาวที่ถูกห่อโดนเสื้อสูทเรียกความสนใจของหัวหน้าแก๊งมังกรทองเป็นอย่างมาก
จากที่เขาตั้งใจจะนั่งมองหาคลินิกรักษาสัตว์ตัวน้อยในอ้อมกอด กลายเป็นว่าตอนนี้เขากลับก้มลงมาสนใจลูกแมวในมือเขาแทนแล้ว
คิ้วได้รูปสวยขมวดเข้าหากันแน่น มือสองข้างค่อยๆ ยกก้อนเสื้อสูทขึ้นมาแล้วมองเจ้าตัวเล็กที่เปียกปอนยิ่งกว่าเขาพร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงที่ต่างไปจากปกติจนคนขับรถต้องเบนสายตาไปมองกระจกหลังอีกครั้งอย่างตกใจ
"หนูหนาวหรอลูก?" ถามเสร็จก็เอาพันผ้าให้แน่นขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อยแล้วลูบที่หัวเล็กๆ ของลูกแมวตัวเดิม
ส่วนคำตอบที่ได้จากการถามเมื่อกี้มีเพียงแค่เสียงร้องเบาๆ ออกมาจากลูกแมวตัวเล็กว่า "เมี้ยว..."
หัวหน้าแก๊งมังกรทองทำหน้าเคร่งเครียดทันทีก่อนจะออกคำสั่งกับคนขับรถของตัวเองเสียงดังเมื่อรับรู้ว่าสัตว์ตัวเล็กที่เขาเพิ่งวิ่งจากฝนลงไปเก็บมาดูท่าทางไม่ดีเท่าไหร่
"รีบขับสิวะ! ก็เห็นอยู่ว่าแมวฉันหนาว!"
"แต่ว่า..."
"จิ๊! ไม่ต้องไปหาแล้วหมออ่ะ! ฉันจะกลับบ้านแล้วโทรตามหมอเอง!" ด้วยความหงุดหงิดร่างสูงเลยบอกไปแบบนั้นก่อนจะหันกลับมามองลูกแมวของเขาต่อ
"ครับ!" คนขับตอบรับด้วยน้ำเสียงแข็งขันก่อนจะโทรหาเพื่อนคนขับรถเหมือนกันแล้วบกให้เปลี่ยนทิศทางการขับรถไปเป็นที่บ้านแทนตามตำสั่งของคนที่เขาขับรถให้อยู่ เท่านั้นรถอีกสี่คันที่อยู่ข้างหน้าก็เริ่มตีไฟเลี้ยวเพื่อหาทางที่ใกล้ที่สุดในการกลับบ้านของเจ้านายแล้ว...
ภายในรถที่เงียบสงบ ความเย็นจสกเครื่องปรับอากาศและเสียงฝนข้างนอกทำให้ภายในใจของหัวหน้าแก๊งมังกรทองสงบลงได้เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น ต่างกับลูกแมวขนสีขาวที่กำลังเงยหน้าเพื่อมองคนที่เพิ่งเก็บมันมาด้วยแววตาที่คนทั่วไปอ่านไม่ออก...
แววตาของมันส่องเป็นประกายสว่างไสวเมื่อยามแสงไฟกระทบเข้ากับตากลมโต
ยิ่งยามที่มันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ตอนที่กำลังจะเดินอดอยากอยู่ข้างถนนแล้วมีชายรูปร่างสูงวิ่งลงมาจากรถแล้วอุ้มมันไป แววตายิ่งส่องประกายมากขึ้นยิ่งกว่าเดิมอีก...
เจ้าแมวตัวจ้อยเริ่มร้องอีกครั้งก่อนจะซบตัวเล็กๆ ของมันเข้ากับฝ่ามือหนาที่กำลังวางอยู่บนลำตัวของมันอย่างแผ่วเบาแล้วซุกแล้วเข้าไปนอนข้างในฝ่ามือนั้นก่อนที่รถจะเงียบไปอีกครั้ง
เสียงร้องของแมวตัวจ้อยที่คนในรถไม่เข้าใจความหมายแล้วตีความผิดๆ ไป เสียงร้องภายในจิตใจของเจ้าแมวตัวจ้อยที่กำลังบอกว่า "ขอบคุณนะ" คงไม่มีใครรับรู้ได้นอกจากตัวของ 'เธอ' เอง
ในค่ำคืนที่ฝนตกหนักนี้...นี่คือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ระหว่าง 'พวกเขา'
ความคิดเห็น